Bilişsel ve Davranışçı Terapiyle Anksiyete Tedavisi Olanların Paylaşım Alanı

Gemini23 .!.:

terapi yöntemi ilaçtan kat kat daha iyi yöntemdir gibi geliyor bana eger durum çok çok ağır değilse... çünkü ilaç iyi eder evet ama tamamen iyileştirmez kullanmadığın zamanlarda tekrar nükseder. ama terapiyle düşüncelerin değişir hislerin değişir e dogal olarak saglığında olumlu yönde değisir. sorun zaten yanliş düşünme şekillerinden kaynaklanıyor bunuda değiştirdigin zaman ilaca bile gerek kalmıyor. bende yaşadım ama çok cok agır degildi agır oldugu zamanlarda oldu tabi. terapi görmedim ama kendi kendime terapi yaptım :) dr david burnsun iyi hissetmek kitabını aldım tavsiye ederim ben daha kitabı bitirmeden baya etkili oldu. suan Allaha şükür hiç bir sorunum yok ne ilaç ne terapi. sende en yakın zamanda atlatırsın inşallah geçmiş olsun :)

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel kendin üstesinden gelebilmişsin bu durumun. Yazdıklarında çok haklısın. Şu yanlış düşünce şeklimi bir değiştirebilsem
Evet ilaçların sağladığı geçici mutluluğu değil devamlı ve bilinçli bir şekilde olumlu düşünebilmek istiyorum. İlk terapiye girdim
haliyle ruh halimde çok büyük değişiklikler olmadı. Gerçi mucize de beklemiyorum fakat bu yöntemin işe yarar olduğunu duymaya ihtiyacım var..

Bu arada tavsiye ettiğin kitabı bende aldım ama kitabın başlarında
genelde depresyon hastaları için öneriler var gibi geldi ayrıca anlatım o kadar esnek ki açıkcası okurken çok sıkılıyorum.
Şuan 65. sayfadayım ve kitabı alalı 2 ay oldu nerdeyse..
Kitabı çok inanarak almıştım ama şuan da hiç hevesim kalmadı ama zor da olsa okumaya devam edicem.
Teşekkür ederim.

mvmv .!.:

anksiyete sadece ilaçla tedavi olamayacağı gibi bence ilaçsız da olmaz. anksiyetnin seviyesne göre eğer doktorun önerirse mutlaka ilaç kullanmanı tavsiye ederim. çünkü terapi sürecide çok kolay geçmiyor. geçmişte yaşanan herşey ortaya çıkyor , bilinç altın boşalıyor doktorununda dediği gibi olayları tekrar yaşayıp o zaman veremediğin tepkileri veriyorsun. ve aynı şeyleri yaşamak insanı tabidide tekrar atak geçirecek duruma getirebiliyor. sürekli ilaç kullanmak istemiyorsan xanax gibi anlık ilaçlarda kullanabilrsin. atak geçireceğini hissetiğin zaman alırsın. zaten 20 dakika içinde etki ediyor. ama tabi xanaxı sürekli kullanmanı tavsiye etmem. sadece sıkıştığın anlarda kullanmalısın. bu arada bilişsel ve davranışçı terapi dediğin nedir? ben şu anda psikodramayla tedavi oluyorum. bunun gibi bşeymi? bu arada bendeki sorunda sendekinin aynısı. ve bende aynen senin düşündüklerini düşünüyordum. kaçışım olmayan ortamların hiçbirinde bulunamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

KARARSIZZ .!.:

canım bende ansiyeteden muzdaribim ilaç kullanma taraftari değilim bende konuşmaya sorunumun ne olduğuna neden kaynaklandığını bilmek istiyorum psikoloğa gitmek istiyorum bende gerci gitmeyede cekiniyorum herkez cok ciddi bir sorunun mu var gibi düşünsün istemiyorum aileme bile güçsüz görünmek istemiyorum ama mutsuzum içim hiç huzurlu değil..

Genişletmek için tıkla...

