BİLİNMEZLİK BENİ KORKUTUYOR

Erythrae .!.:

İki adımla falan ilgisi yok ki tamamen yeni çevre yeni ortam olacak ve İstanbul’la ilgim kalmayacak neticede başka bir şehre gidiyorum

Genişletmek için tıkla...

Yeni çevre bir bilinmezlik degil ki 3-5 insanla tanişmak yeni cevreye girmek normal bir şey yani sonucta dilini, kulturunu bilmediginiz bir yer degil.
İstanbulla ilginizin kalmamasi da sizinle alakali bir şey. İstenince gidilecek bir mesafe cunku, deniz yoluyla yakin.

Nebileyim ben zamaninda ulke ve sehir degistirdigim için 2 saat öteye gitmeyi konu etmek bana garip gelmiştir belki.

30 yas ve halâ aile ile birlikte yasayan biri icin fazla gereksiz bir duygusallik,azicikta sacma.
Ulke değiştirmiyorsunuz ki.

İnsanlar bambaşka ulkelerde yeni hayatlar kuruyor, bambaşka kültür ile.. Siz farkli sehir icin bu kadar duygusallasiyorsaniz, orada da birsey yapamazsiniz zaten.

mybiglove .!.:

30 yas ve halâ aile ile birlikte yasayan biri icin fazla gereksiz bir duygusallik,azicikta sacma.
Ulke değiştirmiyorsunuz ki.

Genişletmek için tıkla...

Hâlâ aile ile birlikte yaşıyorum bunun konu ile ilgisi nedir ? Benim duygusallıgımın bununla alakasını çözemedim yani. Ülke değiştirmiyorum ama bana göre problem bu. Belki bana da sonra saçma gelecek ama şuan bu durumu yaşayanlardan tavsiye istiyorum. Girip saçma demek için mi harcadınız bu eforu yani.

Erythrae .!.:

Merhaba kızlar. İstanbul’da yaşıyorum; doğma büyüme İstanbulluyum. 30 yaşındayım Ailemle birlikte Bandırma’ya taşınma kararı aldık. O tarafta zeytinliklerimiz var, al-sat yapıyoruz. Ben zaten evden kendi işimi yapıyorum. Depremdi, istanbulun kaosuydu derken bu şehirden zaten çok sıkılmıştım. Ben de istiyorum gitmeyi. Hatta kiralar daha uygun olduğu için kendime ailemden ayrı bir düzen de kurabilirim orada. Birikimim vardı, İstanbul’da yapamadıgım düşünemediğim şeyi orada hayal edebiliyorum. Büyük ihtimalle de bu hayallerim gerçekleşecek.

Benim için her halükarda istediğimi karşılayan bir şehrin ilçesi. Çok büyük ihtimalle bu yaz taşınacağız ama benim içimde yeni bir şehre taşınmanın telaşının yanı sıra hüznü de oluştu son günlerde. Size garip gelebilir bence de tuhaf bi duygu ama sanki bütün iyi-kötü anılarımı burada bırakıyormuşum gibi. Bu şehir bana özellikle son 3-4 yıldır hiçbir şey vermese de hatta ve hatta beni çok bunaltsa da hiç iyi anım olmasa da, belli başlı bir çevrem var. Anılarım var… Orada yeni bir düzen kuracağım, nasıl çevre edineceğim ne yapacağım bilmiyorum. Zaten yakın dediğim dostlarım hep farklı şehirlerde o ayrı. Fakat insanın cehennemi dediği şey tanıdık da olsa insan zihni için güvenilir oluyor ya, bilmediğim, bilinmezlik olan cennet de olsa ben çok korkuyorum. Galiba konfor alanımdan dışarı çıkmak beni korkutuyor. Sanki tüm yaşamımı geçmişimi anılarımı bırakıp başka bir hayata geçiyormuşum gibi. Taşındıgımızda dönüşü de olmayacak bu kararı 1 yıldır konuşup karar vererek aldık.

Başka şehirde kendine yeni hayat kuranlar ya da bu durumu yaşayan arkadaslardan tavsiye istiyorum. Benim yaşadığım şeyi yaşadıgınız oldu mu ? Korktunuz mu, bunu nasıl aştınız ? Nasıl başka bi çevre edindiniz ? Tavsiyelerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Çok doğru karar vermişsiniz. Hiç korkmayın. Ben de Bandırma da 6 yıl yaşadım. Çok özlüyorum. Hem büyük şehrin havası hem de küçük şehrin samimiyeti var. Şimdi Gönen de yaşıyorum. Bandırma ya kendi arabamla 20 dk. Her fırsatta gidiyorum. Tam yaşanılacak şehir. İstanbul a da yaklaşık 1,5 saat uzaklıkta deniz otobüsü ile.

nhlbgm .!.:

