- 9 Ağustos 2016
- 2.485
- 2.431
- 33
Aynı apartmanda oturduğum komşumuz kendisi aramiz cok iyidir daha dogrusu iyiydi ve benimle yaşıt aynı zamanda. Ancak aramızda ki tek fark o evli ve bir yaşında bir bebeği var bense ailemle yaşıyorum. Sıkıntımı direkt anlatayım ki hatalıysam göremediğim bi nokta varsa beni uyarırsınız.
Arkadaşım kayınvalidesi ve kocasıyla çok problem yasayan bir insan ve burda temtek desem yeridir. Her sıkıntısında her beni aramasında beni cagirmasinda yanına gittim. Isim gücüm varsa bile yarim bırakıp yanına gittim sırf kendini yalnız hissetmesin içini birilerine dökebilsin diye. Geçenlerde de ben büyük bir sıkıntı yaşadım aileviydi ve sinir krizleri geçirdim hatta cinnetin eşiğinden geçtim desem yeridir. Annem beni zaptedemeyince babamı falan aramış hatta hemen eve gelsin diye. Neyse ben de o halimle ağlayarak arkadaşımı aradım x dicem bundan sonraki kısımlarda kendisine. X e ağlayarak bize gel ben çok kotuyum iyi değilim dedim ve o bise diyemeden kafam yerinde olmadığından teli hemen kapattım. Bi 5 dk sonrasında babam geldi zaten eve ve babam halimi görünce ağlamaya başladı o kadar kötü görünüyordum ve beni apar topar hastaneye götürdüler. Hemen bi iğne ve eve geldiğimizde direkt uyuyakalmışım 4 5 saat sonra uyandığımda baktım X geldi bize. Odama girdi mahcup bi suratla yok ıste oğlan ağlıyordu yok kaynana geldi falan filan bi tane şey sıraladı bana bu arada kaynanası da yan apartmanda sürekli görüyo yani. Neyse o kafaya rağmen benin jeton direkt düştü. Ağlayarak aramama rağmen gelmemiş hanımefendi bi merak edipte, mesaj bile atmamıştı neden ağlıyorsun nold sana falan diye. Ben o arada hastanede olduğum için onu aradıktan sonra gelmiştir diye düşünüyordum onu da ayriyetten belirteyim.
Neyse bu bana o bahaneleri sıralayınca kızdan direkt soğudum ben onun her kötü anında işimi gücümü bırakıp yanına gidebilirken o ise ilk kez ondan maanevi destek istememe rağmen ortadan kaybolmuştu. Daha sonraki günlerde de ne bir mesaj ne bir uğrama.. Olayın üstünden 5 gün geçtikten sonra mesaj atıyor bana iyi misin diye. Olay soğuyup kafamı topladıktan sonra.. Cevap dahi atmadım. Sonraki günlerde de gelip kapımızı çaldığında kapıyı açmadım. Annem içeri aldığında kendi odama almadım içeri girmek istemesine rağmen.
Geçenlerde yine gelmiş bize yine sokmadım odama. Bana hediye almış onu bırakmış anneme. Aksamina da mesaj etmiş " anladım kırıldın ama bence çok uzatıyorsun. Bana haksızlık ediyorsun birazda benim acımdan bak. Kardeşinle de barışmışsın çok sevindim benimle konuşmasan da olur artık. Neyse kararına saygı duyarım. Iyi akşamlar"
Bu mesajı görünce iyice fıttırdım. Cevap dahi vermedim. Sanki eski sevgilimde burnunu sürtürmeye çalışıyorum gibi algılıyor kız. Uzatıyorsun ne demek yani..
Ya bilmiyorum benim arkadaşlık anlayışım bu olmadığı için bu yaptığına da tahammül edemedim. Ve direkt kestim muhabbetimi. Siz olsanız ne yapardınız böyle bir durumda? Biraz uzun yazdım nolursuniz kusuruma bakmayın ama ayrıntılarıyla anlatmaya çalıştım ki beni daha rahat anlayabilin diye :)
Edit.1.Ben anlatamadım galiba. Yargılayanlar olmuş direkt belli ki sıkıntımı yanlış aktardım.. Iyi niyetle düşünmeye çalıştım ancak düşünemiyorum kusura bakmayın cunku bebeğine rağmen telefonu dakika başı elinde. Gelemese dahi bir mesaj atıp halimi hatrimi sorabilirdi. Benim kırgın olduğum nokta bu. Umarim şimdi daha iyi anlaşılırım..