RibbonS .!.:

Öncelikle çok geçmiş olsun. Kısacası psikoterapi canım. Dün çok panik halinde olduğum için kısa bir meditasyon gibi başladık rahatlamam açısından.. Bende ilaç kullanmak istemiyorum fakat gerekli sanırım. Çünkü sabahtan beri içimde ki huzursuzluk bir türlü geçmek bilmiyor.
Xanax doktor kontrolünde alınması gereken bir ilaç sanırım. Bende aynı senin dediğin gibi panik durumumda beni sakinleştirebilecek ama
devamlı kullanmak zorunda olmadığım bir ilaç kullanmak istiyorum.

Bu arada psikodramıyı ilk defa duyuyorum bu nasıl bir yöntem?

Genişletmek için tıkla...

mvmv .!.:

psikodrama çok yeni bir yöntem. bi şekilde dramayla çözülüyor. ama sadece dramada değil. çk değişik teknikler kullanılıyor. insanın kendisini görmesini sağlıyor. garip bir şey aslında ama çok etkili. bende çk şeyi değiştirdi ama daha tamamen geçmiş değil. ben ilk defa 2 sene kadar önce yakalandım anksiyeteye. ki benim hayatımda yolunda gitmeyen hiçbirşey yokken bir toplantıda aniden atakla başladı. acile gittim psikolojik dedi. ben inanmadım ama devam edince psikyatriyede gittim. ve sonuç anksiyeteye yakalanmıştım. çk zor günlerdi sokağa bile çıkmaya korkuyordum. ben öğretmenim okula bile gidemedim sevk aldım, izin aldım, rapor aldım. neyseki yaza denk geldi çok zorlanmadım sonrasında. ilaç kullandım ben. cipralex diye bir ilaç. düzeltti bir çok şeyi. öyle sandım en azından. 6 ay sonra bıraktım. otobüsede binebiliyodum herşeyi yapabiliyodum eskisi gibi. ama sonra ekim başı gibi eşimle trafikte kaldık. ve tekrar atak geçirdim. sonrası ise psikolog artı ilaç.bu defa ilaç kullanmak istemiyordum senin gibi ama doktor kullanmamı söyledi. söylemese bile kullanamadan yapamazdım. seni çok iyi anlıyorum canım. o iç huzursuzluğu, atak geçirme korkusu çok kötü. ama bence daha fazla kötü atak anıları biriktirmek istemiyosan ialç kullanmanı tavsiye ederim. ya da geçici anlık ilaçlar kullan. ama bence ilaca doktorun karar versin. bu arada bu hastalık bir gün biticek en azından çözümsüz değil, ölümcül değil. daha ne hastalıklar var. zamanla atak anlarında ne yapacağını ve atak anlarını nasıl önleyeceğini öğreneceksin. merak etme geçicek hepsi. rahat bir nefes alıcaksın zamanla.

Genişletmek için tıkla...

Ben normalde sakin bir insanım ama mesela annemi aradım telefonu açmadığı zaman hemen senaryo yazmaya başlardım. Ne kadar kötü şey varsa düşünürdüm. Gerçi bunlar yaşanmışlıkların birikimi oldu.
Bende de ilk defa gireceğim ortamda ya atak gelirse ve ben orda duramazsam diye başladı. 1.5 ay önce işe başladım. İşe başladığım ilk gün dedim yok ben gidemicem Aslında gittiğimde bir şey olmayacak biliyorum ama işte düşünerek kendimi rahatsız ettim. Ama zorladım kendimi. Dedim ya hep telkin halindeyim o günde öyle işe başladım hiç birşey de olmadı.

Bende hep daha kötüsünü düşünüyorum diyorum çaresiz değil neler var Allah korusun. Ama sizde biliyorsunuz çok yorucu sürekli zihnimizi meşgul etmek zorunda olmak.

Mesela geçen ay ki atağımdan sonra ertesi günü grip oldum. Aslında vücudumda ki değişikliğin sebebi hasta olacak olmammış sanırım yani ben öyle düşünüyorum. Ama o halsizliği vücudum bir atak olarak algılıyor sanırım.

