Bu davranış doğru mu sizce?

Lupetta

🍒🍒🍒
Kayıtlı Üye
9 Kasım 2015
6.076
10.879
248
Merhaba kızlar. Ben bi çocuk gelişimcisi ya da pedagog olmadığım ve bu işlerden anlamadığım için size sorayım dedim. Bizim henüz çocuğumuz yok. Öncelikle bunu belirteyim.

Evli ve çocuklu çift arkadaşımız var. 1 tane çocukları var. 2.5 yaşında. Elimizde büyüdü derler ya. Benim de öyle. Çok seviyorum. Benim yeğenim gibi

Sormak istediğim ise şu, mesela arkadaşım ve eşi çocuğu asla sert bir şekilde uyarmıyorlar. Sert dediğim yani hafif bir tık ses yükselmesi bile olmuyor. Mesela geçen gün yere kaşık kaşık pilav döktü. İlkinde yapma dediler yumuşakça, ikincide üçüncüde de aynen bu şekilde. Çocuk sürekli dökmeye devam etti. Elinden kaşığı alınca da ağladı direkt. Çünkü ona "hayır" lafı geçmiyor kesinlikle. Mesela tokat atıp kafa atıyor onlara. Sadece sakince ama oğlum şöyle böyle diyolar geçiştiriyolar. Bunun gibi tonla daha örnek sayabilirim. Buradan pay biçin.

Bi çocuk ömrü boyunca hayır denmemiş ve bir kere bile azarlanmadan nasıl yetişir? Bu doğru mu? Merak ediyorum özellikle bu işin profesyonellerinden bilgi istiyorum. Şimdiden teşekkür ederim
 
vurmasi simariklik degil donemsel kendi gucunu kesfediyor ama ailenin dogruyu ögretmesi lazim yere dokme olayi aslinda daha kucuk yaslarda kesif icin yapilir ama sanirim onada yapma dememisler.
kuzenimin kizida boyleydi muzu alir duvara koltuga surerdi yapma demezlerdi banada tuhaf gelirdi şımarıklıklarina hala baş edemiyorlar.
en son krese verdiler simdi pandemiden dolayi evde cocuk ve baş edemiyorlar yine evde yine bir kaos ortami var hala dur diyen yok dunya sadece kendi etrafinda donuyormus modunda cocuk
 
Cok cok yanlış.Sınır yok duzen yok otoriteye saygi yok sorumluluk yok haliyle problem çözme yok o cocuk öğrenmede güçlük ceker.Cocuk aileyle işbirliği yapmaktan kaçınır umursamazliga yönelir.Bir an önce olağan ve mantikli sınırlar konulup güç ve otoritenin ebeveynde olduğunun yansitilmasi gerekir.(Cocuk zaten kendini böyle güvende hisseder)
 
seslerının hıc yukselmemesı olması gereken sey cocuk ne kadar bagırırsa bagırsın o cocuk bılmıyor ne yaparsa yapsın karsısında sesı yukselmeyen anne baba gorunce ogrenecek anne babalar her zaman otokontrollu olmak zorunda cocuklar ozellıkle bam telımıze de bassa o ses yukselmemelı zaten

cocuk yere kasık kasık pılav dokmus ya orda sızın yanınızda cocugu uyarmak ıstememıs olabılırler sız yanlarından ayrıldıktan sonra uyarmıs olabılırler tanıdıkta olsa bırının yanında uyarılınca daha mahcup olabılır veya ozellıkle dıkkat cekmek ıcın daha hırcınlasabılır cunku , eger bır cocuga bebege veya bır hayvana zarar vermıyorsa yanı bır canlıya acı verecek davranısları yoksa haşarılıktan ibaretse yaptıkları kımsenın yanında uyarmamak tabiri caızse azarlamamak gerek kendı basınayken veya gun sonu raporunda :)sebep ve sonucuyla ornekler vererek neden yapmaması gerektıgını anlatmak gerek yanı sızın yanınızda oturup cocuga bunu anlatacak degıller o anda :) buyuk ıhtımal mahcup da olmuslardır zaten

vurmasıda donemsel bazen bazı cocuklarda goruluyor bu

cocuklar hayırdan anlamıyor dırekt hayır dersenız anlamaz yapma dedıgınızde yap-ma yanı yap gıbı algılayıp daha cok yapıyorlar
ona su sekılde konusmak gerek canım sen boyle vurdugunda elın acıyabılır ve benım gozume gelebılır gozum zarar gorurse goremem kör olabılırım bana zarar vermek kendı canını acıtmak ıstemezsın degıl mı ? seklınde konusmak gerek bunun ıcınde sakin ortam gerekır sızın yanınızda o anlık tanık oldugunuz seyle sınırlandırmayın evlerınde ne oluyor veya cocukta psıkolojık bır sıkıntı var mı bılmıyorsunuz bıle :)
 
