• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma süreci yardımı

banu zorr

Üye
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2021
80
89
8
30
Merhabalar 2 yıllık evliyim. Daha önce yazdığım konu başlıklarının hepsinden sonra barıştım evet hatalısın diyeceksiniz biliyorum ama herşeyi yaptığıma emin olmak istedim. Terapist psikolog hepsine gitmemize rağmen eşim yine küfür şiddet uyguladı. Bu sefer polisi aradım dava açtım darp raporu uzaklaştırma aldım.(eşim de tırnak izleri var bende diyerek darp raporu almış saçmalık) avukata gidip anlaşmalı boşanma davası açtım. Çoğu eşyayı vermem diyor. Çocuğumuz yok. Aman onda kalsın diyorum yeter ki hemen bitsin bu iş. Yeni Hayatıma başlamaya artık hazır hissediyorum. Başlayanlar biraz fikir verebilir mi? Hiçbir yere ait hissetmiyorum. Bu boşluk hissi, bu ait olmayış ne zaman düzelir. Biliyorum herşeyin ilacı zaman ama artık mutlu olmak istiyorum. Çok şey yaşadım ve zamansız. Çok emek verdim karşılıksız. İçimi dökmek istedim. Hepiniz haklıydınız. 6 aylıkken bitmesi gerekirdi hep kendimi kandırdım. Geç olsun, güç olmasın. Siz de kendinizi kandırmayın kimse değişmiyor. Sakın kendinizden vermeyin vermenin sonu yok. Herkese iyi geceler
 
Geçmiş olsun önceki konulara bakmadım şiddet yaşayan kadınların psikolojik yardım almaları şart. Kendinizi daha fazla yermeyin. Cesaretiniz için kutluyorum sizi. Lütfen kendinizi sürekli işle, sporla meşgul edin. Bir süre sonra olmadı ailenizle aranız iyi ise onlara yakın bir yere gidersiniz. Eve mutlaka bir ev hayvanı alın. Saat saat belirli bir rutine oturtun. .
 
Merhabalar 2 yıllık evliyim. Daha önce yazdığım konu başlıklarının hepsinden sonra barıştım evet hatalısın diyeceksiniz biliyorum ama herşeyi yaptığıma emin olmak istedim. Terapist psikolog hepsine gitmemize rağmen eşim yine küfür şiddet uyguladı. Bu sefer polisi aradım dava açtım darp raporu uzaklaştırma aldım.(eşim de tırnak izleri var bende diyerek darp raporu almış saçmalık) avukata gidip anlaşmalı boşanma davası açtım. Çoğu eşyayı vermem diyor. Çocuğumuz yok. Aman onda kalsın diyorum yeter ki hemen bitsin bu iş. Yeni Hayatıma başlamaya artık hazır hissediyorum. Başlayanlar biraz fikir verebilir mi? Hiçbir yere ait hissetmiyorum. Bu boşluk hissi, bu ait olmayış ne zaman düzelir. Biliyorum herşeyin ilacı zaman ama artık mutlu olmak istiyorum. Çok şey yaşadım ve zamansız. Çok emek verdim karşılıksız. İçimi dökmek istedim. Hepiniz haklıydınız. 6 aylıkken bitmesi gerekirdi hep kendimi kandırdım. Geç olsun, güç olmasın. Siz de kendinizi kandırmayın kimse değişmiyor. Sakın kendinizden vermeyin vermenin sonu yok. Herkese iyi geceler
Çocuk olmadan yanlıştan dönmeniz yerinde olmuş, zararın neresinden dönersek kar
 