Birde aşırı bi unutkanlık var bende. Öyle bi unutuyorum ki sanki hiç olmamış gibi hayal meyal hatırlıyorum bazı şeyleri. O da yine sanırım zihnimi çok yorduğumdan kaynaklanıyor.

Psikologuma sordum terapinin seyrine göre gerek görürse seni psikiyatriste yönlendiririm dedi. Bakalım ne karar vericek. Ama bende en azından atak olacağını hissettiğimde kullanabileceğim bir ilaç istiyorum.

Peki kullanılan ilaçlar günlük hayattı etkiliyor mu? Sürekli gülen bi yüzle de gezmek istemiyorum. Mesela ablam 5 sene önce bu rahatsızlığı yaşamıştı. Kullandığı ilaçlar çok fazla unutkanlık yapmıştı. Eğer öyle olursa iş yerimde sıkıntı yaşarım.

boscerceve .!.:

Bende de yaklaşık 2 sene önce bi gece yarisi basladi anksiyete, ilk bi kaç gun çok yoğun yaşadım sonra dr a gittiğimde atıvan diye bi ilac verdi, (kaygıyı hafifletmek icin bi sakinleştirici,)bide 1 tane daha verdi yanıma tekrar kötü olursam diye.icmesemde o ilacin yanimda olmasi bana uzun bi sure guc verdi, ben uzun vadede ilac kullanmak istemedim hiç bi zaman çünkü bebek sahibi olmak istiyorum.anksiyete tamamiyle beynin oyunu bence, düşüncelerimizle yaşıyoruz bu hastalığı.bende yaklaşık 3 aydır psikoterapi tedavisi görüyorum, hatta az önce geldim doktordan,benim anksiyeteden de önce sosyal fobim vardı, daha çok onu yenmek icin gidiyorum dr a,ama bu hastalıklar hep birbiriyle bağlantılı, bende olmadık yerlerde kaygi duyarım diye de korkuyorum aslında ama yapicak bisey yok.bence terapiye devam etmek lazim sonucta karşımızdaki insanlar bu isin eğitimini almışlar, bunun bi tedavi şekli olduğunu söylüyorlar yaşayıp görücez artık, inşallah herkes çare bulur

Genişletmek için tıkla...

RibbonS .!.:

Geçmiş olsun. Aynen aslında zihnimizde kendi yarattığımız bir rahatsızlık bu. Ama bunun bilincinde olupta engel olamamak çok can sıkıcı.
Sürekli araştırıyorum psikoterapi ile birlikte ilaç tedavisi olursa tekrarlama olasılığı çok azmış. Umarım bizde kurtulucaz bu durumdan.

Ben tedavi süresince yaşadığım gelişmeleri yazmayı düşünüyorum. Sizde yazarsanız hem birbirimize hemde bu rahatsızlığı yaşayan insanlara yardımcı olmuş oluruz.

Bu arada 3 aydır psikoterapi tedavisi görüyorsun. Gelişmeler nasıl ve ne yönde bu konuda yardımcı olursan sevinirim.
Geçmiş olsun tekrardan.

Genişletmek için tıkla...

boscerceve .!.:

Unutkanlık bende de çok fazla, sanırım dediğin gibi beynimizin çok dolu ve yorgun oluşundan.ben psikoterapiye baslayali 3 ay oldu ama bu 2.doktorum ilk doktorum gitti, tam alışmış kendimi anlatımisken tayini cikmis, ama nasip ışte sanırım şimdiki doktor daha iyi gibi bakalım zamanla görücez.ev ödevleri veriyor onları yapmam gerek tabi buda benimle alakalı 15 gunde bi randevu veriliyor, yavaş yavaş yani ilerleme olacak.gidip geldikçe anlatırım burda yaşadıklarımı.sizede gecmis olsun

Genişletmek için tıkla...

boscerceve .!.:

