O kadar güzel hikayeler okudum ki bende bizim hikayemizi anlatmaya karar verdim...
Bir çok tanışma ve aşk hikayesinin yanında çok enteresan yada renkli değil ama hiçte fena sayılmaz :)
Bizi bir araya getirmekte emeği olanlara öncelikle anarak başlamak istiyorum bir saygıdeğer Zuckerberg ve ikimizinde yakın dostu (M), Zuckerberg kim derseniz facebook yaratıcısı :)
Evet bizimde ilk karşılaştığımız yer facebookta sevgili arkadaşım (M) kurduğu bir gruptu, grup duvarında başlayan 20- 30 kişinin yaptığı hararetli konuşmalar bir anda özelde ikimizin yaptığı komik yazışmalara dönüştü. Ben onun (M) tanıdığını bilmiyordum o da benim (M) tanıdığımı bilmiyor. Neyse o iş için herzaman ki gibi yurt dışında, artık facebook üzerinden değil msn ve mail yolu ile yazışıyoruz konular grup içerik konularını aşmış daha derin konulara dalmışız fark etmeden ... Neyse bir Kasım akşamı bir mail gelmiş ''Ben TR dönüyorum buluşmalıyız'' ... Nasıl bir cevap yazmam gerektiğine karar veremedim, adamı tanımıyorum sadece yazıştık evet hoş sohbet fikir olarak birbirimize yakınız ama aklım almıyor buluşmayı ... O an (M) aklıma geldi belki dolaylı olarakta tanıyordur dedim ve hemen telefonla aradım ne dese beğenirsiniz çoook iyi tanıyor çünkü günlerdir yazıştığım adam (M) müdürüymüş
(M) biraz ondan bahsetti ve çokta şaşkındı ben (M) buluşmak istediğini hiç söylemedim sadece yazıştığımızı ve tanıyıp tanımadığını sormak istediğim için aramış gibi yaptım :)
Sonuçta Kasım ayının soğuk bir akşamında MC Donald's otoparkında buluştuk :) (orayı seçtim kalabalık olsun diye) ...
Önce ne hissettiğimi şimdi sadece heyecan olarak hatırlıyorum , birlikte yemek yedik (fajita ) ama tadını hiç hatırlamıyorum ... facebookta , msn de aralıksız yazışan biz o gün adam gibi konuşamadık...
Neyse bir sonra ki buluşma artık benim saflarımda olmalıydı ve bu kez ben bir yer ayarladım her zaman gittiğim tüm ekibi iyi tanıdığım bir balık restaurantı ... Bu kez daha başarılı bir görüşmeydi... Artık görüştüğümüzü (M) söylemeliyiz dedim düşündü ve evet söylemeliyiz dedi bir sonra ki gün aynı yere (M) davet edip ona görüştüğümüzü söyledim çok şaşırdı eee tabi biraz onun hakkında bilgide verdi tabi akşam iş çıkışı o da benim hakkımda (M) den geniş bir brifing almış :)))
Hafta sonları mutlaka görüşüyorduk ama daha sevgilim mi değil mi emin değildim çünkü sadece buluşup yemek yiyor bir yerlerde kahve içiyor ve beni eve bırakıyordu ... Bir akşam yemek sonrası elimi iki elinin arasına aldı ve senden çok hoşlanıyorum ve artık elini bırakmak istemiyorum dedi :)))
o günde bugüne kadar da elimi hiç bırakmadı.
2011 Kasımında 4. yılımıza girdik ... 2011 Haziranın da dünya evine gireceğiz...
Yollarımız daha önce o kadar çok kesişmişki 10-21 yaşlarımızda ikimizde aynı ilçede her yıl 3 ay tatil yapmışız.
Benim üniversite hazırlıkta en iyi arkadaşım onun kuzeni :)
Halamın hakim eşi babası ile Mersinde görev yaptıkları zamandan arkadaş (nişanda karşılaştılar)
Sonuç; evlilik kararını hiçde kolay vermedik, tanıştığımızda ben 27 o 32 yaşındaydı çokta genç sayılmazdık ama istedik ki emin olalım hayat ile ilgili planlarımızı iyi yapalım...
Sonra bir akşam sahilde otururken zaman ne kadar çabuk geçti dedi ... Bende evet çabuk akşam oldu dedim :)) o da hayır genel anlamda ilk tanıştığımızda beri dedi bende evet su gibi aktı dedim ... Ben ev almaya karar verdim dedi ,bende şaşırdım aaa hadi hayırlı olsun dedim ... Ben bizim yaşayacağımız evi almaya karar vedim dedi ... Ben öyle baktım ne yani bu mudur evlenme teklifi dedimm:)))
Hala kızarım o ne biçim teklifti o sayılmaz diye ama düğüne 55 gün var hala bundan başka teklif yok :)
Evimizi aldık (4 ay gezdik) eşyalarımızı aldık (4 ay ) herşey hazır oldu artık aileleri tanıştırma vakti dedik , tanıştılar kaynaştılar aynı gün isteme, söz, nişan tümünü hallettik ...
Çok şanslıyız ki aileler birbirlerini çok sevdi iyi kaynaştı bizde onlara bir dert bırakmadığımzı için hiç tadımız kaçmadan evleniyoruz ... Ailelere sadece bizim için mutlu olmak kaldı ...
