tr_lelli yazdıklarını okudumda.
okurkene düşündüm.
ben ilişkiler konusunda çok tecrübeli değilim belkide ,yada hala nasıl davranılması gerektiğini çözemedim.
ben asla ama asla eşimle yaptığımız bu tip kavgalarda hatta yüzde yüz tartışmasız haklı bile olsam, haklılığımı ispat edemedim ya, ona yanarım.
benim eşim sinirlidir, bende geniş bir kadınım . yani öyle kolay kolay bana kış demeyene laf söylemem, söylersemde gider en sondakini yapıştırırım o olur. bu huyumuda blidiğimden ben genelde susan ve aslında cogu seyı sallamayan biriyim.
mesela ben eşime gider ayak bişey söyelyemezdim, söylesem benim ona küskünlüğüm yerle bir olur kendisi bana bir güzel küserdi.
ben bakıyorum canım sıkılacak upraşmıyorum o mevzuyla.
ben sana konunda haksızsın demiyorum. ama emimin oda ne var yani güle oynaya gecirseydi beni demiştir, bende genelde başımız abişey geldiğinde omzuma vurup boşverr beee dese yetecekken. kavgaya tutuşuyoruz.
Misal dün akşam , eve geç gittik çok berbat bir trafik vardı anlatamam . yemek filan yedik kararınca yardımlarıda olur ama o bişi yaparken bende çamaşır filan sererim yatmam yani. neyse içeri geçtik dedim ben bi banyo olayım cocukla ilgilen. ay ben banyoya gittim soyundum! çat kapı bi acıldı ege arkamda şoke oldum. etabi cıldırdım cık dıyorum egeye cıkmıyor banyonun kapısında beklıyor ve aglıyor bende suyun altındayım.bizimkinden ses yok. evimiz büyük kabule diyorum duymuyor duymuyorda merak edıp len bu cocuk nereye gıttıde demıyor
banyodan cıkınca kavga ettık bır güzel.
halbukı bayram ustu sevmem boyle ıslerı. o bugun calısmıyor cocuk ıle evde bende 12de gıdıcem eve. hıcbısey olmamıs gıbı davranıcam tabıkı. yoksa zararıma olur
