- 27 Mayıs 2011
- 6.950
- 12.556
Hepinize kucak dolusu mutluluklar.
Bu sene benim için bambaşka bir sene. Her şeye inancımın gün be gün arttığı sürprizlerle dolu bir sene.
Nisanın başında bir karar almıştım: Ayak izi bırakmak. Hayatım hep ertelemeler, hep bahaneler ile doluydu. Yapılacak bir sürü düzenleme vardı ama hepsine aynı anda başlıyor, hiçbirini zamanında yetiştiremiyordum. Motivasyonum kaybolduğu için de biri bile bitmiyordu.
Şimdi ise, içinde bulunduğum şu zaman diliminin çok özel olduğunu düşünüyorum... Elime sihirli bir değnek verdi sanki Yaradan adım adım dokunuyorum hayatıma O'nun elleri ile. Her ay yeni bir başlangıç yapıyorum...
Önce benim için başarması çok zor bir şeyi başardım. 5 senedir taşıdığım fazla kilolara veda ettim. Bu ise içimde bir ateş yaktı. Kendimde rahatsız olduğum ne varsa, bedenen değiştirebildiğim gibi ruhen de değiştirebileceğime olan inanma ateşi...
Genç kızlığımda üniversite, projeler sürekli ders çalıştığım ve ailemin yanında olduğum için ufak tefek işler haricinde ev işiyle çok alakam olmadı. Yemek olarak ise pilav dahi pişirmemiştim evlenene kadar. Sonra evlenince yemeği hallettim ama düzen işini bir türlü tutturamadım.
Çalışan bir bayandım akşam mesai saatleri derken düzen bir türlü hallolmadı. Şimdi çalışmıyorum ama bebek var. Her yer oyuncak dolu. Mutfak dolabındakiler salon dolabının içinden çıkabiliyor, yatak odası çekmeceleri açılıp içindekiler yerlere saçılıyor. Bunun haricinde ben de düzensiz olunca (pc başında bardak koleksiyonu oluşuyor mesela) işler sarpa sarıyor.
Düşüncelerim çok savruk, her şeye merakım ilgim var. Bir sürü meşgalem var. Hal böyle olunca etrafıma da yansıtıyorum bunu. Ama ben hem düşüncelerimi hem etrafımı toparlamak istiyorum. Burayı o yüzden açtım. Burası bir prenses gibi yaşayıp hiç bir şeye zorda kalmadıkça elini sürmeyen bir "pembe filin" külkedisine dönme mücadelesinin yeri olacak.
KK bana çok şey kattı. Hiç bir konuda yalnız olmadığımı, benim gibi insanlar olduğunu üzülmemin yersiz olduğunu öğretti. Yardıma ihtiyacı olanlara beklentisiz yardım eli uzatan sımsıcak kadınlarla tanıştırdı.
Adım adım görmek istiyorum ne kadar yol katettiğimi. Çıkardığı her şeyi sandalye üstüne yığan ben, artık çıkarır çıkarmaz dolaba koymaya başladım. Küçük dokunuşların büyük farklılıklar yarattığına şahit oldum. Dahili ve Harici Bahar Temizliği ne başladığım şu günlerde yaptığım her şeyi buraya yazarak kendi kendimi takip edeceğim, hatalarımı göreceğim sizlerle. Eğer burada ayak izi bırakırsam, kendime verdiğim söze sizleri şahit tutarsam, kaçamayacağımı düşünüyorum. Benim de istediğim bu: Kendimi köşeye sıkıştırmak.. Günden güne büyüdüğümü görmek istiyorum.
O yüzden burası benim kumsalım.. Bu ayak izleri benim.. Ve bir kahve içimine uğramanızı beklerim. Sihirli dokunuşlarınızı esirgemeyin benden...
