bi yol gosterin ne olur akil sagligimi yitirmekten korkuyorum

Valla ben olsam güzel bir döverim , bu ne ya benim bile içim şişti

Uzman bi doktor bulup tekrar götürün.

Kendini ergenlik çağında genç kız falan mı sanıyo acaba daha 8 yaşındaymış hareketlere tavırlara bak
Allah yardımcın olsun arkadaşım
Böyle bi durumda senin kadar sabırlı olabileceğimi sanmıyorum.
Hep mi böyle bi çocuktu sonradan mı değişm oldu
Acaba kardeşini kıskanıp dikkat çekmek için mi yapıyo

Eskiden biz yapsak bitane agziminizin ustune gecirirlerdi valla. Simdiki aileler cok anlayisli cok olumlu. Cocuklar kiymetini bilmiyor.

Çok üzüldüm,Allah yardımcın olsun.
Bu huysuzluklar kardeş olduktan sonra mı başladı acaba?
Çok ilginç ne diyeceğimi bilemedim..

Biraz daha sert mi olsanız mesela. Bağırıp çağırmaktan şiddetten bahsetmiyorum tabiki ama bunları yaptığı sürece keyif aldığı bir şeyi yasaklayabilirsiniz.

Anladığım kadarıyla küçük hanım herkesi parmağında oynatmaya alışmış. Bağırıp, sinirlenmeden ceza ödül yönetemini denediniz mi?

Bu ne hakkaten. Ya madem hep olumsuz kendi yaşayarak görsün bence. Giymek istemiyorsa çorapsiz gitsin okula mesela. Bakalım daha mi rahat. Sulugunu gözünün önünde başka çocuğa verin. Sabah saatle uyansin. Uyanamiyrsa geç kalsın. Hatta Okula gitmek istemiyorsa otursun bi sene evde. Parkta mutlu değilse nasılsa sevmiyorsun diye götürmeyin. Beynin de ciddi fiziksel bi sıkıntı yoksa, aşırı simarik. Kendi seçimlerinin sonuçlarını kendisi görsün.

kızınız sadece şımarık ve bencil bir çocuk 3 yıldır böyle diyorsunuz sorunun temelini söyleyim kardeş kıskançlığının farklı bir şekilde dışa vurumu, siz ona yüz verdikçe her istediğini yaptıkça daha da çok şımaracak bence ihtiyaç fazlasını asla almayın, aldıgını zbirşeyi giymiyor yada kullanmıyorsa geri verin ya da saklayın bir yerlere, dersleri ve insan ilişkileri konusunda iyi bir psikolojik desteğe ihtiyacı var ama aile içinde kalan mevzularda kendi haline bırakın görmeyin-duymayın-tepkıde vermeyın mumkun oldugunca yok sayın ben olsam bunu yapardım kesınlıkle.

üstüne düşmeyin. neden boylesin sen kizim tarzi sorular sormayin dahada hircinlasir. ama bu kadar memnun degilse daha iyi bir pedegog arastirin elbet altinda yatan birseyler vardir.

geçen böyle bir konu vardı yine bir arkadaş bir film önermişti valla sizin kızı duyunca filmdeki çocuk geldi aklıma direk "we need to talk about kevin" filmin adı.

kızınla başbaşa biraz vakit geçirsen, neyinin olduğunu anlayabilir misin acaba? hani bir etkinlik yapmak değil de yanyana bomboş yürümek, bir masada dikkatini dağıtacak hiçbir şey olmadan oturmak gibi.. bir sıkıntısı var çocuğun belli ama ne? kardeşini mi kıskanıyor acaba?

çok şımartmışsınız. ben manasız şeyler için tutturduğumda annem bir kez uyarır ve sonra duymamazlıktan gelirdi beni. boşlukta ağlar bağırır sonra susar ve isteklerimin saçmalığını anlardım.

Bence sizin kiziniz simarik falan degil daha once de konunuza yazmistim. Kizinizin bir problemi var. Bu yaptiklarini inattan degil probleminden dolayi gercekten mutsuz hissetigi icin yaptigini dusunup ona gore tavir alin. Hatta kiziniz adina uzulun neden mutlu olamadigi icin.
Kiziniz 2-3 yaslarindayken gelisimi nasildi?

valla bence çorap ayağımı acıtıyor diye 20 çorap almanızdan zevk alıyor gibi. acıtıyosa da giyeceksin deyin ne bileyim sert olun biraz. yüz vermeyin.

tekrar doktora götürün ama doktor değiştirmeyin, bi yere devam edin.

Tepkisiz kalin.Aglasin, bağırsın,cagirsin..Her istediğini de yapmayin..Bastan alıştırmışsınız..Her dediği olmalı.. O da bunun farkinda...Ogretmen olarak dayak önermek istemiyorum..Ama şunu da söylemek lazim; Annemin küçükken fırlattığı terliklerin kişiliğimde oynadığı rolü gözardı etmemek lazim..
Fazla simartilmis..Sorununuz ciddi degul..Boylr çocuklar tanıyorum..Ama siz hassas olduğunuz için çok kafaya takiyorsunuz..Cocuk da sizden gelen enerjiye gire böyle davraniyor..
Yani her istediğini yapmayin..Umursamayin.
Ağlıyor mu bırakın aglaisn..Okula gitmek istemiyor mu bırakın gitmesin..konyrol altında tutun.ama bunu ona hissettirmeyin.

