Hem sevmemissiniz hem üstüne 2 cocuk yani kesinlikle yargilamiyorum haddime değil sadece karşı tarafi da düşünmek lazım. Şimdi ayrilacaksiniz ve kim bilir sevmediginiz için karsi tarafi ne gibi zorluklara soktunuz.Merhaba hanımlar daha önce benimle aynı sorunları yaşamış arkadaşlardan yardım istiyirum. 8 yıllık evliyim iki kızım var 7 ve 5 yaşında 8 yıldır iterek sürdürdüğüm evliliğimden artık vazgeçtim. Aslında eşimi hiç sevmedim bı anlık hırsla evlendim ama yaklaşık 1 ay önce evi terk ettim ailemin yanına döndüm çocuklarımla beraber. Boşanma davasını hala açmadım barodan avukat istedim avukatla beraber davayı açmayı daha doğru buldum. Eşim ayrılmak istemiyor beni çocuklardan birini almakla tehdit ediyor çok korkuyorum çocuklarım olmadan nefes alamam nafaka vermem diyor benim ne yapmam lazım lütfen yardımcı olun.
Eşinizi aldatıyor musunuzMerhaba hanımlar daha önce benimle aynı sorunları yaşamış arkadaşlardan yardım istiyirum. 8 yıllık evliyim iki kızım var 7 ve 5 yaşında 8 yıldır iterek sürdürdüğüm evliliğimden artık vazgeçtim. Aslında eşimi hiç sevmedim bı anlık hırsla evlendim ama yaklaşık 1 ay önce evi terk ettim ailemin yanına döndüm çocuklarımla beraber. Boşanma davasını hala açmadım barodan avukat istedim avukatla beraber davayı açmayı daha doğru buldum. Eşim ayrılmak istemiyor beni çocuklardan birini almakla tehdit ediyor çok korkuyorum çocuklarım olmadan nefes alamam nafaka vermem diyor benim ne yapmam lazım lütfen yardımcı olun.
Bu yorumu hayretler içinde okudum bu nasıl had bilmezlik böyle ben iki kız çocuğu annesiyim böyle birşeyi yapmaktan haya eEşinizi aldatıyor musunuz
Lütfen haddinizi bilin bunu yapmak bilin bunu yapmak ancak aklına ilk bu gelen insanlara yakisirEşinizi aldatıyor musunuz
Eşinizi aldatıyor musunuz
Eşine neden yardım etmek istiyorsunuz ki adam kendi tercih etmiş ve sevildiğini bal gibi de bilerek evlenmiştir. Halen daha sevilmediği kadını tehditle yanıda tutmaya çalışıyor ve kadının duygularını önemsemiyor, mutsuz olsun ama yeter ki yanımda olsun çünkü ben böyle mutluyum o umrumda değil diye düşünüyor ve bu çok becilce bir düşünce
Yani yardıma ihtiyacı yok az empatiye ihtiyacı var.
Kadın da kendi tercih etmiş. Hiç sevmediği halde bile bile evlenmiş. Sevildiğini bal gibi de bilerek evlenmiştir diyorsanız bu durumda konu sahibi, eşini seviyormuş taklidi yaparak kandırmış oluyor? Sırf evlenmiş olmak için evlenmiş. Bir de yetmemiş üstüne 2 tane çocuk yapmış.
kadının duyGularını önemsemiyor demişsiniz? Asıl kadın, eşinin duygularını önemsememiş. Sevmeği halde kandırıp evlenmiş bi de üstüne 2 çocuğu yapıp, şimdi hem çocuklarından mahrum bırakıyor hem de onca yıl sevildiğini sanıp kandırılmış aldatılmış oluyor.
Aldatılmak sadece fiziken olan bi eylem değil. Sevmediği halde bi erkeği seviyormuş gibi davranıp evlenmek de aldatmaktır.
Umarım konu sahibine şahıs olarak nafaka falan da verilmez sadece çocuklarına verilir. Gitsin çalışsın. Adamın senelerini sahte bi ilişkide yemiş konu sahibi. Bu saatten sonra da kandırdığı adamın parasıyla sefa sürmesin bi zahmet. Hem kandırılan eşi, hem de ona bakmaya devam edecek olan da eşi. Ohhh ne ala memleket.
