• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma kararı sonrası kararsızlıklar

6 yas cok küçük degil .bakici bulup eve kamera yerlestirirsiniz.okula basladigi surede 1 ay yıllık izin vs ayarlarsaniz yaninds olursunuz cocukda okula alisir o 1 ayda .sonrasi Allahin izniyle olur.arada anne babaniz gelir 1 ay kalir yaz dönemi buyur gider.sıkıntı etmeyin daha bosanmadan cocugu okulunu düşmeyin .cocuk bu bi sekilde büyüyecek nerde mutlu iseniz orda kalin. baba cocukla ilgilenen biriyse yakin olmasi sizin icin daha iyi arada is çıkınca babada kalir . Maasinizda iyise iyi bakici illaki bulunir referansli olan bakici cok .paraniz varsa hersey çözülüyor lütfen kötü düşünmeyin isten çıkmak gibi bir hata yapmayın. Suan encok ihtiyac olan is ve para olacak size
 
Remote çalışabileceğiniz işlere bakın öncelikle. Yurtiçi olur yurtdışı olur şu ankiyle koşullar bakımından benzer standartları olan bir yerle anlaşabilirseniz ailenizin yanına taşınırsınız. Istanbulda kalmanızı gerektirecek bir durum yokmuş. Hem de başka kentlerde yaşam daha ucuz. E zaten çocuk için nafaka da alıyor olursunuz. Bu arada ben çocukları için daha küçük yerlerde, kalabalık bir aileyle büyümenin daha sağlıklı olduğunu düşünüyorum. Zaten babası işkolikmiş size zaman ayırmıyormuş.
 
Ben kızımla 1 yıldır yalnız yaşıyorum.Ozel sektörde çalışıyorum.Kizim 1. sınıfi yeni bitirdi.Onu tam gün eğitim veren özel bir okula verdim.Sabah beraber evden çıkıyoruz.Knu okula bırakıp işe gidiyorum.Okulu 17.30 a kadar .Isim bitince alip beraber eve gidiyoruz.Cevrenizde saatleri uygun bir okul bulursunuz.sizin saatlerinize uymazsa da yarım gün yardımcı tutarsiniz.Ogleden sonra gelip yemek temizlik vs sonrada çocuğu alip bakar siz gekene kadar.
Istanbuldan sonra küçük bir yerde hele ailenizin yanında hayat kurmaniz çok zor.Hazır iyi bir isiniz varken düzen kurmaniz daha kolay olur.Korkmayin.Allah karşınıza iyi insanlar iyi komsular, iyi okul arkadasi anneleri çıkaracak.Cok sıkışınca aileniz de gelir.Hakkinizda hayırlısı olsun.sevgiler
 
Siz boşanacaksınız baba gidecek. E bir de ev,şehir, okul herşeyi değişecek çocuğun sıkıntı olabilir.
Ben de bu süreçten geçtim sırayla yaptım. Önce baba gitti. Birkaç ay sonra ev değiştirdim. İl ve okul değiştirmedim. Her gün 40 km civarı yol yapıyırum ki okul ve kreşi değişmesin çocukların diye. Ve şunu anladım ki bu süreçte iş ve para çok önemli. Kesinlikle işinize devam edin çevre edinirsiniz. 7 yıldır aynı kurumdayım ve hepsi erkek çalışma arkadaşlarımın. Ama Allah’ın işi işte 7 yıl sonra ilk defa kadın personel verildi yanıma benden 5 yaş küçük bıcır bıcır MaşAllah hayat dolu. Odamız değişti çok güzel oldu çok şükür zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Demem o ki Allah yardım ediyor. Bence işinizi bırakmadan deneyin olmazsa memlekete gitmesi kolay ama bence olur
 
Yerinizde olsam asla işimi bırakmam, o iş yaşamınızın temeli olacak çünkü, daha rahat ettiğiniz bir şehirde işsiz olmak ya da daha düşük imkanlarla çalışmak sizi bunalıma sokar, değmez. Kızınızın zaten okul hayatı başlayacak bundan sonra meşguliyetleri olacak, sosyalleşecek kuzenlere ihtiyacı olmayacak, maddi açıdan güçlü olmanız kızınız için daha büyük avantaj bu devirde

