Niye psikoloğa gitmeye karşınız ki? Karşı çıksanız da ihtiyacınız var gitmeye ki psikoloğa gitmek ayıp değil,eksiklik değil sizin geçtiğiniz süreçlerden geçen bir çok insan destek alıyor, siz psikolojik ve fiziksel şiddet görerek yeterince yara almışsınız profosyonel yardım almanız tamda bu zamanda gerekli. Bu süreci de daha iyi yönetirsiniz destek alarak.hemen herşeye psikolog demeyin zira ihtiyacım yok.babamla kavga edince ve birsürü başka sorunlar olunca kendimi güçsüz hissettim.pekala olabilir değil mi...benim başka kimsem yok burda
ben daha önce psikologa 4 seans gittim.yıllar önce.pek iyi hissetmedim.sürekli saate bakıyordu.ben konuşuyordum %90, arada bir soru soruyordu.13 sene önce 80 lira ödedim seansına, haftalıktı ve ben psikologa gidince olayları anlatınca daha kötü hissettim.ve hep anlatan bendim, ben konuşurken psikoloğun sıkıldığını gördüm,40 dakika idi seans sanırım ve bana yetersiz geldi.bir daha psikolga gitmeyi düşünmüyorum.mutlaka iyi psikologlar da vardır ama o tecrübeden sonra psikologa gitmem.bu benim bireysel tercihimdir.gidene de saygım sonsuz.ve psikologa psikiyatra da gitmek son derece doğal.Niye psikoloğa gitmeye karşınız ki? Karşı çıksanız da ihtiyacınız var gitmeye ki psikoloğa gitmek ayıp değil,eksiklik değil sizin geçtiğiniz süreçlerden geçen bir çok insan destek alıyor ki siz psikolojik ve fiziksel şiddet görerek yeterince yara almışsınız. Bu süreci de daha iyi yönetirsiniz destek alarak.
Ben cekismeli bosandim. Iki yil surdu. O kadar da uzun surmuyor. Sadece mal paylasimi davasinin baslamasi icin bosanma davasinin sonucu bekleniyor.dava süreci uzun sürecek anladğım.eşim boşanmam diyor.şu an yeni bir ilişki aramıyorum ama uzun bir süreçten bahsediyoruz ve benim de medeni durumumu netleştirmeye ihtiyscım var.
psikiyatra da gittim yıllar önce.psikiyatrla daha hızlı ilerlemeler kat ettim diyebilirim.sonra bıraktım çünkü ilaçlar hissizleştiriyordu.atıyorum ağlamam gerekiyor ama tepki veremiyorum gibi, regl miktarım azaldı bazen hiç olmuyordum, hormonlarımda sıkıntı çıktı.inanılmaz kilolar aldım ve tedaviyi kendi isteğimle bıraktım.ve şu an anladım ki herkesin bir sorunu var ve kimse mükemmel değilNiye psikoloğa gitmeye karşınız ki? Karşı çıksanız da ihtiyacınız var gitmeye ki psikoloğa gitmek ayıp değil,eksiklik değil sizin geçtiğiniz süreçlerden geçen bir çok insan destek alıyor, siz psikolojik ve fiziksel şiddet görerek yeterince yara almışsınız profosyonel yardım almanız tamda bu zamanda gerekli. Bu süreci de daha iyi yönetirsiniz destek alarak.
boşanmaya odaklanmadım, o bir şekilde yürücek...boşandığımda çok süper hissetmicem.benim için boşanmak önemli ama çok hayati bir konu değil.hayatım devam ediyor, işim sağlığımız en önemlisi çocuğum herşeden önemli.Ben cekismeli bosandim. Iki yil surdu. O kadar da uzun surmuyor. Sadece mal paylasimi davasinin baslamasi icin bosanma davasinin sonucu bekleniyor.
Esiniz istedigi kadar bosanmam desin siddet gordugunuz icin yapilacak en dogru is bosanmak. Esiniz yine ayri eve cikamazsin desin, dava acildiktan sonra onun lafini dinlemek zorunda degilsiniz artik karismaya hakki yok. Bu arada uzaklastirma karati da cikarin.
Yapilacak seyin en dogrusu eger calisiyorsaniz ayri bir eve cikin. Ev ev ustunde olmaz
Kendinize bir duzen kurun. Annenize yakin olabilir ama ayri bir duzeniniz olsun.
O kadsr da olumsuz bakmayin hayata. Artik bosanmalar eskisi gibi karsilanmiyor. Hatta bosanan kadina guclu kadin gozuyle bakiliyor. Ben de kucuk bir yerde yasiyorum oglumla. Esiniz durumu abartmis ve herseyi zorlastiriyor. Dava acildigi gun esinizden ayrilma karari aldiniz demektir, esiniz artik ayri ev acmaniza karisamaz. Avukatla da gorusun.
ev üzerine ev olmuyor.haklısın da.o bir maddiyat gerektiriyor.şu an doğru bir zaman değilBen cekismeli bosandim. Iki yil surdu. O kadar da uzun surmuyor. Sadece mal paylasimi davasinin baslamasi icin bosanma davasinin sonucu bekleniyor.
