- Konu Sahibi Dusuncelibirksi
- #41
insanlar neden bu kadar kötü olur anlamıyorum, sana yapılan resmen eziyet başka hiçbir açıklaması yok. bu resmen kötülük şeytanlık..Evett arkadaşlar önceki konularımdan beni bilenler vardır ben 19 yaşında evlenmiş 20 yaşında ayrılık kararı almış insanım aslında balık baştan kokuyor da biz kadınlar da biz bunu adam ederiz düşüncesi hiç eksilmiyor... düğün günü psikolojik eziyetler başladı eltim kayinvaldemin öz yiğeni ve saçma sapan herşeyden olay çıkaran bir insandı düğün günü başlayan taç kavgası taç takmışım diye kavga çıkıverdi :) eşim hep aileci asla yanımda durmaz benden 10 yaş büyüktü ama... Neyse biz hep köye gidiyoruz köyde kalıyoruz evlilik nedir bilmiyoruz görücü usulü evlenmişiz daha birbirimizi bile tanımıyoruz kayinvaldemlerle yaşıyorduk kayinvaldemler köyde kaldılar bizde gİdecegiz cunki eşim annesinden ayrı yapamaz ölür gitmezse eveden çıktık asansöre bindik :) üst kattan inenler de asansörde benim canim sıkkın köye gideceğiz asansörde mini etekli kızları gören eşim kendinden geçti ve sen nasıl insansın nasıl iyi günler demezsin biner binmez asansöre insanların içinde başladı ve insanlar da bize bakıyor bu şahıs bana bu şekilde muamele uyguluyor asansörden hızla ağlayarak indim cunki iyi günler dememe bile fırsat vermeden biner binmez beni aşalayip azarladı kapıya hızla koştum ve ağlayarak binadan çıktım eşimden özür beklerken birde demesin mi :) kızlar tekrar binadan çıkarken kızlara nasıl kapı tutmazsın görgüsüz diye .... Neyse sonra ki mesele de elimden su bardağının düşmesi ve kırılması ailesi aşırı cimri insanlar ve esim annesinin su bardağını nasıl kırarmışım diye gece nin 11 inde kapıya attı beni :) tesettürlü biriyim üzerimde pijama başım açık ve ben yangın merdivenine oturup ağladım kayinbabam merhametli bir insandı geldi içeri aldı adamı da zaten senelerce sindirmişler kayinvaldem ve ailesi.. birgun biyopsi aldırdım eş olacak lanet kisisinden hpv bulaşmıştı ve eve geldim kayinvaldem evden gitmemi ve eltimin geleceğini beni görmek istemediğini falan söyledi neyse benim tartışacak da ayakta duracak da halim yoktu içerde kıymalı pideler yendi güldüler ettiler kimse de bana açmısin gel ye demedi eş kişisi dahil kayinbabam sonradan bir dilim getirdi e tabi bende yemedim uyudum neysee zaman geçti bir kaç hafta kayinbabam vefaat etti ve 2 odalı evde köyde pandeminin ilk çıktığı zamanlar esimin 3 teyzesi ve ailesi çocukları dayıları esleri ve çocukları eltim kaynım çocukları vs 70 kişi bir evde yaşadık eltim de zaten ortaya yalan iftira huzursuzluk çıkarmak için her hareketi yaptı 2 ay boyunca 50 kilodan 40 kiloya düştüm asla yemek yemiyordum ve uyuma denen birşey yok iki saatlik uykuyla duruyordum su içerken bile tüm sülale esimin sahip çıkmadığını bildiği için özellikle de bir teyzesi su icerken bile zıkkım iç diyorlardı küçüğünden tut da büyüğüne kadar neler yaşadım neler... sonra bir iki günlüğüne şehre gittik eve eşim işten geldi annemin tepsisini yıkamamışsın dedi falan kavga cikardi tepsi bu arada baklava tepsisi hazır alınmış hic açılmamış dolu turan tepsiii ee bende dururmuyum sana da başlarım ananın tepsisine de senden ne koca olur ne de adam olur dedim ailem zaten arkamda destekti aradım gecenin 2 sinde babamı topladım pılımı pırtımı çıktım ama tamamen duygusal ve mantıksal olarak da hiçbişey bırakmadım ona dair açtım ertesi gün tak diye boşanma davasını bu anlattıklarım sadece özet geçtiğim olaylar cok fazla olay yaşadım uzun olmaması için yazmadım 20 yaşında ayrılık kararı almıştım garip bir şekilde üzerimden yük kalkmıştı.. ağlayamadım bile donmuştum tepkisiz ve duygusuzdum bu arada hiç çocuk düşünmedim hep korundum ha bunun için de dayak yedim gizli gizli ilaçlar içtim iğneler yaptırdım yakalanincada dayak yedim ailemin evine döndüm açıktan lise okudum alışverişler tatiller bu süre de kilo aldım toparladım özellikle ailem annem teyzelerim herkes destek olmuştu tabi bu arada eş kişisi de pişman haber yolluyor vs asla barışmayı düşünmedim bu adama kaybedecek bir dakikam bile yok dedim dönersem çocuğum olacaktı ve daha büyük bağ olacaktı aramızda mahkemede karşılaştık gözlerimin içine baktı konuşmak istedi duruşma başlamadan önce kabul etmedim duruşmaya bambaşka biri olarak gittim tarzım tavrım o altında ezilen yuva bu kolay kurulmaz diyen kadın yoktu ayrı ev açmadığı için darp uyguladığı için ve psikolojik şiddette bulduğu için hakim beni haklı gördü ve boşandım şimdi kasım da kpss ye gireceğim pek iyi gececegini düşünmüyorum ama olsun daha 22 yaşında yolun başındayım olmazsa üniversite okuyup çalışmayı düşünüyorum garip bir şekilde de hayatıma hiç kimseyi almadığım gibi biriyle tanışmak da istemiyorum BENIM GIBI GÜÇLÜ OLAN KADINLAR DA VAR MI PATLAMA NOKTANIZ NERESI OLDUDA O NOKTADA BITIRDINIZ VE ATANAN ABLALAR KAÇ YAŞINDA ATANDINIZ ? hikâyelerinizi bizimle paylaşırmısınız??
" size ikinci el muamelesi yapan çevrenizi silin.." bir de bi abimin söylediği söz var kendisini çok sıkı takip ederim " bir kadın kafasında bitirmişse onu ikna etmek için 37. Alman mekanizma tugayını da getirsen ikna olmaz" gerçekten de en çok kadınlar çabalar ama bir kez vazgcetigimiz de asla sevmemiş asla tanımamış gibi oluyoruz bu tüm kadınlarda varmidir ?
ben evlenmedim ama çok kötü bir ilişki yaşadım, üstüne bir de terkedildim, mesleğim de var, ailem de arkamda ama senin gibi güçlü gidemedim ki büyüğüm senden. bu tamamen karakterde bitiyor, güçlü olmak çok isterdim. seni tebrik ederim, ne kadar oldu boşanalı?
25 yasindayim evelallah kızıma da bakarım kendime de ..oda orda annesiyle kudursun dursun..