%10000000000
 
Bence İstanbul daki düzeninizi değiştirmeyin. Kızınızı aynı anda hem boşanma hem şehir değişikliği gibi 2 büyük değişime aynı anda maruz bırakmayın. Gerekirse yaz tatilinde 1 ay kalır memlekette. Şimdi uzaktan hoş geliyor olabilir ama yarın bir gün ailenizin de çocuğunuzun yetişmesinde ikinci bir otorite olması canınızı sıkabilir. Ve ne yazık ki Anadolu şirketlerinde aradığınız alıştığınız çalışma şartlarını bulamayabilirsiniz
 
Herkese merhabalar,

Eşimle 8 senelik evliyiz. 6 yaşında bir kızımız var. İkimiz de çok iyi üniversitelerden mezunuz. İstanbul’da iyi şirketlerde yönetici olarak çalışıyoruz.

Evliliğimizin başından beri ufak tefek sıkıntılarımız oldu. Ancak eşim 3 4 sene önceki iş değişikliğinden sonra çok değişti. Çok yoğun çalışıyor çok hırslı. Eve çok geç geliyor bazen haftasonu da çalışıyor. Eve gelse de ya yine bilgisayardan çalışıyor ya da sürekli telefonla vs ilgileniyor. İşi ve kendi zevkleri dışında bir dünyası yok. Evle ve çocukla ilgili tüm sorumluluk bende. Evde boş olsa bile asla benimle ve çocukla ilgilenmiyor. Okuduğum bazı yazılardan bir çok özelliğinin narsist kişi özellikleriyle benzer olduğunu farkettim.

Evliliğimizde önce sevgi sonra saygı bitti. Tamamen bireysel ve özgür bir yaşam sürmek istiyor. Son 1 senedir bir kaç kere boşanma lafı geçti aramızda bir şekilde düzeldik. Son zamanlarda ufak tefek yalanlarını yakalamaya başladım. İş çevresi nedeniyle benim prensiplerimle ve hayat görüşümle örtüşmeyen insanlarla gece geç saatlere kadar takılmalar başladı. Aldatıyor mu bilmiyorum ama bu işin sonu oraya doğru gidecek çok net görebiliyorum. Biraz uzun oldu ama sonuç olarak ben boşanma kararımı net olarak verdim ancak şehirdışında olduğum için onunla henüz konuşmadık. Son kavgamızdan dolayı görüşmüyoruz. Ama çok karşı çalacağını sanmıyorum hem bazı şeyler bittiği için hem de gururundan dolayı. Umarım anlaşmalı şekilde gürültüsüz patırtısız halledebiliriz.

Beni asıl düşündüren bundan sonrası. Benim ailem ve tüm çevrem Anadolu’daki bir şehirde. Ben liseden beri İstanbul’da yaşıyorum. Ancak İstanbul’da eşimin ailesi ve akrabaları hariç kimsem yok. İstanbul’da kızımla tek başıma yaşamak maddi olarak değil ama manevi olarak zor görünüyor gözüme. Bir de kızım ailemin yanında çok mutlu. Burda çok seviliyor. Kuzenleri var yaşları yakın çok iyi anlaşıyorlar. Duygusal açıdan bu şehirde olursak daha kolay atlatırız diye düşünüyorum.

Tabi bir de işin mantıksal boyutu var. Herkesin çalışmak isteyeceği bir savunma sanayi firmasında çalışıyorum. İyi bir kariyerim var. Bilgisayar mühendisiyim ancak savunma şirketi olduğu için hiçbir şekilde uzaktan çalışma imkanım yok. İşi bırakmam gerekecek. Yıllarca çalışmam okumam emeklerim boşa gidecek gibi hissediyorum. Bu şehirde iş imkanım yok. Ancak yazılımcı olduğum için Türkiye veya yurtdışı için evden çalışacağım bir iş bulabilirim muhtemelen. Ama daha önce böyle bir tecrübem olmadı ne kadar tatmin eder bilemiyorum.

Kızım 1. Sınıfa başlayacak. Bir an önce düzenimizi kurmamız lazım. Bu da ayrı bir baskı üzerimde.

Siz olsanız napardınız? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
Boşuna Allah bir yerden veriyorsa diğer yerde kısıyor demiyorlar. Şu konunun sadece ilk cümlesini okuyan kıskançlıktan çatlar ama kazın ayağı hiçbir zaman öyle ol
muyor ne yazıkki. O yüzden kimseyi kıskanmamak lâzım.bu da bize ders olsun.
 
Ben kızımla 1 yıldır yalnız yaşıyorum.Ozel sektörde çalışıyorum.Kizim 1. sınıfi yeni bitirdi.Onu tam gün eğitim veren özel bir okula verdim.Sabah beraber evden çıkıyoruz.Knu okula bırakıp işe gidiyorum.Okulu 17.30 a kadar .Isim bitince alip beraber eve gidiyoruz.Cevrenizde saatleri uygun bir okul bulursunuz.sizin saatlerinize uymazsa da yarım gün yardımcı tutarsiniz.Ogleden sonra gelip yemek temizlik vs sonrada çocuğu alip bakar siz gekene kadar.
Istanbuldan sonra küçük bir yerde hele ailenizin yanında hayat kurmaniz çok zor.Hazır iyi bir isiniz varken düzen kurmaniz daha kolay olur.Korkmayin.Allah karşınıza iyi insanlar iyi komsular, iyi okul arkadasi anneleri çıkaracak.Cok sıkışınca aileniz de gelir.Hakkinizda hayırlısı olsun.sevgiler
Bu şekilde üstesinden gelebilen insanların olduğunu bilmek insana cesaret veriyor gerçekten teşekkür ederim.

Çocuklarımızın yaşları yakınmış. Boşanma konusunu ona nasıl söylediniz bir pedagogdan yardım aldınız mı? Çok etkilendi mi acaba? Süreci iyi yönetebilmeyi çok istiyorum.
 
Kesinlikle ama kesinlikle işinizi birakmayin sizi psikolojik olarak çok yıpratır küçük bir şehirde bu imkanlar ile iş bulamazsınız aileniz arada gelir gider emin olun hayatınızı tekrar kurarsınız . Kariyerinizi mahvetmeyin. Bende mühendisim ve Ankara da yaşıyorum işi bıraktım çalışmaya tekrar baslamakla ilgili endişelerim var iyi bir firma bulabilecek miyim sizin çocuğunuz da büyümüş işiniz güzel aile bir yere kadar . Maddi bağımsizliginizi kaybetmeyin
 
Aslında bir kaç kez yurtdışından iş görüşmesi için teklif aldım ancak hiç değerlendirmedim. Ülkenin ve kızımın geleceği adına ben de endişeler taşıyorum ancak tamamen yabancı bir ülkede kızımı yalnız başıma büyütecek kadar güçlü hissetmiyorum kendimi. İyi bir eğitime ve kariyere sahip olmama rağmen maalesef yeterince özgüvenim yok.
Ah ya dilin de varsa hiç dusunme hiç hiç . Deli misin be 🤩 tabiki güçlüsün kalkarsin altından. Ya İstanbul ya yurtdışı bak sakinnnnnnnnnnnn dönme memlekete çocuğun büyüyünce sana kufretmesini istemiyorsan tabi
 
Bilgisayar muhendisleri evdende cok iyi paralar kazanabiliyor kizinizin mutlulugunu ve ailenizin size yardimci olma durumunuda dusunun yanlizim arkadasim yok diyorsunuz ne yapacaksiniz sadce is icin istanbulda durmaya degmez bence
 
Bu şekilde üstesinden gelebilen insanların olduğunu bilmek insana cesaret veriyor gerçekten teşekkür ederim.

