- 23 Şubat 2018
- 914
- 1.436
- 63
- Konu Sahibi renkliistop
- #1
herkese merhaba
uzatmadan derdimi dökmek istiyorum sizlere.Severek sevilerek kurmuş olduğum bi evliliğim var.flört nişanlılık dönemlerimiz ne de güzel günlerdi..biliyorum öyle klamsını beklemek mucize olurdu ama hani diyorum hiçmi aslından eser kalmaz birşeylerin.
Zor dönemler atlattık evliliğimiz sürecinde.en çok yıpnana taraf ben olmama rağmen hep bi savaş halindeydim.herkese herşeye gücüm yetecekmiş gibi derleyip toplamaya düzene koymaya çalışan hep bendim. eşim sağolsun hiç rahatsızlık duymaz birçok şeyden..gamsızmı desem kinciliğinden mi desem yani sorunlarımızı göremezden gelir yok sayar hayatına devam eder..tabi ben içteniçe kudurduğumla kalıırm manevi acılarımla içimde cebelleşir dururm.adım atmadığı sorun görmediği her olayda ona kinlendiğimi farkediyorum artık.
Çok konuştum, çok ağladım, yeri geldi çok bağırıp çağırdım.yok !!olmuyor ki
özel hayat desen saçmasapan kelimenin tam anlamıyla...anlamadığımı sanıyor ama resmen otomatiğ bağlamış kafasında belirli günlerde olur.artık çözdüm o günleri onun harici olmaz mesela
Aramız limoni mesela şu günlerde yaklaşık bir haftadır falan yemeğini yiyip kalkıyor .ya anlatamıyorum belki ama ruhu çekilmiş gbi..öyle inat kupkuru dümdüz bi insan haline bürünüyo günlerce ben dürtüklemesm lanet nemrut biri olup çıkıyor..istediğin kadar laf dokundur hatta direk söyle tepki vermeden yaşayıp gidebiliyo evin içinde
İnsan kocasına kinleni mi...ben bu hallerinde dolayı remsen kinlendiğimi hissediyorum içimde neyazık ki..bilmiyorum belkide onunda ban bir kini var.Çok uzattım sizde durumlar nasıl benmi büyütüyorum çoğu evde durumlar benzer mi..çok şeymi bekliyorum evlilikten eş olmaktan.öyle yavan öyle tatsız geliyorki evdeki hayatım.dışarıda daha mutluyum resmen (
uzatmadan derdimi dökmek istiyorum sizlere.Severek sevilerek kurmuş olduğum bi evliliğim var.flört nişanlılık dönemlerimiz ne de güzel günlerdi..biliyorum öyle klamsını beklemek mucize olurdu ama hani diyorum hiçmi aslından eser kalmaz birşeylerin.
Zor dönemler atlattık evliliğimiz sürecinde.en çok yıpnana taraf ben olmama rağmen hep bi savaş halindeydim.herkese herşeye gücüm yetecekmiş gibi derleyip toplamaya düzene koymaya çalışan hep bendim. eşim sağolsun hiç rahatsızlık duymaz birçok şeyden..gamsızmı desem kinciliğinden mi desem yani sorunlarımızı göremezden gelir yok sayar hayatına devam eder..tabi ben içteniçe kudurduğumla kalıırm manevi acılarımla içimde cebelleşir dururm.adım atmadığı sorun görmediği her olayda ona kinlendiğimi farkediyorum artık.
Çok konuştum, çok ağladım, yeri geldi çok bağırıp çağırdım.yok !!olmuyor ki
özel hayat desen saçmasapan kelimenin tam anlamıyla...anlamadığımı sanıyor ama resmen otomatiğ bağlamış kafasında belirli günlerde olur.artık çözdüm o günleri onun harici olmaz mesela
Aramız limoni mesela şu günlerde yaklaşık bir haftadır falan yemeğini yiyip kalkıyor .ya anlatamıyorum belki ama ruhu çekilmiş gbi..öyle inat kupkuru dümdüz bi insan haline bürünüyo günlerce ben dürtüklemesm lanet nemrut biri olup çıkıyor..istediğin kadar laf dokundur hatta direk söyle tepki vermeden yaşayıp gidebiliyo evin içinde
İnsan kocasına kinleni mi...ben bu hallerinde dolayı remsen kinlendiğimi hissediyorum içimde neyazık ki..bilmiyorum belkide onunda ban bir kini var.Çok uzattım sizde durumlar nasıl benmi büyütüyorum çoğu evde durumlar benzer mi..çok şeymi bekliyorum evlilikten eş olmaktan.öyle yavan öyle tatsız geliyorki evdeki hayatım.dışarıda daha mutluyum resmen (