boşanma aşamasındayım.ve NİYEYSE hep iyi günler geliyo aklıma

en çok acıtan o.
bırak sevmesin seni..
ayak bağı olduğunu düşün,
seni zorladığını düşün ve şükret.
öyle zaten.
senin sınırlarını ben çizerim.istediğim ölçüde nefes alırsın verirsin yaşarsın.en son buydu kavgamız.benim delirmem.
sonra zaten sen boşanmak için sebep arıyo oldum.

şimdi düşünyorum da o evde şu saatte şunu yapıyodum.iş çıkışı balkonda bekliyodum.odada ders çalışıyodum filan.bunlar geliyo aklıma.çok saçma ama geliyo.
 
Zor geçiyor günler,geçmeyenler çok olunca maalesef.
Kim isterki kurulu düzeni,yuvayı bozmak.
Kim isterki huzur içinde yaşamak varken,didişmek..
İnsanı yoruyorlar,sonrada beni hiç sevemedimi soruları kalıyor geriye..
Çabasız bir eş,dünyanın en büyük imtihanı..
İmtihan içinde imtihan..
Güçlü olmaya çalıştıkça.
geceleri yorgunluğumu anlıyorum..
Bir an ağlarken buluyorum kendimi.
Birgün ben bunları hakketmedim diye kalp çarpıntıları.
Ama güçlü olmak zorundayım.ailem için..
üzülünce onlarda harap oluyor çünkü..
 
Zor geçiyor günler,geçmeyenler çok olunca maalesef.
Kim isterki kurulu düzeni,yuvayı bozmak.
Kim isterki huzur içinde yaşamak varken,didişmek..
İnsanı yoruyorlar,sonrada beni hiç sevemedimi soruları kalıyor geriye..
Çabasız bir eş,dünyanın en büyük imtihanı..
İmtihan içinde imtihan..
Güçlü olmaya çalıştıkça.
geceleri yorgunluğumu anlıyorum..
Bir an ağlarken buluyorum kendimi.
Birgün ben bunları hakketmedim diye kalp çarpıntıları.
Ama güçlü olmak zorundayım.ailem için..
üzülünce onlarda harap oluyor çünkü..
zaten etrafa güçlü dursan zaten boşanmak istedi oluyosun.ağlasan böyle ağlıcaksan git düzeltmek için uğras oluyo.
iki insan olarak kendi düşüncemiz dışında,istemeden evlendik.ne kdar o kabul etmese de hazır değildik.ikimizin evlilikten beklentisi farklıdydı.
o yemek,temizlik vb şeyler beklerken.
ben, sevgi sahiplenme destek görmeyi istedim..
ama hiçbirini bulamadım.
elimden geldiği kadar yaptım ev işine ama istediklerimi alamayınca her seyi bıraktım yapmadım.ben suçlu oldum.
 
öyle zaten.
senin sınırlarını ben çizerim.istediğim ölçüde nefes alırsın verirsin yaşarsın.en son buydu kavgamız.benim delirmem.
sonra zaten sen boşanmak için sebep arıyo oldum.

şimdi düşünyorum da o evde şu saatte şunu yapıyodum.iş çıkışı balkonda bekliyodum.odada ders çalışıyodum filan.bunlar geliyo aklıma.çok saçma ama geliyo.
bi süre daha devam eder.
zaman herşeye ilaç.
 
İnsanlar boşta kalınca düşünmeye çok vakti oluyor. Kendini meşgule decek bişeyler yapmalısın.

Hobi edin, kursa git, el işi nakış vs yap, yaptığın şeyleri sat para kazan, evcil hayvan besle ve bolca eski günleri unutmak için dua et.

Kendine acıyarak vakit geçirmen sana katkı sağlamaz.
 
hiçmi düzelme şansı yok?
yok.bitti artık.
şimdi duygusal bi anımdayım ama ben istedim zaten boşanmayı.çünkü ne seviliyorum.ne sayılıyorum evin içinde.
elele tutuşup bi yere bile gitmiyoruz.o bana öyle davranırken onu yanımda kocam olarak gezdirmek,ailesine iyi davranka,köyünü sevmek gitmek hepsinden nefret ediyorum.onun ailesinin sözünden çıkmaması beni köye gittiğimizde yok sayması filan.babası evden kovduğunda sesini çıkarmaması.yataktan cıkmayıp uyuması.bi insan böyle yapar mı.ama bana annemin babamın yanında yediğim ekmeği haram etti.daha nasıl geri dönüşü olsun ki.
 