Unutkanlık bende de çok fazla, sanırım dediğin gibi beynimizin çok dolu ve yorgun oluşundan.ben psikoterapiye baslayali 3 ay oldu ama bu 2.doktorum ilk doktorum gitti, tam alışmış kendimi anlatımisken tayini cikmis, ama nasip ışte sanırım şimdiki doktor daha iyi gibi bakalım zamanla görücez.ev ödevleri veriyor onları yapmam gerek tabi buda benimle alakalı 15 gunde bi randevu veriliyor, yavaş yavaş yani ilerleme olacak.gidip geldikçe anlatırım burda yaşadıklarımı.sizede gecmis olsun

Genişletmek için tıkla...

mvmv .!.:

seninle ne kadar çok aynı şeyleri yaşamışız. okuyunca şaşırdım. ilaçların hepsi günlük hayatı etkilemiyor. mesela cipralex beni çok umursamaz yapmıştı. dünya umrumda değildi ve sürekli gülüyodum dediğin gibi. ama şimdi lustral kullanıyorum. çok hafif bir ilaç. hamileliğin ilk üç ayından sonra bile kullanılabiliyor. ve yanımda xanax taşıyorum. kendimi güvende hissediyorum olurda atak geçirirsem diye. xanax yeşil reçeteli bir ilaç. alkolla aldığında halüsinasyon görüyorsun. ama hiçbir zarar yok. dediğim gibi hemen etki gösteriyor. alışkanlık yapmıyor. ama her gün kullanmamak kaydıyla.

sen çok doğru yoldasın. ben ilk hastalandığımda psikoloğa bir seans gittim. ama o zamanlar dışarı çıkmaya korkuyordum ve gitmeyi bıraktım. aman ilaçlada tedavi olurum dedim. ama kesinlikle olmuyor. fakat ilacında şart olduğunu düşünüyorum. çünkü horman dengesi sağlanmalı. şimdi ise yaklaşık 8 seanstır doktora gidiyorum ve çok şey değişti. yaşantım değişti. duruşum değişti, düşüncelerim değişti. mesela ilk rahatsızlıkta 20 kilo almıştım. ama bu ilacın etkisi değilmiş sonradan öğrendim. bu sefer ise kilo almadım. tam iştahım açılmıştıki terapiyle bunu durdurdu doktor. bende daha çok oral dönemle ilgili sorunlar varmış ve hastalık dönemlerinde o yüzden iştahım açılıyormuş. mesela artık çok planlı biri değilim oluruna bırakıyorum herşeyi. araba korkum bitti artık eşimi araba kullanırken yönlendirmiyorum. artık sürekli dışarı çıkmak okula gitmek istiyorum. saymakla bitmez terapi çok şeyi değiştiriyor. ama iyi bir psikolog olmasıda çok önemli.bu arada çok güçlü biriydim herşeyle baş ederdm demişsin. aynen bende öyleydim ve bu hastalığı yenememek engelleyememek beni mahvetmişti kendime güvenim bitmişti. ama psikoloğun dediği bu hastalık zaten güçlü insanların başına gelir. çünkü onlar güçlü olmak için çoğu şeyin üstünü bastırılar.

Genişletmek için tıkla...

Hastalığın ilginç tarafı da sanki bu duyguları tek ben yaşıyorum ve kime anlatsam beni anlamayacak gibi hissediyordum. Ama okudukça aslında ne kadar da aynı etkileri yaşayanlar var.
Ben ilaç kullanmaya da korkuyorum aslında çünkü bende bi kontrol takıntısı var ya ilaç kullanmaya başladıktan sonra hareketlerimi kontrol edemezsem diye de korkuyorum. Ama sende yazmışsın artık planlı değilim diye bende öyle olmak istiyorum. Çok yoruldum herşeyin en iyisini yapmalıyım mantığından
Çevremde bu tarz problem yaşamış arkadaşlarımda oldu. Resmen onları rahatlatayım diye konuşmaya gelirlerdi. O kadar yardımcı olurdum. Şimdi kendime yetemiyorum. Düşüncelerime engel olamıyorum ve bu durum hastalıktan daha çok canımı sıkıyor. Dediğin gibi aynı durumu yaşamışız seninle.

