- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanmak istiyorum ama ailem beni istemiyor? 😞
- Konu Sahibi evrem0634
- Başlangıç Tarihi
- 23 Eylül 2023
- 3.534
- 21.809
- 228
Sen ne bekliyordun? Villa mı? Ya da 3 odalı ev mi?
- 9 Eylül 2013
- 11.948
- 27.404
- 798
Anneniz için bizim orada laf varDaha önce boşanma aşamasında olduğumu paylaşmıştım. 10 yıllık evliyim 6 yaşında kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendik ayrı şehirlerdeydik ama evlendiğimiz ilk yıllar beni aldattı şiddet uyguladı evine bakmayan sorumsuz biriydi ben hep sustum sabrettim. Beni sinir hastası etti bu durum. 1 ay önce yine beni bana ilgi göstermiyorsun diye sosyal medyadan aldattığını gördüm. İlk kez ağlayıp sızlamak yerine cesaretimi topladım ve eşyalarımı alıp geldim annemin evine. Dünde halam çağırdı konuşalım durumu diye. Halam olmuyorsa ayrıl biz elimizden geldiğince yardımcı oluruz dedi ama annem ben kendime bakamıyorum ona bakamam dedi. Babam da kardeşimde gitsin kocasının yanına her evde kavga olur dedi halamda kimse yuvasını durduk yere yıkmaz dedi annem biraz zihinsel engelli kendisi istedi gitti hani seviyordu ne oldu filan dedi bağırdı kavga ettiler. Babamda kardeşimde annemden yana oldular. Halam evden kovdu senden anne olmaz diye hemen gidip eşimi aramışlar al karını götür diye. Annem eve almadı sokak ortasında suç sendeymiş diye bağırdı sırf yalandan. Halbuki hiç suçum vs yok. Evimiz müstakil amcam geldi sonra evi bölelim diğer tarafında sen yaşa kendine halan senin kızına göz kulak olur çalışırsın dedi. Ama annemle çok zor bunlar sadece küçük bir özet. Sürekli üzülmektense en azından burda kızımla gelecek kurarım dedim annem babam arkamda olursa diye ama olmadı. Tek başıma eve çıksam kızıma bakacak kimse yok. Annemgile artık yaşayamam. Kızımı eşime versem kız çocuğu bu nasıl bırakayım üstelik ayrı şehir. Annem çocukluktan bu yana bir kez saçımı tarayıp temiz elbise giydirmedi ne yesem evde gözüne batardı hep böyle asosyal bir şekilde yalnız başıma büyüdüm bir evlilik yaptım ama yaşadığım o dertleri sıkıntıları asla umursamadı. Gerçekten artık hayattan soğudum. Gidip eşime mi diyeyim boşanmayalım diye. Ne yapmamı önerirsiniz çıkmazdayım
Deli gibi yapıp akıllı gibi yer diye
Maşallah istemem diye bar bar bağırıp babanı yanına çekmeyi biliyor ama iş yap dersen yok
Ben amcanın teklifini çok mantıklı buldum gerekirse 2 yıl gözü kulağı kapatıp orada kalın
Çocuk okula gider gelir sizde işe
Belki biraz para verirseniz susarlar en azından
Hemen zoru görünce kocaya döneyimi bir birakin
Eşinize dönseniz , bu sefer çok rahat aldatır sizi . Erkekler kadının arkasında ailesi olmadığını bilirse onu ezerler . Şimdi size çalışmakta zor gelir eğer bir geçmişte çalışmışlığınız yoksa. Ama cesaret göstermeseniz lazım konfor alanınızdan çıkmasanız lazım . O aldattığı kadınlar kocanızla boşuna mı birlikte olur mutfak harcamasını ödetir, tatile gitmek ister. Sizin çocuğunuzun rızkını o kadınlarla yer . Hasta olursunuz o evde . Zaten çalışırsanız anneniz duymaz halanızada bir miktar para verirsiniz güzel ilgilenir kızınızla . Çalışmak iyi gelecek size , özgüveniniz artar
- 23 Ağustos 2012
- 49.891
- 1
- 231.522
- 798
fena degil bence, gayet oluru var.