Çocuklarımızın yaşları yakınmış. Boşanma konusunu ona nasıl söylediniz bir pedagogdan yardım aldınız mı? Çok etkilendi mi acaba? Süreci iyi yönetebilmeyi çok istiyorum.
Bizim 1 yıl sürdü boşanma.Anlastik sonra vazgecti.Cekismeli dava sürerken bosanip evlenebilmek icin anlasmayi kabul etti vs.Surecin başında pedagog desteği kızıma duruma anlattim ve baba ile düzenli görüşmesini sağladım.4 ay kadar fena gitmedi.Fakat devaminda babaya bekar hayati tatli geldi ve çocuğu unuttu.Aylarca görmedi , aramadi.Malesef kızım çok üzüldü etkilendi.Tekrar pedagog destegine basladik.Zaten boşandiktan 1 ay sonra da babasi beni aldattığı kadinla evlendi.
kızım evlenecegini malesef duydu ama henüz evlendiğini bilmiyor.1 ay oldu evleneli ama baba 3 aydir ortada yok.Ortaya çıksa da kızım artik unuttu ve görmek istemiyor.Pedagog desteği ile devam etmeyi planladik.
Herkes akıl veriyor.Babasi ile ilskisi olsun aman görüşmesine engel olma vs vs vs hikayeler.Ama bir baba kızıyla iletişim kurmak istemezse de zorla olmuyor.Malesef hayatlarna başkası girince çocuklarıni da unutuyor erkekler.
Pedagog bile yaşananlardan sonra Babanin bu saatten sonra pozitif etkisi olacağına inanmiyor.Baba çocuğa değersiz hissettirdikten sonra hayatinda olmasinin anlami yok.
Kızım çok akıllı bir çocuk ona asla yalan söylemiyorum.Duygularimi tabiiki sakliyorum.Ama onu güçlü kendi ayaklari üzerinde durabilen, özgüvenli ve dürüst bir evlat olarak yetiştirmeye çalışıyorum.Okul da ki sosyalliģi ve başarısı da doğru yolda olduğumu gösterdi bana :) tabiiki kolay değil.Bazen gardim düştü, gizli gizli ağladım.
Ama günün sonunda " vicdanım çok rahat Ben iyi bir anneyim" elimden geleni yapiyorum diyerek huzur buluyorum.
Korkmayin çocuklarımız bizden daha güçlü ve masumlar.Dikkatlerini farkli alanlara çekmek önemli bir destek.Siz de bunu mutlaka basaracaksiniz. Yeter ki karar verin.Sevgiler
 
Herkese merhabalar,

Eşimle 8 senelik evliyiz. 6 yaşında bir kızımız var. İkimiz de çok iyi üniversitelerden mezunuz. İstanbul’da iyi şirketlerde yönetici olarak çalışıyoruz.

Evliliğimizin başından beri ufak tefek sıkıntılarımız oldu. Ancak eşim 3 4 sene önceki iş değişikliğinden sonra çok değişti. Çok yoğun çalışıyor çok hırslı. Eve çok geç geliyor bazen haftasonu da çalışıyor. Eve gelse de ya yine bilgisayardan çalışıyor ya da sürekli telefonla vs ilgileniyor. İşi ve kendi zevkleri dışında bir dünyası yok. Evle ve çocukla ilgili tüm sorumluluk bende. Evde boş olsa bile asla benimle ve çocukla ilgilenmiyor. Okuduğum bazı yazılardan bir çok özelliğinin narsist kişi özellikleriyle benzer olduğunu farkettim.

Evliliğimizde önce sevgi sonra saygı bitti. Tamamen bireysel ve özgür bir yaşam sürmek istiyor. Son 1 senedir bir kaç kere boşanma lafı geçti aramızda bir şekilde düzeldik. Son zamanlarda ufak tefek yalanlarını yakalamaya başladım. İş çevresi nedeniyle benim prensiplerimle ve hayat görüşümle örtüşmeyen insanlarla gece geç saatlere kadar takılmalar başladı. Aldatıyor mu bilmiyorum ama bu işin sonu oraya doğru gidecek çok net görebiliyorum. Biraz uzun oldu ama sonuç olarak ben boşanma kararımı net olarak verdim ancak şehirdışında olduğum için onunla henüz konuşmadık. Son kavgamızdan dolayı görüşmüyoruz. Ama çok karşı çalacağını sanmıyorum hem bazı şeyler bittiği için hem de gururundan dolayı. Umarım anlaşmalı şekilde gürültüsüz patırtısız halledebiliriz.