Artık bir yarışmam oldu, işte linki:
http://www.kadinlarkulubu.com/faydali-bilgiler/635735-kullerden-dogmak-vol1.html#post31234750
Bu sene benim için bambaşka bir sene. Her şeye inancımın gün be gün arttığı sürprizlerle dolu bir sene.
Nisanın başında bir karar almıştım: Ayak izi bırakmak. Hayatım hep ertelemeler, hep bahaneler ile doluydu. Yapılacak bir sürü düzenleme vardı ama hepsine aynı anda başlıyor, hiçbirini zamanında yetiştiremiyordum. Motivasyonum kaybolduğu için de biri bile bitmiyordu.
Şimdi ise, içinde bulunduğum şu zaman diliminin çok özel olduğunu düşünüyorum... Elime sihirli bir değnek verdi sanki Yaradan adım adım dokunuyorum hayatıma O'nun elleri ile. Her ay yeni bir başlangıç yapıyorum...
Önce benim için başarması çok zor bir şeyi başardım. 5 senedir taşıdığım fazla kilolara veda ettim. Bu ise içimde bir ateş yaktı. Kendimde rahatsız olduğum ne varsa, bedenen değiştirebildiğim gibi ruhen de değiştirebileceğime olan inanma ateşi...
Genç kızlığımda üniversite, projeler sürekli ders çalıştığım ve ailemin yanında olduğum için ufak tefek işler haricinde ev işiyle çok alakam olmadı. Yemek olarak ise pilav dahi pişirmemiştim evlenene kadar. Sonra evlenince yemeği hallettim ama düzen işini bir türlü tutturamadım.
Çalışan bir bayandım akşam mesai saatleri derken düzen bir türlü hallolmadı. Şimdi çalışmıyorum ama bebek var. Her yer oyuncak dolu. Mutfak dolabındakiler salon dolabının içinden çıkabiliyor, yatak odası çekmeceleri açılıp içindekiler yerlere saçılıyor. Bunun haricinde ben de düzensiz olunca (pc başında bardak koleksiyonu oluşuyor mesela) işler sarpa sarıyor.
Düşüncelerim çok savruk, her şeye merakım ilgim var. Bir sürü meşgalem var. Hal böyle olunca etrafıma da yansıtıyorum bunu. Ama ben hem düşüncelerimi hem etrafımı toparlamak istiyorum. Burayı o yüzden açtım. Burası bir prenses gibi yaşayıp hiç bir şeye zorda kalmadıkça elini sürmeyen bir "pembe filin" külkedisine dönme mücadelesinin yeri olacak.
KK bana çok şey kattı. Hiç bir konuda yalnız olmadığımı, benim gibi insanlar olduğunu üzülmemin yersiz olduğunu öğretti. Yardıma ihtiyacı olanlara beklentisiz yardım eli uzatan sımsıcak kadınlarla tanıştırdı.
Adım adım görmek istiyorum ne kadar yol katettiğimi. Çıkardığı her şeyi sandalye üstüne yığan ben, artık çıkarır çıkarmaz dolaba koymaya başladım. Küçük dokunuşların büyük farklılıklar yarattığına şahit oldum. Dahili ve Harici Bahar Temizliği ne başladığım şu günlerde yaptığım her şeyi buraya yazarak kendi kendimi takip edeceğim, hatalarımı göreceğim sizlerle. Eğer burada ayak izi bırakırsam, kendime verdiğim söze sizleri şahit tutarsam, kaçamayacağımı düşünüyorum. Benim de istediğim bu: Kendimi köşeye sıkıştırmak.. Günden güne büyüdüğümü görmek istiyorum.
O yüzden burası benim kumsalım.. Bu ayak izleri benim.. Ve bir kahve içimine uğramanızı beklerim. Sihirli dokunuşlarınızı esirgemeyin benden...
Artık bir yarışmam oldu, işte linki:
http://www.kadinlarkulubu.com/faydali-bilgiler/635735-kullerden-dogmak-vol1.html#post31234750
Son düzenleme: