- Konu Sahibi ahduyguahh
- #1
merhaba arkadaşlar, biraz karıştım bi ikilem arasında kaldım,konunun başı bırazda babama dayanıyor,liseden sonra el yeteneğimi keşfedip(önceden hobi olarak yaptıgım bır seydı) bi meslek sahibi daha oldum,şuan ustaa öğretici belge sahıbı olan bı guzellık uzmanıyım,,babam dedıgım gıbı çok vazgeçirmeye bu işe guvenmedıgıne ,üniden mezunum o dıplomamla iş bulmam ıcın elınden ne gelırse yaptı yıprattı benı,halkla ilişk. bıtırıp tr gıbı bı yerde bı iş bulamadım,aradım ama okadar olmadı gıremedım bı yere,bu aradada devam edıyorum kuaförlerde çalışmaya,neyse ben aldım belgelerımı ,yapamazsın demıslerdı yaptım başardım aldım,bu seferde destek olamam açamam sana bı iş yeri ,gibisinden ne halın varsalara vardı işşş...destek görmedıgım gıbı kösteğin alasıyla karşıkarşıya kaldım..anne baba ayrı,annemıze bız bakıyorduk,kardeşimin maaşlı işi var annemın tum ihtiyaçlarını o karşılıyor,benım çalışmamam onda sıkıntı yaratıyor,anlıyorum hareketlerınden ,konusmalarından,o okusun dıye onunden çekıldım okudu,hayalıne kavuştu ama yıne fedakarlık yapmamı ıstıyor,gir bi işe çalışşşş...sıkıntı ustune sıkıntı,yanı anlıycanız arkadaşlar
bu aradada eşimle arkadaştık,babam baktım iyice zıvanadan çıktı nefes aldırmıyor,birazdaha ertelemek ıstedıgım evlılıgı öne almak zorunda kaldım(işimi kurup oyle evlenmek nıyetındeydım)evlendık eşimle..
şimdi dahada zor bı durumda kaldım ; artık bekarken kı çalıştıgım gıbı rahatça iş bulup mesleğimi yapamıyorum,evli olan arkadaşlarla çalışmayı uygun bulmuyoruz diye çokk iş görüşmemden geri geldım,yukarıda sadece azbı detaydan bassettım,aile dediğimden destek goremedım,eşim malum evımızı kendı çabalarıyla sıfırdan kurdu ve dar bı boğazdan geçiriyoruz,onunda elı kolu bağlı,ben artık dayanamıyorum,çalışan arkadaşlarım ıyı bılır,sabah gıdıp akşam gelen,sürekli insanlarla konusan biri,tum gun çalışmaya alışık olan bırı,.evde nasıl durabılır ??????????
ben o kadar sabırsız bırıydim kiii bu evlılık nasıl bır şeymiş ''benım gibi full aksiyon çalışıp gununu dolu dolu geçiren sosyal hayatı olan biri'' nasılda bunca ay sabrettıımm... çıkamıyorum işin içinden artık,eşimede yansıyor bu hallerim,bir yılımıza yaklaştıkya ,şimdi bıde bebek baskıları başladı,ben iyice bunaldım,güçlüyümdür onca yıpratıcı şeyle (ailevi sorunlar,vs...) nelerle başa çıktım ama bu durum benı çok çaresız çıkmazda hissettıyor kendıme,çalışmazsam nefes alamamkı ben, eşimde bunu çok ıyı bılıyor,evlenmeden önce açıkça konusmustuk,öncelıklerımız farklı ben işim diyorum sen bebek diyorsun,erteleyelım desemde,ikisinide beraber yapıcazlarla oturdum nıkah masasına...biz birbirimizin hayallerınımı çaldık?diye düşünmeye başladım
çevrenin bebek baskısı,eşimin bebeği çok ıstemesı ama benımde önce işimi kurup sonradan bebek bakabılıcegımı,şimdi bu bunalımdayken o bebeğe bakamayacagımı çok kere anlatmaya çalıştım ama...son ve en derın kavgamızı yapıp bı daha bebek konusunu açmamak uzere kapattık,ama bende bıttım artık tukenmek uzereyım,sağlıklı düşünemıyorum,hızlı çözüm bulan ben tamamen kilitlendım....