Beni asıl düşündüren bundan sonrası. Benim ailem ve tüm çevrem Anadolu’daki bir şehirde. Ben liseden beri İstanbul’da yaşıyorum. Ancak İstanbul’da eşimin ailesi ve akrabaları hariç kimsem yok. İstanbul’da kızımla tek başıma yaşamak maddi olarak değil ama manevi olarak zor görünüyor gözüme. Bir de kızım ailemin yanında çok mutlu. Burda çok seviliyor. Kuzenleri var yaşları yakın çok iyi anlaşıyorlar. Duygusal açıdan bu şehirde olursak daha kolay atlatırız diye düşünüyorum.

Tabi bir de işin mantıksal boyutu var. Herkesin çalışmak isteyeceği bir savunma sanayi firmasında çalışıyorum. İyi bir kariyerim var. Bilgisayar mühendisiyim ancak savunma şirketi olduğu için hiçbir şekilde uzaktan çalışma imkanım yok. İşi bırakmam gerekecek. Yıllarca çalışmam okumam emeklerim boşa gidecek gibi hissediyorum. Bu şehirde iş imkanım yok. Ancak yazılımcı olduğum için Türkiye veya yurtdışı için evden çalışacağım bir iş bulabilirim muhtemelen. Ama daha önce böyle bir tecrübem olmadı ne kadar tatmin eder bilemiyorum.

Kızım 1. Sınıfa başlayacak. Bir an önce düzenimizi kurmamız lazım. Bu da ayrı bir baskı üzerimde.

Siz olsanız napardınız? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
İşi asla bırakmazdım, gerekirse bi bahane uydurup annemi çağırırdım bir süre için yanıma geldiğinde de yüz yüze açıkca kızımın alışma sürecinde, güvenilir bir bakıcı bulana kadar yardımını isterdim. Ama asla işimi bırakmazdım. İşiniz sizin en büyük gücünüz yeri gelir kendi ailenize bile batarsınız. Kızınızla minik bir evde yapın isterseniz başlangıcı çok korunaklı bir sitede küçük bir evde. Ailenizden biride bir kaç ay gelir destek olursa çok çok hızlı alışırsınız.
 
Herkese merhabalar,

Eşimle 8 senelik evliyiz. 6 yaşında bir kızımız var. İkimiz de çok iyi üniversitelerden mezunuz. İstanbul’da iyi şirketlerde yönetici olarak çalışıyoruz.

Evliliğimizin başından beri ufak tefek sıkıntılarımız oldu. Ancak eşim 3 4 sene önceki iş değişikliğinden sonra çok değişti. Çok yoğun çalışıyor çok hırslı. Eve çok geç geliyor bazen haftasonu da çalışıyor. Eve gelse de ya yine bilgisayardan çalışıyor ya da sürekli telefonla vs ilgileniyor. İşi ve kendi zevkleri dışında bir dünyası yok. Evle ve çocukla ilgili tüm sorumluluk bende. Evde boş olsa bile asla benimle ve çocukla ilgilenmiyor. Okuduğum bazı yazılardan bir çok özelliğinin narsist kişi özellikleriyle benzer olduğunu farkettim.

