- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.973
İnsanlar sigarayı da seviyor zararlı olmasına rağmen.
Alışkanlıktır belki. Aranızdaki sevgi evli çift değil de zıt iki kanka sevgisi gibi belki.
İnsanlar sigarayı da seviyor zararlı olmasına rağmen.çocuk yok
çocuk konusunda bile kavga eden insanlarız.. ben 1 istiyorum derim o 2
ben 4 sene sonra deneyelim derim o 2 sene sonra, neyseki küçük tartışmalar bunlar..
aslında o da beni çok kıyaslar.. işte kuzeninin eşinden örnek verir bende kuzeninden verrim falan
işin ilginci birbirimizi çok sevdiğimizi düşünüyoruz.. ya da öyle mi sanıyoruz bilmiyorum.. hiç dilimizden düşmez ama işte geçinemiyoruz..
Ortak konuşma diliniz yok pek anlaşmanizda zor bu şekilde eksileri birbirinize gosteremiyorsaniz yardim almalisinz sizin her dediginiz ona, onun ki size batiyorsa kendi aranizda zor bu durumu aşmak. Eksiklikleri gostermesi icin yardim almak şart.ya çok sorun etmiyorum iş için gitmelerini gitmese daha iyi olur ama karalarda bağlamıyorum tabi
ikimizde birbirimizi bastırmaya çalışıyoruz güç savaşı veriyoruz..
ikimizde altında ezilicez
Terapiye gelir mi eşiniz? Başka şansınız yok bence. Bazı tavırlar, inatçılığınızla katmerlenip, kemikleşmişse, öyle kendi kendinize artık şöyle davranalım, birbirimize böyle yaklaşalım demekle sorunlarınızın çözüleceğini sanmıyorum. Yani bir süre çözülür gibi olur, sonra aslınıza geri dönersiniz. Buna bir hastalık gibi yaklaşıp, tedavi olursanız, bir şansınız olabilir. Evliliğinizin çabalamaya değer bir yanı olduğunu düşünüyorsanız, o zaman zaman kaybetmeyin artık, bakın çaresine.ikimizde de gereksiz inat var ve ikimizde bırakamıyoruz inadı
evlilik ego savaşına dönmüş durumda resmen
evet kaş göz yapan benimkisi doğru hatrılıyorsunuz.. eşimde soruyor madem bu kadar kötü bi insanım niye benle evlisin diyor. hiç mi benim iyi yanım yok diyor. seviyorum diye hissediyorum ama sanki aşk yok gibi bişiler eksik hep.. alışkanlığıma döndük bilmiyorum
ikimizde de huzur mutluluk yok buna eminim
Canım o zaman eşinin de sakin olduğu bir gün oturup ciddi ciddi konuşacaksın. Önüne 2 seçenek sunacaksın ikisinden biri mutlaka seçilecek diyeceksin. Ya terapi ya boşanma. Evliliğinizin seni çok yorduğunu sürekli didişmekten bunaldığını, değersiz hissettiğini filan anlat ama bunları suçlayıcı şekilde söyleme ben diliyle konuş. Sen şöyle yapıyon böyle ediyon değil. Bak açık konuşayım terapiye zorlamayla giderse pek fayda göreceğinizi zannetmiyorum. O da inanarak gitmeli ki terapistin söylediklerini anca böyle uygular. Diğer türlü gidecek yine seni suçlayıp dönecek. Yada sorun yokmuş gibi gösterecek. Malesef yaşadım bunu.Phoenix çok güzel örneklemişsiniz tam da öyle diyebilirim.. terapi şart oldu bize..
