- 14 Mayıs 2014
- 447
- 104
- Konu Sahibi mizirtilicizirti
- #21
canım o kaygılar herkeste olabiliyor. onca sene çıkıyorsun evleniyorsun da anlaşamayabiliyorsun. ama senin derdin biraz kendinle sanki. annen ne olacak o ne olacak bu ne olacak. ama sen ne olacaksın? senin hayatın ne olacak? annene 10 yılını vermişsin allah razı olsun ama annen de ister kızının mutlu olmasını ki istiyor anladığım kadarıyla. ki nişanlını öpebiliyorsan sarılabiliyorsan yanında kendini rahat hissedebiliyorsan bir sorun olmaz merak etme. ki nişanlın seni seviyor ve sen de onu seviyorsun. kalbinin atmaması başkasıyla da olsa aynı olurdu çünkü senin önceliklerin farklı. bence annene bakacak kişiyi evlenmeden güzelce ayarla. aklın gene kalır annende eminim ama en uygun kişiyi bulduğuna emin olacak şekilde ayarla ki sen de daha mutlu olabilesin.
Düşünüyorum aynı şehirde oturcak olsaydm böyle olurmuydu diye hayır doğru benim sorunum yine benle kendimi değil başkalarını düşünüyorum kendi mutluluğum için yaşamadım annm kanser onun ameliyatı kemoterapi iyleşme sürecindehep ben yanındaydım zaten bağlıydım bide böyle olunca psikolojimi etkiledi hassaslaştım kaybetme korkusu oluştu zaten bu süreci geçirenler ne hissettiğimi iyi bilir hatta sağlıklı düşünrmiyorum çünkü çok etkilendm şimdi iyi şükürler olsun tabi kendisi çok istiyo bende isterdm yanmda ol ama nasibin böyle diyo