Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

bunda 22 yıl önce doktor bir manitam vardı
bir gün arayıp ölmekten korkuyorum herşey üstüme üstüme geliyor dedi
psikiyatra göründüm
manik depresif tanısı koydu ilaç kullanıyorum dedi
o zamanlar bilinmiyordu bu hastalık
ben de doktorya dönemsel kafayı yedi biraz bu ara sandım, ellemedim
sonra dengezilikleri artmaya başlayınca ,ayrıldım .
şimdi çok ünlü bir doktor olmuş ve evlenmemiş
muhtemelen hastalığı devam ediyor ve bu yüzden evlenemiyor
düşünün işte doktorlar bile bazen kendilerine çözüm olamıyorlar
şimdi bipolara bakıyorum belirtilere de ,aynı benim eski manitada vardı.
hatta bana şuan depresif dönemdeymişim demişti
 
slm.ben manik depresifim.deneyimleri merak ediyosun..hmm..şimdi bu hastalık nadir görülen bi hastalık ve ben nerde nadir görülen hastalık var, gidip buluyorum:) bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,intiharı düşünmek, intihar planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak..
ismini unuttum bu konu hakkında soru soran arkadasın bunları yazarken ama, hayrola, sorun nedir? deneyimlerim belki yardımcı olmuştur..kendine iyi bak..
Tıpkı ben yazmışım gibi…
 
selam arkadaslar...ben siteden henuz yeniyim..ve acıkcası bi polar bozukluk tanısı icin uye oldum diyebilirim...sizlerden biraz daha vahim bir farkım var sanırım..benim esimde manik depresif ama sorun bu da diil,cunku 5yasımda ki kızıma da 2senedir bu teshis yakıstırılıyodu..buyumesi beklendi,emin olmak istemedi dr lar( ki cok dr degistirdik) ama suan cok acık...ve mecburen bu yasında ciddi ilaclara basladık...bu ozellikle yetiskin rahatsızlıgı oldugundan, cocuklarda gorulmesi olagan diil...arastırmalara gore dunyada 5 yasında sadece amerikalı 1kız cocuguna bu teshis resmen konmus..ancak 2. sanssız cocuk benim kızım maalesef...anne baba olarak cok cırpınıyor, bilincli olmak adına 2 senedir surekli okuyor arastırıyoruz....cunku kızımın kullandıgı ilaclar degistirme bile yapıldıgı halde hic tesir etmiyor..bu durumda toplum icinde ciddi sorunlar yasıyoruz ve gelisimimiz de cok geride..egitimimizde gecikmeden deva arıyoruz...fikir yorum ve onerilerinize acıgım...simdiden tesekkurler..
Ne gibi hareket ve davranış sergiliyor acaba?
 
Farklı hastalıklar fakat bende Borderline (Sınırda kişilik bozukluğu) var
psikolojik hastalıklar çok çok zor ilk başta bana da bipolar demişlerdi sonra Borderline teşhisi konuldu
tedavi görüyorum ama geçmek bilmiyor
aynı Bipolar daki gibi bazen çok kendimi enerjik hissediyorum bazen de yataktan çıkamıyorum
Bipolardan farkı benim daha kısa süreli duygu değişiklikleri Bipolarda aylarca sürüyormuş

Annem sürekli rabbim psikolojik rahatsızlık kimseye vermesin her hastalık zor ama böylesi daha zor ne yapacağımı bilemiyorum diye ağlıyor
Bence hem bize hem de ailemize Allah yardım etsin
 
Benim abim ablam bipolar ikiside Bakırköy'de yattı daha 2 sene öncesine kadar onlarla beraber yaşıyordum. Çok zor... Ablam bir iyi bir kötü en küçük kelimemizi yanlış anlardı. Abim daha da kötü şiddet uygulayıp beş dakika sonra ağlayarak özür dilerdi. Ben daha fazla dayanamadım ayrı eve çıktım sonra da evlendim. Yani kısaca yaşanılacak bir yani yok benim ailem biraz ağır vakaydi çok detaya girmek istemiyorum ama yüzlerini şeytan görsün.
 