- 9 Ocak 2012
- 14.958
- 28.736
- 798
Fevri hareket etmişsin. Ailen hep böyledir bir anda olmamıştır. Kocan da 10 yıldır böyleymiş zaten. Sen neden birşeyler yapmadın? Bir iş bulabilirdin kendine. Oturarak hiçbir şey elimize gelmez. Ben 11 aylık bebeğimi kreşe verip başladım yola. Senin çocuğun 6 yaşında. Bu yaz devletin yaz okullarına ver sabahtan akşama kadar. Sen de bir işe gir. En azından özgüvenin olur. Üç beş kenarda paran olur. Şimdilik annen de kalmaya devam et. Eşinle ortak ev araba var da hemen 2 ye böl al. Ondan sonrası Allah büyük
- 9 Mayıs 2024
- 625
- 2.049
- 28
Allah yardımcınız olsun. Amcanızın teklifi mantıklı gibiDaha önce boşanma aşamasında olduğumu paylaşmıştım. 10 yıllık evliyim 6 yaşında kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendik ayrı şehirlerdeydik ama evlendiğimiz ilk yıllar beni aldattı şiddet uyguladı evine bakmayan sorumsuz biriydi ben hep sustum sabrettim. Beni sinir hastası etti bu durum. 1 ay önce yine beni bana ilgi göstermiyorsun diye sosyal medyadan aldattığını gördüm. İlk kez ağlayıp sızlamak yerine cesaretimi topladım ve eşyalarımı alıp geldim annemin evine. Dünde halam çağırdı konuşalım durumu diye. Halam olmuyorsa ayrıl biz elimizden geldiğince yardımcı oluruz dedi ama annem ben kendime bakamıyorum ona bakamam dedi. Babam da kardeşimde gitsin kocasının yanına her evde kavga olur dedi halamda kimse yuvasını durduk yere yıkmaz dedi annem biraz zihinsel engelli kendisi istedi gitti hani seviyordu ne oldu filan dedi bağırdı kavga ettiler. Babamda kardeşimde annemden yana oldular. Halam evden kovdu senden anne olmaz diye hemen gidip eşimi aramışlar al karını götür diye. Annem eve almadı sokak ortasında suç sendeymiş diye bağırdı sırf yalandan. Halbuki hiç suçum vs yok. Evimiz müstakil amcam geldi sonra evi bölelim diğer tarafında sen yaşa kendine halan senin kızına göz kulak olur çalışırsın dedi. Ama annemle çok zor bunlar sadece küçük bir özet. Sürekli üzülmektense en azından burda kızımla gelecek kurarım dedim annem babam arkamda olursa diye ama olmadı. Tek başıma eve çıksam kızıma bakacak kimse yok. Annemgile artık yaşayamam. Kızımı eşime versem kız çocuğu bu nasıl bırakayım üstelik ayrı şehir. Annem çocukluktan bu yana bir kez saçımı tarayıp temiz elbise giydirmedi ne yesem evde gözüne batardı hep böyle asosyal bir şekilde yalnız başıma büyüdüm bir evlilik yaptım ama yaşadığım o dertleri sıkıntıları asla umursamadı. Gerçekten artık hayattan soğudum. Gidip eşime mi diyeyim boşanmayalım diye. Ne yapmamı önerirsiniz çıkmazdayım
- 9 Mayıs 2024
- 625
- 2.049
- 28
Şu an ev beğenmeyecek konumda değilsiniz bence eğer gerçekten amacınız ayrılıp farklı bir hayat kurmaksa
- 17 Eylül 2022
- 98
- 23
- 18
- 27
Rahatsız mısınız? Evden yana sıkıntım yok benim bana kalan yeri söyledim
- 20 Nisan 2007
- 4.038
- 10.390
- 733
- 44
Boşanmayı bir kenara bırakın.
Kocanız öldü ne yapacaksınız?
Sokakta mı kalırdımız yoksa bu evde mi?
- 26 Eylül 2018
- 772
- 2.165
- 113
- 34
İnanın boşanan çoğu kadın o tek göz oda için neler vermez,siz dik durun;aileniz de eninde sonunda kabullenecektir.