Ama şunu çok iyi anladım güçlü olmak o kadar da iyi bir şey değilmiş. Bilmeden ne kadar da çok zarar vermişiz kendimize..

RibbonS .!.:

Hastalığın ilginç tarafı da sanki bu duyguları tek ben yaşıyorum ve kime anlatsam beni anlamayacak gibi hissediyordum. Ama okudukça aslında ne kadar da aynı etkileri yaşayanlar var.
Ben ilaç kullanmaya da korkuyorum aslında çünkü bende bi kontrol takıntısı var ya ilaç kullanmaya başladıktan sonra hareketlerimi kontrol edemezsem diye de korkuyorum. Ama sende yazmışsın artık planlı değilim diye bende öyle olmak istiyorum. Çok yoruldum herşeyin en iyisini yapmalıyım mantığından
Çevremde bu tarz problem yaşamış arkadaşlarımda oldu. Resmen onları rahatlatayım diye konuşmaya gelirlerdi. O kadar yardımcı olurdum. Şimdi kendime yetemiyorum. Düşüncelerime engel olamıyorum ve bu durum hastalıktan daha çok canımı sıkıyor. Dediğin gibi aynı durumu yaşamışız seninle.

Ama şunu çok iyi anladım güçlü olmak o kadar da iyi bir şey değilmiş. Bilmeden ne kadar da çok zarar vermişiz kendimize..

Genişletmek için tıkla...

mvmv .!.:

kesinlikle katılıyorum. artık güçlü olmaya da çalışmıyorum. bide bende şöyle birşey vardı. çevremdekileri kırmamak için istemediğim şeyleri yapardım. hayır diyemezdim. bu da geçti. bide dediğin gibi herşeyin en iyisini ben yapmalıydım. bunu psikologlada konuştum. ve o da bitti artık. bir işi kötü ya da orta ayarda yapmak daha kolaysa neden kendimizi sıkıntıya sokuyoruz ki. bana böyle demişti.
ilaç kullanmaya kesinlikle korkma. hareketlerini kontrol edememe gibi birşey kesinlikle yok.hatta daha kontrollü oluyorsun. bu arada izmirdeysen sana benim psikoloğumu öneririm. inci doğaner. ya da farklı bir şehirdeysen psikodramatiste gitmeni tavsiye ederim.

bu arada herkes hayatında bir kere anksiyete mutlaka yaşar. bizim sorunumuz sadece biraz daha ağır yaşamamız. bunun nedeni de ruhumuzun henüz tam olgunlaşmaması. matruşka bebekleri düşün. kalemle aynı şiddette vurursan ilki düşer diğeri sallanır diğerlerine birşey olmaz. iste biz sallanan ya da devrilen kısımdayız. eğer yaşam tarzımızı düşüncelerimizi değiştirirsek o zaman bir daha hastalanma şansımızı çok azlatıcaz.

Genişletmek için tıkla...

RibbonS .!.:

Bu kadar mı olur ya aynen bende kimseye hayır diyemem kimseyi kıramam. Hatta istemediğim birşeye tamam dedikten sonra da içim içimi yer neden hayır demedim diye.
Bu arada bende İzmir'deyim. Şuanda gittiğim doktorumu da internetten araştırarak buldum. Duruma göre eğer olumlu sonuç alamazsam senin doktoruna da gidebilirim. Bu durumu atlatmış biriyle konuşmak ve geçeceğini bilmekten ziyade inanmak çok iyi geldi.

Buarada diğer arkadaşa yazmıştım eczacı paxil 'i yarım doz kullanabilirsin dedi. Sence eczacıya güvenip almalı mıyım?
Çünkü ayın 24 üne çok var ve ben bu süre zarfında artık huzurlu olmak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...