İnsanlar boşta kalınca düşünmeye çok vakti oluyor. Kendini meşgule decek bişeyler yapmalısın.

Hobi edin, kursa git, el işi nakış vs yap, yaptığın şeyleri sat para kazan, evcil hayvan besle ve bolca eski günleri unutmak için dua et.

Kendine acıyarak vakit geçirmen sana katkı sağlamaz.
aynen öyle.kendime eski günlere acıyorum
 
öyle zaten.
senin sınırlarını ben çizerim.istediğim ölçüde nefes alırsın verirsin yaşarsın.en son buydu kavgamız.benim delirmem.
sonra zaten sen boşanmak için sebep arıyo oldum.

şimdi düşünyorum da o evde şu saatte şunu yapıyodum.iş çıkışı balkonda bekliyodum.odada ders çalışıyodum filan.bunlar geliyo aklıma.çok saçma ama geliyo.

Elinde değil senin, bunlar aklına geliyordur normal.
Bazen Düğüm düğüm oluyor boğazı insanın, alışkanlıklar yaşanmışlıklar bunlar boş değil hepsi yaşandı iyi kötü...
Çok taze daha, bu günlerde geçecek kolay değil. Güçlü olmak ayrı birşey insanız kadınız sonuçta
 
yok.bitti artık.
şimdi duygusal bi anımdayım ama ben istedim zaten boşanmayı.çünkü ne seviliyorum.ne sayılıyorum evin içinde.
elele tutuşup bi yere bile gitmiyoruz.o bana öyle davranırken onu yanımda kocam olarak gezdirmek,ailesine iyi davranka,köyünü sevmek gitmek hepsinden nefret ediyorum.onun ailesinin sözünden çıkmaması beni köye gittiğimizde yok sayması filan.babası evden kovduğunda sesini çıkarmaması.yataktan cıkmayıp uyuması.bi insan böyle yapar mı.ama bana annemin babamın yanında yediğim ekmeği haram etti.daha nasıl geri dönüşü olsun ki.
şu saydıkların az sebep değil ....
mutlu olacağın şeyler yapmaya çalış, yoksa çok zor geçer..
 
Normal bir iliskiyi bitirmek bile insana aci veriyor ki evlilik bu ayni yastiga bas koyuyorsun. Allah yardimcin olsun. Bu duygu karmasalari cok normal bence. Zor bir surecten geciyorsun. Neden bu karari aldigini dusun. Bu asamaya neden geldigini..
 
şu saydıkların az sebep değil ....
mutlu olacağın şeyler yapmaya çalış, yoksa çok zor geçer..
aile birliğinin temelden sarsılması.hukukta böyle geçiyormuş.
ya hep gelsin beni sevsin istedim ama olmadı.ne yaptıysam olmadı.bn de vazgcetim artık bundan.ç
 
Canım benim, belli ki hala seviyorsun. Ben çok umutsuz vakalar hariç kurtarılabilecek evliliklerin kurtarılmaya gayret edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir evlilik terapistine gitseniz, eşini öfke kontrol problemi için de bir psikoloğa götürsen ? Denenecek herşeyi denediniz mi evliliğiniz adına ?
 
Elinde değil senin, bunlar aklına geliyordur normal.
Bazen Düğüm düğüm oluyor boğazı insanın, alışkanlıklar yaşanmışlıklar bunlar boş değil hepsi yaşandı iyi kötü...
Çok taze daha, bu günlerde geçecek kolay değil. Güçlü olmak ayrı birşey insanız kadınız sonuçta
belki de o yüzden.
artık dışarı çıkmaya korkuyorum.
hem ailemin yanında kalmak kötülüklerden uzak durmak istiyorum.
hem burdan çıkmak kendime bi hayat kurmak istiyorum.ama yaşıyacağım sıkıntılardan kokruyorum açıkcası.
hem diyorum dersaneye o kadar para vermiyim uzaktan eğitim alayım.bi taraftan ne arkadas ortamı olacak eve tıkılıp kalcam.komşular beni hep burda görüdkçe gelip öğrenmek isticekler.
dieğer taratan kardeşimin yanına taşınayım bi dersaneye gideyim diyorum.o zaman da bi sürü sıkıntı.tekrar öğrenci hayatına alışmak.maddi sıkıntılar.
öyle işte.
 
