Bu hayat sizi de yormadı mı..

AHIR ZAMAN.. BU DUNYA INTIHAM DUNYASI..

EVET YASANANLAR HIC HUZUR VERICI SEYLER DEGIL MAALESEF 😕

BU HAYAT BENIDE COK YORDU.. AMA INSAN KENDINI UFACIK SEYLERLE MUTLU ETMESINI BILMELI..
 
Ben de huzur bulamayanlardanım. Bulsam bile o anlık oluyor, sonra geçip gidiyor. Sanki her şeyi tüketmiş gibiyim, hiçbir şey zevk vermiyor.
Şuan tek sevdiğim şey spor yapmak. Kafamı dağıtıyor stresimi azaltıyor.
Dediğiniz gibi insanlar da bir garip. Sadece sosyal medyada paylaşmak için yapılan aktiviteler, yenilen yemekler, içilen içecekler... Artık sosyal medya için yaşıyor insanlar resmen.
Sosyal medyamda da sürekli her yaptığı şeyi paylaşan tipler var. Hiçbirisinin storysine falan bakmıyorum. Sadece kendim birşey paylaşacaksam giriyorum.
En iyisi kendinle vakit geçirmek. Kendini mutlu edeceğin şeyler yapmak. Tek başına tiyatroya gitmek, sanat workshoplarına katılmak, bir spor dalıyla ilgilenmek vs.
 
Öyle bir haldeyim ki hiçbir şey artık bana huzur vermiyor.

Her geçen gün ülkemizde gerçekleşen cinayetler, tecavüzler, geçim derdi, imkansızlık ve sayabileceğim bir sürü berbat şey. Özellikle kadın cinayetleri.. Neden bu durumdayız kahroluyorum, nasıl neden sapıklar türedi nasıl bu derece psikopatlar yetişti.. artık korkuyorum.

Aile ve arkadaş ortamımda dönen dedikodular.. Midem bulanıyor.
Kitaplardan,doğadan veya başka güzelliklerden konuşan yok.
Herkesin elinde telefon, başını kaldıran yok. Türk kahvesinin bile bin tane fotoğrafını çekmekten dolayı kahvesini soğutan, sosyal medya ünlülerinin ne yediğini ne giydiğini konuşan, fotoğrafını çekmem için direten beğenmeyip tüm günü bununla geçirdiğimiz arkadaşlarım var. Evet bu kişileri hayatımdan çıkarabilirim fakat ailem bile bu durumda. Özellikle abi ve ablalarım. Ki hepsi 35 yaş üstü. Arkadaş konusunda da çok şanssızım.

Saçma sapan tiktok akımları.. ağız dolusu küfürlü şarkılar.. Minicik çocuklar bunları izliyor. Sizce de çok korkunç değil mi? Z kuşağı gümbür gümbür geliyor diyorlar ya, keşke bu anlamda olmasaydı bu. Uzun bir dönem okul öncesinde çalıştığım için bizzat şahit oldum. İnanın durum çok vahim, duysanız ve görseniz şok olacağınız şeyler sergileyebiliyorlar.

Bu hayatta mutlu kalabilmek için sizler neler yapıyorsunuz?
Belki bu durumlar beni ilgilendirmeyebilir, herkes özgür istediğini elbette yapabilir ama yaşadığımız ülke,çevre,ortam etkilemez mi hiç insanı? Aradığım huzuru neden bulamıyorum..

Kısacası sizin fikirlerinizi ve size iyi gelen şeyleri merak ediyorum. Hayata nasıl tutunuyorsunuz, huzuru nerede veya neyde buluyorsunuz?
son zamanlarda ki hislerime tercüman olmuşsunuz
 
Şu tiktok konusunda o kadar haklısınız ki, geçen gün bi kız arkadaşımın şarjı bitti benim telefondan instagram vs takıldı öyle o gün bugündür keşfet’ime saçmaaa sapan akım videoları çift videoları falan düşüyor ama artık fenalık geçireceğim öyle böyle değil…Alayı ilişkilerini,nişanlarını,düğünlerini acayip şovlara dönüştüren insanlarla dolu,karı koca mahremi vs hak getire,kadın ağzını yaya yaya kocasıyla yatak odasında yaptıklarını kendince komik bir şekilde anlatıyor falan… 🙄 Ağlayarak video çekenler mi dersin kolundaki bilezikleri şıngır şıngır sallayıp kocam var kuduruncular mı dersin…”Biz nereye gidiyoruz ya” oldum…Videoları gördükçe bunları izleyen kızdan da soğudum açıkçası…
 