Boşanma sürecindeyim davam devam ediyor
2 gündür beynimi kemiren durumlar var günlerdir uyuyamıyordum zaten de

ben ne için kendimi üzmüşüm ?
neden sessiz tepkisiz kaldım? neden deli bunak anne babasına salt büyükler diye saygı gösterdim

ben zaten evli değilmişim ki
evlilik bu değilmiş

1 ay ve 1 gündür kağıt üzerinde evli olduğum yaşam formu eve gelmiyor..onun öncesinde de 2 ay yoktu..hesap edin ben 5 haziran da evlenmiştim

o kadar huzurlu ve mutluyum ki

siz o adamı sevmediniz..ben de sevmemişim
biz sevilebilme ihtimalini sevdik
yuvamızı yıkmak istemedik
karşımızdaki toksik insanları düzeltebiliriz sandık

artık tamam güzel kardeşim

yeni bir hayat tertemiz bir sayfa açalım

kendimizi sevelim önce

hafızanızı yırtın atın gerekirse önünüze bakın

o öldü ben kurtuldum diye seviniyorum
 
Geçmiş olsun önceki konulara bakmadım şiddet yaşayan kadınların psikolojik yardım almaları şart. Kendinizi daha fazla yermeyin. Cesaretiniz için kutluyorum sizi. Lütfen kendinizi sürekli işle, sporla meşgul edin. Bir süre sonra olmadı ailenizle aranız iyi ise onlara yakın bir yere gidersiniz. Eve mutlaka bir ev hayvanı alın. Saat saat belirli bir rutine oturtun. .
Psikolojik destek alıyorum. Çift terapistimiz aldığım karardan dolayı kutladı beni . Eşimin düzelme ihtimali olmadığını anladı sanırım. Çok zor oldu bu cesaret iki yılıma mal oldu. Benim gibi düzelir diye düşünenler varsa diye yazdım. Düzelmiyor daha da kötüleşiyor. Eski konuları bilmediğiniz için söylüyorum evdeki kedimi dövdü o insan. :( kedileri çok severim zaten var. Ailemleyim şu an. Yakında işe de gitmeyi düşünüyorum. Çok çalışarak unuturum.
 
Psikolojik destek alıyorum. Çift terapistimiz aldığım karardan dolayı kutladı beni . Eşimin düzelme ihtimali olmadığını anladı sanırım. Çok zor oldu bu cesaret iki yılıma mal oldu. Benim gibi düzelir diye düşünenler varsa diye yazdım. Düzelmiyor daha da kötüleşiyor. Eski konuları bilmediğiniz için söylüyorum evdeki kedimi dövdü o insan. :( kedileri çok severim zaten var. Ailemleyim şu an. Yakında işe de gitmeyi düşünüyorum. Çok çalışarak unuturum.

Karanlığına oturun kedinizle beraber, gök yüzüne bakın. Bir elinizi kaşınızın üzerine diğer elinizi timusa koyun. Karşınızda o varmış gibi yaptıklarını ve o esnada aralıklı ufak vuruşlar yapacaksınız. Tapping diye geçiyor araştırın. Sonra da affedin. Affedemeyeceksiniz ama kendinizin iyileşmesi için affetmek zorundasınız . Yoksa sürekli hayatınızda gereksiz taşıdığınız bir etiket ve yük olur. Ağlayın zorlayın bağırın odada tutmayın kendinizi ama geçecek bilin. Sarıldım size
 
Boşanma sürecindeyim davam devam ediyor
2 gündür beynimi kemiren durumlar var günlerdir uyuyamıyordum zaten de

ben ne için kendimi üzmüşüm ?
neden sessiz tepkisiz kaldım? neden deli bunak anne babasına salt büyükler diye saygı gösterdim

ben zaten evli değilmişim ki
evlilik bu değilmiş

1 ay ve 1 gündür kağıt üzerinde evli olduğum yaşam formu eve gelmiyor..onun öncesinde de 2 ay yoktu..hesap edin ben 5 haziran da evlenmiştim

o kadar huzurlu ve mutluyum ki

siz o adamı sevmediniz..ben de sevmemişim
biz sevilebilme ihtimalini sevdik
yuvamızı yıkmak istemedik
karşımızdaki toksik insanları düzeltebiliriz sandık

