Merhaba hanımlar 
Bugün biraz içimi dökmek istedim sadece ama sadece yazmak istiyorum sanırım bana bu iyi gelecek hissediyorum.. Öncelikle hikayemden başlayayım 3 Senedir çocuk istiyoruz eşimde de bende de herhangi bir sorun çıkmadı sebebsiz infertilite
2 senedir aralıklarla klomen-ovitrelle kullandık (korona yüzünden aralıklı oldu) malesef 3 senede sadece 1 defa gebelim yaşadım onun mutluluğu da 10 gün sürdü kimyasal gebelikmiş
Bunu Rabbim kimseye yaşatmasın ama sadece yaşayanlar anlar o kadar büyük bir sevincin o kadar büyük bir üzüntüye döneceğini.. 3 ay once duzenli tedaviye başladık bir sorun olmadığı icin yine klomen ovitrelle ikilisini kullanıp aşılama yapılıyor ama malesef bugün 3. Ayımda yine negatifi gördüm ve gerçekte şu 3 4 aydır boşlukta çırpınıyor gibiyim kimse duymuyo bu hayatta ki tek hayalim anne olmaktı ama gün geçtikçe olamayacak gibi hissediyorum asla isyanım yok asla Rabbime neden demiyorum en cok istedigim seyden sınandığımı biliyorum ama yinede bu uzuntiye engel olamıyorum.. Çevremdeki herkes hamile veya yeni doğum yaptı en yakin arkadasimla ayni sene evlendik 2. Bebegini dunyaya getirdi eltimle hep ikimiz ayni zamanda dogursak derdik benim kimyasal gecirdigim ay o da gebe kalmis ama ben düşurdum simdi onun bebegini seviyoruz inanın gözüm yok Rabbim uzun ömür versin ayaklarına taş değdirmesin inşallah ama zorlanıyorum daha yeni baska bir arkadaşımın hamile oldugunu ogrendik kız eşine nasıl söylediğini bebegin kesesini gorduklerini anlatirken hekes birbirine kaş göz yapıyodu kızı susturmak cok zoruma gitti ama gormezlikten geldim o yuzden artik biyere gidesim gelmiyo içimden... Eş meselesine gelirsek Rabbim yokluğunu göstermesin çok anlayışlı güzel kalpli bir eşim var bebekleri gerçekten çok seviyo ama bi kere bile bana bizimde olsa lafini kurmadi hatta tam aksine boşver zamanı gelince olur biz gezelim der ama istedigini gozlerinden anlıyorum her aksam instagramda gezerken bebek videolari izledigini goruyorum veya gezmeye gittiğimizde hep bebekler dikkatini çekiyo bu da çok üzüyor beni..
Oyy oyy anlatsam daha var ama uzatmaya gerek bu kadarı yeter bence gözyaşım bitti çünkü..
cok uzun yazdım okuyan varsa Allah razı olsun valla hakkınızı helal edin iç dökmek iyi geldi...
Bugün biraz içimi dökmek istedim sadece ama sadece yazmak istiyorum sanırım bana bu iyi gelecek hissediyorum.. Öncelikle hikayemden başlayayım 3 Senedir çocuk istiyoruz eşimde de bende de herhangi bir sorun çıkmadı sebebsiz infertilite
2 senedir aralıklarla klomen-ovitrelle kullandık (korona yüzünden aralıklı oldu) malesef 3 senede sadece 1 defa gebelim yaşadım onun mutluluğu da 10 gün sürdü kimyasal gebelikmiş Bunu Rabbim kimseye yaşatmasın ama sadece yaşayanlar anlar o kadar büyük bir sevincin o kadar büyük bir üzüntüye döneceğini.. 3 ay once duzenli tedaviye başladık bir sorun olmadığı icin yine klomen ovitrelle ikilisini kullanıp aşılama yapılıyor ama malesef bugün 3. Ayımda yine negatifi gördüm ve gerçekte şu 3 4 aydır boşlukta çırpınıyor gibiyim kimse duymuyo bu hayatta ki tek hayalim anne olmaktı ama gün geçtikçe olamayacak gibi hissediyorum asla isyanım yok asla Rabbime neden demiyorum en cok istedigim seyden sınandığımı biliyorum ama yinede bu uzuntiye engel olamıyorum.. Çevremdeki herkes hamile veya yeni doğum yaptı en yakin arkadasimla ayni sene evlendik 2. Bebegini dunyaya getirdi eltimle hep ikimiz ayni zamanda dogursak derdik benim kimyasal gecirdigim ay o da gebe kalmis ama ben düşurdum simdi onun bebegini seviyoruz inanın gözüm yok Rabbim uzun ömür versin ayaklarına taş değdirmesin inşallah ama zorlanıyorum daha yeni baska bir arkadaşımın hamile oldugunu ogrendik kız eşine nasıl söylediğini bebegin kesesini gorduklerini anlatirken hekes birbirine kaş göz yapıyodu kızı susturmak cok zoruma gitti ama gormezlikten geldim o yuzden artik biyere gidesim gelmiyo içimden... Eş meselesine gelirsek Rabbim yokluğunu göstermesin çok anlayışlı güzel kalpli bir eşim var bebekleri gerçekten çok seviyo ama bi kere bile bana bizimde olsa lafini kurmadi hatta tam aksine boşver zamanı gelince olur biz gezelim der ama istedigini gozlerinden anlıyorum her aksam instagramda gezerken bebek videolari izledigini goruyorum veya gezmeye gittiğimizde hep bebekler dikkatini çekiyo bu da çok üzüyor beni..Oyy oyy anlatsam daha var ama uzatmaya gerek bu kadarı yeter bence gözyaşım bitti çünkü..
cok uzun yazdım okuyan varsa Allah razı olsun valla hakkınızı helal edin iç dökmek iyi geldi...