Huzuru evimde buluyorum ben. Sakin, tenha bir hayatım var. Özel hayatımda görüştüğüm insan sayısını oldukça çok azalttım. Bi dönem çok sosyaldim ve sanırım yoruldum ondan. Şimdi 2 çocuğum ve eşimle mutluyum. Zaman zaman hayat beni yorsa da dini inancım olmadığı için belki, sadece 1 şansım olduğunu biliyorum. Ne kadar mutlu, keyifli ve doyurucu yaşarsam o kadar iyi. Gündemi takip ediyorum ve elbette canımı yakan çok şey var. Ama en azından 2 küçük kıvılcım yetiştiriyorum. Üniversitedeyim, gençlerle bir arada olmak beni de diri tutuyor. Gelecekten, gençlerden ve kendimden ümitliyim.
 
Ben tamamen umutsuz değilim.
Herşeye rağmen ülkemi çok seviyorum.
"Gidelim buradan, yaşanmaz oldu, tü kaka" denmesin isterdim, kıyamıyorum hani, öyle bi üzgünlük, demeyin öyle, kötü değil diyesim geliyor.
Amaa... Elbette yaşanmaz ettiler o ayrı.
Çocuklarımız sapıklarla, pisliklerle canilerle karşılaşır mı diye düşündükçe aklım çıkıyor.

Ben izlemiyorum haber falan.Bu beni duyarsız mı yapar bilmem ama izlersem de mutsuz yapıyor.
Covid düzen değiştirdi, kalabalıkları sevmez oldum. Maddi olarak çok fazla etkilenmesem de ortalığın hali moralimi bozuyor. Herşey her gün biraz daha pahalı, biraz daha kötü ve saçma.
Öyle sadece yaşıyorum açıkcası. Çocuk büyütüyor, insan yetiştiriyor, eşimle sevdiklerimle güzel şeyler yaşamaya çalışıyorum.
Bu dünyanın zevk sefa yeri olmadığını biliyorum, böyle inanıyorum.
Ben ve ailem sağlıklı olalım, tamamlayalım levelimizi :)
Daha adil daha güzel bir dünya hayali baki.
Ama zor bundan sonra.
 
O kadar da değil artık, yapmayın lütfen. Tüm kabahat bizde mi? Ben torpille işe girmedim ve benim gibi milyonlarca insan var böyle. Bahsettiğiniz sürece müdahale etmesi gereken biz değiliz, unutmayalım. Asli görevi bu olanları, bu derece yükselten kuşağın da şimdi Z kuşağını aşağıladığını görmek, onlara ahlaktan bahsetmelerini izlemek çok garip geliyor bana. Z kuşağında da ben bir tuhaflık görmüyorum. Tipik kuşak çatışması yaşıyoruz ama farkında değiliz. Her gelen nesil kendinden sonrakine çatar illa ki. Kim bilir kaç bin yıldır devam ediyor bu. Ülkenin gidişatını beğenmesem de bu sürece maruz kalan Z kuşağından ümitliyim yine. Bizler kadar baskı altında kalmadıkları için, aidiyet duyguları bize öğretildiği (milli değerlerden bahsetmiyorum) kadar yoğun olmadığı için daha geniş pencerelerden bakabiliyorlar. Görevimiz onları aşağılamak değil destek olmak. Elbette kendimizi de aşağılamamalıyız.
evet bizde bakın kendimide katıyorum gerçi asıl suç sizin gibi düşünenlerde de neyse herkes kendi evinin önünü süpürse yetrli bence ben kimseyi aşalamıyorum özeleştiri yapıyorum gerçi bu z kuşağınında bir numarası yok evde anne baba sözü dinleyen gençler dışarda tabi aslan olacaklar anne babalarda bizleriz işte siz pay biçin bakalım bizler nasıl insanlarız
 
