• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bilişsel ve Davranışçı Terapiyle Anksiyete Tedavisi Olanların Paylaşım Alanı

RibbonS .!.:
Geçmiş olsun. Aynen canım böyle sebebini bilmediğim bir şeyin sıkıntısını yaşamaktansa bende ne olduğunu bilmek istiyorum diye
en sonunda psikologa gitmeye karar verdim.
Aynı düşünceler bende de vardı. Ama kim ne der diye düşünmekten vazgeçtim. Herkesin karakteri bir değil ki. Kimi sorununu tek başına atlatır kimi yapamaz destek almaya ihtiyaç duyar. Bence sende geç olmadan ve çekinmeden destek almalısın.

Buarada ben hayatımın her döneminde çoğu sorunumun üstesinden kendim geldim. Güçlüydüm. Ama o gücü kaybettim.
İnşallah bu tedaviler sayesinde eski sağlığımıza kavuşuruz. Hatta burada gelir birbirimize destek oluruz.
Genişletmek için tıkla...

evet canım haklısın cok istiyorum benimde baya sayfa acık onları kapamak istiyorum bende artık neyden kaynaklandığını sorun ne diye artık kararlıyım gidicem..ama psikoloğ ücretleride baya cok diye biliyorum sen psikoloğa ücret ne kadar veriyorsun ücletleri ne durumda
 
KARARSIZZ .!.:
evet canım haklısın cok istiyorum benimde baya sayfa acık onları kapamak istiyorum bende artık neyden kaynaklandığını sorun ne diye artık kararlıyım gidicem..ama psikoloğ ücretleride baya cok diye biliyorum sen psikoloğa ücret ne kadar veriyorsun ücletleri ne durumda
Genişletmek için tıkla...

Bence her sağlıklı bireyin gitmesi gerekiyor diye düşünüyorum. Çünkü istemeden bilinçaltına attıklarımız daha sonrasında daha ağır bir şekilde karşımıza çıkabiliyor. Ben 160 lira veriyorum seans ücreti. Sana da geçmiş olsun canım.
 
RibbonS .!.:
Anladım canım yarın arayayım zaten kötü hissedersen psikiyatriste yönlendiririm demişti. En iyisi sormadan ilaç kullanmamak.
Tavsiyeler işe yarıyor ama bazıları ne yazık ki reklam amaçlı yapılıyor. İnsanların bu aciz durumlarından bile faydalanmaya çalışanlar var ne yazık ki.. Keşke insanlar gerçekten doğru tavsiyelerde bulunsalar da gerçekten bu rahatsızlığı yaşayanlara faydası olsa..

Ama ben yazmayı düşünüyorum. Umarım güzel sonuçlar alırım ve samimiyetle tavsiye edebilirim doktorumu..
Genişletmek için tıkla...

inşallah canım sen yeter ki iyi olacağına inan doktoruna güven buna inanmakla yolun yarısına geliyorsun zaten. ben bu defa çok inandım ve şükürler olsun ki çoğu şeyi atlattım.eminim ki seninde öyle olucak. peki ilaç işini ne yaptın, konuştun mu doktorunla?
 
Eve ödevler veriyor Psikoterapistler demişsiniz kızlar, nasıl ödevler bunlar? Birde ben kendi durumumu anlatmak istiyorum ama bu başlıkla uygun olmaz sanırım.
 
merhaba canım bende 3 seneyi aşkındır anksiyete tedavsi görüyorum.sadece ilaç görüyordum ancak 3 keredir terapiye gidiorum ve beni rahatlatıyor.artık ilaçları bırakmak istiyorum ancak dediğin gibi atak geçirmekten korkuyorum.ama dozunu azaltarak kesmeyi deniycez.iyi düşün canım,inan anlıyorum çok zor beynimize müdahale etmek ama korkarak beynimize bu sinyalleri kendimiz veriyor ve çarpıntı vb durumları yaşıyoruz.saçma düşünceler hepsi ve iyi olucazzz
 
fburcu .!.:
merhaba canım bende 3 seneyi aşkındır anksiyete tedavsi görüyorum.sadece ilaç görüyordum ancak 3 keredir terapiye gidiorum ve beni rahatlatıyor.artık ilaçları bırakmak istiyorum ancak dediğin gibi atak geçirmekten korkuyorum.ama dozunu azaltarak kesmeyi deniycez.iyi düşün canım,inan anlıyorum çok zor beynimize müdahale etmek ama korkarak beynimize bu sinyalleri kendimiz veriyor ve çarpıntı vb durumları yaşıyoruz.saçma düşünceler hepsi ve iyi olucazzz
Genişletmek için tıkla...

