arkadaşlar bu konuda benzer bi konu daha önce açmıştım. eşimin akrabalarının (3 görümcem ve seyrek olarakda kalsalar kayın valide ve kayınpeder.. ve uzak bi çok akraba) bulunduğu bir büyükşehire gitme isteği var.ama tabiki ben istemiyorum eşime kalırsa sadece her açından daha çok imkanları olduğu için gitmek istiyor. söylediğine görede aileden uzakta bir yerde oturacağız. yine arada mesafe olacak diyor. bu açıdan korkmana gerek yok tarzı davranıyor yani. şimdi;
bu yaz beklemediğimiz bi şekilde eşimin asıl memeleketine 1.5 saat uzaklıkta bir ile tayinimiz çıktı. anne babası sürekli memlekette kalıyor bu arada. nadiren gidiş geliş yapılıyor ve daha çok onlar çocuklara bakmak için geliyorlar. Buraya gelince şunu farkettim ki eşim büyükşehire gitmeden bize huzur vermeyecek çünki burdada 3 yıldan fazla durmam demeye başladı ki bende bulunduğumuz ilçeyi hiç sevemedim. bi çok açıdan hiç bana göre bir yer değil açıkçası. 10 bin nufüslu bi ilçede hergün çok iğrenç olaylar yaşanıyor iki çocuğum var ve burada çocuk büyütmek istemiyorum. en önemli mesele bu. ama şu var burdan sonrada eşimi alıp başka bir yere tayin istesem yine durmayacak yine hep o büyükşehirin adı olacak yani sürekli bi gitme psikolojisi. zaten çok sevdiğim çok alışık olduğum bi yerden koptum çok üzülüyorum sürekli bu ait olamama duygusunu yaşamak istemiyorum o yüzden bende tamam bundan sonra oaraya gidelim dedim laf arasında. artık bu konuya biraz daha sıcak bakmak zorunda kaldım açıkçası.
asıl mevzuysa şu an bulunduğumuz ilçe benim aileme 3.5 saat; eşimin ailesine 1.5 saat uzaklıkta. . tam ortası ise eşimin ve benim üniversite okuduğumuz bir il. ben bu ilden ev almak istiyorum her iki tarafada aynı mesafede olması bildiğimiz ve sevdiğimiz bir yer olması vb. bi çok nedenim var. eşimle ilk planlarımızda oradan ev almak ve ilerde oraya yerleşmek vardı. ne kadar uzak illerede gitsek ailelerimize gittiğimiz için sürekli kontrolümüz altında olacaktı nasılsa. şimdi ise eşim kendi memleketinde evlerin daha uygun olduğunu ordan bi ev almnın daha mantıklı olacağını daha az kredi çekeceğimizi falan söyledi. ilk söylediğinde bende makul bi şakilde hayır dedim. ama konu tekrar tekrar ısıtılıp önüme getirilince patladım ve ordan ev alacağıma hiç olmasın daha iyi dedim. çok sert olarak istemediğimi benim dediğim yerden ev alınmasının en doğrusu olduğunu bastıra bastıra kesin bi dille söyledim ve tartıştık tartıştık olay "sizin ordan alsak ses etmezdin" e kadar vardı ordan ailelere geldi.. falan filan.
çok uzun yazdım farkındayım ama eşim için anakuzusu diyemem ama yakına giderse de o kısıma kayabilir gibi geliyor. onların memleketten ev aldığımızda kendi aileme gitmek için bile yola çıksam mutlaka orayada uğramam için bi sebep olacak. ve kayınpederim her seferinde bi şekilde onlarada uğramamız için bi bahane çıkarmaya çalışıyor. aslında hiçbiriyle bi sorunum yok ama biraz ben cevap verdiğimden biraz takılmadığımdan kaynaklanıyor olabilir. baskın bi tipim ama eşimi sevdiğim içinde onun isteklerini yerine getireyim derken bir kaçkez maddi zararada uğradık. bunlarıda düşününce benim dediğim olsun ve bir hata olacaksada bu sefer ben yapayım istiyorum.