- 25 Eylül 2015
- 602
- 575
- 103
Amcan ve halanın çözümünü bir daha düşün derim ben. İşe girersin çabalarsın en azından yaşın da geçmemişken iş hayatına girmiş olursun. Bu adamın ilk değilse son da olmaz her seferinde bu raddeye gelip tekrar tekrar pişman olmaktansa inceldiği yerden kopartıp atDaha önce boşanma aşamasında olduğumu paylaşmıştım. 10 yıllık evliyim 6 yaşında kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendik ayrı şehirlerdeydik ama evlendiğimiz ilk yıllar beni aldattı şiddet uyguladı evine bakmayan sorumsuz biriydi ben hep sustum sabrettim. Beni sinir hastası etti bu durum. 1 ay önce yine beni bana ilgi göstermiyorsun diye sosyal medyadan aldattığını gördüm. İlk kez ağlayıp sızlamak yerine cesaretimi topladım ve eşyalarımı alıp geldim annemin evine. Dünde halam çağırdı konuşalım durumu diye. Halam olmuyorsa ayrıl biz elimizden geldiğince yardımcı oluruz dedi ama annem ben kendime bakamıyorum ona bakamam dedi. Babam da kardeşimde gitsin kocasının yanına her evde kavga olur dedi halamda kimse yuvasını durduk yere yıkmaz dedi annem biraz zihinsel engelli kendisi istedi gitti hani seviyordu ne oldu filan dedi bağırdı kavga ettiler. Babamda kardeşimde annemden yana oldular. Halam evden kovdu senden anne olmaz diye hemen gidip eşimi aramışlar al karını götür diye. Annem eve almadı sokak ortasında suç sendeymiş diye bağırdı sırf yalandan. Halbuki hiç suçum vs yok. Evimiz müstakil amcam geldi sonra evi bölelim diğer tarafında sen yaşa kendine halan senin kızına göz kulak olur çalışırsın dedi. Ama annemle çok zor bunlar sadece küçük bir özet. Sürekli üzülmektense en azından burda kızımla gelecek kurarım dedim annem babam arkamda olursa diye ama olmadı. Tek başıma eve çıksam kızıma bakacak kimse yok. Annemgile artık yaşayamam. Kızımı eşime versem kız çocuğu bu nasıl bırakayım üstelik ayrı şehir. Annem çocukluktan bu yana bir kez saçımı tarayıp temiz elbise giydirmedi ne yesem evde gözüne batardı hep böyle asosyal bir şekilde yalnız başıma büyüdüm bir evlilik yaptım ama yaşadığım o dertleri sıkıntıları asla umursamadı. Gerçekten artık hayattan soğudum. Gidip eşime mi diyeyim boşanmayalım diye. Ne yapmamı önerirsiniz çıkmazdayım
- 6 Aralık 2018
- 6.662
- 15.579
- 248
E böylede kocandan rahat yok? Varsın annen rahat bırakmasın? Her gün başına dikilmez heralde? Bir de işe girersen anneni nerede göreceksin ki?
Böyle aileleri de anlamıyorum. Evlenince sanki evlatlıktan çıkıyormuş gibi davranıyorlar ya.
- 24 Nisan 2023
- 1.407
- 1
- 942
- 43
Amcanız, halanız arkanızda. Çocuk okula gidecek yaşa gelmiş zaten. Okula gider sende kendine bi iş bulursun. Kendini toplayınca bi eve çıkarsınız. İlerde bi çocuk daha olur o zaman daha zor olur senin için hiç ayrılamazsın. Kesin kararlıysan, azcık kendine güven çocuğun için bazı şeyleri göze al bence.
Bisan amcanın önerisini kabul et. Çalış kendini topla. Biriktir başka türlü ayakta duramazsin kadın siginamayada gidebilirsin. Kızın altı yasinda sonuçta okula gidecek servise verirsin. Sen de çalışırsın ikisinden biri ama net bosan. Annenide Allah bildiği gibi yapsın ne anandan ne babandan hayır yok zaten kocan olacak hiyarda. Bu yüzden sana zulmetmis. Madem ayaklandin devamını getirmelisin. Bir daha bu cesaret gelmez ya halanla kalacaksin ya. Kadın sığınmaya gideceksinDaha önce boşanma aşamasında olduğumu paylaşmıştım. 10 yıllık evliyim 6 yaşında kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendik ayrı şehirlerdeydik ama evlendiğimiz ilk yıllar beni aldattı şiddet uyguladı evine bakmayan sorumsuz biriydi ben hep sustum sabrettim. Beni sinir hastası etti bu durum. 