evet bizde bakın kendimide katıyorum gerçi asıl suç sizin gibi düşünenlerde de neyse herkes kendi evinin önünü süpürse yetrli bence ben kimseyi aşalamıyorum özeleştiri yapıyorum gerçi bu z kuşağınında bir numarası yok evde anne baba sözü dinleyen gençler dışarda tabi aslan olacaklar anne babalarda bizleriz işte siz pay biçin bakalım bizler nasıl insanlarız
"Asıl suç sizin gibi düşünenlerde" derken kastınız ne anlayamadım. Nasıl düşüyoruz ve nasıl bir suçumuz var?
 
"Asıl suç sizin gibi düşünenlerde" derken kastınız ne anlayamadım. Nasıl düşüyoruz ve nasıl bir suçumuz var?
bilinçsiz yapsanız bile yanlış yönlendirme yapıyorsunuz sizin bozduğunuzu devlet topluyacak diye bakıyorsunuz toplum ahlakından bireyler sorumludur devlet değil ayrıca bizler ahlakı aşırı derecede erozyona uğramış ve bunu kanıksamış bir toplumuz ahlak dedğim şey cinsellik kapalılık acıklık değil insanların birbirine olan saygısı haklarına riayet etmesi bunun gibi şeyler
 
Ya biz önüne bir kap yemek koyduğumuz kediyi oturup gururla izleyen insanlarız. Önüne bırakıp oradan uzaklaşmak yerine durup seyrediyoruz. Çünkü biz egosu tavan canlılarız. Bunu bile karşılıksız yapamiyorken, bu nesilden ne beklenebilir ki? Yaşıyoruz ve ölücez boşu boşuna
 
Öyle bir haldeyim ki hiçbir şey artık bana huzur vermiyor.

Her geçen gün ülkemizde gerçekleşen cinayetler, tecavüzler, geçim derdi, imkansızlık ve sayabileceğim bir sürü berbat şey. Özellikle kadın cinayetleri.. Neden bu durumdayız kahroluyorum, nasıl neden sapıklar türedi nasıl bu derece psikopatlar yetişti.. artık korkuyorum.

Aile ve arkadaş ortamımda dönen dedikodular.. Midem bulanıyor.
Kitaplardan,doğadan veya başka güzelliklerden konuşan yok.
Herkesin elinde telefon, başını kaldıran yok. Türk kahvesinin bile bin tane fotoğrafını çekmekten dolayı kahvesini soğutan, sosyal medya ünlülerinin ne yediğini ne giydiğini konuşan, fotoğrafını çekmem için direten beğenmeyip tüm günü bununla geçirdiğimiz arkadaşlarım var. Evet bu kişileri hayatımdan çıkarabilirim fakat ailem bile bu durumda. Özellikle abi ve ablalarım. Ki hepsi 35 yaş üstü. Arkadaş konusunda da çok şanssızım.

Saçma sapan tiktok akımları.. ağız dolusu küfürlü şarkılar.. Minicik çocuklar bunları izliyor. Sizce de çok korkunç değil mi? Z kuşağı gümbür gümbür geliyor diyorlar ya, keşke bu anlamda olmasaydı bu. Uzun bir dönem okul öncesinde çalıştığım için bizzat şahit oldum. İnanın durum çok vahim, duysanız ve görseniz şok olacağınız şeyler sergileyebiliyorlar.

Bu hayatta mutlu kalabilmek için sizler neler yapıyorsunuz?
Belki bu durumlar beni ilgilendirmeyebilir, herkes özgür istediğini elbette yapabilir ama yaşadığımız ülke,çevre,ortam etkilemez mi hiç insanı? Aradığım huzuru neden bulamıyorum..

Kısacası sizin fikirlerinizi ve size iyi gelen şeyleri merak ediyorum. Hayata nasıl tutunuyorsunuz, huzuru nerede veya neyde buluyorsunuz?
Evet cok guzel yazmisiniz. Herkesin kendi dusuncesi kendi gorusu size katiliyorum
Mesela benim bu yorumdan sonra yine sacma sapan elestiri alma ihtimalim cok yuksek.

