Bir günde aydınlanma...

Merhabalar,

8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.

Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...

Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!

Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.

Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...

Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?

Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.

Aslinda size hak verdim ama "sadece" bu sebeplerden boşanilmaz. Başka sorunlar vardir...

Ev icin yardımcı alabilirsiniz, yurtdışında baya pahalı ama eger büyük bir evde yaşıyorsanız geliriniz iyidir.

tulumbachen ev için yardımcı ilk yıllarda aldık. Eşim hep şikayet etti, bense yıllarca devam ettirdim. Haftada sadece 1 gün alabiliyorduk ama ev zaten aynı temizliği haftada 3 gün istiyordu çünkü çok aktif bir kızımız var ve biz ailece evde çom zaman geçiriyoruz. O bayan işi bıraktıktan sonra yeni birisine ikna edemedim. Hadi kızımda büyüdü, artık ev işi o kadar yük değil zaten...

Ama beni asıl patlama noktasına getirten şey biriken kullanılmışlık. İyi günde kötü günde dedik ama, nerde 1 sıcak çorba? Yapamıyorum diyor ve ben bu bahaneyi asla kabul edemiyorum. Saatlerdir bir hayal kuruyorum, 50m2 bir dairede, kızımla az ve öz bir yaşam. İçimi huzur kaplıyor.

Cok ii anladim seni.. keske bu halde ise gitmeseydin. Antibiyotik verirdi muhtemelen ama iki uc gun dinlenirsen iyilesrdin. Bitirsen daha mutsuz olurmusun? Bi anlik bi sey deil belliki birikmis son damla olmus. Belkide daha kucuk bi eviniz olsaydi

Eve düzenli yardımcı alırsanız aranızda böyle sorunlar olmazdı aslında.

tontriko keşke gitmeseydim evet Aslında hastayım diye biraz ilgi biraz yardım bekliyor değilim, ama bu kadar vurdumduymazlık fitili ateşledi.
İnan sorun evi temizlemek vs de değil, herşey haloluyor zaten ama benim çabalaımla oluyormuş ve ben bunu daha bugün farkettim! 8 sene az bir zaman değil, bu kadar aptal olamam

Yani alelacele alınmış bir karar ama bu haklı olduğunuz gerçeğini değiştirmiyor, dahası bence asıl takılmanız gereken nokta eşinizin sizi sevip saymaması. Adam resmen umursamamış cinnetinizi, gidersen git demiş

DefineLoneliness .!.:

tontriko keşke gitmeseydim evet Aslında hastayım diye biraz ilgi biraz yardım bekliyor değilim, ama bu kadar vurdumduymazlık fitili ateşledi.
İnan sorun evi temizlemek vs de değil, herşey haloluyor zaten ama benim çabalaımla oluyormuş ve ben bunu daha bugün farkettim! 8 sene az bir zaman değil, bu kadar aptal olamam

Genişletmek için tıkla...

Bir cok kadin bole inan :) kadin hastaysa tum ev felc oluyo .. ya gudecez ya gidecez baska caresi var mi?

Hastayken insan çok duygusal oluyor. Fevri hareket etmeyin hemen.

Bazen doğal akışıyla bir kişinin sırtına yükleniyor herşey. Karşındaki farkında bile olmuyor. İçinizde biriktirmeden önce eşinizi uyardınız mı hiç? Oturup konuştunuz mu rahatsızlıklarınızı?

