PSİKİYATRe gitsin. bakın psikolog demiyorum, bilerek büyük harfle yazdım. pskiyatre gitsin. o yönlendirecektir. siz de zerre karışmayın, kaş yapayım derken göz çıkarabilirsiniz istemeden de olsa. çünkü bu mevzu bir insanın hayatını tümden etkileyebilecek kadar mühim bir konu. direkt gönderin iyi bi psikiyatre.
decembercim haklisin ama psikiyatr ilaclarla geri yolluycak
terapi yapsa dahi o kisa zaman dilimleri icerisinde yapilan konusmalar
yeterli olmuyor ...
yukardaki kardesin yaptigi gibi arkadasini düsünmesi
uzun zaman icerisinde ona yardimci olmasi güzel birsey...
arkadaşım 25 yaşında ünv mezunu işi olan yetişkin biri. aynı üniversiteden mezunuz aynı işyerinde açlışıyoruz. bütün günümüz beraber geçiyor. sandığınız gibi anne babası ayrı değil. birlikte yaşıyorlar. ama anneye daha düşkün. boş vakitlerinn tamamını neredeyse anesiyle geçiriyor. sanırım onun korkusuda ilerlemesi bu durumun. bunları bana anlatırkenki yüz ifadesi ses tonu beni gerçekten çok üzdü. özelliklede bizim toplumumuzda hassas bi konu ''erkeklik'' . o bi şeklide bana bunları anlatabildiyse bnimde bişeler yapmam gerek. çok sevdiğim bi arkadaşım bu şekilde onu bırakamam. ( işyerimde çaycımız eşcinsel. yani eşcilseller hakkında gözleme sahibim.arkadaşım ondan çok farklı. hiç değilse bulundugu durumdan rahatsız ama çaycımız memnun ve mutlu... )
zehranur biraz önyargılısınız sanırım bu mevzuda. ben de hayatımda bi kez gittim pskiyatra üstelik sizin gibi önyargılıydım gittiğimde. ama ne genel görüşün aksine iki dakka dinleyip kestirip attı ne de ilaçlarla eve yolladı. üstelik özele değil kızılaya gitmiştim yani. 2 saat dinlediydi doktor beni bütün saçmaladıklarımı, ve bana uzun uzun nasihat vermişti ama tabi işi bildiği için herhangi bir arkadaşın/annenin/akrabanın vereceği türden nasihatlar değildi bunlar. asıl çıkış nedenini ben söylemeden kavramıştı sorunlarımı ve ona göre konuşmuştu benimle. o gün bana söyledikleriyle çok ciddi kendime dair aydınlanmıştım ve ondan beri kendimi daha iyi tanıdığım için daha sakin yaklaşıyorum olaylara. doktor bana da depresyon başlangıcı ama ilaca ihtiyacın yok demişti, ben yalvarmasam da ilaç vermeyecekti. zaten sonradan öğrendim verdiği placeboymuşyani psikiyatr diyince aklınıza hemen "ilaç verip yollayan doktor" gelmesin. kendim 1 kerelik deneyimimle bile bu işin uzmanının sadece konuşarak çok güzel etki edebileceğini gördüm ve herkese tavsiye ediyorum. dinimiz de buna cevaz veriyor neticede, adamın ruh sağlığı bozuksa, daha doğrusu ruh dengesi bozuksa, açıp belki bin tane islamla ilgili kitap okusa anlamayabilir, hatta ters anlayabilir. böyle bir ihtimal var. neden riske atalım ki? doktor varken neden arkadaşı konuşup bi yanlışa sürükleme riskine girsin?
psikolojik sorunu varsa kesin anne babası ayrıdır diye yorum yapan mı olduydu bak kaçırmışım. fazla dizi izleyince böyle oluyo işte. sorunu varsa ya ana babası ayrıdır, ya küçükken 5 kişinin tacizine uğramıştır, ya da efenime söyliyim aşırı travma geçirmiştir falan filan. illa dışardan görünen bişi olcak yani. bu yüzden bi tarafımı yırtıyorum doktore götürün diye. türk toplumu sağlıklı adamı da hasta edebilecek yeteneğe sahip, her şeyi bildiğini sanan bi toplum genel olarak. hafazanallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?