Ulke genelini derseniz, politikadan hic anlamam sevmem. Oy kullanmiyorum hic, parti tutmuyorum ama sunu soyleyebilirim artik eskisi gibi Turkiyeye donus yapma dusuncelerim yok.
Hadi ekonomiyi politikayi gectim. Maddi durumum cok iyi olsa bile sanirim Turkiyeye donus en son sey benim icin.
Neden peki ? Cunku insanlar hep bir yaris icerisinde. Herkes son model giyinip SHIK gorunmek istiyor, evlerinde hersey yeni olsun istiyor, hic kimse aza kanaat gelmiyor. Hep bi kiyaslama yaris, hic gelemeyecegim seyler bunlar...
Egitim deseniz berbat, hersey torpil. Is bulmakda oyle torpil. Bu ulkeyle ilgili dusuncelerim.


Koskoca annem bile gunde en az 10 tiktok videosu gonderiyo. Watsap durumu yapiyor, cocuklarin videosunu yolladigimda aninda duruma atiyo.
Instagram hesabim var ama zirt pirt paylasim yapmiyorum diye asosyal, ailemin tuttugu partiye destek vermiyorum diye hapse alinan bi grup var burada acik acik soylenilmiyo sanirim, etiketi yapistiriyolar.

Yani hayata disardan bakinca cok skci itici yonleri var. Ama evliyim esimle huzurluyum 2 kizlarimin egitimi aktivitesi gelisimi icin cabaliyorum. Kendim icin yapacak hic eylenceli bise yok.
 
bilinçsiz yapsanız bile yanlış yönlendirme yapıyorsunuz sizin bozduğunuzu devlet topluyacak diye bakıyorsunuz toplum ahlakından bireyler sorumludur devlet değil ayrıca bizler ahlakı aşırı derecede erozyona uğramış ve bunu kanıksamış bir toplumuz ahlak dedğim şey cinsellik kapalılık acıklık değil insanların birbirine olan saygısı haklarına riayet etmesi bunun gibi şeyler
Ahlaktan kastınız insanların birbirlerine saygısı ve haklarına riayet etmesi ise bunu koruyan kanunlardır. Kanunları yapan ve uygulayan ben değilim. Önceki bahsettiğiniz torpil vs durumlarda da yetkisi olan ben değilim. Velev ki bunu yapmaya kalktım, beni durdurması gereken de toplum değil. Ahlakımızın aşırı derecede erozyona uğradığını size düşündüren zaman dilimi ne mesela? Toplumda elbette aşırı uçlarda bireyler olacaktır. Ama alıp tüm gençliği çöpe atmanın haksızlık olduğunu düşünüyorum. Nasıl insanlar olduğunuzu buradan bilemem elbette, ama şahsen çok kaliteli ve aydın 2 çocuk yetiştirdiğimi düşünüyorum.
 
Öyle bir haldeyim ki hiçbir şey artık bana huzur vermiyor.

Her geçen gün ülkemizde gerçekleşen cinayetler, tecavüzler, geçim derdi, imkansızlık ve sayabileceğim bir sürü berbat şey. Özellikle kadın cinayetleri.. Neden bu durumdayız kahroluyorum, nasıl neden sapıklar türedi nasıl bu derece psikopatlar yetişti.. artık korkuyorum.

Aile ve arkadaş ortamımda dönen dedikodular.. Midem bulanıyor.
Kitaplardan,doğadan veya başka güzelliklerden konuşan yok.
Herkesin elinde telefon, başını kaldıran yok. Türk kahvesinin bile bin tane fotoğrafını çekmekten dolayı kahvesini soğutan, sosyal medya ünlülerinin ne yediğini ne giydiğini konuşan, fotoğrafını çekmem için direten beğenmeyip tüm günü bununla geçirdiğimiz arkadaşlarım var. Evet bu kişileri hayatımdan çıkarabilirim fakat ailem bile bu durumda. Özellikle abi ve ablalarım. Ki hepsi 35 yaş üstü. Arkadaş konusunda da çok şanssızım.