Bir çok tanışma ve aşk hikayesinin yanında çok enteresan yada renkli değil ama hiçte fena sayılmaz :)
Bizi bir araya getirmekte emeği olanlara öncelikle anarak başlamak istiyorum bir saygıdeğer Zuckerberg ve ikimizinde yakın dostu (M), Zuckerberg kim derseniz facebook yaratıcısı :)
Evet bizimde ilk karşılaştığımız yer facebookta sevgili arkadaşım (M) kurduğu bir gruptu, grup duvarında başlayan 20- 30 kişinin yaptığı hararetli konuşmalar bir anda özelde ikimizin yaptığı komik yazışmalara dönüştü. Ben onun (M) tanıdığını bilmiyordum o da benim (M) tanıdığımı bilmiyor. Neyse o iş için herzaman ki gibi yurt dışında, artık facebook üzerinden değil msn ve mail yolu ile yazışıyoruz konular grup içerik konularını aşmış daha derin konulara dalmışız fark etmeden ... Neyse bir Kasım akşamı bir mail gelmiş ''Ben TR dönüyorum buluşmalıyız'' ... Nasıl bir cevap yazmam gerektiğine karar veremedim, adamı tanımıyorum sadece yazıştık evet hoş sohbet fikir olarak birbirimize yakınız ama aklım almıyor buluşmayı ... O an (M) aklıma geldi belki dolaylı olarakta tanıyordur dedim ve hemen telefonla aradım ne dese beğenirsiniz çoook iyi tanıyor çünkü günlerdir yazıştığım adam (M) müdürüymüş
(M) biraz ondan bahsetti ve çokta şaşkındı ben (M) buluşmak istediğini hiç söylemedim sadece yazıştığımızı ve tanıyıp tanımadığını sormak istediğim için aramış gibi yaptım :) Sonuçta Kasım ayının soğuk bir akşamında MC Donald's otoparkında buluştuk :) (orayı seçtim kalabalık olsun diye) ...
Önce ne hissettiğimi şimdi sadece heyecan olarak hatırlıyorum , birlikte yemek yedik (fajita ) ama tadını hiç hatırlamıyorum ... facebookta , msn de aralıksız yazışan biz o gün adam gibi konuşamadık...
Neyse bir sonra ki buluşma artık benim saflarımda olmalıydı ve bu kez ben bir yer ayarladım her zaman gittiğim tüm ekibi iyi tanıdığım bir balık restaurantı ... Bu kez daha başarılı bir görüşmeydi... Artık görüştüğümüzü (M) söylemeliyiz dedim düşündü ve evet söylemeliyiz dedi bir sonra ki gün aynı yere (M) davet edip ona görüştüğümüzü söyledim çok şaşırdı eee tabi biraz onun hakkında bilgide verdi tabi akşam iş çıkışı o da benim hakkımda (M) den geniş bir brifing almış :)))
Hafta sonları mutlaka görüşüyorduk ama daha sevgilim mi değil mi emin değildim çünkü sadece buluşup yemek yiyor bir yerlerde kahve içiyor ve beni eve bırakıyordu ... Bir akşam yemek sonrası elimi iki elinin arasına aldı ve senden çok hoşlanıyorum ve artık elini bırakmak istemiyorum dedi :)))
o günde bugüne kadar da elimi hiç bırakmadı.
2011 Kasımında 4. yılımıza girdik ... 2011 Haziranın da dünya evine gireceğiz...
Yollarımız daha önce o kadar çok kesişmişki 10-21 yaşlarımızda ikimizde aynı ilçede her yıl 3 ay tatil yapmışız.
Benim üniversite hazırlıkta en iyi arkadaşım onun kuzeni :)
Halamın hakim eşi babası ile Mersinde görev yaptıkları zamandan arkadaş (nişanda karşılaştılar)
Sonuç; evlilik kararını hiçde kolay vermedik, tanıştığımızda ben 27 o 32 yaşındaydı çokta genç sayılmazdık ama istedik ki emin olalım hayat ile ilgili planlarımızı iyi yapalım...
Sonra bir akşam sahilde otururken zaman ne kadar çabuk geçti dedi ... Bende evet çabuk akşam oldu dedim :)) o da hayır genel anlamda ilk tanıştığımızda beri dedi bende evet su gibi aktı dedim ... Ben ev almaya karar verdim dedi ,bende şaşırdım aaa hadi hayırlı olsun dedim ... Ben bizim yaşayacağımız evi almaya karar vedim dedi ... Ben öyle baktım ne yani bu mudur evlenme teklifi dedimm:)))
Hala kızarım o ne biçim teklifti o sayılmaz diye ama düğüne 55 gün var hala bundan başka teklif yok :)
Evimizi aldık (4 ay gezdik) eşyalarımızı aldık (4 ay ) herşey hazır oldu artık aileleri tanıştırma vakti dedik , tanıştılar kaynaştılar aynı gün isteme, söz, nişan tümünü hallettik ...
Çok şanslıyız ki aileler birbirlerini çok sevdi iyi kaynaştı bizde onlara bir dert bırakmadığımzı için hiç tadımız kaçmadan evleniyoruz ... Ailelere sadece bizim için mutlu olmak kaldı ...
çok güzel bir hikaye tebrik ederim, ömür boyu elleriniz ayrılmasın