Defne bi çok sebep var bi örnek versem ben haksız olurum başka örnek versem o haksız olur. ama neticede hep kavga var hep
aile kavgası ve arkadaş kavgası oluyor geneli
Evliliği berbat eden şey zıt karakterli olmak değil karşıdakini olduğu gibi kabul etmemektir. ESINE SAYGI DUYMAMAKTIR.çocuk yok
çocuk konusunda bile kavga eden insanlarız.. ben 1 istiyorum derim o 2
ben 4 sene sonra deneyelim derim o 2 sene sonra, neyseki küçük tartışmalar bunlar..
aslında o da beni çok kıyaslar.. işte kuzeninin eşinden örnek verir bende kuzeninden verrim falan
işin ilginci birbirimizi çok sevdiğimizi düşünüyoruz.. ya da öyle mi sanıyoruz bilmiyorum.. hiç dilimizden düşmez ama işte geçinemiyoruz..
İnsanlar sigarayı da seviyor zararlı olmasına rağmen.
Alışkanlıktır belki. Aranızdaki sevgi evli çift değil de zıt iki kanka sevgisi gibi belki.
Ortak konuşma diliniz yok pek anlaşmanizda zor bu şekilde eksileri birbirinize gosteremiyorsaniz yardim almalisinz sizin her dediginiz ona, onun ki size batiyorsa kendi aranizda zor bu durumu aşmak. Eksiklikleri gostermesi icin yardim almak şart.
Terapiye gelir mi eşiniz? Başka şansınız yok bence. Bazı tavırlar, inatçılığınızla katmerlenip, kemikleşmişse, öyle kendi kendinize artık şöyle davranalım, birbirimize böyle yaklaşalım demekle sorunlarınızın çözüleceğini sanmıyorum. Yani bir süre çözülür gibi olur, sonra aslınıza geri dönersiniz. Buna bir hastalık gibi yaklaşıp, tedavi olursanız, bir şansınız olabilir. Evliliğinizin çabalamaya değer bir yanı olduğunu düşünüyorsanız, o zaman zaman kaybetmeyin artık, bakın çaresine.
Canım o zaman eşinin de sakin olduğu bir gün oturup ciddi ciddi konuşacaksın. Önüne 2 seçenek sunacaksın ikisinden biri mutlaka seçilecek diyeceksin. Ya terapi ya boşanma. Evliliğinizin seni çok yorduğunu sürekli didişmekten bunaldığını, değersiz hissettiğini filan anlat ama bunları suçlayıcı şekilde söyleme ben diliyle konuş. Sen şöyle yapıyon böyle ediyon değil. Bak açık konuşayım terapiye zorlamayla giderse pek fayda göreceğinizi zannetmiyorum. O da inanarak gitmeli ki terapistin söylediklerini anca böyle uygular. Diğer türlü gidecek yine seni suçlayıp dönecek. Yada sorun yokmuş gibi gösterecek. Malesef yaşadım bunu.
Ooo siz birbirinize ne söyleseniz ne isteseniz inada binmiş herşey. İnşallah düzelir ya gerçekten çok yorucu.terapiye gelir mi benle bilmiyorum hiç konusu açılmadı daha önce
kavgalarımızda bazen bitsin boşanalım falan dediğimiz oldu, ikimizde ciddi değildik tabi farkındaydık
şuan ciddi boşanalım desem mesela eşim tamam der, asla alttan alma huyu yoktur
reste rest
terapiyi bugün teklif edeceğim
Cinsellik, ortak paydada buluşma, ortak kararlar alma, birbirinize saygı duyma yok.bende artık alışkanlığa döndüğümüzü düşünür oldum..
zaten cinselliğe de fırsat yok artık kavgadan dövüşten..
