- 29 Kasım 2017
- 1.528
- 689
- 43
- Konu Sahibi Childgirlss
- #1
Merhaba kk. Sizden başka kimsem yok gibi geliyor bu aralar nedense.
Sürecimi biliyorsunuz yıllar süren aşağılanma hakaret dayak vs ile boşanıyorum, bu süreçte eş kişisinin beni varlığı dışında rahatsız etme durumu yok. Lakin ben iyi değilim. Ailem de arkamda değil. Evet dostlarım var ama herkes işinde gücünde herkesin derdi kendine.
Şimdi sorunum şu ben sanki iş yerinde de hatta dostlarım kardeşlerim olan kişiler tarafından da dışlanıyormuşum onları çok bunaltıyormuşum gibi hissediyorum. İş akışı içinde sorunum yok keyifli bir hocayım ama o an bir pano etkinlik vs yapmışsam ki çok çalışıyorum özellikle emin olun , taktir edilmez isem çok zoruma gidiyor. Dillendiriyorum bunu .
Mesela bir öğretmenler günü yemeği var gidilecek twktım kıyafet ne giyeyim diye sorup duruyoeum bu mu o mu . Sanki insanlar bana ya bu da bekar gibi davranıyor deli mi ne gözü ile bakıyor gibi geliyor. Sonra bakıyorum ben abartıyorum ama içim kırılıyor. Yalnız ve sanki iyice kimsesiz aynı zamanda da güvensiz hissediyorım.
Mesela midürler ilk başta çok daha ılımlılardı, ama sonradan sorularıma cvp vermemeler( işle alakalı) herkesinki hemen taktir alırken benim bir durumum olunca özellikle yapılıuor gibi sessiz kalmalar vs üzüyor beni. Bana ne oluyor.
Evet destek almalıyım fakat vakit yok korkuyorum h içi izin alıp gidersem psk falan göze batarım çıkarırlar gibi geliyor bana yardım edin nolur
Sürecimi biliyorsunuz yıllar süren aşağılanma hakaret dayak vs ile boşanıyorum, bu süreçte eş kişisinin beni varlığı dışında rahatsız etme durumu yok. Lakin ben iyi değilim. Ailem de arkamda değil. Evet dostlarım var ama herkes işinde gücünde herkesin derdi kendine.
Şimdi sorunum şu ben sanki iş yerinde de hatta dostlarım kardeşlerim olan kişiler tarafından da dışlanıyormuşum onları çok bunaltıyormuşum gibi hissediyorum. İş akışı içinde sorunum yok keyifli bir hocayım ama o an bir pano etkinlik vs yapmışsam ki çok çalışıyorum özellikle emin olun , taktir edilmez isem çok zoruma gidiyor. Dillendiriyorum bunu .
Mesela bir öğretmenler günü yemeği var gidilecek twktım kıyafet ne giyeyim diye sorup duruyoeum bu mu o mu . Sanki insanlar bana ya bu da bekar gibi davranıyor deli mi ne gözü ile bakıyor gibi geliyor. Sonra bakıyorum ben abartıyorum ama içim kırılıyor. Yalnız ve sanki iyice kimsesiz aynı zamanda da güvensiz hissediyorım.
Mesela midürler ilk başta çok daha ılımlılardı, ama sonradan sorularıma cvp vermemeler( işle alakalı) herkesinki hemen taktir alırken benim bir durumum olunca özellikle yapılıuor gibi sessiz kalmalar vs üzüyor beni. Bana ne oluyor.
Evet destek almalıyım fakat vakit yok korkuyorum h içi izin alıp gidersem psk falan göze batarım çıkarırlar gibi geliyor bana yardım edin nolur
boşverın hayat tek duze degıl belkı abartıyırsuuz belkı gercekten öyke en azından farkındasınız
