Bosanma kararini nasil aldiniz?


Ilk iki sene oyleydim cok pisiriklasmistim. Ailem beni taniyamiyordu. Ama sonra degisti bu durum. Kesinlikle susmuyorum, bir cok konuda ondan daha iyi oldugumu biliyorum. Ben sanirim gelecek bana ne getirecek diye korkuyorum. Fiziksel siddet 2 kere gerceklesti. Ilki 2 ay once, digeri dün aksam. Ben dun ki olaydan sonra zaten bu konuyu acma geregi duydum, cunku benimde tuhafima gidiyor. Bogazima yapisan biri olacakta ben susacam. Ama susuyorum gitmedigime gore. O oyle bogazimi tutunca bende elini sIkarak itekledim bagirdim tabi. Yani karsisinda susmuyorum haksizlik yaptiginda. Sadece boyle bu tarz bir evlilik istemiyorum, tek derdim bu. Seviyesizlesti iyice. Ama iste o karar ani, ah o karar ani...
 
Aynen oyle. Bilinmeyen gelecek korkutuyor. Pisman olur muyum diye bile soruyorum dusunun ne sacma, nesi iyi ki pisman olacagim dedigim halde bu soru defalarca beliriyor zihnimde. Sanki biri bana ayrilsana salak misin bunca seye ragmen diyor, digeri kal diyor. Ama sevmiyorum, gormek istemiyorum, hayatimda istemiyorum. Hayatimdaki tek pismanlik esim. Bunlara ragmen hala burdayim ustelik.
 
Ben ciddi bir psikolojik sindirilmişlik içerisinde olduğunuzu düşünüyorum hala.Cevap vermeniz başka bişey,yalnız kalabilirim/evladıma bakabilirim/onsuz bi hayat yaşayabilirim inancına sahip değilmişsiniz gibi duruyor.Bunun sebebi de bu adamın size tüm bunların tersini zamanla bilinçaltınıza işlemiş olması.
 

Evet o inancim yok. Zannediyorum ki onsuz kötü olurum, onsuz yarim kalirim. Elime bicak verseler, tartismadan hemen sonra o ipi keserim ama sonra kestigim icin pisman olurum. Bana verdigi hic birsey yok ustelik bu adamin. Dertten baska. Gecen yil ayriyken agladigimda ailem defalarca sordu; "Yahu niye agliyorsun, bu adam sana simdiye kadar göz yasi döktürdü, saygisizligin en alasini yapti, insan gibi davranmadi, ne vardi sana? Söylede bilelim". Cevabim yok. Hala yok. Simdi yeni bir korku daha basladi üstelik. Kizim babasiz nasil buyur? Etkilenir mi cok? Eminim cok ilgilenir, baba olarak bir hatasini görmedim simdilik. Kizina cok bagli. Ama anne baba ayriyken mutlu bir cocuk yetisir mi korkusu. Buna evet yetisir deseler dahi ben sanki tamam ozaman ayrilirim diyebilecegim de - yine diyenem. Sinir oluyorum artik bu duruma. Kendime cok kiziyorum. Cevremde bosanmalar cok üstelik, artik normallesmis anlasmiyorsaniz ayrilin dusuncesinde olan cok. Ben onsuz daha rahat hayat surebilirdim gecen yil cocuksuz ayrilmis olsaydim, geri donmeseydim. Dondum daha beter oldu. O karari alamiyorum, kafamda bitiremiyorum bir turlu. Ne yapacagimi bilmiyorum inanin.
 
Durumunuza üzüldüm, inşallah hakkınızda en hayırlı kararı verirsiniz.
Kalbinizi ve iç sesinizi dinleyin bence, soğumuş ve artık olmaz diyorsa dik durun gerisini düşünmeyin, olmuyorsa olmuyordur zorlamaya gerek Yok.
Bu konuyla aynı değil ama bende 5 sene bir yerde çalıştım, o 5 yılı tamamlamak zorundaydım, iç sesim hep bırak burası uygun değil diyordu ama çevre, oraya sınavla gelmem, birdaha kazanamam düşüncesi vs o 5 seneyi bitirmeme sebep oldu, ama çok yıprandım, şimdi dönüp bakıyorum da o cesareti gösterip tekrar deneseydim keşke, insanın yapamayacağı şey Yok aslında, belki şimdi çok daha iyi bir hayatım olabilirdi , keşke ailemi etrafı dinlemeyseydim diyorum.

