22 yasindaydim...evlendim ve cok mutluydum...herkes gibi bende bi evlat sahibi olmak istiyordum...ve sonunda
güzel haberi almistim hamileydim cok mutluyduk esimle....3 aylik hamileyken bebegimin rahatsiz oldugunu duyana dek...hergünüm aglamakla gecti...doktorlar aldir yasamaz dediler...ben cana nasil kiyardimki...kalbi atiyordu benim minik melegimin...kanamalar oldu yattim...agladim...agladikca agrilarim cogaldi ve benim minik melegim dünyaya erken geldi...hani olur ya dogum olur bebegini annenin gögsüne koyarlar ....benim melegim dogdu hemen aldilar götürdüler kokusunu bile duyamadim...o gece gördüm kizimi küvezde..masmavi isiklar vardi etrafinda..annelik iste ya cocuguma ne yaptiniz diye agladim...bilmiyorumki o isiklar kizim icin yararli...3 günlükken ameliyat olcak dediler..yikilidim..o daha minicik bi beden nasil olur dedim...o ameliattan sonra 3 defa daha ameliyat oldu...halbuki daha 3 ay bende olmasi gerekiyordu...yanimda....simdi ameliyat kapilarinda beklemekteydim...
gelen gidiyordu...herkesin bebekleri iyilesiyordu...8 ay dile kolay yogun bakimda kalakaldim..ailem uzakta...bi aglama duvarim vardi..doktorlar ne yapalim..dedikce oraya gider aglardim...kimse görmesin diye...ama hep sabr diyordum...
sonunda evimize geldi...1,5 ay önce kalbi durdu yine yogun bakimdaydi..öldü ayril dediler...elime verceklerdi cansiz bedenini .Rabbime yalvardim...almasin elimden diye..cok kötüydü arkadaslar...cok cok
Rabbim dualarimi kabul etti onu bana bagisladi...artik evimde...bana bi gülüsü yetiyor...diger bebekler gibi olmasada
Esimle karar verdik...ya kaybedersek biz kizimizi..odasi bos olursa ne yapariz diye...tedavi olmaya karar verdik..
dün esim ucak biletimi aldi...türkiyeye geliyorum...aldim dedigi an aglamaya basladim..nedenmi bebegimi burda birakmak zorunda oldugum icin....ya ben gidince ona bisey olursa diye...Rabbime emanet ediyorum benim minik kuzumu...
artik bu yola koyuldum hep sabr ettim.hep dua ettim..insallah diyorum insallah bizimde yüzümüz güler....Rabbim bizede saglikli bi evlat verir...Dualarinizi eksik etmeyin arkadaslar...
güzel haberi almistim hamileydim cok mutluyduk esimle....3 aylik hamileyken bebegimin rahatsiz oldugunu duyana dek...hergünüm aglamakla gecti...doktorlar aldir yasamaz dediler...ben cana nasil kiyardimki...kalbi atiyordu benim minik melegimin...kanamalar oldu yattim...agladim...agladikca agrilarim cogaldi ve benim minik melegim dünyaya erken geldi...hani olur ya dogum olur bebegini annenin gögsüne koyarlar ....benim melegim dogdu hemen aldilar götürdüler kokusunu bile duyamadim...o gece gördüm kizimi küvezde..masmavi isiklar vardi etrafinda..annelik iste ya cocuguma ne yaptiniz diye agladim...bilmiyorumki o isiklar kizim icin yararli...3 günlükken ameliyat olcak dediler..yikilidim..o daha minicik bi beden nasil olur dedim...o ameliattan sonra 3 defa daha ameliyat oldu...halbuki daha 3 ay bende olmasi gerekiyordu...yanimda....simdi ameliyat kapilarinda beklemekteydim...
gelen gidiyordu...herkesin bebekleri iyilesiyordu...8 ay dile kolay yogun bakimda kalakaldim..ailem uzakta...bi aglama duvarim vardi..doktorlar ne yapalim..dedikce oraya gider aglardim...kimse görmesin diye...ama hep sabr diyordum...
sonunda evimize geldi...1,5 ay önce kalbi durdu yine yogun bakimdaydi..öldü ayril dediler...elime verceklerdi cansiz bedenini .Rabbime yalvardim...almasin elimden diye..cok kötüydü arkadaslar...cok cok
Rabbim dualarimi kabul etti onu bana bagisladi...artik evimde...bana bi gülüsü yetiyor...diger bebekler gibi olmasada
Esimle karar verdik...ya kaybedersek biz kizimizi..odasi bos olursa ne yapariz diye...tedavi olmaya karar verdik..
dün esim ucak biletimi aldi...türkiyeye geliyorum...aldim dedigi an aglamaya basladim..nedenmi bebegimi burda birakmak zorunda oldugum icin....ya ben gidince ona bisey olursa diye...Rabbime emanet ediyorum benim minik kuzumu...
artik bu yola koyuldum hep sabr ettim.hep dua ettim..insallah diyorum insallah bizimde yüzümüz güler....Rabbim bizede saglikli bi evlat verir...Dualarinizi eksik etmeyin arkadaslar...