1 ay önce yine beni bana ilgi göstermiyorsun diye sosyal medyadan aldattığını gördüm. İlk kez ağlayıp sızlamak yerine cesaretimi topladım ve eşyalarımı alıp geldim annemin evine. Dünde halam çağırdı konuşalım durumu diye. Halam olmuyorsa ayrıl biz elimizden geldiğince yardımcı oluruz dedi ama annem ben kendime bakamıyorum ona bakamam dedi. Babam da kardeşimde gitsin kocasının yanına her evde kavga olur dedi halamda kimse yuvasını durduk yere yıkmaz dedi annem biraz zihinsel engelli kendisi istedi gitti hani seviyordu ne oldu filan dedi bağırdı kavga ettiler. Babamda kardeşimde annemden yana oldular. Halam evden kovdu senden anne olmaz diye hemen gidip eşimi aramışlar al karını götür diye. Annem eve almadı sokak ortasında suç sendeymiş diye bağırdı sırf yalandan. Halbuki hiç suçum vs yok. Evimiz müstakil amcam geldi sonra evi bölelim diğer tarafında sen yaşa kendine halan senin kızına göz kulak olur çalışırsın dedi. Ama annemle çok zor bunlar sadece küçük bir özet. Sürekli üzülmektense en azından burda kızımla gelecek kurarım dedim annem babam arkamda olursa diye ama olmadı. Tek başıma eve çıksam kızıma bakacak kimse yok. Annemgile artık yaşayamam. Kızımı eşime versem kız çocuğu bu nasıl bırakayım üstelik ayrı şehir. Annem çocukluktan bu yana bir kez saçımı tarayıp temiz elbise giydirmedi ne yesem evde gözüne batardı hep böyle asosyal bir şekilde yalnız başıma büyüdüm bir evlilik yaptım ama yaşadığım o dertleri sıkıntıları asla umursamadı. Gerçekten artık hayattan soğudum. Gidip eşime mi diyeyim boşanmayalım diye. Ne yapmamı önerirsiniz çıkmazdayım
Hala ve amcaya helal olsun, öz anne babanın yapamadığını yapmış.Daha önce boşanma aşamasında olduğumu paylaşmıştım. 10 yıllık evliyim 6 yaşında kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendik ayrı şehirlerdeydik ama evlendiğimiz ilk yıllar beni aldattı şiddet uyguladı evine bakmayan sorumsuz biriydi ben hep sustum sabrettim. Beni sinir hastası etti bu durum. 1 ay önce yine beni bana ilgi göstermiyorsun diye sosyal medyadan aldattığını gördüm. İlk kez ağlayıp sızlamak yerine cesaretimi topladım ve eşyalarımı alıp geldim annemin evine. Dünde halam çağırdı konuşalım durumu diye. Halam olmuyorsa ayrıl biz elimizden geldiğince yardımcı oluruz dedi ama annem ben kendime bakamıyorum ona bakamam dedi. Babam da kardeşimde gitsin kocasının yanına her evde kavga olur dedi halamda kimse yuvasını durduk yere yıkmaz dedi annem biraz zihinsel engelli kendisi istedi gitti hani seviyordu ne oldu filan dedi bağırdı kavga ettiler. Babamda kardeşimde annemden yana oldular. Halam evden kovdu senden anne olmaz diye hemen gidip eşimi aramışlar al karını götür diye. Annem eve almadı sokak ortasında suç sendeymiş diye bağırdı sırf yalandan. Halbuki hiç suçum vs yok. Evimiz müstakil amcam geldi sonra evi bölelim diğer tarafında sen yaşa kendine halan senin kızına göz kulak olur çalışırsın dedi. Ama annemle çok zor bunlar sadece küçük bir özet. Sürekli üzülmektense en azından burda kızımla gelecek kurarım dedim annem babam arkamda olursa diye ama olmadı. Tek başıma eve çıksam kızıma bakacak kimse yok. Annemgile artık yaşayamam. Kızımı eşime versem kız çocuğu bu nasıl bırakayım üstelik ayrı şehir. Annem çocukluktan bu yana bir kez saçımı tarayıp temiz elbise giydirmedi ne yesem evde gözüne batardı hep böyle asosyal bir şekilde yalnız başıma büyüdüm bir evlilik yaptım ama yaşadığım o dertleri sıkıntıları asla umursamadı. Gerçekten artık hayattan soğudum. Gidip eşime mi diyeyim boşanmayalım diye. Ne yapmamı önerirsiniz çıkmazdayım
Size gelince, yorumlarda tüm çözüm önerilerinin önüne bariyer çekmişsiniz. Ee, hangi yolu seçeceksiniz o zaman? Memuru düşünün, ücretsiz izin kullanacak imkanı yoksa bebek 2-3 aylıkken işe dönmek zorunda kalıyor. O zaman onlar ne yapsın? Sizin çocuğunuz altı yaşında yani?
Benzer Konular