Arkadaşım kayınvalidesi ve kocasıyla çok problem yasayan bir insan ve burda temtek desem yeridir. Her sıkıntısında her beni aramasında beni cagirmasinda yanına gittim. Isim gücüm varsa bile yarim bırakıp yanına gittim sırf kendini yalnız hissetmesin içini birilerine dökebilsin diye. Geçenlerde de ben büyük bir sıkıntı yaşadım aileviydi ve sinir krizleri geçirdim hatta cinnetin eşiğinden geçtim desem yeridir. Annem beni zaptedemeyince babamı falan aramış hatta hemen eve gelsin diye. Neyse ben de o halimle ağlayarak arkadaşımı aradım x dicem bundan sonraki kısımlarda kendisine. X e ağlayarak bize gel ben çok kotuyum iyi değilim dedim ve o bise diyemeden kafam yerinde olmadığından teli hemen kapattım. Bi 5 dk sonrasında babam geldi zaten eve ve babam halimi görünce ağlamaya başladı o kadar kötü görünüyordum ve beni apar topar hastaneye götürdüler. Hemen bi iğne ve eve geldiğimizde direkt uyuyakalmışım 4 5 saat sonra uyandığımda baktım X geldi bize. Odama girdi mahcup bi suratla yok ıste oğlan ağlıyordu yok kaynana geldi falan filan bi tane şey sıraladı bana bu arada kaynanası da yan apartmanda sürekli görüyo yani. Neyse o kafaya rağmen benin jeton direkt düştü. Ağlayarak aramama rağmen gelmemiş hanımefendi bi merak edipte, mesaj bile atmamıştı neden ağlıyorsun nold sana falan diye. Ben o arada hastanede olduğum için onu aradıktan sonra gelmiştir diye düşünüyordum onu da ayriyetten belirteyim.
Neyse bu bana o bahaneleri sıralayınca kızdan direkt soğudum ben onun her kötü anında işimi gücümü bırakıp yanına gidebilirken o ise ilk kez ondan maanevi destek istememe rağmen ortadan kaybolmuştu. Daha sonraki günlerde de ne bir mesaj ne bir uğrama.. Olayın üstünden 5 gün geçtikten sonra mesaj atıyor bana iyi misin diye. Olay soğuyup kafamı topladıktan sonra.. Cevap dahi atmadım. Sonraki günlerde de gelip kapımızı çaldığında kapıyı açmadım. Annem içeri aldığında kendi odama almadım içeri girmek istemesine rağmen.
Geçenlerde yine gelmiş bize yine sokmadım odama. Bana hediye almış onu bırakmış anneme. Aksamina da mesaj etmiş " anladım kırıldın ama bence çok uzatıyorsun. Bana haksızlık ediyorsun birazda benim acımdan bak. Kardeşinle de barışmışsın çok sevindim benimle konuşmasan da olur artık. Neyse kararına saygı duyarım. Iyi akşamlar"
Bu mesajı görünce iyice fıttırdım. Cevap dahi vermedim. Sanki eski sevgilimde burnunu sürtürmeye çalışıyorum gibi algılıyor kız. Uzatıyorsun ne demek yani..
Ya bilmiyorum benim arkadaşlık anlayışım bu olmadığı için bu yaptığına da tahammül edemedim. Ve direkt kestim muhabbetimi. Siz olsanız ne yapardınız böyle bir durumda? Biraz uzun yazdım nolursuniz kusuruma bakmayın ama ayrıntılarıyla anlatmaya çalıştım ki beni daha rahat anlayabilin diye :)
Edit.1.Ben anlatamadım galiba. Yargılayanlar olmuş direkt belli ki sıkıntımı yanlış aktardım.. Iyi niyetle düşünmeye çalıştım ancak düşünemiyorum kusura bakmayın cunku bebeğine rağmen telefonu dakika başı elinde. Gelemese dahi bir mesaj atıp halimi hatrimi sorabilirdi. Benim kırgın olduğum nokta bu. Umarim şimdi daha iyi anlaşılırım..
Son düzenleme: