Merhaba hanımlar .Çok uzatmadan kısa yazmaya çalışacağım .Düşüncelerinize ihtiyacım var .Kendimden 14 yaş büyük bir görümcem var .Tanıştığımız günden beri karşılıklı olarak yıldızlarımiz barışmadı .Karşılıklı ilişki sonuçta benim de hatam olmuştur ama genel olarak hiçbir şeyi beğenmeyen ,aşağılık kompleksi olan,herkesin kendini küçük gordugunu sanıp her konuda karşıdakini ezmeye çalışan ,her konuda bilgiçlik taslayan ,mutsuz bir evliliği olan genel olarak mutsuz bir insan .Sürekli beni yok saymaya calisiyor.Bizi cagiracagi zaman eşimi arar ona rama.dedim .Karşılıklı bizi davet edeceği zaman da sadece eşimi davet ediyor gibi yüzüme bakmadan eder .Evine giderim bir surat .Ben bir şey anlatirken ya alay eder söylediğimle ,ya hiç cevap vermez ya da kafasını çevirir.Ne desem tersini söyler .Görmezden geldim takmadım ama artık sinirimi bozmaya başladı .En son gittiğimizde sadece eşime bakarak bir şeyler anlatmasi yine beni gormezden gelmesi ve eşimin de sen niye samimi değilsin diye bana suç bulması artık bardağı taşırdı .İyi bir kavga cikardim .İşi boşanmaya kadar getirdim .Artık iyiden iyiye sinirimi bozmaya başladı ve eşimin de buna hiç tepki vermemesi ,bozulmaması üstüne bir de beni suçlaması bardağı taşırdı .Sorum şu .Eşim de sürekli görüşmek istiyor .O üzülmesin diye ben üzülüyorum ve hamileyim .Çok kafaya takıyorum sonra bu kadın beni yok saydı diye ..Merak ettiğim siz böyle bir muamele ile karşı karşıya kalsanız nasıl bir yol izlerdiniz??
bosanin veya boşanmayın diyemem ama ondan ve ailesinden kurtulduğum için onu ömrümün sonuna kadar gormecegim için o kadar mutluyum ki anlatamam
için.
