Toparlanmak öyle zor ki bu süreçte.Evlendim sevincini yasayamadan bosanma uzuntusunu yasar oldum.Biliyorum benim gibi bu durumu yasamis cok kadin var burda.Olduramamak cok agir.Heveslerinin kursaginda kalmasi o gelinlik giydigin o senin elini tutan adamin bir anda degisimi.En guzel kizlik hayallerinin ve beklentilerinin bir anda husran olmasi.Guzel gunleri hatirladikca gelen o caresizlik hissi sevmesine ragmen iliskide bir gelecek goremeyenler beni cok iyi anlar.Ben burdaki hikayeleri okudukca daha da cok korkuyorum.Yanliz kalmaktan yanlis insanlardan artik kime guvenirim.Kimi sevebilirim.Cesit cesit insanlar aldatmalar kufur edenler sahip cikmayanlar ne bileyim daha nicesi turlu turlu insan var cok korkuyorum.Bi daha evlenirsin ne olucak diyor arkadaslarim elinden geleni yapmissin 28 yasinda gencsin diyolar.Ama mutlu olur muyum? Boyle bir donemde kadina farkli turlu yanasmaya calisan o kadar insan varken simdi bir de bosanmis oldugum icin bana farkli yanasmaya calisacak bir suru sansar olabilir. Evim olsun dedim yuvam huzurum olsun dedim sohbet etmek istedim sarilmak istedim.Biri de beni sevsin birini seveyim istedim olmadi.Su an aglayarak yaziyorum bunlari.Sanirim bunu hic atlatamiycam.Cok zoruma gidiyo artik. Isyan etmiyorum ama cok korkuyorum. Maddi hic bisey beklemezken ufak tefek olmasi gerekenleri isterken ben yanliz kalisima esime hala o kotu biri degil aslinda diye dusunmeme ilk baslardaki hallerinin gelip sondaki haline inanmama sasiyorum. Sicakliga bir yuvaya imrenir gozlerle bakar oldum. Bicir bicir evli ciftlere baktigimda guzel anlasabilen ciftlere oyle imrenir oldum ki. Ben artik herkes mutlu olsun ben kimseye layik degilim diye dusunmeye basladim.Surekli aklimda bu var.Guzel olabilirdi hersey diyorum uzuluyo agliyorum.Ben bu evliligimi yurutememisim ya da yurumemis adam sogumus sevdirememisim kendimi yanilmisim.Bir daha beni kim sevsin kim begensin.Rabbim tum bosananlara yardimci olsun.Sizler neler yapiyosunuz nasil atlattiniz.Nasil toparlandiniz.
20 yasinda henuz ilk sevgilisi olmayan kizlar varken ben 20 yasinda bebekle ayrildim.
Oncelikle soyle dusunun ayrildiniz ama ilk hedefiniz evlilik olmasin. Tabikide hayirli bi kismetiniz olur
Ama insanlarin size yaklasip yaklasmamasini siz kendinia belirleyeceksiniz. Sinirlarinizi cizin calisiyosaniz isinize odaklanin calismiyosaniz biyerlere gelmek biseler yapmak icin egitim gorun butur seyler sizi hep ilerletecek hem gelistirecek hemde oyalayip yaralarinizi saracak
Biraz sert olacak ama ayaga kalkmaniz icin yazicam
Ben 20 yasinda ayrilip suan yasadigim hayatin konumundaysam cabalayarak emek vererek yaptiysam sizde yapabilirsiniz
Sumsuk sumsuk oturup aglayip dizlerinize vurmayin kendinize yazik etmeyin kendinizi sevin. Tabiki aglayacaksiniz uzulecelsiniz ama bunu yaparken oyle bir anda yapinki siz bile unutun
Ornek verimmi size kendimden
Bebegim 6aylik,yeni ayrilmisim herkes üstüme ustume geliyo bebegim etkilenmesin diye 1goz yasi onun onunde dokmedim
Rutinim neydi biliyomusunuz. Gece bebegimi uyutup yatagina koyardim gece 5lere kadar hungur hungur agladim bilmiyorum kac ay surdu. Ama buna bi Allah sahit oldu. Annem bana hep soyle der hatta. Ayrildin okadar sey yasadin ama bi goz yasi damlatmadin duygusuzmusun ne der, hayir duygusuz degilim. Kimsenin onunde aglamadim ayakta durmak zorundaydim bebegim vardi. Hem bebekler hisseder onun onunde nasil aglarim
Kizim suan 11yasinda bana anne sen dimdik duruyosun cok nadir goruyorum agladigini (lohusayken hamileyken veya olum oldugunda aglamistim onlardan bahsediyor)
Inanin ben dimdik ayakta olmasaydim suanki yasamim elimde olmazdi