O zaman hiçbir tarafı savunmamıza gerek yok.Adam kurmar oynuyor, kadının altınlarını bile kumarda yemiş. Konu sahibinin verdiği cevapları iyi okuyun kadın asla haksız değil.
Tehditle,aile zoruyla evlenmediyseniz.Normal insanlar sevmedikleriyle EVLENMEZ
Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasınYanlış okumadı isem hırsla evlendim yazdınız.
Hırsla derken başka birine nispet olsun diye mi?
Konununuza gelince, eşiniz terkedilen bir çok erkek gibi kırılan errrrkekliğini onarmak için sizi çocukları alırım, nafaka vermem gibi boş beleş laflarla acıtmaya çalışıyor.
Özellikle de çocuklarınız küçük ve çok ekstrem durumlar dışında çocukların velayeti anneye verilir, bence avukata da danışın, sizi aradığınız cevaplar daha çok orada.
Bu neydi ya siz boşanmamışsınız siz ölüp ölüp dirilmişsiniz...kendinize bunu yapmayın 4 ay önce 2 çocukla boşandım,evet boşanmak zor çok zorlanıyorum ama arada bir evlendigin adam dan dayak yemek daha zor ve kırıcı mesajınız bosanana ya da boşanma aşamasında olan insanları çok olumsuz etkileyebilir siz iyi olmak için bı terapi alın..Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasın
Bir hırsla evlenip 2 çocuk ve 8 yıl evlilik takdire şayan bir hırsmış...Merhaba hanımlar daha önce benimle aynı sorunları yaşamış arkadaşlardan yardım istiyirum. 8 yıllık evliyim iki kızım var 7 ve 5 yaşında 8 yıldır iterek sürdürdüğüm evliliğimden artık vazgeçtim. Aslında eşimi hiç sevmedim bı anlık hırsla evlendim ama yaklaşık 1 ay önce evi terk ettim ailemin yanına döndüm çocuklarımla beraber. Boşanma davasını hala açmadım barodan avukat istedim avukatla beraber davayı açmayı daha doğru buldum. Eşim ayrılmak istemiyor beni çocuklardan birini almakla tehdit ediyor çok korkuyorum çocuklarım olmadan nefes alamam nafaka vermem diyor benim ne yapmam lazım lütfen yardımcı olun.
Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasın
Fulya Hanım merhaba, benzer sureclerden gectigimiz icin size özelden mesaj yazdım. Bakar mısınız?Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasın
Fulya Hanım yardım mı alsanız acaba? Çünkü dul baskısı kısmı doğrudur elbette ama kalanı biraz depresif geldi bana.Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasın
Neden evlendiniz sevmediginiz biriyle? Hirsinizin kurbani olmus esiniz.Benim neler yasadigimi bilmeden keşke bu yorumu yapmasaydiniz. Ben eşimi sevmeye çalıştım ona karşı en ufak bir yanlışım olmadı. Ama eşim sürekli yalanlar söyledi bizi hep başkalarına muhtaç etti bütün takilarimi altinlarimi aldı. Çocukların yeri benim yanim.
Ben de severek evlendim. 5 yil oldu hala cocuk yapmadikSeverek evlendiğim kocamla çocuk yapmaya emin olabilmek için 2.5 sene bekledim
Olmuyor mu çocukBen de severek evlendim. 5 yil oldu hala cocuk yapmadik
13 yaşından küçük çocuğu babaya vermezler korkmayın.Merhaba hanımlar daha önce benimle aynı sorunları yaşamış arkadaşlardan yardım istiyirum. 8 yıllık evliyim iki kızım var 7 ve 5 yaşında 8 yıldır iterek sürdürdüğüm evliliğimden artık vazgeçtim. Aslında eşimi hiç sevmedim bı anlık hırsla evlendim ama yaklaşık 1 ay önce evi terk ettim ailemin yanına döndüm çocuklarımla beraber. Boşanma davasını hala açmadım barodan avukat istedim avukatla beraber davayı açmayı daha doğru buldum. Eşim ayrılmak istemiyor beni çocuklardan birini almakla tehdit ediyor çok korkuyorum çocuklarım olmadan nefes alamam nafaka vermem diyor benim ne yapmam lazım lütfen yardımcı olun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?