artık tamam güzel kardeşim

yeni bir hayat tertemiz bir sayfa açalım

kendimizi sevelim önce

hafızanızı yırtın atın gerekirse önünüze bakın

o öldü ben kurtuldum diye seviniyorum
Çok haklısınız kimse değişmiyor. İçimdeki çocuğu bile öldürdü o adam. Bana 2 yıllık evliliğimde bir gün anne olabilirim düşüncesini yaşatmadı. Allah’ın bir bildiği varmış bana yardımcı olmuş çok şükür. Ağlamak dahi içimden gelmiyor çünkü bi gün bugünün geleceğini içten içe hep biliyordum. Düzelmesi için terapiye psikoloğa götürürken bile şüpheliydim. Bi insan yardım istemedikçe kendini hep haklı gördükçe biz hiç bişey yapamıyoruz maalesef. Siz de üzülmeyin. Neden niçin bilmiyorum ama hiç bir kadın yuvasını keyfi bırakmaz bırakamaz. Kimse özenle temizlediği evini, dekore ettiği evini, içinde iyi kötü günler geçirdiği hayallerinin evini bırakamaz. Bizi buna mecbur bırakanlar üzülsün
 
Karanlığına oturun kedinizle beraber, gök yüzüne bakın. Bir elinizi kaşınızın üzerine diğer elinizi timusa koyun. Karşınızda o varmış gibi yaptıklarını ve o esnada aralıklı ufak vuruşlar yapacaksınız. Tapping diye geçiyor araştırın. Sonra da affedin. Affedemeyeceksiniz ama kendinizin iyileşmesi için affetmek zorundasınız . Yoksa sürekli hayatınızda gereksiz taşıdığınız bir etiket ve yük olur. Ağlayın zorlayın bağırın odada tutmayın kendinizi ama geçecek bilin. Sarıldım size
Deneyeceğim muhakkak teşekkür ediyorum. Affetmek çok zamanımı alacak ama umarım başarırım. Ona nefret bile hissetmek istemiyorum adı geçince hiçbir şey hissetmek istemiyorum. Umarım o günler de gelir ben de size sarıldım🌸
 
Cok zor seyler yasamissiniz. Atlatmak icin kendinize zaman verin. Caniniz bir sure yanabilir, haksizliga ugradiginizi dusunebilirsiniz, iyilesmenin tek yolu kabullenmek. Haketmiyordum, maalesef bunu yasadim, dunyada kötü insanlar var ve ben onlardan birine denk geldim, kurtuluyorum yeni ve güzel bir hayatim olacak seklinde kendinizi telkin etmeye calisin.
Ben uzulurken karsi taraf birsey hissetmiyor, o da belasini bulsun vb seklindeki dusunceler sizi hasta eder. Kafanizda onunla kavga etmeyin.
 
Çok haklısınız kimse değişmiyor. İçimdeki çocuğu bile öldürdü o adam. Bana 2 yıllık evliliğimde bir gün anne olabilirim düşüncesini yaşatmadı. Allah’ın bir bildiği varmış bana yardımcı olmuş çok şükür. Ağlamak dahi içimden gelmiyor çünkü bi gün bugünün geleceğini içten içe hep biliyordum. Düzelmesi için terapiye psikoloğa götürürken bile şüpheliydim. Bi insan yardım istemedikçe kendini hep haklı gördükçe biz hiç bişey yapamıyoruz maalesef. Siz de üzülmeyin. Neden niçin bilmiyorum ama hiç bir kadın yuvasını keyfi bırakmaz bırakamaz. Kimse özenle temizlediği evini, dekore ettiği evini, içinde iyi kötü günler geçirdiği hayallerinin evini bırakamaz. Bizi buna mecbur bırakanlar üzülsün
Yorumunuzu okurken gözyaşlarımı tutamadım
Kalbimden geçenleri yazmışsınız
Evet hep kendilerini haklı görüyorlar dahası bizi kaybetmekten hiç korkmadılar
Ben eşimle hiç "biz" olamadım
Ben eşimin nazarında 3.dereceden kuzeninden sonra geliyordum öylesine tutkundu akrabalarına karşı (sadece anne tarafı)