Evliliğimizde önce sevgi sonra saygı bitti. Tamamen bireysel ve özgür bir yaşam sürmek istiyor. Son 1 senedir bir kaç kere boşanma lafı geçti aramızda bir şekilde düzeldik. Son zamanlarda ufak tefek yalanlarını yakalamaya başladım. İş çevresi nedeniyle benim prensiplerimle ve hayat görüşümle örtüşmeyen insanlarla gece geç saatlere kadar takılmalar başladı. Aldatıyor mu bilmiyorum ama bu işin sonu oraya doğru gidecek çok net görebiliyorum. Biraz uzun oldu ama sonuç olarak ben boşanma kararımı net olarak verdim ancak şehirdışında olduğum için onunla henüz konuşmadık. Son kavgamızdan dolayı görüşmüyoruz. Ama çok karşı çalacağını sanmıyorum hem bazı şeyler bittiği için hem de gururundan dolayı. Umarım anlaşmalı şekilde gürültüsüz patırtısız halledebiliriz.

Beni asıl düşündüren bundan sonrası. Benim ailem ve tüm çevrem Anadolu’daki bir şehirde. Ben liseden beri İstanbul’da yaşıyorum. Ancak İstanbul’da eşimin ailesi ve akrabaları hariç kimsem yok. İstanbul’da kızımla tek başıma yaşamak maddi olarak değil ama manevi olarak zor görünüyor gözüme. Bir de kızım ailemin yanında çok mutlu. Burda çok seviliyor. Kuzenleri var yaşları yakın çok iyi anlaşıyorlar. Duygusal açıdan bu şehirde olursak daha kolay atlatırız diye düşünüyorum.

Tabi bir de işin mantıksal boyutu var. Herkesin çalışmak isteyeceği bir savunma sanayi firmasında çalışıyorum. İyi bir kariyerim var. Bilgisayar mühendisiyim ancak savunma şirketi olduğu için hiçbir şekilde uzaktan çalışma imkanım yok. İşi bırakmam gerekecek. Yıllarca çalışmam okumam emeklerim boşa gidecek gibi hissediyorum. Bu şehirde iş imkanım yok. Ancak yazılımcı olduğum için Türkiye veya yurtdışı için evden çalışacağım bir iş bulabilirim muhtemelen. Ama daha önce böyle bir tecrübem olmadı ne kadar tatmin eder bilemiyorum.

Kızım 1. Sınıfa başlayacak. Bir an önce düzenimizi kurmamız lazım. Bu da ayrı bir baskı üzerimde.

Siz olsanız napardınız? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
Merhaba, umarim iyisinizdir. Benzer durumdayim ve sizin postunuza denk geldim. Uzerinden biraz zaman gecmis, son durumunuzu neler yaptiginizi merak ettim. Ozellikle cocukla ilgili kisimlari merak ediyorum. Oglum 6 yasina girecek ve beni evlilikte tutan tek sey o. Ayni bahsettiginiz gibi, ailemin oldugu sehire donmek ihtimal ama boylesi bi ani degisim yorucu olabilir. Deneyimizini paylasmanizi rica ediyorum. Umarim hersey yolunda gitmistir. Sevgiler
 
Kızınız ailenizin yanına seyrek gittiği için belki bu kadar üstüne düşüyorlardir.Oraya yerlesirseniz belki hayal kırıklığına uğrayacaksiniz bu konuda hem de çocuk babadan uzaklaşmış olacak.Eksileri var yani.

Kariyer kolay bulunmuyor,ben olsam eş ile aynı ilde evi ayırmak haricinde bir değişiklik yapmazdım.
 
Merhaba, umarim iyisinizdir. Benzer durumdayim ve sizin postunuza denk geldim. Uzerinden biraz zaman gecmis, son durumunuzu neler yaptiginizi merak ettim. Ozellikle cocukla ilgili kisimlari merak ediyorum. Oglum 6 yasina girecek ve beni evlilikte tutan tek sey o. Ayni bahsettiginiz gibi, ailemin oldugu sehire donmek ihtimal ama boylesi bi ani degisim yorucu olabilir. Deneyimizini paylasmanizi rica ediyorum. Umarim hersey yolunda gitmistir. Sevgiler
Konu sahibi bu konuyu açıktan bir sene sonra hala boşanmadığını ama eşinin onu aldattığını itiraf ettiğini falan yazmış. Yine de affetmiş ama bu sefer adam her kavgada boşanmayı dile getirmiş. ( İyice cepte görmüş). Tekrar boşanmayı düşündüğünü yazmış ama netice ne olduğunu yazmamış çünkü bir daha foruma girmemiş.