Sana da çok geçmiş olsun canım. Aynen yanlış düşünce tarzından kaynaklanıyor bu rahatsızlık.. Psikoterapi sayesinde daha olumlu ve mantıklı düşünebileceğiz. Doktorum olumlu düşünmenin öğrenilebilir olduğunu söyledi. Bende inanıyorum hem kendime hem size :)
İnşallah hep beraber atlatacağız bu rahatsızlığıda..
 
mvmv .!.:
inşallah canım sen yeter ki iyi olacağına inan doktoruna güven buna inanmakla yolun yarısına geliyorsun zaten. ben bu defa çok inandım ve şükürler olsun ki çoğu şeyi atlattım.eminim ki seninde öyle olucak. peki ilaç işini ne yaptın, konuştun mu doktorunla?
Genişletmek için tıkla...

İnanıyorum canım inşallah atlatacağız bu rahatsızlığı.. Hep söylüyorum Rabbim dermansız dert vermesin. İlaç için aramadım tekrardan canım önerse bile reçetesiz alamayacağım için ayın 23ünü beklemeye karar verdim. 23.de psikiyatriden randevu almıştım zaten.
Randevudan sonra herşey daha da netleşir artık.
 
Dün psikiyatri randevum vardı. Gittim ve gelişmeleri paylaşayım dedim.
Açıkcası 1 haftadır çok iyiydim hatta psikiyatriste gitmemeyi bile düşündüm.
Ama riske girmekten korktuğum için gittim.
Devlet hastanesindeydi randevum. Bende ki anksiyetenin psikoterapi için çok uygun olduğunu yine bulunduğu
devlet hastanesinde de psikoterapi için randevu almamı söyledi. Ama randevunun aylar sonra geleceğini söyledi.
Dediği gibi yaklaşık 1 sene sonra arayacaklarmış beni :ssz:

Neyse zaten özel gittiğim ve psikoterapiye başladığım bir psikoloğum var 1 sene içinde ki duruma göre netleşir.
Şimdilik devlet hastanesinde psikoterapi hayal.

Ayrıca ilaç kullanmak istemiyordum ama anksiyete bozukluklarında ilaçla tedaviye başlamamız şart dedi.
Prozac yazdı fakat 1.5 aydır depolarda olmaması sebebiyle prozac bulamadım ve muadili Fulsac'ı verdiler.
Dün gece ilk ilacımı korka korka içtim. Sabahta korkuyla uyandım. Sanırım ben ilaç içmekten ciddi derecede korkuyorum.
Sabah çok gergindim ama şimdi daha iyiyim.
Bakalım umarım yararını görürüm.

Bu arada benim gibi ilaç içmekten korkup sonra alışıp rahatlayanlar var mı?
 
RibbonS .!.:
Dün psikiyatri randevum vardı. Gittim ve gelişmeleri paylaşayım dedim.
Açıkcası 1 haftadır çok iyiydim hatta psikiyatriste gitmemeyi bile düşündüm.
Ama riske girmekten korktuğum için gittim.
Devlet hastanesindeydi randevum. Bende ki anksiyetenin psikoterapi için çok uygun olduğunu yine bulunduğu
devlet hastanesinde de psikoterapi için randevu almamı söyledi. Ama randevunun aylar sonra geleceğini söyledi.
Dediği gibi yaklaşık 1 sene sonra arayacaklarmış beni :ssz:

Neyse zaten özel gittiğim ve psikoterapiye başladığım bir psikoloğum var 1 sene içinde ki duruma göre netleşir.
Şimdilik devlet hastanesinde psikoterapi hayal.