Ben bugünün geleceğinden çok korkuyorum ancak adım kadar da emindim

Evimi ne hayallerle dekore etmiştim
Heveslerimi öldürdü

Vicdanım çoook rahat
içimde kuvvetli bir his var pişman olacaklar

o esnada iletişime geçmeye çalışacaklar
ölsem kabul etmem kendi adıma konuşayım

aslında aklımda bitirmiştim kalbimde de bitti tam oldu iyi oldu
 
umarım herkes hakettiği hayatı yaşar. Demek ki Allah beni bununla sınamış daha kötü şeyler de olabilirdi TV de neler izliyoruz. Rabbim beterinden korusun. Bundan sonra aynı yoğun duyguları başkasına besleyeceğimi düşünmüyorum. Onu her olanak varken mutsuz olmak için geçerli hiçbir neden yokken bize yaşatmadığı şeyler için asla affetmeyeceğim. Elimizdekilerde örnek çift olabilirken bu hallerde olmamız tamamen karşımızdaki kişinin sorunu.

Allahım herkesi görüyor, biliyor. Bol bol dua ediyorum. Yaşama ihtimalim varken yaşamadığım mutluluklara kim sebepse onların hepsini Allah’a havale ediyorum :(
 
umarım herkes hakettiği hayatı yaşar. Demek ki Allah beni bununla sınamış daha kötü şeyler de olabilirdi TV de neler izliyoruz. Rabbim beterinden korusun. Bundan sonra aynı yoğun duyguları başkasına besleyeceğimi düşünmüyorum. Onu her olanak varken mutsuz olmak için geçerli hiçbir neden yokken bize yaşatmadığı şeyler için asla affetmeyeceğim. Elimizdekilerde örnek çift olabilirken bu hallerde olmamız tamamen karşımızdaki kişinin sorunu.

Allahım herkesi görüyor, biliyor. Bol bol dua ediyorum. Yaşama ihtimalim varken yaşamadığım mutluluklara kim sebepse onların hepsini Allah’a havale ediyorum :(

Sen gerçek aşk yaşamamışsın, gerçekten sevilmemişsin. Yoğun duygu dediğin sağlıksız beyin kimyasını allak bullak eden saçma sapan bir şey. Bundan sonra gerçekten sevildiğin sevdiğin güvendiğin birini bulursun Allah’ın izniyle
 
Boşanmak var, boşanmak var. Allah boşanmanında onurlusunu versin.
Benim ilk evliliğim 15 sene sonra bitti. Adliyeye ağlayarak gittim. Eşimin bana en son dediği şey. “Güzel günlerimizde oldu. Hakkını helal et.” Ona o kadar kızgındım ki, beraber bir geçmiş inşa etmiştik. Helal etmedim. Ama şimdi dönüp bakınca mutsuz olduğu yerde durmasını beklemek bencillik olurdu.
Sizinkisi şiddet, hakaret yüzünden bitmiş. Bana el kaldıran bir erkeği sevgiyle hatırlamam mümkün değil. Bundan sonra önünüze bakacaksınız.
 
Karanlığına oturun kedinizle beraber, gök yüzüne bakın. Bir elinizi kaşınızın üzerine diğer elinizi timusa koyun. Karşınızda o varmış gibi yaptıklarını ve o esnada aralıklı ufak vuruşlar yapacaksınız. Tapping diye geçiyor araştırın. Sonra da affedin. Affedemeyeceksiniz ama kendinizin iyileşmesi için affetmek zorundasınız . Yoksa sürekli hayatınızda gereksiz taşıdığınız bir etiket ve yük olur. Ağlayın zorlayın bağırın odada tutmayın kendinizi ama geçecek bilin. Sarıldım size
Gerçekten fikrim olmadığı için soruyorum. Affetmek gerekli mi? İnsanı rahatlatıyor mu? Mesela ben ne kadar kötü kalpli olduğunu defalarca göstermiş bir iş arkadaşımı görmediğimde unutuyorum. Affetmek gibi değil de yok saymak diyebiliriz sanırım. Ancak gördüğümde iğrenme geliyor bana nefret yerine. Ya da insan, hayatından tamamen çıkardıklarını affederken daha mı kolay? Az bile olsa iletişim kurması gereken bir insanı affedebilmesi de mümkün mü? Ve elbette babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi :) Fazla soru sormuşum :)
 
