Dönün evinize, ciddiyim. "Anladım ben hatamı, pişmanım. Zaten annemle de konuştuk, yuva yıkmak bana yakışmaz, yuvamızı yeniden kuralım hiç bunlar yaşanmamış gibi, erimsin, beyimsin" diye gir oradan, yıkama, yağlama, yalvarma ne varsa ver ayarı gir eve. Çocuğunu getirir illa, üzerinden şüphe kalkınca al çocuğunu ve bas git; boşanma davanı da aç ardından. Ancak iyi düşün; nasıl bir adamdır sen bilirsin. Eski konunu bilmiyorum, nereye kadar neler yaşandı; şunu yapmaya çalışırken seni eve oturtup, her gün üzerine kapıyı kilitleyerek gidecek bir adam mıdır; planını yap.
İlla o eve tekrar girer çocuğumu alır çıkarım diyorsan; çilingir numarasına kadar cebine koyup gir.
Sizinle benzer durumları yaşıyor olsak; eşim çocuğu benden kaçırmış olsa ve ben insaniyetlikle aptallık arası bir boşlukta hata yaparak, ellerimle emzirdiğim çocuğu eşime verdiysem, o eve kuzu postuyla girer, çıkarırım çocuğumu. Mahkeme beklemem.