Benim ailemde garip ben kendimde kişilik bozukluğu hastasıyım benim abim ağır vaka Allah sabır versin cidden ben yaşayamadım kaçtım üniye
 
Benim de abim bipolar bir senedir teşhisi kondu.hayatimda hiç bukadar çaresiz hissetmedim kendimi.Allahim yardımcıları olsun.Hastalik çok zor muhakkak onları anlamam mumkun değil nasıl bir ızdırap içinde olduklarını anlamak için milyon tane video izlesem de yasayan bilir elbet ama hasta yakınlarının da enaz onlar kadar çıkmazda olduklarini biz ailece soyleyebiliriz.caresizlik zormus bizi bizden başkası anlamaz...
Merhaba, benim de bu yakınıma bu teşhis kondu. Kardeşimiz nasl düzeldi mi? Benim yakınım şu an berbat durumda depresyonun çok ama çok ilerisi. Onu ilk kez böyle görüyorum ve bana düşman gibi davranıyor elinde değil tabiki. Kendisine zarar vermesinden korkuyoruz
 
Merhaba.Duzelme diye birşey maalesef mümkün değil birgün iyi birgün kötü.Dengede kalmaları çok zor.Atak geçirip çok kötü duruma gelmişti sonrasında iki seneye yakın her günümüz maalesef perişan geçti.Hala atlatamiyoruz kabul edemiyoruz ama yapacak hicbirsey yok.Bu hastalık çekene zor resmen yaşayan ölü oluyorlar ama yakinlarina da zor o acıyı cekislerini izlemek bizi de kahrediyor.Bir dokunsam acısını paylassam sırtındaki yuku alsam biraz olsun bı an olsun mutlu olsa diyorsun ama olamıyor.bu insanlar dışarıya çok rol yapar sanirsinki dünyanın en esprili en umursamaz en mutlu hayatı en dibine kadar keyif içinde yaşıyorlar ama asla öyle değiller.hep bir maske takıyorlar.sizin yakınlık derecenizi bilemem ama birinci dereceden akraba değilse anne baba kardeş cekmek zorunda değilsiniz çünkü inanılmaz kırıcı olabilirler ama bı okadar da uzulurler.kisisel almamalı ana avrat sovseler de bunun hastalıktan olduğunu bilmelisiniz.bu Sabri insan sadece anne babasina ve kardeşine gosterir başka kimseyi bu vebale sokmanın bu derde kendimize ortak etmenin anlamı yoktur.Acil şifalar olsun yakınınıza ve tüm hastalara🌸
 
Merhaba.Duzelme diye birşey maalesef mümkün değil birgün iyi birgün kötü.Dengede kalmaları çok zor.Atak geçirip çok kötü duruma gelmişti sonrasında iki seneye yakın her günümüz maalesef perişan geçti.Hala atlatamiyoruz kabul edemiyoruz ama yapacak hicbirsey yok.Bu hastalık çekene zor resmen yaşayan ölü oluyorlar ama yakinlarina da zor o acıyı cekislerini izlemek bizi de kahrediyor.Bir dokunsam acısını paylassam sırtındaki yuku alsam biraz olsun bı an olsun mutlu olsa diyorsun ama olamıyor.bu insanlar dışarıya çok rol yapar sanirsinki dünyanın en esprili en umursamaz en mutlu hayatı en dibine kadar keyif içinde yaşıyorlar ama asla öyle değiller.hep bir maske takıyorlar.sizin yakınlık derecenizi bilemem ama birinci dereceden akraba değilse anne baba kardeş cekmek zorunda değilsiniz çünkü inanılmaz kırıcı olabilirler ama bı okadar da uzulurler.kisisel almamalı ana avrat sovseler de bunun hastalıktan olduğunu bilmelisiniz.bu Sabri insan sadece anne babasina ve kardeşine gosterir başka kimseyi bu vebale sokmanın bu derde kendimize ortak etmenin anlamı yoktur.Acil şifalar olsun yakınınıza ve tüm hastalara🌸
Merhabalar yazınızı okudum annemde var bu hastalık küçüklüğümden beri. Bir dönem onunla yaşamıyordum,şimdi yine onunla yaşıyorum. Benimle aynı durumu yaşamış kişilerle konuşmaya ihtiyacım var. Bir de birilerinin tecrübelerini dinlemeye. Konuşabilir miyiz?
 