Boşanmak zor bir olay. Burada boşanma ile ilgili 10 başlık açılsa, 8 tanesi vazgeçiyordur, haberimiz olmuyordur. Özellikle çocuklar varsa, sonuna kadar zorluyor insanlar. Siz neden boşanacaksınız bilmiyorum ama iyice düşünüp netleştiyseniz diye yorum yazmak istedim. Sanırım Bender durumda olsam, aile tarafının olduğu şehre giderdim. Kesinlikle maddiyat önemli ama aile destekliyorsa, bir şekilde iş bulunur diye düşünüyorum. Psikolojik açıdan ailenin varlığı, gelip gitmesi vs insana iyi gelirmiş gibi. Tabi burada ailenin tutumu da önemli. İyi bir aile ise , bulunulan şehirde yalnız kalmak yerine, gidilebilir.
 
Konu sahibi bu konuyu açıktan bir sene sonra hala boşanmadığını ama eşinin onu aldattığını itiraf ettiğini falan yazmış. Yine de affetmiş ama bu sefer adam her kavgada boşanmayı dile getirmiş. ( İyice cepte görmüş). Tekrar boşanmayı düşündüğünü yazmış ama netice ne olduğunu yazmamış çünkü bir daha foruma girmemiş.

Boşanmak zor bir olay. Burada boşanma ile ilgili 10 başlık açılsa, 8 tanesi vazgeçiyordur, haberimiz olmuyordur. Özellikle çocuklar varsa, sonuna kadar zorluyor insanlar. Siz neden boşanacaksınız bilmiyorum ama iyice düşünüp netleştiyseniz diye yorum yazmak istedim. Sanırım Bender durumda olsam, aile tarafının olduğu şehre giderdim. Kesinlikle maddiyat önemli ama aile destekliyorsa, bir şekilde iş bulunur diye düşünüyorum. Psikolojik açıdan ailenin varlığı, gelip gitmesi vs insana iyi gelirmiş gibi. Tabi burada ailenin tutumu da önemli. İyi bir aile ise , bulunulan şehirde yalnız kalmak yerine, gidilebilir.
yanitiniz icin cok tesekkurler. Ailemle alakali bir sorun yok. Benim durumum biraz daha karisik, bir de ustune ben yurtdisindayim ve duzenim tamamen oturdu. Benim karisikligim bosanma konusunda aslinda. Evliligimiz net bi sekilde bitti ikimiz de biliyoruz ancak, aramizdaki bag cok buyuk. 8 senedir evliyiz, oncesinde 7 sene birlikteydik. Birlikte buyume, 15 seneye bir dunya sigdirma, diyebiliriz. Ancak bu biten evlilige ragmen, defalarca bosanmayi konusmamazia ragmen ve de, cocuk icin ikimiz de oteliyoruz. Bosanmayalim, cocuk icin devam etsin, yok sayalim kavga olmasin ev arkadasi olalim fikri geliyor. Mumkun mu evet, bunu dillendirmese de coktan evliligi bittigi halde ffarkli sebeplerden devam eden cok insana sahit oluyorum. Bilmiyorum, umarim bunu deneyimleyen birileri vardir ve fikir verir.
Bu arada basligi acan hanimin toparlamis oldugunu dusunuyor ve umuyorum, uzun suredir buraya ugramamis dediginiz icin. Cunku genelde hepimiz cikmazdayken gelip fikir danisiyoruz :)
 
Ailem bana güvenir ve çok desteklerler. Hayatta meslek seçimi olsun evlenme olsun tüm kararlarda benim kararlarıma saygı duydular. Onlarla ilgili bir sıkıntı yaşayacağımı düşünmüyorum. Buraya gelirsem de kendi düzenimi kurarım zaten aynı evde yaşamayı düşünmüyorum.
Kızımı iyi bir özel okula yazdırmıştık İstanbul’da. Burda da özel okula gönderebilirim ama eğitim ve imkanları aynı seviyede olmaz.

