hadi güzel bir hikaye anlatayım size o zaman moraller yerine gelsin :) ben düşünülebilecek en zor durumda boşandım. bir tanesi kucağımda bir tanesi karnımda olan iki kızım vardı. üzerime kalan binlerce liralık borç. elde avuçta zerre bir şey yok. ben bu adamla aileme rağmen evlenmiştim ve ailem her ne kadar yanımda gibi olsa da alttan alttan biz sana demiştik mesajları :) insanların bir kısmı karnımdaki çocuğun adamdan olmadığı için onun beni boşadığı dedikodusuyla ortalığı yıkıyordu bir de bu sırada. ortada aldatma şiddet falan da yoktu soğumuştum ama nefret gibi güçlü bir duygum da yoktu. ama bitmesi doğru olan bir evlilik vardı. bitirdim. geçirdiğim zamanların, krizlerin bir de çocuğuma zarar vermemek için gösterdiğim çabanın tarifi yok. bir daha yaşamaya asla katlanamayacağım bir zaman dilimi. ama hadi sorun şimdi nasılsın diye? gayet iyiyiz 3 kişilik kızlar ekibiyiz:) sağlıkla doğdu kızım büyüdü bile. babalarıyla iyi kötü bir ilişkileri var. borçlarımızı bitirdik. üstüne bir araba bile aldık. geziyoruz eğleniyoruz hayat daha bitmemiş :) hatta artık zaman zaman çapkın bakışlar da atmaya başladım etrafa :):) sonsuz çile sonsuz acı yok hepsi bitiyor ve mutluluk geliyor bir yerlerden...