Saçma sapan tiktok akımları.. ağız dolusu küfürlü şarkılar.. Minicik çocuklar bunları izliyor. Sizce de çok korkunç değil mi? Z kuşağı gümbür gümbür geliyor diyorlar ya, keşke bu anlamda olmasaydı bu. Uzun bir dönem okul öncesinde çalıştığım için bizzat şahit oldum. İnanın durum çok vahim, duysanız ve görseniz şok olacağınız şeyler sergileyebiliyorlar.

Bu hayatta mutlu kalabilmek için sizler neler yapıyorsunuz?
Belki bu durumlar beni ilgilendirmeyebilir, herkes özgür istediğini elbette yapabilir ama yaşadığımız ülke,çevre,ortam etkilemez mi hiç insanı? Aradığım huzuru neden bulamıyorum..

Kısacası sizin fikirlerinizi ve size iyi gelen şeyleri merak ediyorum. Hayata nasıl tutunuyorsunuz, huzuru nerede veya neyde buluyorsunuz?
Sosyal medya kullanma bak nasıl rahatlıyorsun bizim evimizde televizyon bile yok haberleri filan izlemiyoruz hiç benim bir face var arada bakar gündemden haberdar olurum ama resim filan paylaşmam ne nişan ne nikah gelinlikli tek bir fotom yok hala kızlık soyadımla kullanıyorum çok yakın bir kaç dostum ve kardeşlerim dışında kimseyle görüşmüyorum valla çok rahatmış böyle
 
Tarihe karişan devletlere bakalim
Sonunu neler hazırlamış(çok tanıdık geliyor birkaç revize dışında)
Dejenere toplum
Dilinden kültüründen utanan insanlar
Dışa bağımlı ekonomi
Huzursuz ruh hali
Kibir tüm ülkenin benliğini ele geçirmiş durumda
Alim gücü çok düşük olanlar bile yasadigi hayattan memnunmuş gibi sosyal medyada mutluluk pozları veriyor
Kimse yaşadığı haksızlığın farkında değil
Şükürcülük ve biat kültürü
İnandığını yaşamayan insanlar yaşadığına inanmaya başladı ve kendisi gibi yaşamayan herkese düşman oldu.
Irkçı biri asla degilim aksine baya da hümanist biriyim ama her zaman Türk oluşumla gurur duyarım ülkenin geldiği noktaya bakınca utanç duyuyorum.
Sapığı katili hırsızı soysuzu memlekette normal değerler yadirganiyor artık.
Sonumuz hayrola
 
Huzur ...
Ben huzuru sokak canlarını beslemekte buluyorum. Her daim mama ve su kapları dolu mesela.Oradan kediler,kuşlar, kargalar ve köpecikler besleniyor..bu beni çok mutlu ediyor
Hasta olanları imkanlarımız dahilinde ettiriyoruz eşimle birlikte.
Yazın 5 yıldızlı kalabalık oteller yerine küçük şirin sahil kasabalarını tercih ediyorum..Oradaki canları da besliyoruz..Köylü halkına katkıda bulunuyor (oların ürünlerini satın alıyorum) elimizden geldiğince ...hatta bu yıl tarlada biber topladık yaşlı bir amca ya yardım ettik çok mutlu oldu.bir teyzenin elektronik eşyası bozulmuş eşim tamir etti...çok dua aldık..
Sokağımızda durumu iyi olmayan bir ablamız var kanser hastası ve herşeyi yeyip içmesi yasak..ona yemekler yapıyor özel meyva suları hazırlıyorum ..çok mutlu oluyor çok dua ediyor
Başka bir akrabamız var maddi imkanı hiç yok ona yardım toplayıp(çocuklarına kıyafet vs) ayrıca maddi destek vermeye çalışıyorum mutlu oluyor
Ve onlar mutlu oldukça bende mutlu oluyorum huzuru yardım etmekte buluyorum
Ay siz ne tatlışsınız oyle bayıldım 😍😍ic huzuru yakalamışsınız o sebeple baskalarına da yardımınız dokunuyor demek ki💟
 
Banlanıyor böyle postu açanlar. Hayat hiç adil değil artık bunu düşünüyorum. Her yerde bir kafeste gibiyiz. Burada bile…
 