Cocugu azarlamak dogru degil. Ses yukseltmek de. Cocuk yere bir sey doktuyse elinden alir temizlersin,dokmemesi gerektigini,temizleyen kisinin yoruldugunu,yemegin yere dokulmemesi gerektigini anlatirsin. Elinden aldigin icin devam edemez zaten dokmeye hepsi bu. Azarlamaya bagirmaya gerek yok. Zaten cocuk neden elinde kasik gezerek yemek yiyor ki,mutfakta ya da yemek masasinda yer kalkar, o bolume dokulenler de temizlenir biter. Ama sesinizi yukseltirseniz de tipki hic ses cikarmadiginiz durumda oldugu gibi o cocuk bilerek doker sacar. Bas edilemez hale gelir.
 
İşte tam olarak böyle. Gözlemlediğim kadarıyla onlar da buna izin veriyorlar. Dünya çünkü gerçekten onun etrafında dönüyor. Lafta değil. Kendilerinden vazgeçmiş şekilde (karı-koca olmak da dahil) sadece çocuğa odaklılar
 
Evet. Doğru :) açıklamalarınız için çok teşekkürler. Ama sorun şu; bu davranışlarında olumlu bi değişim olmuyor. Arkdaşım sürekli anlatıyor ama ben bi değişiklik görmüyorum çocukta. Ama doğru davranış yaptıkları gibiyse sorun değil demek ki
 
Biz küçükken babaannem veya anneannem bize yemekle oynanmaz günahtır derlerdi. Ne kadarda maddi durumun iyiyse, yemekle oynamaya ve yiyecek çöpe atmasını ben daha hala günah olarak görüyorum. Yemekle oynanmaz. Nokta. Bunu çocuklara küçük yaşta öğretilmesi lazım. Sade çocuklar daha çok küçükken, mesela 7 ve 8 aylıkken, masada büyüklerle yemek yemeye başlarsa, önce ellerine alıp bakıyorlar, o başka birşey. Ben önlerine hep biraz koyardım, onu yediği zaman, yeniden koyulur. Ama kaşık kasik yemeği yere atması şımarıklık. Ve hepsinin, annesinin, babasının ve cocugun şımarıklığı i gösteriyor. Aynı durumu tatilde Hotellerde görüyordum. Tabakları i dolduruyorlar, sanki 10 yıl yemek görmemiş gibi, sonra yarısı çöpe. Benim için bunlar yasaklanması lazım. Cünkü insanlarda medeniyet kalmamış, yada akılları ermiyor okadar düşünmeye.
Hiç ömrümde daha, be ekmek ne yemek atmisimdir. Ekmek kuruyun ca, cok güzel yemek tarifeleri var kuru ekmekle, yemekleri de okadar yaparım, sade günlük yeter. Turkiyede kalınca, sokaktaki hayvanları doyururdum.
 
Ben çocuk sahibi bir insan olarak yazıyorum bunları. Bu sitede çok gördüm çocuğa 2 yaş bitene kadar kızılmamalı, hep normal ses tonuyla konuşulmalı yorumlarını. Anneye, babaya vuran hatta ısıran çocukların normal karşılandığını, kendini yerden yere atarak ağlamaya olabilir dendiğini. Sonra yine burda okudum çocuğumla yolculuk yapmam imkansız o yüzden annemi görmeye gidemiyorum, çocuğumu bakkala götüremem çok ağlıyor, çocuğum bana vuruyor konularını. Herkesin farklı bir çocuk yetiştirme tarzı var çocuğuma hiç vurmadım. Sadece bir kere o bana vurdu ben de onun koluna vurdum kontrollü bir şekilde acıdı dedi ama benim de canım acıdı dedim bitti bir daha hiç böyle bir sorun yaşamadık. Kim çocuk kim ebeveyn belli değil bazı konularda, ben şahsen kızmaya karşı değilim. Yanımızda herhangi bir üçüncü kişi varken hiç bağırmadım ama yalnızken ses yükselttiğim de olmuştur. Aman çocuğun psikolojisini bozmayalım adı altında çocuğun her yaptığına evet demek, ses çıkartmamak bir yerden sonra sizi dinlememesine yol açıyor.
 
