lütfen konu taşınmasın
kızlar şuan ağlayarak yazıyorum, arkadaşım dün annesine böbreğini verdi, ameliyat uzun sürmüştü, sabah girdi ameliyata saat 3 gibi çıkmış akşam üstü zar zor konuştuk (ben narkozun etkisindendir sanıyordum) sonra akşam tekrar konuşmaya çalıştık konuşuyor ama duraksıyor filan bazı kelimeleri uzatıyor meğerse ameliyatta konuşma yetisini kaybetmiş, çok ağrım var dedi zaten konuşması da öyle sesinden bile belli ne kadar acı çektiği....
çok üzüldüm ya akşamdan beri ne yapabilirim, ona nasıl yardımcı olabilirim, ne söylesem nasıl yapsam hiç bilmiyorum, kardeşim gibidir çok seviyorum, çok güçlü bir kız normalde annesiyle arası çok iyi olmasa bile bu hastalığı öğrendiği anda hiç düşünmeden anneme böbreğimi vericem dedi, 90 doğumlu bekar, zaten evlenmicem bu saatten sonra da zaten evlenemem gibi düşünüyordu
bu durumu yaşayan, bilen var mıdır aranızda, ona nasıl moral verebilirim, nasıl teselli verebilirim