• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kız İsteme Boşanmış ailelerde evlilik hazırlığı nasıl yürüyor?

midilli

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2010
78
1
36
Ankara
Herkese merhaba! Öncelikle bu foruma bugün kaydolduğumu ve bunun da benim ilk mesajım olduğunu belirtmek isterim! :42:

Ben şu an inanılmaz panik bir haldeyim çünkü haftasonu şehir dışından babam geliyor, müstakbel damadın ailesiyle tanışmaya! "Bu nasıl oluyor, erkeğin ailesinin kızın evine gitmesi gerekmez mi?" dediğinizi duyar gibiyim.

Sorun şu: Annem ve babam ben küçükken boşandılar. Babam başka biriyle evlendi boşandı, şimdi yalnız. Annem ben lisedeyken evlendi ve hala üvey babamla başka bir şehirde yaşıyor. Annem ve üvey babam, yaşadığımız şehre gelip damadın ailesi ile tanıştı ve çok da güzel geçti. Şimdi de hem tanışmak, hem de maddi konuları konuşmak için babam geliyor. Ben ona dedim, "Sen gelme biz gelelim, hem beni senden isterler" diye, ama babam nedense kabul etmedi. Geleneksel şeylerden hiç hoşlanmıyor, "Hayır deme ihtimalim yoksa neden istemeye geleceklermiş ki!" diyor. Bazen "evlenmen için şu kadar maddi destekte bulunacağım" diyor, ertesi gün "ben öyle bir şey demedim, hem evlenmene karşıyım" diyor. Offf...

Boşanmış aile, zor baba, ve bunlara karşılık ben, kayınvalidem ve annem bazı geleneklerin sürdürülmesi gerektiği düşüncesindeyiz ama bunu babamla çatışmadan nasıl yaparız bilemiyorum... Evlenme teklifi alalı neredeyse 1 yıl oldu ama annem ve babam daha benimle ilgili konuşmak için bir kere birbirlerine telefon bile etmediler.

Örneğin bizde isteme olmayacak, dolayısıyla söz de olmayacak, en son konuşmamızda nişana da gerek yok, biz zaten nişanlı sayılırız dedik. O zaman ne nişan bohçası, ne de alyans merasimi olacak. Eh geriye ne kaldı? İstemenin heyecanı, nişanın eğlencesi??? Zaten düğün de yapmıyoruz ama hiç değilse insanlar benim için o günlüğüne nikah sonrası bir masada yemeğe oturamazlar mı? Ben bu insanları tek başıma nasıl idare edeceğim, bir kardeşim, ablam, akrabam bile yok, tek çocuğum!

Bu haftasonu dananın kuyruğu kopacak ama nasıl...
Boşanmış anne babaları olan, zor aileleri olan ve geleneksel olmadan da bir şeyler yürütebilen insanlardan tavsiye bekliyorum.

Bu zor durumda olan bir tek ben mi varım? :43:
 
durum biraz sıkıntılı
ama elbet atlatacaksındır
çok kafana takma kendini de yıpratma
ama madem iseme olsun diyorsun annenlerden istsinler
yada tanışma sürecinde istemede aradan çıksın
madem hayır deme şansı yok babanın ozaman ogün tanışma da formaliteden değil miymiş?
sonuç olarak bekle ve olacakları yaşa
sevdiğine ve sevgine inanıyorsan hiç birşey sizin için sıkıntı olmayacaktır
bu güzel adımınızda size mutluluk diliyorum
 
Cevabın için çok teşekkür ederim. Biraz değişik bir evlilik hazırlığı sürecinden geçeceğim anlaşılan. "Ah keşke klasik bir isteme olsaydı, ah keşke şu olsaydı bu olsaydı" demek yerine akışına bırakıp, razı olup tadını çıkarmak en mantıklısı olacak gibi gözüküyor...
 
Benimde annemle babam ayrı.İstenme olayı için babamın yanına gidilecek.Annem olamayacak maalesef.Nişanı büyük yapacağız herkes orada olacak.Sanırım bizim için en iyisi bu.Umaırm sizde kendinize uygun bir çözüm yolu bulursunuz.
 
Benimde annemle babam ayrı.İstenme olayı için babamın yanına gidilecek.Annem olamayacak maalesef.Nişanı büyük yapacağız herkes orada olacak.Sanırım bizim için en iyisi bu.Umaırm sizde kendinize uygun bir çözüm yolu bulursunuz.

Annen ne tepki verdi?
 