Ayrıca ilaç kullanmak istemiyordum ama anksiyete bozukluklarında ilaçla tedaviye başlamamız şart dedi.
Prozac yazdı fakat 1.5 aydır depolarda olmaması sebebiyle prozac bulamadım ve muadili Fulsac'ı verdiler.
Dün gece ilk ilacımı korka korka içtim. Sabahta korkuyla uyandım. Sanırım ben ilaç içmekten ciddi derecede korkuyorum.
Sabah çok gergindim ama şimdi daha iyiyim.
Bakalım umarım yararını görürüm.

Bu arada benim gibi ilaç içmekten korkup sonra alışıp rahatlayanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...

Ribbons canim burda misin bilmiyorum ama senle ayni durumdayiz. Bana da teshis 3 hafta once kondu. En azindan neyim oldugunu bilmek beni rahatlatti baslarda cildiracak gibiydim. 1 hafta ativan kullandim bitaktim. Psikologuma sordum sen ilacla iyulesecegim dersen iyilesirsin ama ilac herkes icin sart degil demisti. Esimle bebek dusundugumuz icin kendimi slktlm ilaca baslamadim. Terapiye 3 haftadir gidiyorum baya iyiyim asl8nda sadece sabahlari uyandiktan sonraki ilk bi kac saat cok kotu oluyorum o da azalmaya basladi. Hicbisey yiyemedigim icin halsizlikten oluyodum. Midem cok kotuydu, gene doktora gittim o da tamamen psikolojik dedi istah surubu yazdi sukur 3 gundur yiyebiliyorum acikiyorum insan mutlu oluyor. Bu bir hastalik degil once bunu bil. Beynimiz yorulmus error veriyor diye dusun. Gecici bir durum yani. Psikologum ilacini icip terapisine devam edip ev odevlerini yapan biri kesinlikle iyilesir dedi bana. Ben de doktor sanirim hic gecmeyecek hayatim kaydi bnm demistim. Dedi ki yahu sizofreni gibi rahatsizliklar bile tedavi edilebiliyor artik bu mu gecmeyecek:) dusun hersey kafamizda aslinda. Ben durup dururken ya anneme babama bisey olursa diye daraliyorum. Halbuki iyiler sagliklilar ama oladabilir aslinda hayat bu dunya fani olum hepimizin yolunda bi kabul edebilsek hepsi gececek. Biraz da bunlarin manevi zayifligim oldugunu dusundum. Cok daralinca namaz kiliyorum dua okuyorum cok iyi geliyor. Sunu dusun biraz zaman alacak ama gececek yine mutlu olacagiz daha cok genciz:) insanlar 99 depreminde tek gecede ailelerinin tamamini kaybettiler su an onlarin icinde bile nirmal mutlu hayatlari olan cok insan var. Zaman herseyi iyilestirir. Rabbim sabrimizi arttirsin.
 
ben de aynı şikayetlerden musdariptim, çünkü çok acı bir kaza yaşamıştım, kaza sonrası panik ataklarım başladı, ilk başta kendim aşmaya çalıştım hatta aştım da ... ama sonra seneler sonra tekrardan daha yoğun şekilde başladı..sonunda terapi almaya karar verdim..iyiki de öyle düşünmüşüm, kendime işkence ediyomuşum resmen, benim psikologum hem bilişsel terapi hem de emdr kullandı..bi kere ben psikologuma cok guvendim, uzmanlığına ve insanlığına..tabi bu da zaman alıyo..herşey adım adım gelişti şimdi terapiyi baştan sona aktaramam ama şunu çok net söyleyebilirim ki bu sorun sandığımızdan çok daha yaygın.. psikologlar bunun okulunu okuyor yapılan tonlarca araştırma deney var..sadece ben yaşıyorum sandığım şey gayet tedavi edilebilir bi durummuş, toplam 15 seans surdu benm terapim, bunun 8 seansı emdr ile gecti.. üzerinden 8 ay geçti hala iyiyim çok şükür atak geçirmekten de hiiç korkmuyorum, o günler geride kaldı
 