Evde düzenli yardımcı olmamasının ben sorun yarattığını düşünmüyorum. Herkes bir yerlerde barınıyor ve barındığı yeri temizliyor değil mi? Yaşamak için temel gereklilikleri sağlıyoruz. Benim eşim bunları yapmıyor, çünkü onun yerine yapan birisi var ve hep aynı “ben anlamam” bahanesi arkasına sığınıyor. Bence bu bir insanı kullanmaktır. Benim bunu yıllarca farketmediğimi düşünerek te dozunu arttırmış. Eve nerdeyse baygın geliyorum ve bir lokma yemek yapmak bile aklına gelmiyor. O kadar uzakki konuya

DefineLoneliness .!.:

tulumbachen ev için yardımcı ilk yıllarda aldık. Eşim hep şikayet etti, bense yıllarca devam ettirdim. Haftada sadece 1 gün alabiliyorduk ama ev zaten aynı temizliği haftada 3 gün istiyordu çünkü çok aktif bir kızımız var ve biz ailece evde çom zaman geçiriyoruz. O bayan işi bıraktıktan sonra yeni birisine ikna edemedim. Hadi kızımda büyüdü, artık ev işi o kadar yük değil zaten...

Ama beni asıl patlama noktasına getirten şey biriken kullanılmışlık. İyi günde kötü günde dedik ama, nerde 1 sıcak çorba? Yapamıyorum diyor ve ben bu bahaneyi asla kabul edemiyorum. Saatlerdir bir hayal kuruyorum, 50m2 bir dairede, kızımla az ve öz bir yaşam. İçimi huzur kaplıyor.

Genişletmek için tıkla...

Anladım. Genelde zaten temizlik filan tuzu biberi oluyor.
Eşiniz düşüncesiz. Corba belki yapamaz ama dışardan gelirken bir kap sicak corba alabilir mesela (ben almanyadayim, yer gök türk lokantasi dolu)
Yani konu aslinda çorba bile değil, sonucda tost yapsa bile yeter... ama düşünen yok.

Boşanmak fevri olabilir... çünkü arada cocuk var.
Cocuk olmasa ben boşardım mesela... bana sadece yük olan koca olmasada olur.

Not olarak: niye evde yardimci konusunda "izin" aliyorsunuz?

Bence evden ayrılmayın. Niye gidesiniz ki. Yapmayın onun temizliğini yemeğini bakımını sadece çocuğunuzla ilgilenin şahsi ihtiyaçlarınızı giderin. Ev pislenmeye başladığında ortak parayla hızmetli aldırın. Bir süre sonra zaten dayanamayacaktır kendisi. Evden giderseniz yenisi gelir diyordur. Erkeklerde ne yazık ki öyle saçma bir özgüven oluyor. Taa annelerden baslıyor şımartılma işi, eş olarakta siz devam ettirmişsiniz paşamıza hava hoş.

tontriko .!.:

Bir cok kadin bole inan :) kadin hastaysa tum ev felc oluyo .. ya gudecez ya gidecez baska caresi var mi?

Genişletmek için tıkla...

Ben gerçekten gideceğim gibi. Aptal bir kadın değilimdir ama bu zamana kadar böyle basit bir konuyu nasıl çözemeyip kendimi bu kadar yıprattırmışım anlamıyorum Şimdi düşünüyorum, 3 kere yemek yapmış 8 yılda, ve hepsinde bir arkadaşı varmış ve ben müsait değilmişim...

Mata Hari .!.:

Hastayken insan çok duygusal oluyor. Fevri hareket etmeyin hemen.

Bazen doğal akışıyla bir kişinin sırtına yükleniyor herşey. Karşındaki farkında bile olmuyor. İçinizde biriktirmeden önce eşinizi uyardınız mı hiç? Oturup konuştunuz mu rahatsızlıklarınızı?

Genişletmek için tıkla...

Rutin akışta söylüyorum sık sık, mesela ben işe sabahın köründe kalkıp gidiyorum, tek gözünü açıp “çocuğun kahvaltısını nasıl yapıcaz?” diyor. Yani meali; kahvaltıyı hazırlayıp bırak. Genelde kızıp reddediyorum ama kızımın beslenmesi söz konusu olduğu için hızşıca hazırlayıp çıkıyorum.

