- 19 Mayıs 2016
- 968
- 863
- 40
-
- Konu Sahibi gozdesultan
- #61
yazmazsam olmazdı o kadar kendimi gördüm ki bu yazdıklarında..biz bir yıldır istiyoruz ama 4 yıllık evliyiz..o yüzden daha çok gözler üzerimizde hedefiz yani...ilk 3 yıl istemedim tadını çıkarayım dedim hemen olacak bişey de zannediyordum çünkü bilsem hiç beklemezdimÇok birikti içimde, konuşup dertleşeceğim yardımını isteyeceğim kimse yok. Yaşadığımız şehre evlendikten sonra taşındım, bir tek Komşum dişinda çevrem yok. Aktif şekilde iş arıyorum ama küçük bir şehir, bulamadım henüz.
Evleneli 2 yıl oldu. 2 yıldır çocuk istiyoruz ama elde edemedik hiç. Başka bir şey düşünemez oldum. Bir insanın çocuğu olmazsa değerli de olmayacağını bile düşünür olmuşum... Eşim vardiyalı çalışıyor. Gece gündüz yalnız kalıyorum bazen. Ve evlilik öncesinden beridir korkardım çocuğumun olmayacağından. Korktuğum başıma mı gelecek diye daha da çok korkuyorum... Sebepsiz infertilite tabi hâliyle. Aklımdan çıkaramıyorum bu durumu. Tecrübesi olanlar bu mutsuz kıza yardım edin lütfen, daha fazla saçmalamak istemiyorum ama nasıl mümkün olabilir ki bu:'(
Böyle şeylerin psikolojik olduģuna inanıyorum kendinizi olmazsa diye sartlamışsınız. Doktora göründünüz mü? Genelde bir yildan sonra gidilmesi gerekiyor bi görünün görünmediyseniz. Allah yardımcınız olsun inşallah.Çok birikti içimde, konuşup dertleşeceğim yardımını isteyeceğim kimse yok. Yaşadığımız şehre evlendikten sonra taşındım, bir tek Komşum dişinda çevrem yok. Aktif şekilde iş arıyorum ama küçük bir şehir, bulamadım henüz.
Evleneli 2 yıl oldu. 2 yıldır çocuk istiyoruz ama elde edemedik hiç. Başka bir şey düşünemez oldum. Bir insanın çocuğu olmazsa değerli de olmayacağını bile düşünür olmuşum... Eşim vardiyalı çalışıyor. Gece gündüz yalnız kalıyorum bazen. Ve evlilik öncesinden beridir korkardım çocuğumun olmayacağından. Korktuğum başıma mı gelecek diye daha da çok korkuyorum... Sebepsiz infertilite tabi hâliyle. Aklımdan çıkaramıyorum bu durumu. Tecrübesi olanlar bu mutsuz kıza yardım edin lütfen, daha fazla saçmalamak istemiyorum ama nasıl mümkün olabilir ki bu:'(
Haklısınız ama öyle düşündüğümü fark etmek beni rahatsız etti zaten. Ben kendim için yazdım. Herkes değerli, herkes kıymetli. Hele çocuğu olmayan, bir şekilde acı çeken kadınlar daha da değerli üzülmesin hiçbir kadın.Bu cümle hoş mu ama ya. Belki 15 yıldır çocuğu olmayan biri okuyacak bunu
yazmazsam olmazdı o kadar kendimi gördüm ki bu yazdıklarında..biz bir yıldır istiyoruz ama 4 yıllık evliyiz..o yüzden daha çok gözler üzerimizde hedefiz yani...ilk 3 yıl istemedim tadını çıkarayım dedim hemen olacak bişey de zannediyordum çünkü bilsem hiç beklemezdimbu durumun bende bu kadar takıntı olacağını da bilemezdim gerçi korunurken de hamile görünce ya da biri çocuğundan bahsedince içim giderdi. belki korktuğumuzdan dolayı başımıza geldi senle..olmadıkça beynime saplandı bu takıntı sabah gözümü açıyorum huzurluk kaplıyor içimi..uykumda her yerde gezerken tatildeyken beynimin bir köşesinde hamile kalamamk var..bu bana da değersiz hissettiriyor anne olamak 2. sınıf gözüyle bakılıyor sanki.kendimi başarısız beceriksiz hissediyorum. bi yapamadın tembel çıktınız demeler fln
Ben hayranım sizin gibi kadınlara maşallah diyorum. Nasıl başarıyorsunuz çok imreniyorum, mesela olmazsa diye korkmamayı nasıl başarıyorsunuz?Bence daha erken niye bu kadar karamsar oluyorsunuz
ben evleneli 10 sene oldu hala çocuk istemiyorum mesela olursa olur olmazsa olmaz diyorum..
