Merhabaaa..
Müzik öğretmeniyim.Bugünkü derslerimden birinde öğrencilerden birinin(derse en çok katılan/aramızın çok iyi olduğu) dersle ve hiç bir şeyle ilgisiz olduğunu gördüm. Teneffüste biraz konuşalım diye yanıma çağırdım. İlk önce utandı, söylemek istemedi ama sonra biraz konuştum kesinlikle aramızda kalacak, ikimiz de biliyoruz birbirimizi dimi daha önce konuştuklarımızı hatırlamıyor musun gibi şeyler söyledikten sonra dayanamayıp anlattı, çok ağladı meleğiiim beni de ağlatıyordu zor tuttum kendimi...Neyse konuyu değiştirmeye çalıştım, başka şeylerden konuştuk çekingenliğinin biraz geçmesi için ilk regl olduğumda yaptıklarımı anlattım falan .Utangaçlığı üzerinden attıktan sonra o da anlattı, okuldayken öğretmenlerden biri farkedip yardım etmiş gibi şeyler konuştuk.Sonra hiç kimsenin bilmediği şeyleri size anlattım dedi ve arkadaşlarına anlatmayacağıma inanıp bir şey daha söylemek istediğini söyledi. Güveniyor bana, arkadaşlarına anlatmamamı istedikten sonra annesi ve babasının 2 senedir ayrı olduğunu söyledi. 2 senedir herkesten nasıl sakladığına şaşırdım doğrusu. Yardım istedi nasıl söyleyebilirim diye. Ben de ne yapacağımı şaşırdım. Kızın yapısını bildiğimden söyle geçsin de diyemiyorum. Şimdilik hiç bir arkadaşın, tanıdığın bilmeyecek dedim. Sizden yardım istiyorum kızlar siz olsanız ne yapardınız ? Biraz utangaç ve bildiğim kadarıyla tüm arkadaşlarıyla çok iyi anlaşıyor ama sırlarını anlatabildiği hiç kimse yok. Yardım edin lütfen çok takıldım bu konuya
Merhabaaa..
Müzik öğretmeniyim.Bugünkü derslerimden birinde öğrencilerden birinin(derse en çok katılan/aramızın çok iyi olduğu) dersle ve hiç bir şeyle ilgisiz olduğunu gördüm. Teneffüste biraz konuşalım diye yanıma çağırdım. İlk önce utandı, söylemek istemedi ama sonra biraz konuştum kesinlikle aramızda kalacak, ikimiz de biliyoruz birbirimizi dimi daha önce konuştuklarımızı hatırlamıyor musun gibi şeyler söyledikten sonra dayanamayıp anlattı, çok ağladı meleğiiim beni de ağlatıyordu zor tuttum kendimi...Neyse konuyu değiştirmeye çalıştım, başka şeylerden konuştuk çekingenliğinin biraz geçmesi için ilk regl olduğumda yaptıklarımı anlattım falan .Utangaçlığı üzerinden attıktan sonra o da anlattı, okuldayken öğretmenlerden biri farkedip yardım etmiş gibi şeyler konuştuk.Sonra hiç kimsenin bilmediği şeyleri size anlattım dedi ve arkadaşlarına anlatmayacağıma inanıp bir şey daha söylemek istediğini söyledi. Güveniyor bana, arkadaşlarına anlatmamamı istedikten sonra annesi ve babasının 2 senedir ayrı olduğunu söyledi. 2 senedir herkesten nasıl sakladığına şaşırdım doğrusu. Yardım istedi nasıl söyleyebilirim diye. Ben de ne yapacağımı şaşırdım. Kızın yapısını bildiğimden söyle geçsin de diyemiyorum. Şimdilik hiç bir arkadaşın, tanıdığın bilmeyecek dedim. Sizden yardım istiyorum kızlar siz olsanız ne yapardınız ? Biraz utangaç ve bildiğim kadarıyla tüm arkadaşlarıyla çok iyi anlaşıyor ama sırlarını anlatabildiği hiç kimse yok. Yardım edin lütfen çok takıldım bu konuya
bunun ayıp bir şey olmadığını, hepımızın basına ne zaman ne gelcegını bılmesı lazım...
o bunları anlatıp aglarken rahat tavır sergıleyın bozuntuya verip sizde aglamayın olayın cıddıyetını gercekten kımseye solenemeyecek bı olay yasadıgını dusunur...
Çok teşekkür ederim
Her şeyi anlayabilecek yaşta aslında 7. sınıf(12 yaş) . Davranışlarıyla aslında hiç de küçük değil, kıyaslama yapmak istemezdim ama yaşıtlarından daha üstün sanki.. Bu kadar söylememek istemesinin nedeni de sanırım okulda olan bazı olaylardan sonra arkadaşlarının konuştuklarıydı. Bildiğim kadarıyla "annesi babası ayrı olan çocuklar hep böyle zaten kötü yola gidiyor" gibi şeyler konuşuluyordu öğrenciler tarafından. Ondan korkup söyleyememiş. Söyledim onların dediğini boşver, ne derlerse desinler gibi şeyler ama çok fazla bir şey söyleyemedi.
Kendisi de biliyor değişmediğini, hatta böylesinin onun için daha iyi olduğunu ama anlatamıyor.
arkadaşlarına söylemesi gerekmiyor ki.Yani konusu geçer,söyler o başka,aksi halde durduk yerde söylemesine lüzum yok.Benim onlarca öğrencim var aynı durumda.Herkesin yaşayabileceği bir şey olduğunu kabullenmeli önce.Ağlar,üzülür,utanırsa insanlar da olaya öyle bakar.
arkadaşlarına söylemesi gerekmiyor ki.Yani konusu geçer,söyler o başka,aksi halde durduk yerde söylemesine lüzum yok.Benim onlarca öğrencim var aynı durumda.Herkesin yaşayabileceği bir şey olduğunu kabullenmeli önce.Ağlar,üzülür,utanırsa insanlar da olaya öyle bakar.
Teşekkür ederim aslında evet haklısınız da o konudan konuşurken de hep bir şeyler uyduruyor daha dün bir öğretmen arkadaşın kızıyla konuşuyorlardı bizim yanımızda eve gideceklermiş annen baban kaçta geliyor demişti arkadaşım o da annem ---'da geliyor babam geç geliyor gibi şeyler söylemişti o zaman bilmediğim için çok önemsememiştim ama yalan söylüyor mu desek, geçiştirmeye çalışıyor mu bilemedim...
Size allah razı olsun öğrencileri ile ilgilenen bir öğretmen
Teşekkür ederim aslında belki öğretmenliğin en güzel tarafı öğrencilerle ilgilenmek, psikolojik danışman gibi hissediyorum kendimi Sanırım ilgili olduğum için bana gelen çok..Seviyorum öğrencilerimiii....
aynı durumda olan aynı sınıfta veya yakın arkadaşı varsa onlardan yardım alabilirsin. normal bir şey olduğuna başkasında da görürse ancak ikna olur. sizin söylemenizin pek etkisi olmaz.