nazarkizim .!.:
Ribbons canim burda misin bilmiyorum ama senle ayni durumdayiz. Bana da teshis 3 hafta once kondu. En azindan neyim oldugunu bilmek beni rahatlatti baslarda cildiracak gibiydim. 1 hafta ativan kullandim bitaktim. Psikologuma sordum sen ilacla iyulesecegim dersen iyilesirsin ama ilac herkes icin sart degil demisti. Esimle bebek dusundugumuz icin kendimi slktlm ilaca baslamadim. Terapiye 3 haftadir gidiyorum baya iyiyim asl8nda sadece sabahlari uyandiktan sonraki ilk bi kac saat cok kotu oluyorum o da azalmaya basladi. Hicbisey yiyemedigim icin halsizlikten oluyodum. Midem cok kotuydu, gene doktora gittim o da tamamen psikolojik dedi istah surubu yazdi sukur 3 gundur yiyebiliyorum acikiyorum insan mutlu oluyor. Bu bir hastalik degil once bunu bil. Beynimiz yorulmus error veriyor diye dusun. Gecici bir durum yani. Psikologum ilacini icip terapisine devam edip ev odevlerini yapan biri kesinlikle iyilesir dedi bana. Ben de doktor sanirim hic gecmeyecek hayatim kaydi bnm demistim. Dedi ki yahu sizofreni gibi rahatsizliklar bile tedavi edilebiliyor artik bu mu gecmeyecek:) dusun hersey kafamizda aslinda. Ben durup dururken ya anneme babama bisey olursa diye daraliyorum. Halbuki iyiler sagliklilar ama oladabilir aslinda hayat bu dunya fani olum hepimizin yolunda bi kabul edebilsek hepsi gececek. Biraz da bunlarin manevi zayifligim oldugunu dusundum. Cok daralinca namaz kiliyorum dua okuyorum cok iyi geliyor. Sunu dusun biraz zaman alacak ama gececek yine mutlu olacagiz daha cok genciz:) insanlar 99 depreminde tek gecede ailelerinin tamamini kaybettiler su an onlarin icinde bile nirmal mutlu hayatlari olan cok insan var. Zaman herseyi iyilestirir. Rabbim sabrimizi arttirsin.
Genişletmek için tıkla...

Haklısın canım aslında her şey düşüncelerimizde başlıyor ve bitiyor. Yazdıkların içimi rahatlattı. Çünkü hastalık öyle bir şey ki sadece ben yaşıyorum kimse anlayamaz gibi geliyor ama aslında o kadar çok kişi var ki bu derdi çeken. Ve yalnız olmadığımı, bu rahatsızlığı atlatacağımı bilmek bile güç veriyor.
İlacı kullanmaya başladıktan 1 hafta sonra ilk defa sıkıntısız uyandım. Kaygılarım o kadar değişken ki 2 gün endişe ettiğim şey için 3. gün ben niye bu kadar endişelenmişim ki diyorum ama o an da bunu kabullenemiyorum. Zamanla atlatıcaz inşallah. Bu arada gün içerisinde Ya Kuddüs ve 7 kere İnşirah suresini okuyorum. Okuduktan sonra içime dolan huzuru hissedebiliyorum. Sende oku canım Rabbim dermansız dert vermesin.
 
cycling .!.:
ben de aynı şikayetlerden musdariptim, çünkü çok acı bir kaza yaşamıştım, kaza sonrası panik ataklarım başladı, ilk başta kendim aşmaya çalıştım hatta aştım da ... ama sonra seneler sonra tekrardan daha yoğun şekilde başladı..sonunda terapi almaya karar verdim..iyiki de öyle düşünmüşüm, kendime işkence ediyomuşum resmen, benim psikologum hem bilişsel terapi hem de emdr kullandı..bi kere ben psikologuma cok guvendim, uzmanlığına ve insanlığına..tabi bu da zaman alıyo..herşey adım adım gelişti şimdi terapiyi baştan sona aktaramam ama şunu çok net söyleyebilirim ki bu sorun sandığımızdan çok daha yaygın.. psikologlar bunun okulunu okuyor yapılan tonlarca araştırma deney var..sadece ben yaşıyorum sandığım şey gayet tedavi edilebilir bi durummuş, toplam 15 seans surdu benm terapim, bunun 8 seansı emdr ile gecti.. üzerinden 8 ay geçti hala iyiyim çok şükür atak geçirmekten de hiiç korkmuyorum, o günler geride kaldı
Genişletmek için tıkla...