Yaş olarak sanırım sizden daha büyüğüm. Tecrübeme göre sıkı korunun. Benzer durumları yaşadım ve hamile kalınca her şey daha beter oluyor. Önce aranızdaki sorunları hasır altı etmek yerine gerçekten çözün, çocuğu ondan sonra yapın. Hamile halde ya da çocukla anne baba evine dönmek tek dönmekten daha zor oluyor.ben evlenelı 5 ay oldu sızınde 1 sene olmus ,
aslında suan bıle o kadar doluyum kı esıme dun gece benı cok kızdırdı
bebek dusunuyordum suan korunmuyorum ve sorunlardan dolayı ıse gırdım umarım bu ay hamıle kalmam ve uzun bır sure boyunca cocuk yapmıycam demıstım kendıme bu sabah .
olmuyor yanı ne yaparsam yapayım bırseyler hep eksık bızde bıraz duzelse sonra tekrar aynbı sey oluyor duzelmemıs dıyorum aslında sadece ara vermıs
Siz de aile olamamışken ne çocuğu yahu?tum bunlar henuz aıle olamadıgınız ıcın oluyor , esınız baska ınsanların sozlerını de cok fazla onemsıyordur muhtemelen aslında sız hıcbırseymıssınız o kendı ıstedıgı herseyı yapabılırmıs kafasında hala
Evlilik terapistine nasıl bakıyor eşiniz?ikimizde de gereksiz inat var ve ikimizde bırakamıyoruz inadı
evlilik ego savaşına dönmüş durumda resmen
evet kaş göz yapan benimkisi doğru hatrılıyorsunuz.. eşimde soruyor madem bu kadar kötü bi insanım niye benle evlisin diyor. hiç mi benim iyi yanım yok diyor. seviyorum diye hissediyorum ama sanki aşk yok gibi bişiler eksik hep.. alışkanlığıma döndük bilmiyorum
ikimizde de huzur mutluluk yok buna eminim
Evlilik terapistine nasıl bakıyor eşiniz?
Bence iletişim kopukluğu var bunu da siz tek başınıza çözemezsiniz.
Kavga edip barışmaya o kadar alışmışsınız ki, boşanmaya kalksanız 3. bir evreye geçer ama yine de kopamazsınız gibi geldi.Selamlar,
İçim yine baya doldu taştı, bu sefer ki biraz farklı.. Uzun olabilir baştan uyarayım.. okursanız ve yorumlarsınız minnettar kalırım.. objektif bakış açılarına ihtiyacım var. linç etmeyin demiyorum hobi olarak yine edin, ama gerçekçi yorumlara ihtiyacım var.
Eşimle 3 senedir beraber 1 senedir de evliyiz. Kendimizi bildim bileli biz kavga ederiz. ota b.oka suya havaya herşeye kavga ederiz. bazen günlerce sürer.. sevgili dönemindeyken defalarca birbirimizi engelledik ayrıldık barıştık vs vs. 1 haftaya iyiysek 3 hafta kötüyüz öyle söyliyim..
nişan gecesi ayrılalım diyen insanlarız.. nikahtan 1 hafta önce nişan atacak olan insanlarız.. kına anında birbirimize giren insanlarız.. düğün gecesi kavga eden insanlarız.. artık rutine bağladık..
sebepler değişik.. kimine göre ben haklıyım kimine göre eşim haklı.. ama kendimi açımızdan baktığımızda hep kendimizi haklı görüyoruz. bu yüzden kavgalar bitmiyor. ama ilk adımı atan hep eşim oluyor. sevgiliyken hep ben gittim ona 2 sene ben ayakta tuttum bizi.
sonra bana bi salma geldi yoruldum çünkü. o günden beri de eşim ayakta tutuyor bizi..
ben eşim için çok fazla fedakarlık yaptığımı düşünüyorum.. yapmam dediğim onca şeyi yaptım onun için..
ama o benim için neler yaptı dediğimde genelde ufak tefek şeyler..