Gerçekten fikrim olmadığı için soruyorum. Affetmek gerekli mi? İnsanı rahatlatıyor mu? Mesela ben ne kadar kötü kalpli olduğunu defalarca göstermiş bir iş arkadaşımı görmediğimde unutuyorum. Affetmek gibi değil de yok saymak diyebiliriz sanırım. Ancak gördüğümde iğrenme geliyor bana nefret yerine. Ya da insan, hayatından tamamen çıkardıklarını affederken daha mı kolay? Az bile olsa iletişim kurması gereken bir insanı affedebilmesi de mümkün mü? Ve elbette babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi :) Fazla soru sormuşum :)


Affetmek demek şu demek, sizinle bağının kesilmesi demek. Diyelim ki her görünce sinir tepenize çıkıyor veya durduk yere aklınıza onun yaptıkları geliyor ve sonra döngüye girip inanılmaz geriliyorsunuz. Buna girmemek için şu ana kadar yapılanları kendi iyileşmem için her ne kadar kalbim affetmese de acısa da affediyorum, kendimi serbest bırakıyorum. Yani artık onun bendeki etkisinden kendimi özgür bırakıyorum.

Yoksa affetmek hadi barışalım, yokmuş gibi davranalım demek değil. Ona karşı mesafe koyuyorsunuz ve artık çizgiyi geçmesini engelliyorsunuz.

Genelde sürekli travmaya beden olduğunuz artık ilerlemenize engel olan büyük travmalarda bunu yapmaya çalışmanın iyi olduğunu düşünüyorum. Her gün tepenize sofra bezi çırpan komşu veya sürekli arkanızdan iş çeviren iş arkadaşından saha önemli kişiler
 
Affetmek demek şu demek, sizinle bağının kesilmesi demek. Diyelim ki her görünce sinir tepenize çıkıyor veya durduk yere aklınıza onun yaptıkları geliyor ve sonra döngüye girip inanılmaz geriliyorsunuz. Buna girmemek için şu ana kadar yapılanları kendi iyileşmem için her ne kadar kalbim affetmese de acısa da affediyorum, kendimi serbest bırakıyorum. Yani artık onun bendeki etkisinden kendimi özgür bırakıyorum.

Yoksa affetmek hadi barışalım, yokmuş gibi davranalım demek değil. Ona karşı mesafe koyuyorsunuz ve artık çizgiyi geçmesini engelliyorsunuz.

Genelde sürekli travmaya beden olduğunuz artık ilerlemenize engel olan büyük travmalarda bunu yapmaya çalışmanın iyi olduğunu düşünüyorum. Her gün tepenize sofra bezi çırpan komşu veya sürekli arkanızdan iş çeviren iş arkadaşından saha önemli kişiler
Yani artık onun bendeki etkisinden kendimi özgür bırakıyorum. Bu ifade gerçekten çok hoşuma gitti. Bahsettiğim kişi arkamdan iş çevirmekten daha büyük problemlere sebep olmuştu. Kalp ritmimin bozulmasına bile. Dolayısıyla affetmek deyince siz, aklıma ilk o insan geldi. Anlaşılan "affetmek" benim anladığımdan daha derin bir kavrama işaret ediyor. Teşekkür ederim vakit ayırıp aydınlattığınız için :)
 
Back
X