- 14 Aralık 2014
- 1.475
- 708
- 35
-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #1.021
Vazgeçmeyin nazikce kalbini kırmadan, onun taşkınlıklarını tetikleyici bir harekette bulunmamaya calısarak psikiyatri seansına ikna edin, emin olun ilerlerse daha tehlikeli bi hal alabilir bu kez acile gitmek zorunda kalabilirsiniz… hem onun için hem sizin için çok zor olurMerhabalar babamın psikolojik sorunları var akıl hastası ne olduğunu tam bilmiyoruz bipolar ya da sizofren.Son 1 senedir paranoya başladı.Annemin evlenmeden önce sevdiği varmış görücü babamla evlenmiş.1 senedir onu taktı kafasına rüyalarına giriyormuş ve annemin onunla görüştüğünü şüphe ediyor.Yanyana hayal ediyormuş.Annem uyurken rüyasında onu görüyordur diye ses yapıp uyanmadiriyormus ilerledi yani durum ikna ettim en son psikiyatri buldum ama şimdi yine vazgeçti ne yapcam bilmiyorum
Peki nedir sizce paranoya çok arttı bu bipolar mi şizofreni mıdır.Ikisini yan yana hayal ediyormus devamlı.Araba plakalarinda ikisinin baş harflerini arıyormuş içinde o adam mı var diye bakıyormuş. Evin balkonundan ilerde direğin gölgesini görmüş akşam her akşam oraya bakmış bakmış adamın gölgesi mi o mu orda diye sonunda gidip bakmışVazgeçmeyin nazikce kalbini kırmadan, onun taşkınlıklarını tetikleyici bir harekette bulunmamaya calısarak psikiyatri seansına ikna edin, emin olun ilerlerse daha tehlikeli bi hal alabilir bu kez acile gitmek zorunda kalabilirsiniz… hem onun için hem sizin için çok zor olur
Bipolar olup bu sanrılara kapılanlar da cok var yani ikisinin ortak yönleri var sizofreni çok çok daha ağır bir hastalık tabii ki. Ama buna ancak doktor karar verebilir.. uygun ilaçlı tedavi sonrası sosyal hayata ayak uydurabiliyorlar siz muhakkak ikna edin.. dediğiniz gbi taşkınlık nöbetleri çok öfke dolu olabilir sanrılarını gerçek nitelendirip size zarar verebilir1 yıldır bu var diyor bu düşünce beni maffediyor diyor.Onceden hep kendimi bildim bileli babam hep garipti.Siddet de gördüm çocukken ondan.Terapi alıyorum ben de kendim için zor çocukluk geçirdim.Babam iyiyken çok iyi ama kötüyken de çok sinirli küsen Bi adamdı evi dağıtır herseyi alt üst ederdi.Eve bakmayı keserdi.
Ben de 11 aylık evliyim 25 günlük bebeğim varmerhabalar eşim bipolar hastası ben evlendikten sonra öğrendim malesef. Çok yorum okuduğum ve çok araştırdığım için baya bir konuya hakimim o yüzden kafama takılan tek bi soruyu soracağım lütfen bilenler tecrübelerini yazsın.
Mani dönemi aşırı cinsel istek olduğu yazıyor heryerde ancak benim eşim manide de depresif dönemde de bunun tam tersi oldu. Sanırım benimle olduğı süreçte ilk atağı evleneceğimiz günden bigün önce geçirdi. (Sevgiliyken her şeyimiz normaldi) O gün yanımda yatmak istemedi bile. Sık sık da böyle devam ediyoruz. 3 yıllık evlilik. Bunları yazmak bile çok zor inanın. Hastalığı bilmesem farklı şeyler düşünüp çoktan ayrılmıştım herhalde bilmiyorum ama bu hastalıkta bu durum normal mi yaşayan var mı? Zaten yaşattıkları zorluklar cabası ama en çok merak ettiğim durum bu çünkü ben de buna göre bir karar vereceğim kendisi mi böyle yoksa hastalıktan mı? İki türlü de zor gerçi.
Dipnot: ilaç kullanmıyor kendisi işkolik. İçerse çalışmasını zorlaştıracağı için
Ben de 11 aylık evliyim 25 günlük bebeğim var
Bugün eşimin içtiği ilaçlara netten baktım
Bipolar olduğunu öğrendim
Nasıl davranacağımı bilmiyorum.
ilaçsız nasıl atlatıyorsunuz bu durumu? kız kardeşim de bipolar ama ilaçları almadığı zaman çok kötü oluyor ilaçsız tüm akli dengesini kaybediyorslm.ben manik depresifim.deneyimleri merak ediyosun..hmm..şimdi bu hastalık nadir görülen bi hastalık ve ben nerde nadir görülen hastalık var, gidip buluyorum:) bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,intiharı düşünmek, intihar planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak..
ismini unuttum bu konu hakkında soru soran arkadasın bunları yazarken ama, hayrola, sorun nedir? deneyimlerim belki yardımcı olmuştur..kendine iyi bak..
benim kız kardeşim öyle mesela. kendini iyi hissettiği an ben iyileştim diyip ilaçlarını bırakıyor ve hastanelik oluyor. çok zor bir hastalık ilaçlarını hiç bırakmadan devam etmesi gerekiyor. birde bipolarlarda birşeyi devam ettirememe olayı mı var? hiçbirşeyin sonunu getirmiyor. herşey yarıda kalıyor.bu hastalığa sahip olan kişiler ilaçlarını asla bırakmamalı ben kendimi iyi hissediyorum diye.
ama ne caredir ki az toparlandıgı anda hasta içmem ben bunları diyerek bir havaya girer.
biz çok çektik bu hastalıkdan arkadaslar. İKİ UCU BOKLU DEĞNEK dedik biz kendi aramızda.
iki uclu bir hastalık zaten.bir dönemde kişi cok enerjik oluyor.alıyorrrr..satıyooooorrr...gruplarr....partilerrrr...renklerr.... diğer dönemde ise o muhabetine doyum olmayan kişi bir kac ayını ateri oynayarak yada cekirdek yiyerek geciriyor.
offfffffffff sustumm darlandımm... bu böyle yazılcak bişi değil.kahve yapıp uzuuuuuuuuuunnn uzunn dertleşmek lazım
Hastanelik olma seviyesi nasıl oluyor desem özel bir soru olur mu acaba? Eşim de bipolar o nedenle soruyorum mani dönemini anlıyorum ama hastaneye yatması gerektiğini nasıl anlayacağım bilmiyorumbenim kız kardeşim öyle mesela. kendini iyi hissettiği an ben iyileştim diyip ilaçlarını bırakıyor ve hastanelik oluyor. çok zor bir hastalık ilaçlarını hiç bırakmadan devam etmesi gerekiyor. birde bipolarlarda birşeyi devam ettirememe olayı mı var? hiçbirşeyin sonunu getirmiyor. herşey yarıda kalıyor.
aklını kaybediyor. yerinde durmuyor sokaklarda pijamalarla geziyor. ama kız kardeşim ilaçlarını bırakıyor ve bir süre sonra böyle oluyor. eşiniz düzenli kullanıyorsa bir sorun olmaz zaetn.Hastanelik olma seviyesi nasıl oluyor desem özel bir soru olur mu acaba? Eşim de bipolar o nedenle soruyorum mani dönemini anlıyorum ama hastaneye yatması gerektiğini nasıl anlayacağım bilmiyorum