Bu kadar üzüleceğimi düşünmemiştim

yenGEnC .!.:

yatili misafirin çocuğu bile insana yük olur insana gürültüsüyle, daginikligiyla, planlarini ona göre yaparken. yeni evli insana nasil yık olmasin? karisiyla salonda sevisemeyecek, hadi gidelim diyip cikip gidemeyecek, tatillerde bile cift+tek kisilik yatak alacaklar cocuga animasyon vs ayarlanacak da kasla göz arasinda bir seyler yaşayabilsinler kaçak göçek. çocukların (yasi geregi normal olan) bencilliklerini, dusuk bagisikliktan yilin yarisini hasta gecirmelerini saymiyorum. ömründe acilin kapisindan gecmeyen insanlarin cocugi olunca hastane 2. evleri oluyor ulkede. hele ki kres caginda.
bunlari dusunmeden pembe hayallerle "bana ne zararı olacak , sadece ayni evde yasayacagiz" diyen insan (banlanmamak icin daha uygununu soyleyemeyecegim) aveldir. onun yaptığı evlilikten zaten hayir gelmez. iyice düşünüp tasinip- tüm hayatinin etkilenecegini bilip yine de kendinden eminsen evlenmen lazım cocuklu insanla

bir kadin var instada sıkça denk geliyorum. "harika" bir kocasi vardi, dogumda bile en cok ona teşekkür etmisti, mukemmel adam falan. kirki cikmadan adam evi terketti. birkac ay sonra yeni birini buldu. boyboy cocukla resimlerini paylasti "babasindan cok benziyor" diye, cocuk her gun adamin kucaginda, her yerde beraberler. adami seviyor falan. kadin bu sefer adama övgüler düzüyor. eski esiyle kiyasliyor şöyle iyi böyle iyi. adamin ailesiyle tanışıyor falan daha bebek birkac aylikken yeniden evlenme hevesinde. derken ondan da ayriliyor (hatirladigim kadariyla adamin arabasinda kullanilmis kadin camasiri bulmus)
derken birkac ay sonra yeni biriyle tanisiyor. arkadaslik uygulamasından bulmus. simdi onu övmelere doyamiyor. oglu devamli onun kucaginda - cocugun onu ne kadar sevdigini falan anlatiyor.
herkesin ozel hayatidir ama cocugu bu kadar önemli bir yasinda bu kadar baba figuruyle tanistirmak ne derece dogru? herkesin kendi hayatidir diye yorum falan yazmıyorum ama gördükçe gicik oluyorum. daha cicim ayinda yeni tanistigin insanin kucaginda oglunun isi ne? sonra o baglaniyor den ayriliyorsun - yeni baba adayi geliyor - ayni surec devam ediyor.
mantigim almiyor

Genişletmek için tıkla...

xiomi .!.:

Merhaba,
6 aylık bir ilişkim vardı.Cok sevildiğimi düşünüyordum çünkü değer görüyordum.Ağzima bakan ne dersem yapan beni görmek için fırsatlar yaratan biriydi.Bu hâle geldiğine inanamıyorum ve kabullenemiyorum.Sürekli keşke evlenmeseydin çocuğun olmasaydı o zaman hemen evlenirdim vs diyordu.Bir gün çocuğumla evde vakit gecirdi ve davranışları değişmeye başladı.Ben çocuk sorumluluğunu kaldıramam yarın bizim çocuğumuz olunca aralarinda adeleti sağlayamam tarzında konuşuyordu.Son bir aydır da ayrılmam icin beni manipüle etti, eften püften kavga çıkarıp uzatiyordu.En son evde buluştuk ben regldim ve bana yaklaşmasını istemedim ısrar etti ben de sinirlendim yataktan kalktım lavaboya gittim.Buna kızdı ben gidiyorum vs dedi.Sonrasında gitmedi ama konuyu kapatmadı.Tartışırken ne demek istiyorsun ne yapmaya çalışıyorsun diyordu ben ayrılmayınca da en sonunda kendi bitirdi.Bitmesi gerekliydi biliyorum ama yaşadığım hayal kırıklığını aşamaıyorum çok seviyorum derken bunlari yapması...Annesinin beni istemedigini biliyorum onun mu gazına geldi kendine mi zor geldi yoksa duyguları mı değişti bilmiyorum.Ben boşandığımda bile üzülmemiştim simdi oturup ağlmayı kendime yediremiyorum.Bir an önce bennde de bitsin istiyorum sadece çünkü çıkıp gelse affedemeyeceğim kendimi tanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

xiomi .!.:

Mune Konuyu kapatır mısın

Genişletmek için tıkla...