neşe resmen boğazıma bir düğüm yerleşti sabah sabah.... Allahım sana çooooook büyük sabır versin....böyle sevgisini tadıp kaybetmekte nasıl bir acıdır... işte öyle bir imtihandayızki tedaviyle olan sezeryanla doğan gözünün içine baktığın o an senin için dünyanın en değerlisi bir varlığa sahip olup bitti özlemim derken acının daha büyüğünü yaşaman kendimi düşünüyorum nasıl kaldırırdım acaba nasıl çıkardım içinden... aslında insan işte hayatta böyle pişiyor göre göre acınında acısı var...ben hiç babamı görmedim mesela öldüğünde annem bana 3 aylık hamileymiş vefatından 6 ay sonra dünyaya gelmişim.. eksiklğini evet hep çektim ama görüpte hasretini çekseydim diyorum bazan sevgisini tatsaydım acım artardı seninde olayında düşünüyorum kendini görüp sevgisini tadınca insanın özlemi artar Allahımın elbet bildiği vardır bizleri her şekilde sınıyor ne taepki vereceğiz isyanmı tevekkülmü edeceğiz bunlardan sınanıyoruz işte o yüzden verende alanda O... bizlere belki verecek belki hiç vermeyecek belkide zeynepcik gibi geri alacak... hayat bu maalesef bizler burada misafiriz ve bu misafirlik içerisinde bize verilenleri nasıl değerlendirdiğimiz önemli asıl.... bak az evvel dediğim gibi hamile kalabiliyorsun inan bu bir mükafat inşallah tekrar anne olacaksın şansın var bence denemeye devam etmeye değer... ben 3 yıllık evliyim hiç korunmadım hiç gebelik olmadı bir kerede aşılama yaptırdım o da olmadı.... ama menapoza girene kadar ümidimi kaybetmek istemiyorum Allahıma kalmış ne olmaz denilenlere veriyor inanç ve tevekkül çok önemli ve bunlardan uzak kalmadan bekelyip göreceğiz kendimizi yıpratmadan, çevremizi üzmeden kırmadan hayattan kopmadan... çünkü verecek olanamı isyanımız haşa....Rabbim muradımızı versin .... amiiinnnn.....