İcimi dokmeye geldim. Sartlar olgunlasinca psikologa da gitmek istiyorum. Simdilik okuyup akil veren olursa sevinirim.
3 yillik evliyim. Esimle severek evlendik. Biraz ani oldu evliligimiz. Birbirimize denk degildik, aileler vs.
Esim benim sevdigim, ciddi bir seyler yasadigim ilk erkek. Beklentim yuksekti hayallerim vardi. Sevmek sevilmek deger gormek bazen simartilmak.
Kendisi kaba birisi, beni sevdigini soyluyor ama davranislariyla sozleri celisiyor.
Sevilmedigimi hissediyorum. Sanki camasir yemek isim hallolsun iki uc de cocuk yapariz bi de cift maas oh yuvarlanir gideriz diye evlenmis benimle. Afedersiniz ama sadece yatakta karisi gibi hissediyorum.
Aramizda cok kavgalar oldu. Birbirimize olan saygimiz guvenimiz zedelendi. Benim de hatalarim vardir illa ki. Ozur diledik yeni sayfa acalim dedik ama hamilelik doneminde bana yasattiklari, soyledigi kotu sozler falan hep aklima geliyor. Sonra yine tartismalar.
Cok sogudum. Guzel soz soylemeye dilim varmiyor. Onunla sohbet etmek istemiyorum. Ona karsi cok ofkeliyim. O da hic caba sarf etmiyor. Ona kalsa ilerde bosanirsak vicdani cok rahatmis elinden geleni yapiyormus.
Bu aksamdan + not ; Cok aileci. Konunun uzagindan yakinindan ailesi gecsin uslubu degisiyor, saygisizlasiyor. Yine bir bayram yine beni zorlamalar onu aradin mi bunu aradin mi. Ben zaten arayacaktim baski yapma diyorum hemen hooop uslup yerlerde.
+ İlerde annesinin bizimle yasama durumu var. Onun icin de baski goruyorum,istemiyorum.
Kapana sıkısmıs gibi hissediyorum. Sevgi yeter sanmistim ama yetmiyormus saygi her seymis gercekten.
+ Kendisinde genital sigil cikti. Evlenmeden once de varmis yaktirmis. Bana soylemedi , onemini bilmiyormus falan filan. Buyuk ihtimal bana da bulasti. Ondan dolayi da ayri bi sogudum. Cinsel yolla bulasan bir hastalik malum.
