Bu çocuklar neden başarısız??

Ben özel ders veriyorum. Öğrencilerime bakıyorum, ailesi para döküyor , özel okul, dersane, özel ders ama yok olmuyor. Çocuğun umrunda değil. Gelişme yok. En sonunda ucu ucuna bir özel üniversiteye giriyor, yine para yine para.

Diğerine bakıyorum aileden ilgi yok, köyde yaşıyor hatta dersi bırak işe git deniyor, çocuk Türkiye'nin en iyi okulunu kazanıyor.

Benim içime dert oldu velilerimin üzüntüsü. Varımızı yoğumuzu döküyoruz okusun diye , bu çocuk neden böyle diyorlar.

Özellikle okuyan çocuğu olanlardan yorum bekliyorum. Neden böyle oluyor? Çok imkan olunca çocuklar şımarıyor mu? İmkansızlıklar azmi ve başarıyı tetikliyor mu?

Köyde büyümüş bir arkadaşım mühendislik okudu, 8-9 bin maaşı var şu an. Ders çalışmaktan başka yapacak bir şey yoktu ki diyor. Okuyup oradan kurtulmak tek çaremdi. Bir de başkalarıyla yarış var. Şehirdeki gibi o ne giymiş bu ne sürmüş , şu kafede takılalım değil, şu okulu kazandı istanbula ankaraya okumaya gitti diye konuşup ona özeniyor insanlar.

Acaba çocuklarımız sosyal olsun, bizim yapamadıklarımızı yapsın diye fazla mı imkan sunuyoruz??

her şeye kavuşmuş olmanın verdiği şımarıklık var elbette.Sonrasında olmazsa parayla okuyacağını da biliyor öğrenci.Ya da babasının 2 yıllık bitirince onu iyi bir işe sokacağını biliyor.( öyle öğrencilerim var çünkü) Ama diğeri kazanamazsa boş kalacağını,sıkıntı çekeceğini biliyor,çalışmasın da ne yapsın.Bu bir örnek

Diğer bir örnek,adam zaten üniversite derdinde değil ki,her insanın ille de üniversite mezunu olması gerekmediğini biliyor.Çok çalışsa da temeli yok,zamanında hiç ders çalışmamış.Bu saatten sonra kazanamam diyor.Sanayide işim hazır ya da babamın dükkanı beni bekliyor diyor.

son örnek ki benim en çok üzüldüğümdür.Her insanın belli bir kapasitesi var,ne yaparsa yapsın üstüne çıkamıyor.Çok çok çalışan hırslı öğrencilerim var.Biri barajı bile geçemedi,diğerleri 220-230 civarında kaldılar.Hani diyorsun ki bu çalışmaya neler olmaz.İçim acıyor onları görünce.Ya nasıl çalışacaklarını bilmiyorlar ya da yok işte,olmuyor.

Bir de tek derdi kız tavlamak,zaman geçirmek olanlar var,unutmuşum.Bunlar hem dersi kaynatıyor hem de diğer öğrencilerin hakkından çalıyor.Biraz sorunlu oluyorlar.

çocuklara her şeyi verip sorumluluk vermeyi ihmal ettiğimizden kaynaklanıyor.
rahatta,bollukta keyfine göre yaşayan bir çocuk neyin özlemini çeksin ki elde etmek için çabalasın.
aileler basit sorumluluklarını bile kendi yapar hale gelmişler.
aşırı önem ve özgürlük veriliyor.
şımartılmaktan dünyanın merkezi olduğu sanan çocuklarla dolu okullar.
insanı insan yapan değerleri hatırlayan,öğreten yok artık.
parayla alakalı tüm hayaller.
tablet,telefon,mp3 çalar vs,vs.
hayatı pc ounları kadar eğlenceli ve kolay sanıyorlar.
anne baba onlar için yorulup,fedakarlık yapıyor.onlara lüzum yok.
kapasitesi ve birikimi olmayan çocuklar istisna elbette.

aıle catışması..
ıfadelerın bır olmaması..
bana gore karı kocanın anlaşamaması..
cunku bır eş mutluysa mutlu edebılır..
bır baba eşinde huzur buluyorsa sevgı verebılır..
bır anne eşinden sevgı goruyorsa huzur yaratabılır..
kısacası parayla saadet olmadıgını herkes bılıyor fakat yınede devam edebılıyorlar..
aıle saadetı gecmışten bugune yayılıyor dolayısıyla ne goruyorsak oyle yaşatıyoruz..
gelenek gorenek dıyebılırız belkıde..