BAna cevap yazan tüm arkadaşlarıma teşekkürler.
Doğum yapmayan arkadaşlara kolay doğumlar, yapanlarada bebişleriyle mutlu bir hayat dilerim.
Ben bebeğimle ilgili duygularımı pek yazmamamışım.
Bebişim şimdi14 günlük oldu. 2. çocuğum benim. Kızım çok ağlardı,
uykusuzluktan ve sinirden kızımı yeteri kadar nazlayamadığımı şimdi anlıyorum.
Oğlum maşallah çok uslu. Hiç ağlamıyor, gaz yada uyku sorunu da yok.
Altını değiştirip, karnını doyurunca ya uyuyor yada uslu uslu etrafı seyrediyor.
Bana da sadece onu öpüp koklamak kalıyor.
Bebek sevmenin tadına şimdi vardım. İçime sokasım geliyor. Aslında onun sayesinde kızımada daha fazla vakit ayırıp daha fazla ilgilenebiliyorum.9 yaşında olduğu için kıskanıp psikolojisi bozulmasın diye oğlumu sevince mutlaka onuda öpüp kokluyorum.
10 yıllık evliyim ve ilk defa oğlum olduktan sonra kendimi çok şanslı ve mutlu hissediyorum. Çok güzel bir aileye sahibim.
2 tane pırlanta gibi evladım ve çok iyi bir eşim var.
Allaha binlerce şükürler olsun.
Herkesin kendini en az benim kadar mutlu hissetmesi dileğimle..
Kendinize iyi bakın.....
Canım bence kesinlikle tecrübe. İlk bebişler zavallı bizim acemiliğimizi alıyorlar sanırım ve genellikle hep sorunlu oluyorlar. Tabii bu gaz sorunu falan oluyor.
Şimdi hem daha tecrübeliyiz hemde ilk bebişlerimizde kaçırdığımız zamanı yakalamak adına daha bir duyarlı davranıyoruz.
Allahım her kadına bu duyguyu tadına vara vara yaşamayı nasip etsin.
Bizede yaşattığı için binlerce teşekkürler....
Bence haklısın, son ay valizi yanından ayırmamak en iyisi.
Aslında hep diyodum, arabaya atayım. Sanki sırtımda taşıyacağım. İhmalkarlık işte.
neyse birileri acıyıp getiriyor eninde sonunda.yerimseniben
İlgilenen tüm arkadaşlara teşekkürler...
gerçektende ilginç bir doğum hikayesi olmuş şanslısın birazda maceralı yani herkeslerden biraz daha farklı ama neticesi çok güzel allah analı babalı büyütsün bebeğini sanada sağlıklar versin.