size bir hikaye anlatmak istiyorum öncelikle.zamanın birinde 2 köyü ayıran bir ırmak varmış .köylüler bir birlerini ancak ırmak sakinken kullandıkları asma köprüyü le görürlermiş.işte günün birinde bir gencte bu köprüyü kullanıp diğer köye varmış.karşısına bir güzel çıkmış ve gönlü orada o güzele akmış.aynı duygular kızdada oluşmuşki konuşmaya başlamışlar ve bir gören olur endişesiyle başka zaman buluşmaya karar vermişler.kararlaştırdıkları saate kız karanlığın dehşetine aldırmadan evden cıkmış erkekte suyun azgın dalgalarını görmeden kulac atmaya başlamış ve köyün cıkışında buluşmuşlar.artık hergün oğlan yüzerek kıza geliyor ve gün aşıyana kadar birlikte oturuyorlarmış.yine bir gün buluşmuşlar.bir ara oğlan kıza bakmış ve demiş ki senin bir gözün şaşımı yoksa banamı öyle geldi.kız gülümsemiş ve evet demişsonra gündoğumuna kadar ki süre dolmuş ayrılık saati gelmiş.kız bugün yüzerek dönme köprüyü kullan demiş oğlan kabul etmemiş ve yüzmeye başlamış. günün ilerleyen saatlerinde köye haber gelmiş. karşı köyde bir genc boğularak ölmüş.kız ölen kişinin sevdiceği olduğunu anlamış .en kısa zamanda mezarına gitmiş.mezarın başında .bensana demiştim sevdiceğim bugün yüzerek gitme diye.çünkü hergün sen o ırmağı kalbinle aşıp geliyodun ama gözümün kusurunu farkettiğin an anladımki artık kalbinle deyil gözlerinle bana bakıyosun .aylar sonra kusurumu gördün ve hergün kalbinle glirken ogün bedeninle gittin bunu bilmeni istedim deyip mezarın başından ayrılı. evet arkadaşlar acaba bizde bazı şeyleri kalbimizle bazı şeyleri gözümüzlemi görüyoruz.yaşantımız sadece birbirimizin kusurlarını aramaklamı geciyo eşimize sevdiğimize beden gözüylemi bakıyoruz kalp gözüylemi.ben şahsen şunu diyorum sevdiğime aşkıma bakarken hep kalp gözünü tercih ediyorum .yoksa cok acı cekiyorum sevdiğimde yanlışlar olunca beni yıpratıyo ozaman beden gözümü gerekirse kör edip kalp gözümle mutluluğu yakalayıp yaşamaya calışıyorum. bilmem düşüncelerime katılırmısını.ama mutlu olmak benim hakkım ve bu mutlulğu elde etmek hem cok zor hem cok kolay .bana gelecek mutluluk dolambaclı yol secmişse ben o yolu tırnağımla otobana cevirmeye razıyım .arkadaşlar fikirlerinizi bekliyorm