Öyle bir haldeyim ki hiçbir şey artık bana huzur vermiyor.
Her geçen gün ülkemizde gerçekleşen cinayetler, tecavüzler, geçim derdi, imkansızlık ve sayabileceğim bir sürü berbat şey. Özellikle kadın cinayetleri.. Neden bu durumdayız kahroluyorum, nasıl neden sapıklar türedi nasıl bu derece psikopatlar yetişti.. artık korkuyorum.
Aile ve arkadaş ortamımda dönen dedikodular.. Midem bulanıyor.
Kitaplardan,doğadan veya başka güzelliklerden konuşan yok.
Herkesin elinde telefon, başını kaldıran yok. Türk kahvesinin bile bin tane fotoğrafını çekmekten dolayı kahvesini soğutan, sosyal medya ünlülerinin ne yediğini ne giydiğini konuşan, fotoğrafını çekmem için direten beğenmeyip tüm günü bununla geçirdiğimiz arkadaşlarım var. Evet bu kişileri hayatımdan çıkarabilirim fakat ailem bile bu durumda. Özellikle abi ve ablalarım. Ki hepsi 35 yaş üstü. Arkadaş konusunda da çok şanssızım.
Saçma sapan tiktok akımları.. ağız dolusu küfürlü şarkılar.. Minicik çocuklar bunları izliyor. Sizce de çok korkunç değil mi? Z kuşağı gümbür gümbür geliyor diyorlar ya, keşke bu anlamda olmasaydı bu. Uzun bir dönem okul öncesinde çalıştığım için bizzat şahit oldum. İnanın durum çok vahim, duysanız ve görseniz şok olacağınız şeyler sergileyebiliyorlar.
Bu hayatta mutlu kalabilmek için sizler neler yapıyorsunuz?
Belki bu durumlar beni ilgilendirmeyebilir, herkes özgür istediğini elbette yapabilir ama yaşadığımız ülke,çevre,ortam etkilemez mi hiç insanı? Aradığım huzuru neden bulamıyorum..
Kısacası sizin fikirlerinizi ve size iyi gelen şeyleri merak ediyorum. Hayata nasıl tutunuyorsunuz, huzuru nerede veya neyde buluyorsunuz?