Esiniz istedigi kadar bosanmam desin siddet gordugunuz icin yapilacak en dogru is bosanmak. Esiniz yine ayri eve cikamazsin desin, dava acildiktan sonra onun lafini dinlemek zorunda degilsiniz artik karismaya hakki yok. Bu arada uzaklastirma karati da cikarin.
Yapilacak seyin en dogrusu eger calisiyorsaniz ayri bir eve cikin. Ev ev ustunde olmaz
Kendinize bir duzen kurun. Annenize yakin olabilir ama ayri bir duzeniniz olsun.
O kadsr da olumsuz bakmayin hayata. Artik bosanmalar eskisi gibi karsilanmiyor. Hatta bosanan kadina guclu kadin gozuyle bakiliyor. Ben de kucuk bir yerde yasiyorum oglumla. Esiniz durumu abartmis ve herseyi zorlastiriyor. Dava acildigi gun esinizden ayrilma karari aldiniz demektir, esiniz artik ayri ev acmaniza karisamaz. Avukatla da gorusun.
ben diyorum ki psikologa da gitmek iyidir ama herşey insanın kendisinden başlar.farkındalık çok önemli diyorum.yoksa herkesin bir sorunu var inanınNiye psikoloğa gitmeye karşınız ki? Karşı çıksanız da ihtiyacınız var gitmeye ki psikoloğa gitmek ayıp değil,eksiklik değil sizin geçtiğiniz süreçlerden geçen bir çok insan destek alıyor, siz psikolojik ve fiziksel şiddet görerek yeterince yara almışsınız profosyonel yardım almanız tamda bu zamanda gerekli. Bu süreci de daha iyi yönetirsiniz destek alarak.
Elbette herkesin sorunu var ama dönem dönem insanlar yaşadığı olaylar karşında sağlam durmakta zorlanabiliyor ve bu noktada farklı bir bakış açısı iyi geliyor. Bu illa psikolog olmak zorunda da değil aslinda, hayatlarımızda bize doğru bir yön verecek bizi dinleyip teselli edecek, tecrübeli insan nerdeyse yok. Benim psikoloğum da evlilik danışmanım da babaannemdir mesela :) mihmandarımdır, çok hakkaniyetli yaklaşır anlattigim sıkıntılarıma bana yol gösterir ne zaman kendimi güçsüz yetersiz hissetsem onun yanına gider kendime gelirim.ben diyorum ki psikologa da gitmek iyidir ama herşey insanın kendisinden başlar.farkındalık çok önemli diyorum.yoksa herkesin bir sorunu var inanın
haklısınız.ben daha çok bana değer veren insanlara anlatmayı seviyorum derdimi.aynı sizin gibi.onlara da belli bir noktaya kadar anlatabiliyorsunuz ama kesinlikle iyi geliyor.daha doğrusu böyle kötü dönemlerde sadece akıl almak değil de insan daha çok güvenmek sevmek sevilmek ve değer görmek istiyor.ve bu duygular paha biçilemez.Elbette herkesin sorunu var ama dönem dönem insanlar yaşadığı olaylar karşında sağlam durmakta zorlanabiliyor ve bu noktada farklı bir bakış açısı iyi geliyor. Bu illa psikolog olmak zorunda da değil aslinda, hayatlarımızda bize doğru bir yön verecek bizi dinleyip teselli edecek, tecrübeli insan nerdeyse yok. Benim psikoloğum da evlilik danışmanım da babaannemdir mesela :) mihmandarımdır, çok hakkaniyetli yaklaşır anlattigim sıkıntılarıma bana yol gösterir ne zaman kendimi güçsüz yetersiz hissetsem onun yanına gider kendime gelirim.
Bazen tek başına olmuyor velhasıl tabi yine kendiniz için en iyisini siz bilirsiniz.
insan zaten çevresinden güven ve sevgi duygularını alıyorsa desteğe ihtiyacı kalmaz.heleki güven...güven benim için çok öenmli.sevgiden de herşeyden de önce güven geliyor.zaten bütün sorunlar güvensizlikten çıkmıyor mu ya da güvenimizin kötüye kullanılmasından aldanmışlıktan gelecek endişlerinden vs.bu duygu yani güven duygusu hayatta duyumsayı en sevdiğim duygu.o kadar güvenmek istiyorum ki insanlara.koşlsuz inanmak istiyorum ki keşke olabilse ve keşke insanlar oldukları gibi görünseler.ne güzel olurdu.emin olurduk meselaElbette herkesin sorunu var ama dönem dönem insanlar yaşadığı olaylar karşında sağlam durmakta zorlanabiliyor ve bu noktada farklı bir bakış açısı iyi geliyor. Bu illa psikolog olmak zorunda da değil aslinda, hayatlarımızda bize doğru bir yön verecek bizi dinleyip teselli edecek, tecrübeli insan nerdeyse yok. Benim psikoloğum da evlilik danışmanım da babaannemdir mesela :) mihmandarımdır, çok hakkaniyetli yaklaşır anlattigim sıkıntılarıma bana yol gösterir ne zaman kendimi güçsüz yetersiz hissetsem onun yanına gider kendime gelirim.
