Evliligimizin 1.5 yılı dolduktan sonra bizde bebek sahibi olmaya karar verdik. Kara verdikten 4 ay sonra hamile kaldım. Küçüklüğümden beri dinlediğim korkunç doğum hikayelerinden olsa gerek doğumdan acayip korkuyordum. Hamile olduğumu öğrendiğimde hem seviniyordum hem ben nasıl doğuracağım diye ağlıyordum burdaki doğum hikayelerini okuyarak biraz kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. Neyse 9 ay yaşayan zorluğunu bilir ama göz açıp kapayana kadar geçti. Bebegimin maşallah gelişimi hep 2-3hafta onden gidiyordu ve kafa yapısı büyüktü normal doğum benim.icin çok zor alacakti Ben normal doğumdan çok korktuğum için epidural sezeryan olmaya karar verdim ve 37. Haftamda 38+2 doğum yapmak üzere doktorumla kararlaştırdık. Doğum yapacağım tarih belli olduktan sonra doğum.iznine ayrıldım artık evdeydim. Evde tak başına sürekli doğum anını düşünen ben stresten olsa gerek 37+4 gecesinde hafif hafif adet ağrısına benzer ağrılarım oldu surekli tuvalete gidiyordum zaten sabah altı da wcye gitttigimde nişanımın geldiğini gördüm bir gün sonra.kontrolum olduğu için ogun doktora gitmeyi düşünmedim aradan bir iki saat geçti ağrılarım biraz daha şiddetlendi ve suyum geldi çok.değişik bi his istemsizce sanki işiyorsunuz gibi neyse suyum gelince bebeğim için endişelendim çünkü su olmadan bebeklerin en fazla 24 saat yaşayabileceğini bildiğimden esimi aradım saat öğlen 12ydi hemen hastaneye gittik beni hemen acil dogumhaneyee sevk ettiler ebe muayene ederken suyum.tamamen boşaldı beklemenin bebek için risk olacağını söyleyerek bana suni şancı verdiler nobetci doktor bebegin kilosunun normal doğum .icin uygun olduğunu söyledi mecburen normal doğuracaktım artık sancılar ilk başlarda dayanabileceğim şiddetteydi verdikleri serumdan kaynaklı herhalde ağzım kupkuru oldu su icmemi de yasakladılar baya zor oldu neyse saat ilerledikçe sancılar iyice şiddetlenmeye başladı şancı odasında bir-tek bendim şancı geldikçe bağırıyordum artık dayanamadım koridorlarda gezmeye başladım şancı geldikçe iki ayağımın üzerinde yaylaniyordum baya ise yarıyordu ara ara muayene ediyorlardı ama tam.acilma olmadığı için saat 8 buçuğa kadar suni şancı aldım aç susuz ağzım dilim kupkuru son muayenede açıklığın doğum.icin uygun olduğunu söylediler ve doğum başladı ebe tüm.gucumle ikinmami söylüyordu ama 8 saat suni şancı yiyen ac susuz bi haldeki bende hal kalmamıştı yine de bebeğim için var gücümle ıkındım ama olmuyordu yapamicam dedim. Birazdan bidaha deneyelim dedim.ebe olmaz.dedi bebeğin saçlarını gördüğünü söyledi doğumhane de iki tane iri yarı yardımcı bayanlar karnıma bastırdılar bende tüm gucumle ıkındım ki tam o sırada içimden sıcacık.bir şey çıktı birde baktım ki bembeyaz sanki nura bulanmış bir bebek hemen göğsüme koydular sonra gözümün göreceği biyerde üstünü giyindiydiler o.sira da bana.dikis atıldı epizyomi uygulanmış ama hiç duymadım dikerkende.hic duymadim çok zor bi doğum sureciydi ama çok şükür sonu güzel oldu allah herkese kolay doğumlar nasip etsin inşallah