çok fazla da aileci.. ailesiyle kötü olsam beni siler mesela eminim buna..
eski konularımı okuduysanız bilirsiniz bayılma mevzusu misafirlik mevzusu falan orda yapısını az çok tahmin edersiniz..
yani bana sorsanız hangi konuda iyisiniz uyumlusunuz ? hiç bi konuda derim sanırım
bile bile lades dedik galiba.. evlenince düzeliriz dedik bilemiyorum
ikimizde dominant burnunun dikine giden insanlarız..
belki benim takıldığım şeyler çok saçma küçük şeyler bilmiyorum..
kavga çıkaran taraf hep benmişim gibi gözüküyorum. ama 3 senedir durduk yere kavga çıkarıyor olamam heralde ? asla kabul etmiyor hatalarıı
asla ya bu kız niye böyle düşünüyor demiyor
çevresinden örnekler veriyorum mesela bi olay oluyor. abisi kuzenleri falan benim gibi tepki veriyor eşim daha farklı tepki veriyor.
ya bunca insan aynı şeyi düşünürken sen farklı düşünüyosan sorun kimde ?
herkese karşı aşırı hassas, ailesine akrabasına arkadaşına vs. ama bana karşı asla bi hassasiyet göremiyorum
sanki hep kötüler oldum iyisi hiç mi yok bu adamın diyosanız %60 kötü %40 iyi derim
yeterince açık oldu mu bilmiyorum velhasıl kelam durumlar böyle bizde.. bunlar boşanmak için yeterli sebepler mi..
sanki ömür boyu anlaşamıcaz gibi hissediyorum.. çünkü benim a dediğimi b diye anlıyor.. ya da öyle anlamak işine geliyor..
ya da bi terapi falan mı denemeli bilemiyorum..
aslında daha çok detay vardır ama şuan kafamda toparlayabildiklerim bunlar..
sorularınız olursa belki daha net anlaşılır..
ne dersiniz ?
Geç bile kalmışsınız, ciddi bir şekilde konuşun ama işi kavgaya güç savaşına dönüştürmeden, sukunetinizi koruyarak konuşun. Her zamankinden farklı olsun bugün konuşma tarzınız. Ciddiyetinizin farkına varsın.hiç konusu açılmadıterapistin bugün açacağım, nasıl bakar kestiremiyorum
çünkü bazı şöyle dönüşü olmadan kopacak
sorunlar hıc bıtmıyor ama bır sure sorun olmuyor bıraz ıyılesmıs gıbı duruyor sonra ufacık bırsey tekrar alevlenmesıne yetıyor herseyın .. sonra guvensızlık olusmaya baslıyor hep sorun olacakmıs hıcbırsey duzelmeyecekmıs gıbı dusunmeye baslıyor ınsan bılemıyorum hersey cok zor . suan korunmuyorum ne yapabılırım yanı gıdıp test yaptırsam mesela dogum kontrol ılacı ıcmeye baslayabılırmıyım bu konusa bılgınız var mı ?Yaş olarak sanırım sizden daha büyüğüm. Tecrübeme göre sıkı korunun. Benzer durumları yaşadım ve hamile kalınca her şey daha beter oluyor. Önce aranızdaki sorunları hasır altı etmek yerine gerçekten çözün, çocuğu ondan sonra yapın. Hamile halde ya da çocukla anne baba evine dönmek tek dönmekten daha zor oluyor.
evet cok haklısınız bebek olayını aramız ıyıyken yanı sorunsuz bır donemımızde dusunduk sımdı bu konu ıle ılgılı ne yapabılırım sızın fıkrınız var mı ?Siz de aile olamamışken ne çocuğu yahu?
2 sene bekleyin. Bu ne acele böyle sorunlu bir evlilikte? bebeğe yazık.
Gebe değilsiniz umarım. Eğer öyleyse geçmiş olsun.evet cok haklısınız bebek olayını aramız ıyıyken yanı sorunsuz bır donemımızde dusunduk sımdı bu konu ıle ılgılı ne yapabılırım sızın fıkrınız var mı ?
Kavga edip barışmaya o kadar alışmışsınız ki, boşanmaya kalksanız 3. bir evreye geçer ama yine de kopamazsınız gibi geldi.
Bir de hiç somut olay örneği yazmamışsınız. Mesela son kavganız neydi, nasıl barışmıştınız?