Butun bu sorunlar kardesi dogunca basladi basta kiskandi heralde dedik ama cok dikkat ettik dislamadik veya tum ilgiyi kucuge vermedik onunla ozel olarak ilgilendik o sira kardesinin dogumunun ustune birde okula basladi ve okuldada basarisiz oldu kendine zaten guvenmeyen kizim iyice birakti kendini..
Bende cok sabirli saglam psikolojisi olan bi kadin degilim bi ton hastalikla ugrastim yillaridr ama yemin ederim beni bu kadar canimdan bezdiren olmadi
Simariklik ta degil cezalandirdim bagirdim olmadi konustum her istedigi olan bi cocukta degil ama inanilmaz tahrik ediyo bana bagir beni dov diye resmen zorluyo kendimi sikmaktan her yanimda kocaman yaralar cikti zona hastaligi cikti midemde sinere dayali sisme oluyo midem kocaman sisiyo kramlar giriyo ölup gidicem yaa valla denedim her yolu
Obur kizimi kiskaniyo oda var cunku oda bu buyuk kizimin tam zitti okulunda mahalleninde maskotu cok girisken cok dilli cokta ilgi cekici bi cocuk tam bi sevgi pitircigi okulda bile cocuklar kucuk kizimi bekliyolar sevmek icin mahallede diger cocuklarin hic biri buyuk kizimla oynamak istemiyo ama kapiya gelip kucuk kizimi cagtiyolar nokur ininde oynayalim bahcede diye
Yani ikisi cok uc noktada

Anlatacaklarım size yol gösterir umarım. Benzer sorunları aynı yaşta kızımla bizde yaşamıştık. Kardeşi 2 yaşındaydı o zamanlar, kızımda bu anlattıklarınız bir kısmını yapıyordu. Aldığı şeyleri sonradan beğenmiyor, o ayakkabı olmadı, bu tişörtü aldım ama beğenmedim vs. Benimle sürekli kavga halinde bana nefret dolu bakıyordu resmen. Pedagoga götürdüm, 4-5 seans gittik. Ve sonuç sadece kardeş kıskançlığı, pedagog benimle görüştüğünde aynen şunları söyledi. Kardeşini kabullenemiyor, çizdiği aile resimlerinde dahi kardeşi yok, anne-baba ve siz varsınız sadece. Kardeşi küçük olduğundan bakımı için sizin ilgilenmeniz filan kızınızda onu artık eskisi gibi sevmediğiniz duygusu yaratmış, özellikle kardeşi dünyaya getiren siz olduğunuz için size karşı çok öfkeli. (Oysaki bir kardeşi olmasını en çok o istemişti) Bu durum mutlaka geçecek ama sizi bayağı zorlayabilir bu süreç, sadece sabırlı olmalı ve onu çok sevdiğinizi hatta kardeşinin de ablasını çok sevdiğini sık sık söyleyin o bağırsa da siz sakinliğinizi korumaya çalışın dedi. Pedagoga annem sürekli evdeki çocukla (kardeşimle demiyor) ilgileniyor çünkü yemeğini kendisi yiyemiyor, tuvalete gidemiyor. Benimle de ilgileniyor ama eskiden hep benimle ilgileniyordu şimdi yarı-yarıya ilgilenebiliyor o çocuk yüzünden. Ben en çok babamı seviyorum onunla gezmeye, sinemaya gitmeye bayılıyorum. Çünkü o annem kadar kardeşimle ilgilenmiyor benimle ilgileniyor demiş. Bu durum 4-5 sene sürdü inanın. Benimde sizin gibi canımdan bezdiğim anlar çok oldu. Şu an kızım 14 oğlum 8 yaşında arada yine kapışıyorlar ama kızım bize karşı asi değil, ara ara kıskançlık oluyor ama eskisi gibi değil çok şükür. Şimdilerde okulları yan yana kardeşine tam bir ablalık yapıyor okulda.

Cok da Seyapmamak Lazim .!.:

geçen böyle bir konu vardı yine bir arkadaş bir film önermişti valla sizin kızı duyunca filmdeki çocuk geldi aklıma direk "we need to talk about kevin" filmin adı.

kızınla başbaşa biraz vakit geçirsen, neyinin olduğunu anlayabilir misin acaba? hani bir etkinlik yapmak değil de yanyana bomboş yürümek, bir masada dikkatini dağıtacak hiçbir şey olmadan oturmak gibi.. bir sıkıntısı var çocuğun belli ama ne? kardeşini mi kıskanıyor acaba?

Genişletmek için tıkla...

Canim o filmi bana kizimin ogretmenide onerdi ve izledim kizim aynen kevin tibi bi cocuk ama cozum yok iste
Bazen dayanamayip bagirdigim tartistigim oldu ama hic dovmedim kustum kendi haline biraktim gormezden geldim baktim dahada kapaniyo icine bu sefer kucuk kizimi babaya birakip basbasa vakit gecirmeyi denedim her an her saniye mutsuz ve beni delirtmek icin herseyi yapiyo hani boyle anlatinca karsidaki abarttigimi saniyo annemde egitimci oda benim buyuttugumu derdi hep taki kizimla 3 gun kalana kadar
En son oda 3 gunden fazla kalamadi bi resmen mahsus yapiyo tahrik ediyo bu ne yaa dedi