inanın eşimle aramızdaki en önemli sorun bunlar. bu konular açılmadığında sohbet edebilen ortak zevkleri olan beraber vakit geçirebilen insanlarız mutlu sayılırız yani. ama bu konular beni o kadar çok geriyor ki bi anda kendimi şu şu olursa boşanırım olur biter derken buluyorum. (asla eşime boşanma kelimesi etmedim sadece düşünürken)
çok uzun oldu ama okuyanlara teşekkür ederim fikirlerinizi bekliyorum.
bu yaz beklemediğimiz bi şekilde eşimin asıl memeleketine 1.5 saat uzaklıkta bir ile tayinimiz çıktı. anne babası sürekli memlekette kalıyor bu arada. nadiren gidiş geliş yapılıyor ve daha çok onlar çocuklara bakmak için geliyorlar. Buraya gelince şunu farkettim ki eşim büyükşehire gitmeden bize huzur vermeyecek çünki burdada 3 yıldan fazla durmam demeye başladı ki bende bulunduğumuz ilçeyi hiç sevemedim. bi çok açıdan hiç bana göre bir yer değil açıkçası. 10 bin nufüslu bi ilçede hergün çok iğrenç olaylar yaşanıyor iki çocuğum var ve burada çocuk büyütmek istemiyorum. en önemli mesele bu. ama şu var burdan sonrada eşimi alıp başka bir yere tayin istesem yine durmayacak yine hep o büyükşehirin adı olacak yani sürekli bi gitme psikolojisi. zaten çok sevdiğim çok alışık olduğum bi yerden koptum çok üzülüyorum sürekli bu ait olamama duygusunu yaşamak istemiyorum o yüzden bende tamam bundan sonra oaraya gidelim dedim laf arasında. artık bu konuya biraz daha sıcak bakmak zorunda kaldım açıkçası.
asıl mevzuysa şu an bulunduğumuz ilçe benim aileme 3.5 saat; eşimin ailesine 1.5 saat uzaklıkta. . tam ortası ise eşimin ve benim üniversite okuduğumuz bir il. ben bu ilden ev almak istiyorum her iki tarafada aynı mesafede olması bildiğimiz ve sevdiğimiz bir yer olması vb. bi çok nedenim var. eşimle ilk planlarımızda oradan ev almak ve ilerde oraya yerleşmek vardı. ne kadar uzak illerede gitsek ailelerimize gittiğimiz için sürekli kontrolümüz altında olacaktı nasılsa. şimdi ise eşim kendi memleketinde evlerin daha uygun olduğunu ordan bi ev almnın daha mantıklı olacağını daha az kredi çekeceğimizi falan söyledi. ilk söylediğinde bende makul bi şakilde hayır dedim. ama konu tekrar tekrar ısıtılıp önüme getirilince patladım ve ordan ev alacağıma hiç olmasın daha iyi dedim. çok sert olarak istemediğimi benim dediğim yerden ev alınmasının en doğrusu olduğunu bastıra bastıra kesin bi dille söyledim ve tartıştık tartıştık olay "sizin ordan alsak ses etmezdin" e kadar vardı ordan ailelere geldi.. falan filan.
çok uzun yazdım farkındayım ama eşim için anakuzusu diyemem ama yakına giderse de o kısıma kayabilir gibi geliyor. onların memleketten ev aldığımızda kendi aileme gitmek için bile yola çıksam mutlaka orayada uğramam için bi sebep olacak. ve kayınpederim her seferinde bi şekilde onlarada uğramamız için bi bahane çıkarmaya çalışıyor. aslında hiçbiriyle bi sorunum yok ama biraz ben cevap verdiğimden biraz takılmadığımdan kaynaklanıyor olabilir. baskın bi tipim ama eşimi sevdiğim içinde onun isteklerini yerine getireyim derken bir kaçkez maddi zararada uğradık. bunlarıda düşününce benim dediğim olsun ve bir hata olacaksada bu sefer ben yapayım istiyorum.
inanın eşimle aramızdaki en önemli sorun bunlar. bu konular açılmadığında sohbet edebilen ortak zevkleri olan beraber vakit geçirebilen insanlarız mutlu sayılırız yani. ama bu konular beni o kadar çok geriyor ki bi anda kendimi şu şu olursa boşanırım olur biter derken buluyorum. (asla eşime boşanma kelimesi etmedim sadece düşünürken)
çok uzun oldu ama okuyanlara teşekkür ederim fikirlerinizi bekliyorum.