Benim de bir oğlum var şuan 13 buçuk aylık . Ben de ses tonumu yükseltmeye onu korkutmamaya çalışıyorum her şeyin nedenini anlamasını istiyorum. Hayır diyorum ama hayır demek istemiyorum . Sadece onu doğru yönlendirmek istiyorum. Mesela koşan bi çocuğa koşma demek anlamsız geliyo hem çocuklar olumsuz kelimeleri çok anlamazlar . Koşma yerine yavaş Yürü demek daha doğru . Durumu anlatamadigim zaman hayır diyorum o zaman anlıyo yapmaması gereken bişey olduğunu ama nedenini anlamıyo muhtemelen. Ben yine de her şeyin anlatilmasindan yanayım. Pilavı dokerse o dökülmez ağıza alınır ,yenilir derdim . Eğer yemeği reddederse o zaman önünden alırdım. Kendine zarar vereceği bişey olmadığı sürece çok fazla müdahaleci olmuyorum. Yine de zaman zaman sesim yükseliyo sadece bunun sürekli ve rutin olmasına müsaade etmiyorum.
 
En acısı da bu tarz davranışları olan çocukların kreste diğer cocuklara verdiği rahatsızlık. Ve tabi öğretmene.
Bir de bu anne babalar aynı toleransı öğretmenden de bekliyor. Ama 2 yasında dur denmeyen cocuga 5 yasında dur denince ortalık karısıyor.
 
2.5 yaştan bahsediyorsunuz.
Niyeyse çocuğa bağırmadan, fırça atmadan terbiye verilmiyor algısı var.
terbiye kararlı duruş, istikrar, çocuğun seçimlerine ve rutinlerine saygı duyarak, konuşarak da veriliyor.
sizin yanınızda mudahele etmek istememiş olabilirler.
Vurma da çocuklarda dönemsel. Tıpkı eline aldığı her şeyi fırlatması gibi. Uzun sürerse bakarlar çaresine.
 
Eşimin ailesinde var bir tane böyle , çoçuğum üzülmesin diye her istediğini yapıyorlar aklı kalır diye 5 dakika sıkılıp atacağı oyuncağı alıyorlar farkettiğim şey şu oldu çoçukla kimse oynamak istemiyor diğer çoçuklar yanından kaçıyor kendi oğluma soruyorum neden onunla oynamıyorsunuz diye;herşeyi kendisinin sanıyor bize elletmiyor bile oynamak istemiyoruz diyorlar sonra diğer çoçuklara bile tavır yapıyor ailesi ben uyarmak bile istemiyorum artık dünyada çok çoçuk sahibi olan onlarmış gibi davranıyorlar aynı ortamda bulunacağımız zaman stres yapıyorum sürekli
 
çocuk kreste enerjisini atiyordu biraz cokta sikayet gelmiyordu aslinda ama ortama uyum saglarken zorlandi tabi
 
Dövmek, bağırmak sert şekilde kızmak çözüm değil. Empati yoluyla çocuğa yaklaşıp, duygularını anladığını ona hissettirip kriz anını fırsata çevirmek yani çocuğun doğru davranışa yönlenmesini sağlamak lazım. Bununla ilgili bir çok kitap var, en beğendiğim dramsız disiplin kitabı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Beni ailemden sonra seven tek erkeği mi kaybettim sizce ? yoksa haklı mıyım ? Bir şeyler yapmalı mı çok karışık derin bir konu.Yorumlarınız çok önemli
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
3K
SeaBoundless
29 Nisan - 5 Mayıs 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
Nhessa
  • Sabit
Popüler Konu ÜÇ AYLAR Mübarek Kandiller ve Dini Bayramlarımız
154 155 156
Yorumlar
3K
Görüntüleme
73K
mucizemm27
S
Bebek Kıyafetleri, Bebek Eşyaları Bebek için neleri iyi ki almışım dedim?
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
52K
ggitp
G
Kv'nin sınırlarımı çiğnemesi ve benim patlama noktam
5 6 7
Yorumlar
127
Görüntüleme
17K
Free Women
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…