bence "boşanmışlar kulübü" diye bize site oluştursun kadınlar kulübü:) ayyy ne çoğuz böyle?
ya bi şey dicem? ahir zamanda mıyız, bu erkekler neden böyle naletleşiyor? yoksa hep böylelerdi de biz mi büyüdük?
 
Canım benim, belli ki hala seviyorsun. Ben çok umutsuz vakalar hariç kurtarılabilecek evliliklerin kurtarılmaya gayret edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir evlilik terapistine gitseniz, eşini öfke kontrol problemi için de bir psikoloğa götürsen ? Denenecek herşeyi denediniz mi evliliğiniz adına ?
onun değil benim öfke kontrolü problemim var.
bi sorun olduğunda o konuşmaz.o an için değil hiçbişekilde konuşmaz.o sorun 3 gün 5 gün sonra yine önümüze gelir.aslında konuşup halletmediğimiz için geliyo.ama ona göre ben sorunluyum.benim tedavi olmam gerek.o yüzden sorunlar hep tekrar ediyo.
öyle değil ama.sorun olursa konuşulur ortak nokta bulunur.üstü kapatılıp yokmuş gibi sayılmaz.kaç kere denedim karsıma zorla oturttum.adam gibi konuşmaya çalıştım.oflamalar poflamalar,ukala tavırlar,dinlememeler,ne diceksen söyle hadi tv izlicem sana ayırcak vaktim yok dışarı çıkcam yorgunum saçma sapan seylerle uprastırma beni.konu önemli olsun önemsiz olsun.hep böyleydi.bi kere de şu benim için sorun.gel konuşalım demezdi.ona göre sorunu yok sayınca yok oluyodu.ama bana göre olmuyodu.
beni en çok yıpratan bu oldu.evin içinde yabancılaştım.tamam dedim o zaman hiç konuşmayaym ne olck bakalım.bişyi beğenmediğinde bile cevap vermedim.oturdum yemek yedik.ama tek bir cümle konuşmadan.insan hiç tanımadığı bi insanla bile nezaketen havadan sudan konuşur.ama yok.
en son dedim senin hayatın bu mu ?
işe git.gün içinde bikere bile arama.eve gel.yeme hazır olsun.ye.tv izle.dışarı çık.istediğinde gel. gerçeken bunun dışında bi hayatı yoktu..ve bundan memnundu.bi ara dedim maddi açıdan böyle.gitti bilezik bozdurdu.cebi para dolu ama yine aynı.vardı bi yerde problem.belki ben çok ders çalışıyorum diye böyle davrandı.ama biliyodu ne kadfar önemli olduğunu.sonuçta ne kpss kazandım ne evliliği yürütebildim.bütün suçlu da ben oldum.
 
bence "boşanmışlar kulübü" diye bize site oluştursun kadınlar kulübü:) ayyy ne çoğuz böyle?
ya bi şey dicem? ahir zamanda mıyız, bu erkekler neden böyle naletleşiyor? yoksa hep böylelerdi de biz mi büyüdük?
kadınlarlar erken olgunlaşıp durumu hemen kavrıyolar bence.kadınlar daha istekli değişmeye.erkekler geriden geliyo hep.bu yüzden genelde kadınlar boışanıyor
 