Çok doğru karar vermişsiniz. Hiç korkmayın. Ben de Bandırma da 6 yıl yaşadım. Çok özlüyorum. Hem büyük şehrin havası hem de küçük şehrin samimiyeti var. Şimdi Gönen de yaşıyorum. Bandırma ya kendi arabamla 20 dk. Her fırsatta gidiyorum. Tam yaşanılacak şehir. İstanbul a da yaklaşık 1,5 saat uzaklıkta deniz otobüsü ile.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim güzel tavsiyeniz için

Erythrae .!.:

Merhaba kızlar. İstanbul’da yaşıyorum; doğma büyüme İstanbulluyum. 30 yaşındayım Ailemle birlikte Bandırma’ya taşınma kararı aldık. O tarafta zeytinliklerimiz var, al-sat yapıyoruz. Ben zaten evden kendi işimi yapıyorum. Depremdi, istanbulun kaosuydu derken bu şehirden zaten çok sıkılmıştım. Ben de istiyorum gitmeyi. Hatta kiralar daha uygun olduğu için kendime ailemden ayrı bir düzen de kurabilirim orada. Birikimim vardı, İstanbul’da yapamadıgım düşünemediğim şeyi orada hayal edebiliyorum. Büyük ihtimalle de bu hayallerim gerçekleşecek.

Benim için her halükarda istediğimi karşılayan bir şehrin ilçesi. Çok büyük ihtimalle bu yaz taşınacağız ama benim içimde yeni bir şehre taşınmanın telaşının yanı sıra hüznü de oluştu son günlerde. Size garip gelebilir bence de tuhaf bi duygu ama sanki bütün iyi-kötü anılarımı burada bırakıyormuşum gibi. Bu şehir bana özellikle son 3-4 yıldır hiçbir şey vermese de hatta ve hatta beni çok bunaltsa da hiç iyi anım olmasa da, belli başlı bir çevrem var. Anılarım var… Orada yeni bir düzen kuracağım, nasıl çevre edineceğim ne yapacağım bilmiyorum. Zaten yakın dediğim dostlarım hep farklı şehirlerde o ayrı. Fakat insanın cehennemi dediği şey tanıdık da olsa insan zihni için güvenilir oluyor ya, bilmediğim, bilinmezlik olan cennet de olsa ben çok korkuyorum. Galiba konfor alanımdan dışarı çıkmak beni korkutuyor. Sanki tüm yaşamımı geçmişimi anılarımı bırakıp başka bir hayata geçiyormuşum gibi. Taşındıgımızda dönüşü de olmayacak bu kararı 1 yıldır konuşup karar vererek aldık.

Başka şehirde kendine yeni hayat kuranlar ya da bu durumu yaşayan arkadaslardan tavsiye istiyorum. Benim yaşadığım şeyi yaşadıgınız oldu mu ? Korktunuz mu, bunu nasıl aştınız ? Nasıl başka bi çevre edindiniz ? Tavsiyelerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel. Değişiklık hep ıyı gelır. Bende gıdebılsem dıorum ama zamp gıbı yapıştım. Güzel bır ısım yok. Aılem istemez. Çok mutlu olun. Benım içinde yenı yerler keşfedın. Keşke güzel bır işim olsaydıda konfor alanımı bıraksaydım

Erythrae .!.:

Merhaba kızlar. İstanbul’da yaşıyorum; doğma büyüme İstanbulluyum. 30 yaşındayım Ailemle birlikte Bandırma’ya taşınma kararı aldık. O tarafta zeytinliklerimiz var, al-sat yapıyoruz. Ben zaten evden kendi işimi yapıyorum. Depremdi, istanbulun kaosuydu derken bu şehirden zaten çok sıkılmıştım. Ben de istiyorum gitmeyi. Hatta kiralar daha uygun olduğu için kendime ailemden ayrı bir düzen de kurabilirim orada. Birikimim vardı, İstanbul’da yapamadıgım düşünemediğim şeyi orada hayal edebiliyorum. Büyük ihtimalle de bu hayallerim gerçekleşecek.

Benim için her halükarda istediğimi karşılayan bir şehrin ilçesi. Çok büyük ihtimalle bu yaz taşınacağız ama benim içimde yeni bir şehre taşınmanın telaşının yanı sıra hüznü de oluştu son günlerde. Size garip gelebilir bence de tuhaf bi duygu ama sanki bütün iyi-kötü anılarımı burada bırakıyormuşum gibi. Bu şehir bana özellikle son 3-4 yıldır hiçbir şey vermese de hatta ve hatta beni çok bunaltsa da hiç iyi anım olmasa da, belli başlı bir çevrem var. Anılarım var… Orada yeni bir düzen kuracağım, nasıl çevre edineceğim ne yapacağım bilmiyorum. Zaten yakın dediğim dostlarım hep farklı şehirlerde o ayrı. Fakat insanın cehennemi dediği şey tanıdık da olsa insan zihni için güvenilir oluyor ya, bilmediğim, bilinmezlik olan cennet de olsa ben çok korkuyorum. Galiba konfor alanımdan dışarı çıkmak beni korkutuyor. Sanki tüm yaşamımı geçmişimi anılarımı bırakıp başka bir hayata geçiyormuşum gibi. Taşındıgımızda dönüşü de olmayacak bu kararı 1 yıldır konuşup karar vererek aldık.