Çok geçmiş olsun ne güzel atlatmışsın. Emdr'i buradan bi arkadaşımda tavsiye etti kendisi çok faydasını görmüş bende gitmeyi düşünüyorum. İnşallah bizlerde atlatacağız. Çok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığın için. Bu rahatsızlığı atlatmış insanlarla konuşmak inan güç veriyor.
 
Kizlar dun rahatsizlik basladiktan sonra ilk kez sehir disina ciktik esimle gezmek icin. Sabahlari ve ogleye kadar boyle oluyor bende yine dunya o kadar yabanci ve korkunc gozuktu ki gozume. Esimle once yemege gittik. Icim daraliyor panikliyordum. Ordan cay icmeye bir yere gittik. Kendimi ne kadar telkin etsem de icimdeki o huzursuzlugu atamadim. Sicak biseyler ictik muhabbet ederken ederken baktim gecivermis. Anladim ki bu derde en iyi gelen sey sohbet muhabbet kafa dagitma. Ve eve donelim demedim kendimi tuttum. Bence bu benim guzel bi basarimdi aksam mutlu oldum. Suan hala sehirdisindayiz ve ben daha iyiyim. Size bir soru? Kisisel bakiminizi ihmalediyormusunuz su aralar?
 
RibbonS .!.:
Çok geçmiş olsun ne güzel atlatmışsın. Emdr'i buradan bi arkadaşımda tavsiye etti kendisi çok faydasını görmüş bende gitmeyi düşünüyorum. İnşallah bizlerde atlatacağız. Çok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığın için. Bu rahatsızlığı atlatmış insanlarla konuşmak inan güç veriyor.
Genişletmek için tıkla...



evet biliyorum, sen güvenebileceğin bir terapist bul ve pes etmeden işi uzmanına bırak, sana iyi hissettiren şeyleri de yapmaktan vazgeçme, umarım en kısa zamanda şifa bulursun;)
 
nazarkizim .!.:
Kizlar dun rahatsizlik basladiktan sonra ilk kez sehir disina ciktik esimle gezmek icin. Sabahlari ve ogleye kadar boyle oluyor bende yine dunya o kadar yabanci ve korkunc gozuktu ki gozume. Esimle once yemege gittik. Icim daraliyor panikliyordum. Ordan cay icmeye bir yere gittik. Kendimi ne kadar telkin etsem de icimdeki o huzursuzlugu atamadim. Sicak biseyler ictik muhabbet ederken ederken baktim gecivermis. Anladim ki bu derde en iyi gelen sey sohbet muhabbet kafa dagitma. Ve eve donelim demedim kendimi tuttum. Bence bu benim guzel bi basarimdi aksam mutlu oldum. Suan hala sehirdisindayiz ve ben daha iyiyim. Size bir soru? Kisisel bakiminizi ihmalediyormusunuz su aralar?
Genişletmek için tıkla...

Pes etmeyip eve dönmemen çok büyük bir adım senin için. Bende başlarda kendi mi sürekli telkin ediyordum. Ne kadar huzur bozucu ve yorucu olduğunu bilirim. Ama son zamanlarda aman ne olucak ki ya da ne olursa olsun diyorum :) Ve geçip gidiyor. Bence bu rahatsızlıkta telkinden ziyade oluruna bırakmak daha rahatlattı beni. Çünkü kendimi sürekli telkin ederken aslında bu rahatsızlığı bilinçaltıma iyice yerleştirdiğimi farkettim.
Mesela benim ilk rahatsızlandığımdan 1 hafta sonra falan vapura binmem gerekti hemde tek başıma. Daha binmeden başladım kafamda kurmaya nerdeyse pes ediyordum ki etmedim. Bindim ve tabi ki hiç birşey olmadı :) O gün pes edip binmeseydim eminim bir daha binemezdim. Eski güçlü zamanlarımı düşünüyorum. Sende öyle yapmaya çalış canım. İnan gerçekten iyi hissetmeye başlıyorsun.