Banlanıyor böyle postu açanlar. Hayat hiç adil değil artık bunu düşünüyorum. Her yerde bir kafeste gibiyiz. Burada bile…
İşin ucu illa siyasete bağlanıyor ondan banlanıyoruz. E bacım benim babam mı sorumlu ekonomiden, benim babam mı bitirdi ülkeyi? Tabii siyasete bağlayacam, anasını sattılar memleketin. Koy başlık sahibini Finlandiya’ya mutsuz olur mu? Hiçbirimizin geleceği bırak yarın ne olacağımız belli değil. Dört koldan ekonomisi, gündemi, cinayeti üstümüze geliyor delirmemek mümkün mü?

Bir de şükürcüler var tabii. Ben şahsen sağlıklı olduğum için, eşim ve çocuklarım hayatımda olduğu için şükrederim sadece. Mesela akşama et yiyeceğim diyip şükretmem çünkü karşı komşum yiyemiyor belki de. Şükür ancak tüm toplum refaha erdiğinde mümkündür üç harfli marketten içinde ne idüğü belirsiz ürünleri aldığına sevinip çocuğuna reva gördülünde değil.
 
Gökyüzüne bakıyorum.Gogsumu doldurup uzunca bir nefes çekiyorum!Sağlıklı oluşumun şükrünü verip yola devam ediyorum..İsmet ozel'in dediği gibi "yaşamak yükü omuzlarımda"
 
Kendi küçücük hatta avuç içi kadar dünyamda, elimdekinin en iyisini kendime sunarak yaşıyorum ve mutlu kalabiliyorum.

Burada en önemli şey, mutlu kavramı kriterleriniz.
Dünya, ülke, çevre vs hepsi b.ktan, buna diyecek bir şey yok zaten ama ördüğünüz duvarlar içinde sadece siz, neyden mutlu olursunuz?
Buna odaklanmanız lazım.

Mesela geldi yine benim mevsimler, 7 8 aydır silinmeyen camımı dün sildim çünkü yağmurlar başlayacak😂
Kahvemi kitabımı alıp, yağmur seyri yapacağım huzur bulacağım diye bir koşturmaca içindeyim evde.
Birkaç zamandır da kuş sürülerinin göçlerine denk geliyorum, onları izliyorum.
Camımda beslediğim güvercinlerim var, izlediğim ve okuduğum ruh besleyici sadece ‘iyi insan’ temelli hikayeler mevcut.
Dünya güzelliklerinin belgesellerine bayılırım, birkaç gün önce everest zirvesi tırmanışı izledim hayatında yokuş çıkamayan ben.
O kadar ilgi alanım değil ama izlemek bile ferahlattı.
Koskoca bir evrende ömrümüzün görmeye yetmeyeceği kadar güzellik ve hissiyat olduğunu düşünüp, küçücük nefesimle oturduğum yerden bir ısırık almaya çalışıyorum.
Böyle küçücük şeyler işte, fazlasına lüzum da yok.
 
İşin ucu illa siyasete bağlanıyor ondan banlanıyoruz. E bacım benim babam mı sorumlu ekonomiden, benim babam mı bitirdi ülkeyi? Tabii siyasete bağlayacam, anasını sattılar memleketin. Koy başlık sahibini Finlandiya’ya mutsuz olur mu? Hiçbirimizin geleceği bırak yarın ne olacağımız belli değil. Dört koldan ekonomisi, gündemi, cinayeti üstümüze geliyor delirmemek mümkün mü?

Bir de şükürcüler var tabii. Ben şahsen sağlıklı olduğum için, eşim ve çocuklarım hayatımda olduğu için şükrederim sadece. Mesela akşama et yiyeceğim diyip şükretmem çünkü karşı komşum yiyemiyor belki de. Şükür ancak tüm toplum refaha erdiğinde mümkündür üç harfli marketten içinde ne idüğü belirsiz ürünleri aldığına sevinip çocuğuna reva gördülünde değil.
O kadar haklısın ki.
Hele bir de çocuğun olunca insan 2 kat daha fazla üzülüyor.
 
X