Başka şehirde kendine yeni hayat kuranlar ya da bu durumu yaşayan arkadaslardan tavsiye istiyorum. Benim yaşadığım şeyi yaşadıgınız oldu mu ? Korktunuz mu, bunu nasıl aştınız ? Nasıl başka bi çevre edindiniz ? Tavsiyelerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle doğal ortama tasiniyorsunuz.Sabahlari erken kalkın yürüyüşe çıkın.Tarlaya işe giden köylü kadınları olur insanlar olur herkese günaydın merhaba vs.Tanisin sohbet edin.

1.si kaostan uzaklaşıp ne kadar güzel bir yere gidiyorsunuz. 2.si hem de tek değil ailenizle. 3.su tebdili mekanda ferahlık vardır. 4.su duygusal birisiniz tıpkı benim gibi, o yüzden daha güzel bir şeye geçiş bile yapsanız o burukluk muhakkak hissedilecek, duygusal biri olmak bunu gerektirir:) hissettikleriniz o kadar normal ki..İnsan anılarıyla var oluyor. Onları geride bırakıyor olma düşüncesi hüzne itiyor. Aslında şöyle dusunmeliyiz, biz neredeysek anilarimiz da bizimle. Ve Bandırma'da yeni anılar sizi bekler. Şimdiden yeni yasaminizda mutluluklar dilerim

Erythrae .!.:

Merhaba kızlar. İstanbul’da yaşıyorum; doğma büyüme İstanbulluyum. 30 yaşındayım Ailemle birlikte Bandırma’ya taşınma kararı aldık. O tarafta zeytinliklerimiz var, al-sat yapıyoruz. Ben zaten evden kendi işimi yapıyorum. Depremdi, istanbulun kaosuydu derken bu şehirden zaten çok sıkılmıştım. Ben de istiyorum gitmeyi. Hatta kiralar daha uygun olduğu için kendime ailemden ayrı bir düzen de kurabilirim orada. Birikimim vardı, İstanbul’da yapamadıgım düşünemediğim şeyi orada hayal edebiliyorum. Büyük ihtimalle de bu hayallerim gerçekleşecek.

Benim için her halükarda istediğimi karşılayan bir şehrin ilçesi. Çok büyük ihtimalle bu yaz taşınacağız ama benim içimde yeni bir şehre taşınmanın telaşının yanı sıra hüznü de oluştu son günlerde. Size garip gelebilir bence de tuhaf bi duygu ama sanki bütün iyi-kötü anılarımı burada bırakıyormuşum gibi. Bu şehir bana özellikle son 3-4 yıldır hiçbir şey vermese de hatta ve hatta beni çok bunaltsa da hiç iyi anım olmasa da, belli başlı bir çevrem var. Anılarım var… Orada yeni bir düzen kuracağım, nasıl çevre edineceğim ne yapacağım bilmiyorum. Zaten yakın dediğim dostlarım hep farklı şehirlerde o ayrı. Fakat insanın cehennemi dediği şey tanıdık da olsa insan zihni için güvenilir oluyor ya, bilmediğim, bilinmezlik olan cennet de olsa ben çok korkuyorum. Galiba konfor alanımdan dışarı çıkmak beni korkutuyor. Sanki tüm yaşamımı geçmişimi anılarımı bırakıp başka bir hayata geçiyormuşum gibi. Taşındıgımızda dönüşü de olmayacak bu kararı 1 yıldır konuşup karar vererek aldık.

Başka şehirde kendine yeni hayat kuranlar ya da bu durumu yaşayan arkadaslardan tavsiye istiyorum. Benim yaşadığım şeyi yaşadıgınız oldu mu ? Korktunuz mu, bunu nasıl aştınız ? Nasıl başka bi çevre edindiniz ? Tavsiyelerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben de doğma büyüme İstanbulluyum ve şehir değiştiriyorum, gözyaşım pıt.. Yeni bir yere gitmekten çok İstanbul'dan kopmak zor geliyor, çevremin de burda olmasının etkisi yüksek tabii. Tüm kaosuna rağmen bu şehirde kaybolmak güzel. Herşeye rağmen kopamadigin o zor sevgili İstanbul. Anılarimin şahidi. Ne çok sevdiğimi ayrılırken anlıyorum. Kimilerine göre fazla dramatize gelecektir belki ama şu an hislerim bunlar. Yoksa her yere alışılır birgün mutlaka. Yolculuğunuzda mutluluklar diliyorum