Kaldı ki aileniz de size boşanma konusunda destekmiş, böyle büyük kararlarda istihare ve istişare yapın derler, fikirlerine güvendiğiniz aile büyüklerine de danışın , olmuyorsa zorlamanın ailemi Yok bence, yol yakınken yaşınız daha gençken ayrılıp hayatınıza yeni bir düzen verebilirsiniz
 
Boşanmak istediğiniz bir adamdan nasıl çocuk yapıyorsunuz ben de onu anlamıyorum. Üstelik başından beri varmış sen de bu istek. Niye kopamiyorsun
 
1 kez tokat atti bosadim cok kolaydi.cunku hic kimse ben istemeden bana dokunamaz.cunku hic kimse benim istemedigim bis sekilde bana dokunamaz
 
1 kez tokat atti bosadim cok kolaydi.cunku hic kimse ben istemeden bana dokunamaz.cunku hic kimse benim istemedigim bis sekilde bana dokunamaz
 
bende sizin gibi çok düşündüm. evliliğimin iyi ve kötü taraflarını kıyasladım. biraz olumlu düşünmeye ve dua etmeye başladım. düzeldik. garip ama iyiki ani bi kararla ayrılmamışım.

geçen hafta hülya avşarın sohbet programında nasılsa bütün adamlar aynı. hepsi zamanla değişiyor. en iyisi ilk eşle kalabilmek. gerçek aile çocuğunun babası. şeklinde bi sohbet vardı. onlar bile boşanıyorlar kimseye ihtiyaçları yok ama düşünceleri böyle.

bana kalırsa bi karar verin. ya devam edin evliliğinize sarılın yada boşanın. bu kararsızlık çok kötü. yıpratır sizi de eşinzi de. çünkü kararsızlığınız eşinize olan davranışlarınıza da yansır.
 
Tebrik ediyorum o halde sizi. En dogru en yerinde karar olmus. Suan ki tavrini merak ediyorum beyfendinin? Yapma etmeler, beni birakmalar oldu mu kendisinde?

Yo bida mahkemede gördüm zaten numaramıda değişmiştim anında nafaka ödememek için baya bi uğraştırdı beni mahkeme 1 sene sürdü hiç görmedik ama şuan ne halt ediyo bi fikrim yok ama nafakayı alıyorum her ay.çirkeflik diz boyu erkeklerde yani söz konusu para olunca
 
Bendede tek sorun huysuz gecimsiz es olmasi ama o bile bazen insana tak ediyor ama cevrede herkes huysuzlugu yuzunden bosanilmaz diyor bana yaa surekli prikolojik sorunlari oldugunu dusunuyorum ama psikologa falan gitmeyi reddediyor sizde umutsuz olmayin ama siddet onemli bir konu evliligin ilk zamanlarinda bende maruz kaldim asiri kiskancligi yuzunden ama zamanla anladi öfkesini kontrol etmeyi bosanmak kolay degil gerçekten ama siddet zor bir konu cok iyi dusunun
 
Rabbim daim etsin huzurunuzu, duzelmissiniz cok sukur..
Dediğiniz sohbeti merak ..
Cok ilginç cikarimlar oluyor iste evlilikle alakali.. Genelleme yapmak hem zor hem yanlis.. Kimisi ilk esiyle devam eder mutlu olur, kimisi tam tersi..
Veya kimi ikinci evliliginde bulur huzuru, kiminin yuzu gulmez..
Dua etmek, sabretmek lazim duzelme ihtimali olabilecek şeylere.. Bosanma son secenek olmali, olmuyorsa da zorlamamali tabii..
 
Canım özel değilse bu kadar jet hızıyla onu terk edecek ne yaptı eski eşin.
 
Boşanmak istediğiniz bir adamdan nasıl çocuk yapıyorsunuz ben de onu anlamıyorum. Üstelik başından beri varmış sen de bu istek. Niye kopamiyorsun

Aklimda bu düsünce hep oldugu icin zaten ilk 6 yil cocuk yapmadim. Yani 6. yilimizda oldu cocuk. Ha o da nasil oldu. Gecen yil ayriydik, birlestik, bu ayrilik ikimizede iyi geldi dedik, esim o kadar agladi ve israrla beklediki, o kadar inandirdi ki beni. Hatalarimi kabul ediyorum, huyum iyi degil biliyorum dedi. Ailesinide zaten cok severim. Hani dedim tek derdim esimdi, o da duzeldi, e ailesi ilede aram iyi, neden bir cocugumuz olmasin, gercek bir aile olalim diye dusunduk. Ikimizde 30-33 yaslarindayiz. Cocukta degiliz ustelik. Ama iste cok acele etmisim, baristiktan sonra biraz daha süre verebilirdim belkide kendime cocuk icin. Ama zamanlama o zaman bana dogru geliyordu, is guc, ev bark herseyimiz oturmustu gecen yil ve birde baristik duzeldigini hissettim ve cocuk oldu iste.
 
Başından beri sınırları net olan insanlar için boşanmak daha kolaydır,belli ki senin sınırların net değil, yani hakaret yut psikolojik şiddeti yut şu an fiziksel şiddeti yut diye diye yıllar geçmiş şimdi çocuk da var, şu olursa kesin boşanırım dediğin ne var mesela, var mı öyle bi madde
 
Anladım Evet biraz süre tanıyıp yapsan olurmuş Neyse artık olan olmuş. Şimdi de çocuğu düşüneceksin haklı olarak Allah yardımcın olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…