Bazen tek başına olmuyor velhasıl tabi yine kendiniz için en iyisini siz bilirsiniz.
Eeee konuyu neden actin o zaman?şu an eşimin bana hakaret ve tehdidi hakkında şikayetim var.soruşturma aşamasında.bizzat delillerimi de emniyete teslim ettim...
Eşin düzelebilir kaç yıllık evlilik bundan sonra bi hedefinde yok çocuklarında var biçok insan neler yaşıyo yuvanı bozma unutma hiçkimsenin evliliği 4 4lük değil kendi babana annene bak mükemmel mi evlilikleriBurada babamla tartışmalarım oldu biliyorsunuz, babam bu tartışmaları kasıtlı çıkardı.ben ona cevap verince de çık git evimden demez mi.
annem rahatsızlandı, beyin damarları tıkanmış, alınganlıkları had safhada.
kız kardeşim zihinsel engelli, sürekli uyuyor.
babam huysuzun teki tartışma çıkarınca ruhum bunaldı gerçekten.ne kötü olursa olsun bir evlilik bitiyordu.üstelik evimde rahattım en azında eşim babam kadar başa kakmıyordu.paylaşımlarımız oluyordu.derken geçen c.tesi eşime gittim.
dolmuşum iyice ağladım, sızladım.sarıldım eşime.değiştiğine inanmıştım.ertesi gün ben oğlumuz babası avmye gittik.ayakkabı aldık ona.babasını çok özlemiş, çok mutlu oldu.ben gayet iyi hissediyordum.hepimize yemek ısmarladım.eşim iyi davrandı ve boşanma davasını geri çekmeyi ciddi olarak düşündüm.bir süre görüştüm eşimle.amacım acaba değişmiş midir diye gözlemliyorum.ses tonu yükselince ben eskileri hatırlıyorum falan.
ertesi gün düşündüm ben bu adamla ömür boyu yaşayabilir miyim.dirseğimdeki acı ve kulağımdaki zzzz sesi geldi aklıma, kulağıma patlatmıştı ve orada öyle bir ses kaldı.sonra dedim ben yapamıcam.fiziksel şiddete uğrayacağımdan korktum ilersi için, telefonda görüştük.
ben ona ayrı eve çıkacağımı babamla anlaşamadığı söyledim.bana küfretti.o..çocuğudedi, burası küçük yermiş, iş arkadaşları bana o... dermiş, dedikodu olurmuş vs.O hastalıklı beynini tekrar gördüm eşimin ve sanırım baba evinde olmam daha iyi ve güvenilir geldi.en azından babam.ne kadar anlaşamasak da babam.
Lakin, eşim boşanmak istemiyor, boşanma konusu açılınca çıldırıyor.nafaka tazminat talebim yok.sanırım çocuk için ilerde nafaka alırım diye korkuyor ve asla boşanmam diyor.
Yaptıklarımın hatalı olduğunu biliyorum lakin boşanma konusunda beynim yeterince ikna olmamıştı.kendimi ikna etmeye çalışıyorum.
Kendimi evliliği sürdğrememdiğim için evliliği iyi gidenlerden farklı görüyorum.onlara imreniyorum.benim hayatım neden böyle diyorum.36 sene kötü idi genel anlamda.bundan sonra hayat adına ne hedefim olabilir ki, eğer bir evlilikse tekrar evlenmeyi asla düşünmüyorum.boşanma davası avukatta.ilk başta bayağı takmıştım ama şu an boşanma davası o da bir amaç değil ki bir şekilde ya olumlu ya da olumsuz sonuçlanacak...olumsuz sonuçlanırsa 3 yıl ayrı yaşarsam yine boşanabiliyorum.o yüzden boşanma meselesine fazla takmıyorum
ama medeni durumum belli değil.boşanma aşamasında hiçbir şekilde flörtüm vs olamaz.o yüzden bu dava sonuçlanmadan aşık olma hedefim bile yok.önüm kapalı...hala onun soyadını taşıyorum çünkü bunu o istiyor, boşanmıyor...
öte yandan boşanma aşamasında iken içimden hiç makyaj yapmak bile gelmiyor.yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum.zira burası küçük yer.
beni anlayabilecek kimse yok çevremde kızlar.bu da bir sorun...
böyle karmaşık duygular içindeyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?