Merhaba,
Sanırım bende de bu rahatsızlık var ama emin değilim.
Annemden bana geçtiğinu düşünüyorum.
Annem hiçbir zaman psikologa gitmedi, dolayısıyla teshis de koyulamadi. Ben bazen çok mutlyken, bir saat sonra çok mutsuz oluyorum. Ayrılık acısı çekiyorum mesela , saatlerce ağlıyorum, sonra bir anda enerji geliyor ing çalışıyorum. Ancak benim sinirimi bozan çok şey oldu.. küçüklüğümden beri annemle mücadele ediyorum. Gerçekten çok yıprandım ve ekonomik özgürlüğümü elime geç aldım.
Belki de bundandır..ama kendimde farkediyorum, terk edilme anında, yada sevgilimle bir hesaplaama anında ben öfke patlaması yaşıyorum..

Ve en önemlisi içimde hep bir boşluk... Hep bir üretme isteği.. internette bipolari sanata yatkinlikla ozdeslestirmisler ve ben sanatla da ilgileniyorum... Hem de ilerliyorum , üretiyorum.
Bir türlü coo mutlu olamıyorum.icimde hep bir kayg ve boşluk hissi. Sanki başka kişiliklerim var bazen tam bir ev hanımıyım evcimenim bazen ele avuca sığmaz eve uğramayan eğlence düşkünü biri .. kim olduğumu bilmiyorum..

Ben kimim ve nasıl bir hayat istiyorum bilmiyorum..
Kafamda o an o insanla ilgili bir düşünce oluyor ve ben buna inanıyorum.. ancak şu var ki çevremdeki dostalrima anlattığımda ,şöyle şöyle oldu da sen bu yüzden böyle düşünüyorsun diyorlar...boşuna değil diyorlar..
Annemle ilgili sorunlarımdan dolayo terapiye başlamistim.. bağımlı kişilik denildi.bana bipolar yada borderline denilmedi..hatta ben kendim sordum internetteki tanımlar ve belirtiler bana uyuyor diye..belki denkendimi psikologa tam anlatamadim çünkü hep annemle olan sorunlar üzerinden ilerledik, ve bilissel davranışçı terapiler ile şemalar üzerinde calistik.ben terapiyi yarım bırakmak zorunda kaldım. Ben bipolar miyim diye soramam elbette size , psikologa git diyeceksiniz..
Ama duygu değişimlerim o kadar hızlı oluyor ki korkuyorum kendimden ve niye böyleyom diye ağlıyorum.. hayatımı keyifli geciremiyorum..uzun süre psikologa da gidemeyecegim..
Lütfen beni anladiysaniz bir yorumda bulunun
 
Merhaba dertleşmek isterseniz yazın. Bu devamlı üretme isteği içinde hep bir boşluğun olması ama bir türlü geçmemesi aynı şekilde bende de var ve annem bipolar. Aynı şekilde hastaneye gitmeyi de reddediyor. Ilk kez yaşadığîm şeylerin aynını birinden duyunca şaşırdım...Bu şeyin bir çözümü olmasını çok isterdim.
 
Merhaba dertleşmek isterseniz yazın. Bu devamlı üretme isteği içinde hep bir boşluğun olması ama bir türlü geçmemesi aynı şekilde bende de var ve annem bipolar. Aynı şekilde hastaneye gitmeyi de reddediyor. Ilk kez yaşadığîm şeylerin aynını birinden duyunca şaşırdım...Bu şeyin bir çözümü olmasını çok isterdim.
Bu insanlar maalesef o kadar zeki oluyorlar ki seni parmağında oynatıyorlar. İstedikleri zaman duzeldim taklidi yapabilirler. Bir hata yapıp ağlayarak af diler 5 dakika sonra çok iyi yapmisim diye kahkaha atarlar. Benim psikolojimi mahvettiler hala atlatamjyorum geceleri çığlık çığlığa kalkiyorum. Aileniz olsa bile bir an önce oradan kaçın. Kendi iyiliginiz için. Hastane mastane boş iş benim abim 8 kere doktorlari iyi davranarak kandırıp her seferinde çıktı. Üstüne bir sürü suç işleyip psikolojim bozuk diyerek hiçbir ceza almadı... Allah'ım dusmanima yaşatmasın.
 
