Ah ne desem .. ben de 4 yıl bekledim. Kalp atışı duymadım ,gebelik sonlandı. İkinci de duydum, bir dahaki gidişte durmuştu. Üçüncü de çok iyiydi herşey , kalbi de atıyordu yine durdu. Sayısız testler, özeller, üniversite hasteneleri... bebek seslerinin içinde elimde sonuçsuz sonuçlarla kalakaldığım koridorlar. Eşimin yanında ağlayamadığım için arkadaşlarımla gittiğim muayeneler. Ama hepsinden de zoru ileri geri konuşan yakınlar - uzaklar.
Boşvermek zor biliyorum. Ana en doğrusu boş konuşanları , acıyarak bakanları, doğurmakla böbürlenenleri boşvermek.Çokmu sıkıyorlar canını çıkar gitsin hayatından.
Evlat isteyen herkesin hayallerine kavuşması dileğiyle.