Çok zor durumdayım arkadaşlar... Babamın nişanlımın ailesiyle tanışma yemeğinde her şey çok güzel geçti, kusursuzdu. Ama eve döndüğümüzde babam saçma sapan detayları kafasına takıp beni üzdü, insanların arkalarından hakaretler yağdırdı. Halbuki yarım saat önce şen şakrak muhabbet ediyordu o insanlarla! Evleneceğim insana bir anda salağın teki deyiverdi. Yetmedi, dedemle konuşurken onları kötüledi, dedem de oradan ayrılmış oldukları annemin ailesine hakaret edip bir de bana gerizekalı diye babamın önünde bağırdı.
Arkadaşlar bizim nişanlımla aramda sosyo ekonomik bir fark yok, ikimiz de iş güç sahibiyiz, her şeyi adım adım yapıyoruz ve hiç kimseye saygıda kusur etmiyoruz. Ama bu yaşadıklarım nedir yahu????????
Bir de bize ev almak için yardımda bulunacaktı babam. Resmen bize vereceği parayı koz olarak kullanıyor... İşin kötüsü, nişanlım köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyelim, bir ev sahibi olalım diyor. Bense kesinlikle bu insanlara bağımlı olup da hayatımı mahvetmek istemiyorum, gider ev tutuarız, kaç tane yeni evli çiftin kendi evi oluyormuş ki hem??? Herkes önce kirada başlıyor!!!
 
Canım herşey hallolur.. Sen kendini fazla harap etme... Bu aşamalarda normal şartlarda bile sorunlar yaşanabiliyor.. kaldı ki senin durum biraz daha karışık... Olsun... hallolur... geçer...

Annene ve Babana eğer yapabiliyorsan, sakince duygularını açmalısın... Onların davranışları karşısında neler hissettiğini söyle... Yok eğer hala anlamıyorlarsa kendi gücünüzle birşeyler yaparsınız... Hiç kimseden beklentiniz olmadan... Hatta daha da keyifli olur inan bana...

Hayatta herşey beklediğimiz, umduğumuz gibi olmuyor... Bazen olduğu gibi kabullenmek durumu atlatmamıza yardımcı oluyor...

Söylemeden geçemeyeceğim... Erkek arkadaşının kullandığı "ayıya dayı demek" düşüncesi hiç hoşuma gitmedi... :44:
 
Çok teşekkür ederim cvp için... (Bu arada belirteyim, sorunun nedeni annem ve babam değil, babam ve onun babası olan dedem. Yoksa annem her anne ve her kadın gibi "Siz neyle mutlu olacaksanız onu yapın yavrum" diyor.)
Dediklerin çok doğru, oluruna bırakıp görmek lazım. Kendimi suçlamayı da bırakmam lazım. Baktım ki hala babamlar sorun çıkartıyor, öyleyse kendi yağımızda kavrulmak en güzeli olacaktır. Ben zaten hiç istemiyorum başkalarına borçlu yaşamayı. Onların yaptıkları, "Sana bir hediye vereceğiz ama bu durumda her şeye karışırız" şeklinde. Halbuki yapılan yardımın, verilen hediyenin hesabı sorulmaz.
Peki gerçekten her evlilik sürecinde böyle bu kadar şiddetli kavgalar oluyor mudur aile içinde? Alt tarafı bir yuva kuracağız, önemli olan çocukların mutluluğu olmalı, nedir insanları bu kadar ego çatışmalarına sürükleyen?
 
Bir sorum daha olacak sizlere arkadaşlar...

Gelinin babası ve dedesinden "evin döşenmesine yarayan çeyiz parası" adı altında 20.000TL verilecekse, bunu kabul etmeli miyiz?
Ben evimi bu parayla değil, eşimle birlikte kazandığımız parayla yapmak istiyorum. Kimseye muhtaç değiliz zaten çok şükür. Ama nişanlım, ben cebimdeki paraya dokunmam, o parayla ileride ev alırız, bu parayı kabul edelim diyor. Hiç gelinin çeyiz parasıyla ev kuran damat olur mu????? Ayıp değil midir? Böyle bir şey hoş karşılanır mı hiç? Ben erkek olsam evleneceğim kadının dedesinden para almak istemezdim, illa alacaksam da teşekkür edip utana sıkıla alır ve o parayı ileride kötü günler için saklardım. Ev kurmak için gelinin ailesinden gelecek paraya bel bağlanır mı hiç????
Arkadaşlar ben çok büyük hayal kırıklığına uğradım... 4,5 yıldır tanıdığım insan bu benim. Annem, kayınvalidem, halam, ben yapma etme bu parayı kabul etme diyoruz hatta dedem bile (parayı vermeyi teklif eden olduğu halde!) kendi imkanlarımızla bir şeylerin yapılmasının daha doğru olacağı düşüncesindeyken o nasıl oluyor da bu parayı kabul etmek isteyebiliyor?
Sorum şu, sizler nasıl yaptınız? Kız tarafı nişan haricinde en fazla ne ödedi? Damadın parası olduğu halde gelinin ailesinden para alması normal karşılanabilir mi?
(Hem de gelinin ailesi sorunluysa ve ilerleyen yıllarda bu para mevzularında arada kalacağı belliyse...)
 
çok zor bir durum gerçekten... ama bu söylediklerini ona da açıkça söylemelisin.. en azından gururunu düşürsün kimsenin ağzına laf vermesin.. en güzl şey özgür olmak ekonomik sosyal açıdan. o aldığı para ne akdar yarar sağlıyorsa kat kat çıkar sonra.
 
Back