> > > Babası öldü.> Yetim büyüdü.> Üvey evlat oldu.> Tutuklandı.> Hapse
> >atıldı.> Sürüldü.> İşsiz kaldı.> (Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde
> >kaleme aldığı günlüğüne: Harcamalarım > fazla değil, zira gelirim hep az.)>
> >Hastalandı...> Böbreklerinden.> Vuruldu...> Göğsünden.> Mesleğinden
> >atıldı.> İdama çarptırıldı.> Kardeşleri öldü.> Çocuğu olmadı.> Boşandı.>
> >Karaciğeri iflas etti.> > > > Evet...> Mustafa Kemal Atatürk bu.> > > >
> >Evladı olmayan bir yetimin, duygularını anlatın... Anlatın ki, o yetimin, >
> >evlatlarımıza bıraktığı hediyenin kıymetini anlasın evlatlarımız.> > > >
> >Cumhuriyet, çocuklara anlatıldığı gibi, folklorik bir müsamere coşkusundan
> > > ibaret değil çünkü... Anlatın ki, kökeninde barınan derin hüznü
> >kavrasınlar.> > > > İşte liste yukarıda.> Kısacık ömründe bir insanın
> >başına ne felaket gelebilirse, gelmiş... Bunu > anlatın.> Direnen...>
> >Teslim olmayan ruhu anlatın.> > > > > Korkmasınlar engellerden.>
> >Korkmasınlar yalnız kalmaktan.> Korkmasınlar işsizlikten.> Korkmasınlar
> >parasızlıktan.> Korkmasınlar alçaklardan.> Korkmasınlar doğrulardan.> > > >
> >Yürek dediğin...> Sadece organ değil arkadaş.> Bunu anlayın!!!> > > > > >
> >AB Uyum yasalari geregince devlet dairelerinden Atatürk resimlerinin >
> >kaldirilmasini protesto ediyoruz! Ulusal bilincimizi yavas yavas yok >
> >etmelerine izin vermek istemiyorsaniz; iletebileceginiz kadar iletiniz!> >
> >Izmir kurtulmus, çok tatli bir yorgunluk, Ankara'ya hareket edecekler... >
> >Trene binerler ve kompartimana çekilirler. Ertesi gün, yaveri, Atatürk’ün >
> >kompartimaninin kapisini çalar. Atatürk, yorgun, bitkin bir halde kravatini
> > > yikamaktadir. Yaveri: "Pasam bu ne hal, hiç uyumadiniz herhalde; niye >
> >böylesiniz", der. "Çocuk, kompartimanima yastikla battaniye koymayi >
> >unutmussunuz, kolumu yastik yaptim agridi, setremi yastik yaptim üsüdüm, >
> >uyumadim kalktim", der. Yaveri: "Aman Pasam! Birimize haber vereydiniz; >
> >hemen size bir yastikla battaniye getirirdik", der. Ve bir ülke
> >kurtarmaktan > dönen komutan tarihi bir cevap verir:"Geç fark ettim,
> >hepiniz en az benim > kadar yorgundunuz, hiç birinize kiyamadim. Önemli
> >olan benim uyumam degil; > milletimin rahat uyumasi". ATAMIZ SAYESINDE NE
> >KADAR RAHAT UYUYORUZ KI; HALA > UYANAMADIK ?> Bir sürü saçma maili 10 kere
> >birilerine gönderip dileklerinizin > gerçeklesmesini bekleyeceginize,
> >lütfen bunu iletin !!!!!!!!> >
İşte arkadaşlar " MUSTAFA KEMAL ATATÜRK " böyle fedakarlıklarla ve binlerce şehit vererek bize bu vatanı emanet etti bizde bu vatanı kanımızın son damlasına kadar korumaya ve kollamaya hazırız."NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE"...
> >atıldı.> Sürüldü.> İşsiz kaldı.> (Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde
> >kaleme aldığı günlüğüne: Harcamalarım > fazla değil, zira gelirim hep az.)>
> >Hastalandı...> Böbreklerinden.> Vuruldu...> Göğsünden.> Mesleğinden
> >atıldı.> İdama çarptırıldı.> Kardeşleri öldü.> Çocuğu olmadı.> Boşandı.>
> >Karaciğeri iflas etti.> > > > Evet...> Mustafa Kemal Atatürk bu.> > > >
> >Evladı olmayan bir yetimin, duygularını anlatın... Anlatın ki, o yetimin, >
> >evlatlarımıza bıraktığı hediyenin kıymetini anlasın evlatlarımız.> > > >
> >Cumhuriyet, çocuklara anlatıldığı gibi, folklorik bir müsamere coşkusundan
> > > ibaret değil çünkü... Anlatın ki, kökeninde barınan derin hüznü
> >kavrasınlar.> > > > İşte liste yukarıda.> Kısacık ömründe bir insanın
> >başına ne felaket gelebilirse, gelmiş... Bunu > anlatın.> Direnen...>
> >Teslim olmayan ruhu anlatın.> > > > > Korkmasınlar engellerden.>
> >Korkmasınlar yalnız kalmaktan.> Korkmasınlar işsizlikten.> Korkmasınlar
> >parasızlıktan.> Korkmasınlar alçaklardan.> Korkmasınlar doğrulardan.> > > >
> >Yürek dediğin...> Sadece organ değil arkadaş.> Bunu anlayın!!!> > > > > >
> >AB Uyum yasalari geregince devlet dairelerinden Atatürk resimlerinin >
> >kaldirilmasini protesto ediyoruz! Ulusal bilincimizi yavas yavas yok >
> >etmelerine izin vermek istemiyorsaniz; iletebileceginiz kadar iletiniz!> >
> >Izmir kurtulmus, çok tatli bir yorgunluk, Ankara'ya hareket edecekler... >
> >Trene binerler ve kompartimana çekilirler. Ertesi gün, yaveri, Atatürk’ün >
> >kompartimaninin kapisini çalar. Atatürk, yorgun, bitkin bir halde kravatini
> > > yikamaktadir. Yaveri: "Pasam bu ne hal, hiç uyumadiniz herhalde; niye >
> >böylesiniz", der. "Çocuk, kompartimanima yastikla battaniye koymayi >
> >unutmussunuz, kolumu yastik yaptim agridi, setremi yastik yaptim üsüdüm, >
> >uyumadim kalktim", der. Yaveri: "Aman Pasam! Birimize haber vereydiniz; >
> >hemen size bir yastikla battaniye getirirdik", der. Ve bir ülke
> >kurtarmaktan > dönen komutan tarihi bir cevap verir:"Geç fark ettim,
> >hepiniz en az benim > kadar yorgundunuz, hiç birinize kiyamadim. Önemli
> >olan benim uyumam degil; > milletimin rahat uyumasi". ATAMIZ SAYESINDE NE
> >KADAR RAHAT UYUYORUZ KI; HALA > UYANAMADIK ?> Bir sürü saçma maili 10 kere
> >birilerine gönderip dileklerinizin > gerçeklesmesini bekleyeceginize,
> >lütfen bunu iletin !!!!!!!!> >
İşte arkadaşlar " MUSTAFA KEMAL ATATÜRK " böyle fedakarlıklarla ve binlerce şehit vererek bize bu vatanı emanet etti bizde bu vatanı kanımızın son damlasına kadar korumaya ve kollamaya hazırız."NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE"...