Buarada kişisel bakımımı ihmal etmiyorum ama eskiden bakkala bile makyajsız gitmeyen ben şimdi makyajsız şehir dışına bile giderim. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor bu rahatsızlığım başladığından beri. Geçicek ama inanıyorum :)

Bende birde bayılma sıkıntısı var. Uzun zamandır olmuyordu geçen sabaha karşı annemin sesine uyandım rahatsızlanmış bembeyaz olmuş bayılmak üzereydi ama annem o haldeyken ben bayıldım :14: Sinir oluyorum artık kendime :47:

Şu rahatsızlıklardan bi kurtulalım yeniden doğmuş kadar sevinicem :31: Birbirimize destek olarak atlatıcaz inşallah :nazar:

 
RibbonS .!.:
Pes etmeyip eve dönmemen çok büyük bir adım senin için. Bende başlarda kendi mi sürekli telkin ediyordum. Ne kadar huzur bozucu ve yorucu olduğunu bilirim. Ama son zamanlarda aman ne olucak ki ya da ne olursa olsun diyorum :) Ve geçip gidiyor. Bence bu rahatsızlıkta telkinden ziyade oluruna bırakmak daha rahatlattı beni. Çünkü kendimi sürekli telkin ederken aslında bu rahatsızlığı bilinçaltıma iyice yerleştirdiğimi farkettim.
Mesela benim ilk rahatsızlandığımdan 1 hafta sonra falan vapura binmem gerekti hemde tek başıma. Daha binmeden başladım kafamda kurmaya nerdeyse pes ediyordum ki etmedim. Bindim ve tabi ki hiç birşey olmadı :) O gün pes edip binmeseydim eminim bir daha binemezdim. Eski güçlü zamanlarımı düşünüyorum. Sende öyle yapmaya çalış canım. İnan gerçekten iyi hissetmeye başlıyorsun.

Buarada kişisel bakımımı ihmal etmiyorum ama eskiden bakkala bile makyajsız gitmeyen ben şimdi makyajsız şehir dışına bile giderim. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor bu rahatsızlığım başladığından beri. Geçicek ama inanıyorum :)

Bende birde bayılma sıkıntısı var. Uzun zamandır olmuyordu geçen sabaha karşı annemin sesine uyandım rahatsızlanmış bembeyaz olmuş bayılmak üzereydi ama annem o haldeyken ben bayıldım :14: Sinir oluyorum artık kendime :47:

Şu rahatsızlıklardan bi kurtulalım yeniden doğmuş kadar sevinicem :31: Birbirimize destek olarak atlatıcaz inşallah :nazar:
Genişletmek için tıkla...

Canim benim psikologum da demisti ki kendini kotu hissettiginde bununla savasma oluruna birak. Birak beyninin bi kosesinde devam etsin. Hatta bi ara sabahlari kas spazmiyla uyaniyodum ter, dehset hissi, bulanti filan. Doktor dedi ki bunlar gecsin diye sakin ugrasma. Yataginda sakince nefes al o esnada ne hissettigine yogunlas sanki deney yapiyomus gibi. Gercekten ise yaradi o geceyarisi korkulari gecti. Sabah yine kotu uyaniyorum ama gun gectikce azaliyor sanki.
Ben 2 ay oncesine kadar cok havali suslu bi kizdim. Bazen nazara geldigimi dusunuyorum. Vasat biriyken makyajla giyimle guzel gibi gorunuyosun millet seni birsey saniyor. O yuzden zaten bu aralar hic icimden gelmedigi icin makyaj sac bas ugrasmiyorum. Hem halim yok hem de insanlar gercek halimi gorsun de nazar etmesinler artik:)

Bayilma hissiyati ara ara bana da geliyor ama uykudan ani uyanmissindir biraz da ondandir. Sende anemi b12 eksikligi filan var mi? Doktor bana b12 ignesiyle magnezyum hapi yazdi onlarin eksikligi depresyona neden oluyomus. Cok umursama bayilirsin da bayilirsin canim dunyanin sonu degil. Dert etme kendine.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back