Burada yabancı arkadaşlarımızla muhabbet ederken şak ile mesela eşimin çamaşır makinesi kullanmayı bilmediğini, sıcak yemek yapamadığını falan söylyprum ki o kültürlerde bu utanılacak birşey. Herkes yadırgayınca konuyu aramızda konuşuyoruz, napalıö bende böyleyim deyip kapatıyor :s

Amor-a .!.:

Bence evden ayrılmayın. Niye gidesiniz ki. Yapmayın onun temizliğini yemeğini bakımını sadece çocuğunuzla ilgilenin şahsi ihtiyaçlarınızı giderin. Ev pislenmeye başladığında ortak parayla hızmetli aldırın. Bir süre sonra zaten dayanamayacaktır kendisi. Evden giderseniz yenisi gelir diyordur. Erkeklerde ne yazık ki öyle saçma bir özgüven oluyor. Taa annelerden baslıyor şımartılma işi, eş olarakta siz devam ettirmişsiniz paşamıza hava hoş.

Genişletmek için tıkla...

Ama bu stresle nasıl yaşarız? Çocuk evdeki gergin havadan etkilenmez mi? Ev ortak zaten yerime kimse gelemez ama şuan gelse bile gözüm görmez öyle delirmiş haldeyim.

Insan ne kadar birikebilir,neresinden kirilir incilir. Karsimizdaki adamlar bunu anlamiyor ne yazikki. Boyle konular okuyorum, hem kendimi görüyorum hemde banada gelecek birgun sira ben nasil atlatacagim bu durumu diyorum

Eger kararirin arkasinda durabilirsen, pisman olmazsan. Sana iyi gelen seyi yap. Calisiyormusun zaten. Ona muhtac bir durumun yok

Kedilipatili .!.:

Yani alelacele alınmış bir karar ama bu haklı olduğunuz gerçeğini değiştirmiyor, dahası bence asıl takılmanız gereken nokta eşinizin sizi sevip saymaması. Adam resmen umursamamış cinnetinizi, gidersen git demiş

Genişletmek için tıkla...

Benim göz ardı ettiğim birşey daha işte. Ne güzel yakalamışsın. Öyle olmuş gerçekten, sevip saymamış...

DefineLoneliness .!.:

Ama bu stresle nasıl yaşarız? Çocuk evdeki gergin havadan etkilenmez mi? Ev ortak zaten yerime kimse gelemez ama şuan gelse bile gözüm görmez öyle delirmiş haldeyim.

Genişletmek için tıkla...

Birisi gelir derken hani senle boşanırsam baskasıyla evlenirim manasında demek istemiştim. Bence bir tatile mi çıksanız hastalığınız da buna etken olmuş. Kendinizden ödün vermeyin hastaysanız dinlenin kendinizi naza çekin şunu yap ben hastayım bunu yap deyin mesela. Yanlış mı yapıyor uyarın düzeltsin. Ama bence bir dinlenin kafanızı topladıgınızda yol planınız netleşmiş olur.

Pembe Vosvos .!.:

Insan ne kadar birikebilir,neresinden kirilir incilir. Karsimizdaki adamlar bunu anlamiyor ne yazikki. Boyle konular okuyorum, hem kendimi görüyorum hemde banada gelecek birgun sira ben nasil atlatacagim bu durumu diyorum

Eger kararirin arkasinda durabilirsen, pisman olmazsan. Sana iyi gelen seyi yap. Calisiyormusun zaten. Ona muhtac bir durumun yok

Genişletmek için tıkla...

Tek korkum sabah uyanınca bu yaşananların aslında bu kadarda önemli değilmiş gibi görünmesi Ve gönüllü hizmetliliğe geri dönmem

DefineLoneliness .!.:

Tek korkum sabah uyanınca bu yaşananların aslında bu kadarda önemli değilmiş gibi görünmesi Ve gönüllü hizmetliliğe geri dönmem

Genişletmek için tıkla...

Insan oyle oluyor icinde volkan patliyor deliye donuyor. Siniri gevincecede sen ondan once gidiyorsun eve.
Ben bunu yasadim adamda simdi guven var gidemez diyor. Haa benimde cesaretim yok alismisim.
Ama senin bir meslegin var kizinla dahada mutlu bir hayat kurabilirsin