Rabbim hakkınızda hayırlısını nasip etsin inşallah
Sizin için çook sevindim, hayırlı evlat olsun inşallah hep mutlu etsin sizi. Fikrinizi uygulayacağım. Ekimde aşılama düşünüyorum, kendimi Ekime adapte edeyim :))) bir de bunu deneyeyim olur olur belli olmaz ayy inşallah :) çok teşekkür ederimBüyük ablam 23 yaşında evlenmisti 4 yıl çocukları olmadı. Ona da sebepsiz infirite demişlerdi. Eşinin babaannesi onlarla yaşıyordu kadın vefat ettikten bir ay sonra hamile olduğunu öğrendi. Çünkü o süreçte gelen gidenden bebek konusunu hiç düşünememisti. Ne zamanki aklından çıktı o zaman hamile kaldı. Tabi ki her şeyin bir Vakti saati var ama bunlar bana hep zihin oyunları gibi geliyor. İki üç ay sonrası için kendinize bir zaman belirleyin. Atıyorum eylülde çocuğumuz olacak diye. O zamana kadar bu konuyu tamamen rafa kaldırın. Aklınıza gelince eylülde olacak zaten Allahın izniyle deyin. Buna iyice inanın. Hatta eşinizle tatil vs gibi planlar yaparken bak eylülden sonra sıkıntı olabilir, eylülde çocuğumuz olacak filan deyin. Bunu zihninize iyice kodlayın. Faydası olacaktır inşallah. Bende de pko var ve ilk çatlama iğnesi deneyimim hüsranla sonuçlandı. Çok üzülmüştüm. Tedaviye iki ay ara verdim. Bu arada nurtopu gibi bi miyomum oldu. Size anlattığım gibi aralıkta hamile kalmayı kafama kodlamıştim. Aralıkta miyom ve pko olmasına rağmen tekrar çatlama iğnesi kullandım. Fakat ilişki günlerinde yani asıl ilişkinin olması gereken günde bir sürü beklenmedik misafir olayı çıktı. Bizim ilişki filan yalan oldu tabi. Üç gün önceki Spermle hamile kaldım. Tamamen kafada bitiyormus meğer iş. Ben de sizin gibi bebeğimin olmayacağı endişesiyle evlenmistim ablamdan ve pko dan dolayı. Düşünceler çok etkili. Bununla ilgili daha başka örnekler de var da şimdilik bu kadar yeter bence. Önce inanın sonra Allah nasip etmişse olur inşallah
Ben de 2 yılı aşkın evliyim. Ve gayet sebep li infertilite, eşimde sperm az bende yumurta sorunları. Son gittiğimde doktor ikinci aşılamaya gerek olmadığını direkt tüp bebek düşünmemiz gerektiğini söyledi çünkü yumurtalarım zayıfmış... Yumurta zayıfsa bazen tüp bebek bile işe yaramaz.. Yine de 3 senenin dolmasını bekleyeceğiz ki rapor çıkaralım. Benim de en büyük korkum öldüğümde arkamdan bir fatiha okuyacak evladımın olmaması. İnşallah hepimizin kucakları dolar
Haklısınız ama öyle düşündüğümü fark etmek beni rahatsız etti zaten. Ben kendim için yazdım. Herkes değerli, herkes kıymetli. Hele çocuğu olmayan, bir şekilde acı çeken kadınlar daha da değerli üzülmesin hiçbir kadın.
Ben hayranım sizin gibi kadınlara maşallah diyorum. Nasıl başarıyorsunuz çok imreniyorum, mesela olmazsa diye korkmamayı nasıl başarıyorsunuz?
Ben bu yorumun önünde şapka çıkarırım alkışlar size ..kesinlikle olmaya çabaladığım psikoloji ..4 yıldır evliyim 29 yaşındayım işyerimdeki temizlikçi bile hamile birine şu kıza göbeğini sürttür diyor bozmadığıma pişman oldum yemin ederim. insanlara bu tavizi ben mi verdim diyorum naptım da böyle oldu ..1 yıldır korunmayı bıraktık ama bebek olmadı.sizden farkım psikolojim tamamen çökmüş durumda kendimi aşağılık biri gibi hissediyorum ..eşimle çok mutluyuz gezmeli tozmalı aktif bir hayatımız var zaman bile yetmiyor bazen..işimde başarılıyım kamu kurumda mühendisim.. ama kendimi o kadar geç kalmış eksik ve berbat hissediyorum ki kendime kızıyorum sizin yorumunuza da hayran kaldım ..kesinlikle beni bu düşüncelere toplum soktu topluma üreme yeteneği ispatı bebek isteğimin önüne geçmiş durumda. çoluk çocuğunu anlatanları dinleyecek tahammüüm bile yokAy yorumları okurken ve başlık sahibinin bakış açısını anlamaya çalışırken afakanlar bastı beni.