Psikiyatri ailen de psikolojik rahatsızlığı olan var mı demişti bende hepsi demiştim ama doktora giden sadece benim. Bipolar genetik diyorlar olabilir ama ana nokta şu o genetik teki hastalığı üzüntü stres ortaya çıkartıyor. Kötü olaylar ve kötü insanlara aşırı maruz kalınca ortaya çıkıyor. Sadece bipolar değil bir çok normal hastalık da öyle. Bipolar olanlara kızmayın mesela ben mani döneminde yada depresyon kısmında yaptıklarımı düşünüyorum o ben değilim çoklu kişilik gibi sanki şeytan bir süreliğine vücudunun kontrolunü ele geçiriyor. İlaçlar la iyi olunca da diyorsunki vaybe o yaşananlar gerçekmiydi ben mi yaptım.
 
Psikiyatri ailen de psikolojik rahatsızlığı olan var mı demişti bende hepsi demiştim ama doktora giden sadece benim. Bipolar genetik diyorlar olabilir ama ana nokta şu o genetik teki hastalığı üzüntü stres ortaya çıkartıyor. Kötü olaylar ve kötü insanlara aşırı maruz kalınca ortaya çıkıyor. Sadece bipolar değil bir çok normal hastalık da öyle. Bipolar olanlara kızmayın mesela ben mani döneminde yada depresyon kısmında yaptıklarımı düşünüyorum o ben değilim çoklu kişilik gibi sanki şeytan bir süreliğine vücudunun kontrolunü ele geçiriyor. İlaçlar la iyi olunca da diyorsunki vaybe o yaşananlar gerçekmiydi ben mi yaptım.
Hastalığın adını bı dönem moda olarak kullandıgimiz için nekadar yaralayıcı bir rahatsizlik olduğunu anca birinci dereceden hastamiz olunca anladık.Size katılıyorum hastalık genetik olsun olmasın herkes bipolar adayı yeterki sizi o noktaya getirecek bir tetiklenme yaşayın.Cok zor bir hastalık Allahım yardım etsin.Sizlere kizmiyoruz şeker hastasina neden hastasın kanser hastasına neden kansersin demek gibi birşey size kızmak.Sevgi anlayış ve en önemlisi düzenli hayat düzenli ilaç hobi edinmek sosyalleşmek.Herkesin bir sınavı var maalesef...
 
3 gün ilaç kullanmadım bugün okadar sinirliyim ki herkese çatıyorum. Annem ilaçlarını kullanmıyormusun bize saldırıyorsun dedi . Ne kadar güzel bir destek örneği . Birkaç gün önce bu hastalığın insanı intahara sürüklediğini anlatmıştım ama demekki anlamıyor. Bu şekilde bir cümle üzdü
 
3 gün ilaç kullanmadım bugün okadar sinirliyim ki herkese çatıyorum. Annem ilaçlarını kullanmıyormusun bize saldırıyorsun dedi . Ne kadar güzel bir destek örneği . Birkaç gün önce bu hastalığın insanı intahara sürüklediğini anlatmıştım ama demekki anlamıyor. Bu şekilde bir cümle üzdü
Üzmeyin kendinizi sizi anlaması mümkün değil.Biz de uzun süre anlayamadik.Kizdik küstük barıştık sonra okadar çok video izledim okadar çok kitap okudum ki ah dedim canımın yarısı neler yaşıyormussun da biz seni anlayamamışiz.Annenizin de suçu yok siz de ona kızmayın🥰
 
3 gün ilaç kullanmadım bugün okadar sinirliyim ki herkese çatıyorum. Annem ilaçlarını kullanmıyormusun bize saldırıyorsun dedi . Ne kadar güzel bir destek örneği . Birkaç gün önce bu hastalığın insanı intahara sürüklediğini anlatmıştım ama demekki anlamıyor. Bu şekilde bir cümle üzdü
Neden ilaçlarınızı kullanmıyorsunuz. Düzenli ilaç çokk önemli. Dikkat edin dengeler alt üst olmasın. Annenizin de söyleyiş tarzı hoş değil ama endişelenmesi gayet normal🌼
 
X