konu sahibi hanımcım, diğer konularını bir arkadaş özetlemiş ordan gördüm de, ona istinaden yazıyorum:
Sana da anlatayım, şimdi ben de boşanma aşamasındayım, geçen yıl 15 nisanda kavga edip, 16 nisanda boşandığım adamla 27 haziranda evlendim. kısmetse gene bu hafta içinde boşanıcakmışız. benimki çok acele eder, hiç bekletmez boşanma işlerini.
geçen yıl annemin evinde annem, babam ve ben kalıyorduk. babam felçliydi 8,5 yıldır, annem de şeker hastası. ikisi de birbirinden hastaydı. elimden geldiğince ilgilendim ama çok da bunaldım Allah biliyor. Annem arada üstüme gelirdi, zıtlaşırdık, azıcık tartışsak sen de bu dil varken.... derdi zaten psikolojim alt üst hepten derine giderdim. neden? anne her lafı sözü kaldırır diye ona çemkirmekten gocunmazdım. üzerdim onu. barışıp yine kendiimi üzdürücem diye bana çok kızmıştı, ağlamıştı ama ben dönecektim ve döndüm.
şubatta babam ağırlaştı ve öldü, annem de kalp hastalığı olduğ ortaya çıktı. ameliyat oldu ve bir ay yoğun bakımdan sonra annem de öldü. ve ben onları bırakıp gittiğim için o pis adama kandığım için, ona üzgünüm diye anneme daha fazla destek olmadım, her dediğine tamam demediğim için önce kendimi sonra onu öldürmek istiyorum.
şimdi ayrıldığımda o evde tek yaşamak zorundayım. ikisi de yok.
sanslısın ki herkes hayatta. lütfen ona buna kızıp ailenden alma hırsını. hatta ailene kızdığın ama onlara bir şey diyemediğin için herkesten al hıncını. kimse ailen olamıyor lütfen böyle bil.
 
onun değil benim öfke kontrolü problemim var.
bi sorun olduğunda o konuşmaz.o an için değil hiçbişekilde konuşmaz.o sorun 3 gün 5 gün sonra yine önümüze gelir.aslında konuşup halletmediğimiz için geliyo.ama ona göre ben sorunluyum.benim tedavi olmam gerek.o yüzden sorunlar hep tekrar ediyo.
öyle değil ama.sorun olursa konuşulur ortak nokta bulunur.üstü kapatılıp yokmuş gibi sayılmaz.kaç kere denedim karsıma zorla oturttum.adam gibi konuşmaya çalıştım.oflamalar poflamalar,ukala tavırlar,dinlememeler,ne diceksen söyle hadi tv izlicem sana ayırcak vaktim yok dışarı çıkcam yorgunum saçma sapan seylerle uprastırma beni.konu önemli olsun önemsiz olsun.hep böyleydi.bi kere de şu benim için sorun.gel konuşalım demezdi.ona göre sorunu yok sayınca yok oluyodu.ama bana göre olmuyodu.
beni en çok yıpratan bu oldu.evin içinde yabancılaştım.tamam dedim o zaman hiç konuşmayaym ne olck bakalım.bişyi beğenmediğinde bile cevap vermedim.oturdum yemek yedik.ama tek bir cümle konuşmadan.insan hiç tanımadığı bi insanla bile nezaketen havadan sudan konuşur.ama yok.
en son dedim senin hayatın bu mu ?
işe git.gün içinde bikere bile arama.eve gel.yeme hazır olsun.ye.tv izle.dışarı çık.istediğinde gel. gerçeken bunun dışında bi hayatı yoktu..ve bundan memnundu.bi ara dedim maddi açıdan böyle.gitti bilezik bozdurdu.cebi para dolu ama yine aynı.vardı bi yerde problem.belki ben çok ders çalışıyorum diye böyle davrandı.ama biliyodu ne kadfar önemli olduğunu.sonuçta ne kpss kazandım ne evliliği yürütebildim.bütün suçlu da ben oldum.
Bende Kpss maratonunun içinde olan biri olarak yaşadıklarını gayet iyi anlıyorum. Evliliğiniz belli ki karşılıklı yapılan hatalar yüzünden zedelenmiş. Tek tarafa suç yüklemek yanlış olur. Benim hatam ne dersen o da öfke kontrol problemin. Bu da evlilikleri ciddi zarara uğratıyor. Ben sana tavsiyemi yeniliyorum. Hiçkimse boşanmak için evlenmez. O imza her zaman ömürlük atılır. Bu yüzden yapılabilecek herşeyi denemelisiniz. Sen öfke problemin için bir psikolog yardımı al, inan bana işe yaradığını göreceksin. Eşinle birlikte bir evlilik terapistine gidin. Her telkini uygulayın. Yapılabilecek herşeyi yapın. Baktınız olmuyor değişim yok. O zamanda olmuyorsa zorlamayacaksın..
 
X