bir yıldır, çok sevdiğim ve harıkalar yarattıgım işimden uzak,nefes almaya çalışıyorum ama dediğim gibi kilitlendim,çok sevdıgım evimden soğumaya başladım,eşime ilk evlendıgım günki gibi aynı sıcaklıkla sarılamıyorum....uzun oldu bıraz ama bunları konuşacak bırı kalmadı çevremde,
sizce ben ,evlenerek eşime ve kendıme kötülükmü yaptım,Biz birbirimizin hayallerini mi çaldık ???:44:
bu aradada eşimle arkadaştık,babam baktım iyice zıvanadan çıktı nefes aldırmıyor,birazdaha ertelemek ıstedıgım evlılıgı öne almak zorunda kaldım(işimi kurup oyle evlenmek nıyetındeydım)evlendık eşimle..
şimdi dahada zor bı durumda kaldım ; artık bekarken kı çalıştıgım gıbı rahatça iş bulup mesleğimi yapamıyorum,evli olan arkadaşlarla çalışmayı uygun bulmuyoruz diye çokk iş görüşmemden geri geldım,yukarıda sadece azbı detaydan bassettım,aile dediğimden destek goremedım,eşim malum evımızı kendı çabalarıyla sıfırdan kurdu ve dar bı boğazdan geçiriyoruz,onunda elı kolu bağlı,ben artık dayanamıyorum,çalışan arkadaşlarım ıyı bılır,sabah gıdıp akşam gelen,sürekli insanlarla konusan biri,tum gun çalışmaya alışık olan bırı,.evde nasıl durabılır ??????????
ben o kadar sabırsız bırıydim kiii bu evlılık nasıl bır şeymiş ''benım gibi full aksiyon çalışıp gununu dolu dolu geçiren sosyal hayatı olan biri'' nasılda bunca ay sabrettıımm... çıkamıyorum işin içinden artık,eşimede yansıyor bu hallerim,bir yılımıza yaklaştıkya ,şimdi bıde bebek baskıları başladı,ben iyice bunaldım,güçlüyümdür onca yıpratıcı şeyle (ailevi sorunlar,vs...) nelerle başa çıktım ama bu durum benı çok çaresız çıkmazda hissettıyor kendıme,çalışmazsam nefes alamamkı ben, eşimde bunu çok ıyı bılıyor,evlenmeden önce açıkça konusmustuk,öncelıklerımız farklı ben işim diyorum sen bebek diyorsun,erteleyelım desemde,ikisinide beraber yapıcazlarla oturdum nıkah masasına...biz birbirimizin hayallerınımı çaldık?diye düşünmeye başladım
çevrenin bebek baskısı,eşimin bebeği çok ıstemesı ama benımde önce işimi kurup sonradan bebek bakabılıcegımı,şimdi bu bunalımdayken o bebeğe bakamayacagımı çok kere anlatmaya çalıştım ama...son ve en derın kavgamızı yapıp bı daha bebek konusunu açmamak uzere kapattık,ama bende bıttım artık tukenmek uzereyım,sağlıklı düşünemıyorum,hızlı çözüm bulan ben tamamen kilitlendım....
bir yıldır, çok sevdiğim ve harıkalar yarattıgım işimden uzak,nefes almaya çalışıyorum ama dediğim gibi kilitlendim,çok sevdıgım evimden soğumaya başladım,eşime ilk evlendıgım günki gibi aynı sıcaklıkla sarılamıyorum....uzun oldu bıraz ama bunları konuşacak bırı kalmadı çevremde,
sizce ben ,evlenerek eşime ve kendıme kötülükmü yaptım,Biz birbirimizin hayallerini mi çaldık ???:44:
oyuzden çıkış bulamıyorum artıkya