Burda olursak babasıyla görüşme işi sıkıntılı tabi. Görmek için ne kadar gelip gider bilmiyorum. Bir süre sonra azalır sanki sıklığı.

kiziniz buyuk bir degisim yasayacak, bir anda hersey degistirmeyin. ayni okula gitsin. sizin de isiniz iyiyse sakin birakmayin.
 
Herkese merhabalar,

Eşimle 8 senelik evliyiz. 6 yaşında bir kızımız var. İkimiz de çok iyi üniversitelerden mezunuz. İstanbul’da iyi şirketlerde yönetici olarak çalışıyoruz.

Evliliğimizin başından beri ufak tefek sıkıntılarımız oldu. Ancak eşim 3 4 sene önceki iş değişikliğinden sonra çok değişti. Çok yoğun çalışıyor çok hırslı. Eve çok geç geliyor bazen haftasonu da çalışıyor. Eve gelse de ya yine bilgisayardan çalışıyor ya da sürekli telefonla vs ilgileniyor. İşi ve kendi zevkleri dışında bir dünyası yok. Evle ve çocukla ilgili tüm sorumluluk bende. Evde boş olsa bile asla benimle ve çocukla ilgilenmiyor. Okuduğum bazı yazılardan bir çok özelliğinin narsist kişi özellikleriyle benzer olduğunu farkettim.

Evliliğimizde önce sevgi sonra saygı bitti. Tamamen bireysel ve özgür bir yaşam sürmek istiyor. Son 1 senedir bir kaç kere boşanma lafı geçti aramızda bir şekilde düzeldik. Son zamanlarda ufak tefek yalanlarını yakalamaya başladım. İş çevresi nedeniyle benim prensiplerimle ve hayat görüşümle örtüşmeyen insanlarla gece geç saatlere kadar takılmalar başladı. Aldatıyor mu bilmiyorum ama bu işin sonu oraya doğru gidecek çok net görebiliyorum. Biraz uzun oldu ama sonuç olarak ben boşanma kararımı net olarak verdim ancak şehirdışında olduğum için onunla henüz konuşmadık. Son kavgamızdan dolayı görüşmüyoruz. Ama çok karşı çalacağını sanmıyorum hem bazı şeyler bittiği için hem de gururundan dolayı. Umarım anlaşmalı şekilde gürültüsüz patırtısız halledebiliriz.

Beni asıl düşündüren bundan sonrası. Benim ailem ve tüm çevrem Anadolu’daki bir şehirde. Ben liseden beri İstanbul’da yaşıyorum. Ancak İstanbul’da eşimin ailesi ve akrabaları hariç kimsem yok. İstanbul’da kızımla tek başıma yaşamak maddi olarak değil ama manevi olarak zor görünüyor gözüme. Bir de kızım ailemin yanında çok mutlu. Burda çok seviliyor. Kuzenleri var yaşları yakın çok iyi anlaşıyorlar. Duygusal açıdan bu şehirde olursak daha kolay atlatırız diye düşünüyorum.

Tabi bir de işin mantıksal boyutu var. Herkesin çalışmak isteyeceği bir savunma sanayi firmasında çalışıyorum. İyi bir kariyerim var. Bilgisayar mühendisiyim ancak savunma şirketi olduğu için hiçbir şekilde uzaktan çalışma imkanım yok. İşi bırakmam gerekecek. Yıllarca çalışmam okumam emeklerim boşa gidecek gibi hissediyorum. Bu şehirde iş imkanım yok. Ancak yazılımcı olduğum için Türkiye veya yurtdışı için evden çalışacağım bir iş bulabilirim muhtemelen. Ama daha önce böyle bir tecrübem olmadı ne kadar tatmin eder bilemiyorum.

Kızım 1. Sınıfa başlayacak. Bir an önce düzenimizi kurmamız lazım. Bu da ayrı bir baskı üzerimde.

Siz olsanız napardınız? Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden teşekkürler.
 
Back
X