Allah aşkına çocuk sahibi olamayan kadınlar hakkinda neler düşünüyorsunuz siz? Kendinize bakış açınız karşıdakini görme biçiminizdir ayni zamanda.
Ben de 7 yıllık evliyim. Çocuğum yok. Toplum tarafından zavallı beceriksiz aciz olarak algılandığımı burda öğreniyorum.
Daha kimse bana neden çocuğun yok demedi. İnsanlarla vıcık vıcık ilişki kurmuyorum ve bu tavizi onlara vermiyorum. Kayinvalidem bir kaç kere söyledi neden yapmıyorsun diye olmuyor bu konu hakkında hickimseyle konuşmak istemiyorum dedim.
Ayrıca biri bana çocuk yok mu dediğinde gayette yok diyebiliyorum. O sorunun altında kendimi aşağılayacak bir şey bulmuyorum.
Çünkü kendimi seviyorum. Eşim tarafından el üstünde tutuluyorum. İşimde başarılıyım. Sosyal cevremde mutluyum. Kendime ayıracak çok zamanım var ve mutluyum.
Valla bi baltaya sap olamamış insanların düşünceleri yüzünden kendime olan değerimden şüphe etmem.
Bırakın bu geri kalmis düşünceleri. Kendinize hakaret etmeyi aşağılamayı bırakın !
Ay yorumları okurken ve başlık sahibinin bakış açısını anlamaya çalışırken afakanlar bastı beni.
Allah aşkına çocuk sahibi olamayan kadınlar hakkinda neler düşünüyorsunuz siz? Kendinize bakış açınız karşıdakini görme biçiminizdir ayni zamanda.
Ben de 7 yıllık evliyim. Çocuğum yok. Toplum tarafından zavallı beceriksiz aciz olarak algılandığımı burda öğreniyorum.
Daha kimse bana neden çocuğun yok demedi. İnsanlarla vıcık vıcık ilişki kurmuyorum ve bu tavizi onlara vermiyorum. Kayinvalidem bir kaç kere söyledi neden yapmıyorsun diye olmuyor bu konu hakkında hickimseyle konuşmak istemiyorum dedim.
Ayrıca biri bana çocuk yok mu dediğinde gayette yok diyebiliyorum. O sorunun altında kendimi aşağılayacak bir şey bulmuyorum.
Çünkü kendimi seviyorum. Eşim tarafından el üstünde tutuluyorum. İşimde başarılıyım. Sosyal cevremde mutluyum. Kendime ayıracak çok zamanım var ve mutluyum.
Valla bi baltaya sap olamamış insanların düşünceleri yüzünden kendime olan değerimden şüphe etmem.
Bırakın bu geri kalmis düşünceleri. Kendinize hakaret etmeyi aşağılamayı bırakın !
Ben bu yorumun önünde şapka çıkarırım alkışlar size ..kesinlikle olmaya çabaladığım psikoloji ..4 yıldır evliyim 29 yaşındayım işyerimdeki temizlikçi bile hamile birine şu kıza göbeğini sürttür diyor bozmadığıma pişman oldum yemin ederim. insanlara bu tavizi ben mi verdim diyorum naptım da böyle oldu ..1 yıldır korunmayı bıraktık ama bebek olmadı.sizden farkım psikolojim tamamen çökmüş durumda kendimi aşağılık biri gibi hissediyorum ..eşimle çok mutluyuz gezmeli tozmalı aktif bir hayatımız var zaman bile yetmiyor bazen..işimde başarılıyım kamu kurumda mühendisim.. ama kendimi o kadar geç kalmış eksik ve berbat hissediyorum ki kendime kızıyorum sizin yorumunuza da hayran kaldım ..kesinlikle beni bu düşüncelere toplum soktu topluma üreme yeteneği ispatı bebek isteğimin önüne geçmiş durumda. çoluk çocuğunu anlatanları dinleyecek tahammüüm bile yok