- 21 Mayıs 2009
- 206
- 1
bu gecikmiş bir doğum hikayesidirrr....oğlum şuan 3. ayını doldurmak üzere ama biras yaramaz olduğu için annesi pek boş vakit bulamıo ne yazık ki zemuszemus minik oburixim bekletti gelmek için aslında anne baba acele ederken o hiç oralı olmadı evliliğimizin 2 yılını devirdikten sonra gönlü oldu gelmeye . 2 yıl yedik içtik gezdik ama bişi eksikti evliliğimizde hisseder olmuştuk zaten biz anlamazdan gelsekte sağ olsun dış güçler hissettiriyodu vala (torun sevmek isteyen aile büyükleri meraklı eş dost vs vs kaydirigubbakcemile3) 1yılın sonunda yoğun çalışmalar başladı ama hep sonuçsuz kaldı . ah dedik uğraşıcaz sanırım tedavisiz olmuyacak bu iş bütün cesaretimizi toplayıp dr gitmeye karar verdik ee nede olsa kendiliğinden olmassa zorla güzellik olurr kaydirigubbakcemile..aralık ayında beklenen kırmızılık gelmedi ama birkaç kez bu durum yaşandığından strese bağlayıp oturduk üstünden 10 gün geçti dr randevuzumuzu aldık..tık tık leyla hanımın kapısını çaldık durumu anlattık oda yapılacak olan düzeni anlattı testler testler testler.. ( korktum vala ne yalan sölimm ..) karşılıklı konuşmalardan sonra muayane olmak üzre o ürkütücü masaya uzandım . kontrolun sonunda dr senden gebelik testi istiorum kan testi ver dedi şaşırdık eşimle nie die rahim duvarın kalınlaşmış dedi yaniii dedik yani hamile olabilirsin yada er an adet görebilirsin dedi oki deyip çıktık umutsuz gidip kanı verdik test sonucunu almaya eşim gitti tenezzül edip gitmedim bile sonuçtan o kadar eminim ki negatif die sonuç elimizde bakıoruz ama anlamıoruz ki değerler var ama adam gibi negatif pozitif yazmamışlar ..o an değerleri nasıl gözden geçirdim nasıl oldu anlamadım gözüm 4. haftaya eşit olan yere takıldı dünyanın dönmediğini hatırlıorum o an koşa koşa üç er beşer çıktık merdivenleri saniyesinde dr kapısında idik vala doktorum ameliyata inmiş yardımcı bayan aldı elimden sonucu baktı hamilesiniz dedi :sm_cool: en son aklımda kalan üçümüzün birbirine sarılıp ağlaması ewe gelinceye kadar ağzımız kulaklarımızda güldüğümüz hatırlıorumzemuszemus çok rahat bi hamilelik geçirdim minik paşa hiç üzmedi beni 4 ayda erkek olduğunu öğrendik ee nede olsa erkek adamın erkek oğlu olurdu sositososito hamileliğim boyunca gezmediğim yer kalmadı oğluşumun tek teyzesinin düğünü var dı 8 aylık hamile kına halayı bile çektim vala pişman diilim yine olsa yine yaparımkaydirigubbakcemile3 ( hımm ufak bi ayrıntı gebelik şekeri çıktı o ufak ayrıntı sonradan biras büyüdü ve normal doğum isteyen ben acil 38 +4 de genel sezeryan olmak zorunda kaldım ) son haftalar die doğum çantamı taşımadığım yer kalmadı 19 eylülde kontrol için hazırlandık annem eşim ben güle oynaya gittik o zamana kadar olan tüm kontrollerde herşey yolunda idi ve normal doğum bekleniodu saat 11 15 de kapıdan içeri girdik oğlumu gördük içerde uyuyodu suyuna kalp atışına bakıldı ii di bende ödem yoktu neşem yerindeydi tansiyonum normaldi şekerimi sordu dr kontrol altında dimi dedi 180 200 arası gezdiğini sölediğimde çok endişelendi ve olabilecek sorunlardan bahsetti riske atmayalım bize bayram hediyesi olsun bebek sağlıklı iken alalım dedi kalakaldık düşünmemizi ve hemen karar vermemizi personel bayram tatiline girmeden alalım dedi düşünmek için dışarı çıktık sadece 2 dk düşündüm riske atamam sezeryan olucam dedim hemeakannehirn odamıza aldılar bizi nolduğunu anlamadan basımda bir sürü kişi herkezin işi var bebek hemşiresi benim hemşirem giyinmeme yardım eden bayan narkozu verecek olan kişi pembe çiçekli elbiseyi gyip annamleri ağlarken bıraktığımı hatırlıorum en son kimseye haber vermeyin dedim süpris olsun sositososito ameliyat masasına yattığım orama burama bişiler takıldı ellerim ayaklarım bağlandı en kötüsü de o vala üzerime büyük bi spot ışığı getirdiler aynı filmlerdeki gibi die düşündüm aklımdan bir sürü şey geçiodu en çok da ölüm korkusu bebğim kime benzio acaba düşünüp kötü düşünceleri aklımdan savmaya çalıştım düşüncelerimle cebelleşirken narkoz uzmanınnın narkozu veriorum dediğini duydum başımla ok dedim saniyesinde bişiler beni ısırmaya başladı dr gelip görüşürüz dierek el sallamasını hatırlıorum tam anlamıyla kendime geldiğimde yatağımda bebk hemşiresinin oğlumu kucağıma verme anıydı bi an afalladım nerdeyiz ben kimim bu bebek benim mi oğlumun memeyi bulup emmesiyle gerçek hayata döndüm mehmet fatih şimdi kucağımda eksik olan yanımız tamamlandı herkez çok mutlu oldu darısı tüm anne adaylarına....:lepi:
