- 21 Ocak 2015
- 720
- 268
zaten tek duam allah annemi babamı hatalarıyla eksikleriyle olsa da yanımda olmasına izin versin.eğer yine acı çekmem gerekiyosa yine sınavım kötü gecer ailemden birini kaybederim.böyle düşünüyorum.ve korkuyorum.seneye yine bişey olur da atanamazsam diye.illa atanmam gerekmiyor.dersanede de çalışsaydım çok tan iyi bir maaşım olurdu.ama takıntı oldu bu bence.konu sahibi hanımcım, diğer konularını bir arkadaş özetlemiş ordan gördüm de, ona istinaden yazıyorum:
Sana da anlatayım, şimdi ben de boşanma aşamasındayım, geçen yıl 15 nisanda kavga edip, 16 nisanda boşandığım adamla 27 haziranda evlendim. kısmetse gene bu hafta içinde boşanıcakmışız. benimki çok acele eder, hiç bekletmez boşanma işlerini.
geçen yıl annemin evinde annem, babam ve ben kalıyorduk. babam felçliydi 8,5 yıldır, annem de şeker hastası. ikisi de birbirinden hastaydı. elimden geldiğince ilgilendim ama çok da bunaldım Allah biliyor. Annem arada üstüme gelirdi, zıtlaşırdık, azıcık tartışsak sen de bu dil varken.... derdi zaten psikolojim alt üst hepten derine giderdim. neden? anne her lafı sözü kaldırır diye ona çemkirmekten gocunmazdım. üzerdim onu. barışıp yine kendiimi üzdürücem diye bana çok kızmıştı, ağlamıştı ama ben dönecektim ve döndüm.
şubatta babam ağırlaştı ve öldü, annem de kalp hastalığı olduğ ortaya çıktı. ameliyat oldu ve bir ay yoğun bakımdan sonra annem de öldü. ve ben onları bırakıp gittiğim için o pis adama kandığım için, ona üzgünüm diye anneme daha fazla destek olmadım, her dediğine tamam demediğim için önce kendimi sonra onu öldürmek istiyorum.
şimdi ayrıldığımda o evde tek yaşamak zorundayım. ikisi de yok.
sanslısın ki herkes hayatta. lütfen ona buna kızıp ailenden alma hırsını. hatta ailene kızdığın ama onlara bir şey diyemediğin için herkesten al hıncını. kimse ailen olamıyor lütfen böyle bil.
ve şöyle bir düşüncem var.sanki bu evliliğe katlanmayıp bitirdiğim için cezalandırcakmışım gibi geliyor.